
Η ευθύνη δεν διδάσκεται με ύβρεις — πού είναι οι αρμόδιοι; 🔹
Αντί να φροντίσουμε για την καθαριότητα της παραλιακής της Σάμου με σεβασμό και συντονισμό, βλέπουμε τον πρόεδρο της Κοινότητας Σαμίων να αποκαλεί τους πολίτες «βλάκες» και «ζώα». Αυτή δεν είναι συμπεριφορά εκπροσώπου του τόπου — ούτε τρόπος να προσεγγίσουμε τα προβλήματα.
Αντί να φροντίσουμε για την καθαριότητα της παραλιακής της Σάμου με σεβασμό και συντονισμό, βλέπουμε τον πρόεδρο της Κοινότητας Σαμίων να αποκαλεί τους πολίτες «βλάκες» και «ζώα». Αυτή δεν είναι συμπεριφορά εκπροσώπου του τόπου — ούτε τρόπος να προσεγγίσουμε τα προβλήματα.
Και κάτι ακόμη πιο σημαντικό:
Πού είναι το Λιμενικό Ταμείο, που έχει την ευθύνη της καθαριότητας της παραλιακής ζώνης;
Όταν οι υπεύθυνοι σιωπούν και οι εκπρόσωποι επιλέγουν τις προσβολές, το πρόβλημα δεν είναι μόνο τα σκουπίδια — είναι η νοοτροπία.
Η καθαριότητα είναι ευθύνη όλων. Η παιδεία, όμως, ξεκινά από τους θεσμούς.
Πράγματι, η καθαριότητα είναι ευθύνη όλων. Οι πολίτες έχουν υποχρέωση να διατηρούν το δημόσιο χώρο καθαρό, αλλά αυτό δεν αναιρεί τις ευθύνες των αρμόδιων φορέων. Όταν οι θεσμοί, όπως το Λιμενικό Ταμείο ή η Κοινότητα, αδιαφορούν ή επιλέγουν να απαντούν με ύβρεις, χάνεται κάθε δυνατότητα ουσιαστικής συνεργασίας και συνειδητοποίησης.
Η ευθύνη δεν διδάσκεται με προσβολές. Διδάσκεται με παράδειγμα, με συνέπεια και με παρουσία. Όταν οι εκπρόσωποι ενός τόπου καταφεύγουν σε χαρακτηρισμούς όπως «βλάκες» και «ζώα», το μόνο που πετυχαίνουν είναι να δυναμιτίσουν το κλίμα και να αποξενώσουν τους πολίτες, αντί να τους κινητοποιήσουν.
Αν πραγματικά θέλουμε να αλλάξει η νοοτροπία, πρέπει πρώτα να δούμε την καθαριότητα ως στοιχείο πολιτισμού — και να την αντιμετωπίσουμε με σοβαρότητα, όχι με εξευτελισμούς.
Το ερώτημα «πού είναι οι αρμόδιοι;» παραμένει καίριο. Γιατί όσο εκείνοι σιωπούν ή εκτοξεύουν προσβολές, το πρόβλημα διογκώνεται — και τελικά, η κοινωνία μένει χωρίς ουσιαστική καθοδήγηση.