Στον αέρα το μεγάλο αποχετευτικό έργο στην Ανατολική Σάμο – Ευθύνες και αβεβαιότητα
Δεν γνωρίζουμε πώς αντιλαμβάνονται ορισμένοι τοπικοί «άρχοντες» τις ευθύνες που έχουν αναλάβει για την πρόοδο του τόπου, όταν για την υλοποίηση κρίσιμων έργων δεν αρκεί μόνο η δική τους βούληση, αλλά απαιτείται και η ενεργός στήριξη της κεντρικής διοίκησης.
Χωρίς αυτήν, πολλές πρωτοβουλίες κινδυνεύουν να προσκρούσουν σε τοίχο, οδηγώντας σε αδιέξοδο — και αυτό είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο, ειδικά όταν πρόκειται για έργα που θα μπορούσαν να αλλάξουν την εικόνα και τις υποδομές της περιοχής μας.
Μία τέτοια περίπτωση αποτελεί το μεγάλο έργο του αποχετευτικού δικτύου στην Ανατολική Σάμο, το οποίο αφορά το παραλιακό μέτωπο, τους περιαστικούς οικισμούς και τα χωριά της ευρύτερης περιοχής. Ένα έργο που σχεδιάζεται εδώ και δεκαετίες, και που ενώ έφτασε επιτέλους στην «πηγή», τώρα κινδυνεύει να μην υλοποιηθεί, λόγω λαθών, παραλείψεων και αστοχιών της δημοτικής αρχής.
Ένα έργο που υπόσχεται την περιβαλλοντική αναβάθμιση της περιοχής, την κατάργηση των βόθρων και την προσφορά ενός σύγχρονου δικτύου αποχέτευσης, μοιάζει πλέον να οδεύει προς τις... καλένδες.
Η τοπική κοινωνία το περιμένει εδώ και χρόνια. Παρ’ όλα αυτά, υπήρξε υποτίμηση των θεσμικών διαδικασιών και εφησυχασμός από τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες.
Μετά τη δημοπράτηση του έργου, η διαδικασία μπλέχτηκε σε ενστάσεις και προσφυγές και έκπτωση εργολάβων – κάτι μεν αναμενόμενο για ένα τόσο μεγάλο έργο, αλλά που δεν φαίνεται να αντιμετωπίστηκε με τη σοβαρότητα που απαιτούσε η κατάσταση.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η δημοτική αρχή επιχειρεί τώρα να βρει χρηματοδότηση από το Υπουργείο Μετανάστευσης – ένα υπουργείο που δεν έχει καμία απολύτως αρμοδιότητα για τέτοια έργα υποδομής. Πρόκειται για κίνηση ακατανόητη, που δεν μπορεί να προσφέρει ουσιαστική λύση σε ένα πρόβλημα που απαιτεί αποφασιστικότητα, τεκμηρίωση και ουσιαστικές παρεμβάσεις.
Δεν επιτρέπεται ένα τόσο κρίσιμο έργο να χαθεί, τη στιγμή που η περιοχή μας αναπτύσσεται τουριστικά και περιβαλλοντικά. Ούτε μπορεί να θυσιαστεί στην ανεπάρκεια ή την πολιτική μυωπία τοπικών παραγόντων που επιμένουν να δίνουν «μάχες οπισθοφυλακής», όταν οι ανάγκες και οι προκλήσεις απαιτούν στρατηγική και αποτελεσματικότητα.
Όπως λέει και η λαϊκή ρήση, «τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους πισινούς». Η δημοτική αρχή καλείται πλέον να αποδείξει έμπρακτα ότι διαθέτει την ικανότητα, τη βούληση και τα αντανακλαστικά για να σώσει ένα έργο που η κοινωνία περιμένει δεκαετίες. Χρόνος για λάθη δεν υπάρχει πια.
