Γράφει ο Νικος Μελέτης
Η πολιτική ηγεσία της χώρας αναδεικνύεται και παλι κατώτερη των περιστάσεων. Δεν μπόρεσε να εκτιμήσει ακριβως την κατάσταση,να μετρήσει τις διεθνείς διαστάσεις του θέματος και κυρίως να δει καθαρά στο εσωτερικό. Και έτσι θεώρησε ότι το σκοπιανο είναι ένα ευχάριστο παιγνίδι που νέοι και παλιοί παίκτες της πολιτικής, θα ανταλλάσσουν κορώνες θα πετροβολούν ο ένας τον άλλον και στο τέλος ολοι θα κερδίσουν.
Τους διέφυγε μια μικρή λεπτομέρεια: ο τρόπος με τον οποίο έφεραν στον αφρό το Σκοπιανο, ερέθισε αντανακλαστικά, ξύπνησε συναισθήματα εκει που κανείς δεν το περίμενε. Μια κοινή γνώμη και πολίτες καθημαγμένοι από την οικονομική κριση, που κατάπιαν αμάσητες τις κοροϊδίες περί σκισίματος των μνημονίων, και των δημοψηφισμάτων, που αδιαμαρτύρητα βλέπουν το εισόδημα τους (όσοι ακομη εχουν) να εκμηδενίζεται, ξαφνικά αντιδρούν. Στο γεμάτο από καιρό ποτήρι δεν συνεχίζεις να πετάς καθημερινά από μια σταγόνα. Καποια από τις σταγόνες είναι αυτή που κανει το ποτήρι να ξεχειλίζει.. Ένα κίνημα οργής εμφανίσθηκε, ξέσπασμα μιας κοινής γνώμης που εχει φθάσει στο σημείο να πει, αι σιχτιρ. Και το Σκοπιανο έρχεται σωρευτικά πάνω σε όλα όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια, τροφοδοτώντας και τις γνωστές σε όλους θεωρίες συνομωσίας, που καλλιεργήθηκαν στο παρελθόν και από τους νυν κυβερνώντες. «Αφου μας έδεσαν με το μνημόνιο ήρθε η ώρα να ξεπουλήσουν και τα εθνικά θέματα, με πρώτη την Μακεδονία», λένε. Η κυβενρηση και ο κ. Τσίπρας θεώρησαν ότι το Σκοπιανο θα ηταν μια εύκολη άσκηση επι χάρτου που ειτε θα έκλεινε γρήγορα η συμφωνία πριν προλάβει κανείς να καταλάβει οτιδήποτε, ειτε δεν θα κατέληγε σε συμφωνία, αλλα η προσπάθεια θα ειχε γίνει και επομένως θα ειχαν εκπληρωθεί και οι όποιες δεσμεύσεις προς την Ουάσιγκτον και τις Βρυξελλες. Στην πορεία γεννήθηκε ο πειρασμός να επιστρατευθεί το Σκοπιανο για να πλαγιοκοπηθεί η ΝΔ, κατι που δεν είναι δύσκολο εξάλλου. Ειχε προηγηθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που θέλοντας να προλάβει το πρόβλημα που εκ των πραγμάτων γεννά στην παράταξη του το Σκοπιανο, έσπευσε να προβλέψει ότι ο κυβερνητικός συνασπισμός καταρρέει υπό το βάρος της διαφοροποίησης του κ. Καμμένου. Και έτσι ξαναπλέξαμε… Ο κ. Τσίπρας πελαγοδρομεί μεταξύ του Αρχιεπίσκοπου Ιερώνυμου και του Πάνου Καμμένου, διαπιστώνοντας πλέον ότι από αυτή την ιστορία δεν μπορεί να βγει κερδισμένος. Η κυβέρνηση του είναι ήδη τραυματισμένη και ο κυβερνητικός συνασπισμός ολο και πιο αναξιόπιστος. Το Σκοπιανο είναι τοξικό ζητημα και μονο εάν ο χειρισμός του γίνει με τόλμη και αποφασιστικότητα και μοναδικό γνώμονα το συμφέρον της χώρας και όχι το εσωτερικό ξεκατίνιασμα, μπορει να εξελιχθεί προς όφελος εκείνου που θα τολμήσει. Το μομέντουμ αυτο χάθηκε. Όποιος ακουμπά τωρα το Σκοπιανό καίγεται. Ο ίδιος ο πρόεδρος της ΝΔ βρισκεται τωρα να υπερασπίζεται θέσεις που ποτέ δεν πίστεψε και να υιοθετεί πρακτικές που είναι εντελως αντίθετες στην ιδιοσυγκρασία του. Ελπίζει ότι το Σκοπιανο θα αποτελέσει την σανίδα και της δικής του πολιτικής επιβίωσης, ανεβαίνοντας καβάλα στο κύμα του νέου «μακεδονικού κινήματος» που διαμορφώνεται στα Συλλαλητήρια. Αυτή θα είναι η οπλισμένη νάρκη όμως που θα τον περιμένει στα πρώτα βήματα του όποτε έρθει η ώρα να διαβεί το κατώφλι του Μεγάρου Μαξίμου. Όσο για τους ΑΝΕΛ και τον Πάνο Καμμένο, κανείς δεν θα ασχολούνταν με την τραγική αναξιοπιστία και την θλιβερή εικόνα εάν δεν εξαρτιόταν από τις ψήφους τους η κυβέρνηση. Ψελλίζουν ότι ίσως δεν θα μείνουν ολοι στις υπουργικές καρέκλες μιας κυβέρνησης που κατά την άποψη τους θα «ξεπουλήσει την Μακεδονια», αλλα αυτή την ιδια κυβενρηση θα την στηρίζουν ώστε να επιτελέσει με άλλους βουλευτές, αυτό που οι ίδιοι θεωρούν σχεδόν εθνική προδοσία. Και τρέμουν μήπως αυτή η «νέα πλειοψηφία» καλαρέσει στον ΣΥΡΙΖΑ και στο αριστερό υποσυνείδητο του και προτιμήσει από τους Καμμένους (Πάνο και Δημήτρη) και την υπόλοιπη παρέα, τα διάφορα ρετάλια της Κεντροαριστεράς, του Λεβέντη και λοιπούς. Και έτσι και συμμέτοχοι στην σύνθετη ονομασια θα είναι, αφου δεν επιχείρησαν να την αποτρέψουν και θα κινδυνεύσουν να πάνε σπίτι τους, αφήνοντας τον κ. Τσίπρα με μια νέα «προοδευτικού» στίγματος πλειοψηφία… Και όλα θα ειχαν γίνει πολύ πιο απλά και αποτελεσματικά. Αρκούσε η στοιχειώδης συνεννόηση μεταξύ τουλάχιστον των δυο μεγάλων κομμάτων. Να εξηγήσει ο κ. Τσίπρας στον κ. Μητροτακη, τους λόγους που πρέπει να προχωρήσει τωρα το θεμα της ονομασίας, να αναζητήσουν τρόπους για ενίσχυση της διαπραγματευτικής ισχύος της χώρας, να του εξηγήσει ότι ο ίδιος εχει όφελος να κλείσει ανοικτά ζητήματα η νυν κυβέρνηση και να μην τα κληρονομήσει όταν γίνει πρωθυπουργός. Και με ανοικτή στηριξη η σιωπηρή ανοχή , να συνεχισθεί η διαπραγμάτευση με την άλλη πλευρά .. Όμως έγιναν όλα λάθος . Και τα επιτελεία εξαντλούν την ενεργητικότητα τους ψάχνοντας στο YouTube παλιά βίντεο των αντιπάλων με δηλώσεις πριν ένα ή δέκα ή δεκαπέντε χρονια για να αποδείξουν ότι άλλαξαν άποψη από τότε. Λιγο πριν το Συλλαλητήριο επιστρατεύονται ξένες προς την Αριστερά μέθοδοι. Των αντισυγκεντρωσεων και των «Γκοτζαμανηδων» του Ρουβίκωνα … Με κίνδυνο το Σκοπιανο να διχάσει ακομη πιο βαθιά την ελληνική κοινωνία, να δηλητηριάσει ακόμη περισσότερο τον πολιτικό διάλογο, δυσκολεύοντας τελικά κάθε προσπαθεια επίλυσης του προβλήματος Και δεν κατάλαβαν ότι δεν είναι σταγόνα αυτή που πέφτει στο ποτήρι, αλλά ολόκληρη κοτρόνα…
mignatiou.com
