Πώς εκλαμβάνουν οι Τούρκοι την ελληνική πολιτική για Κύπρο-Αιγαίο

Επειδή ο κρίσιμος Δεκέμβρης είναι προ των πυλών και επειδή συνεχίζονται οι προκλήσεις της Τουρκίας σε Κύπρο και Αιγαίο, παραθέτουμε σήμερα μια ανάλυση που δημοσιεύθηκε στο τουρκικό ινστιτούο διεθνών σχέσεων INAF, στις 13 Αυγούστου του έτους 2000. Κατά την άποψή μας, το κείμενο έχει τη σημασία του, αφού εμπεριέχει τον πυρήνα της τουρκικής γεωπολιτικής άποψης για την Κύπρο και το Αιγαίο.
Και να μην ξεχνάμε, για να αντιμετωπίσεις με επιτυχία τον αντίπαλο, πρέπει να ξέρεις τί σχεδιάζει και πώς σκέπτεται!

Ακολουθεί η μετάφραση από το τουκρικό κείμενο.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΜΟΝΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Με τη συμφωνία του Ελσίνκι, που υπογράφηκε το Δεκέμβρη του 1999, ζητήθηκε από την Τουρκία η επίλυση των προβλημάτων της με την Ελλάδα, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εισδοχής της στην Ε.Ε.
Η Ελλάδα από την πλευρά της προσπαθεί να επιβάλλει την άποψη ότι τα προβλήματα δεν πρέπει να επιλυθούν μεταξύ των δύο χωρών κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εισδοχής της Τουρκίας στην Ε.Ε., αλλά μεταξύ της Τουρκίας και της Ε.Ε. Οι Ευρωπαίοι επιδεικνύουν μια στάση παρόμοια με αυτή των Ελλήνων στο θέμα αυτό.
Τι είναι όμως αυτό που επιζητούν από την Τουρκία;

- Να μην αντιδράσει στην επεκτατικότητα της Ελλάδας στο Αιγαίο και στην πρόθεσή της να επεκτείνει το εύρος των χωρικών της υδάτων στα 12 ν. μ.
- Να αποχωρήσει από την Κύπρο στην οποία εξασφάλισε την ειρήνη το 1974 και να την εγκαταλείψει στην ελληνική κυριαρχία.

Με αυτό το σχέδιό της η Ελλάδα, εξασφαλίζοντας και την υποστήριξη της Ευρωπαϊκή Ένωσης, αποσκοπεί στα εξής:

- Στην περικύκλωση της Τουρκίας από Δυσμάς και από Νότο.
- Στον έλεγχο των θαλάσσιων αξόνων διασύνδεσης της Τουρκίας με τον κόσμο.
- Στην απομόνωση της Τουρκίας από την Ευρώπη και τον κόσμο.
- Στη μετατροπή της Τουρκίας σε ένα τυπικό μεσανατολικό κράτος.

Οι Ευρωπαίοι με τη σειρά τους υποστηρίζουν την ελληνική πολιτική επειδή πιστεύουν ότι έτσι θα ενισχυθούν οι αγώνες που κάνουν για να απομακρύνουν τους Τούρκους από την Ανατολία, η οποία είναι πατρίδα τους από το 900 μ.Χ., και να τους ξαναπετάξουν στις στέπες της Κ. Ασίας, εκεί από όπου ήρθαν.
Για την ενοποίηση της Τουρκίας με το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, σημαντικό ρόλο παίζει το θαλάσσιο εμπόριο, αφού η Τουρκία είναι χώρα που βρέχεται από θάλασσα από τρεις πλευρές. Τα τρία σημαντικά λιμάνια από τα οποία διεξάγεται το θαλάσσιο εμπόριο, οι εισαγωγές και οι εξαγωγές της Τουρκίας, είναι η Κωνσταντινούπολη, η Σμύρνη και η Μερσίνα.
Ο πολιτικός στόχος της Ε.Ε. και της Ελλάδας είναι ο έλεγχος των βασικών λιμανιών της Τουρκίας αλλά και των ναυτικών οδών που εξασφαλίζουν τη διασύνδεση της Τουρκίας με τον υπόλοιπο κόσμο, και η μετατροπή της Τουρκίας σε κράτος ξηράς, πράγμα που προσπάθησαν άλλωστε να κάνουν και με τη Συνθήκη των Σεβρών.
Η δύση προσπάθησε να πετύχει αυτό το στρατηγικό στόχο με τη συνθήκη των Σεβρών, ενώ τα λιμάνια της Κωνσταντινούπολης, της Σμύρνης και της Μερσίνας καταλήφθηκαν αμέσως μετά την υπογραφή της συνθήκης κατάπαυσης του πυρός του Μούδρου και πριν την υπογραφή της ειρηνευτικής συμφωνίας.
Τις μέρες αυτές, που αποτελούν την απαρχή του 21ου αιώνα, παρατηρούμε ότι βήμα-βήμα επανέρχονται τα θέματα που απασχόλησαν την Τουρκία στις αρχές του 20ου αιώνα, ενώ παρατηρούμε επίσης ότι συνεχίζεται αγώνας που δίνεται για 12 ολόκληρους αιώνες.

ΚΕΝΤΡΟ ΜΕΛΕΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ (INAF)
13 Αυγούστου 2000

Αναρτήθηκε από skal