16 Ιουλίου 2025

Όταν ο Δήμαρχος παίζει τον ρόλο του θεατή — και αφήνει ακάλυπτους τους δικούς του



 Σε μια υπόθεση που ταλανίζει εδώ και εβδομάδες τη Σάμο —τα στέγαστρα στα λιμάνια, την ταλαιπωρία των τουριστών, τις εισαγγελικές εμπλοκές και την ενδοδιοικητική ασυνεννοησία— θα περίμενε κανείς πως ο Δήμαρχος Ανατολικής Σάμου θα είχε αναλάβει ρόλο ενεργού ρυθμιστή και εγγυητή της λειτουργίας των δημοτικών δομών.

Αντίθετα, σιωπή. Απόλυτη σιωπή.

Την ώρα που ο πρόεδρος του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου, Ευάγγελος Τσεσμελής, καλείται σε απολογία από την Εισαγγελία για μια υπόθεση στην οποία πρωτίστως εμπλέκεται η γραφειοκρατία και η σύγκρουση υπηρεσιών, ο Δήμαρχος της Ανατολικής Σάμου επέλεξε να παρακολουθεί από τις κερκίδες, σαν να πρόκειται για μια υπόθεση άσχετη με τον ίδιο.



Και όμως: Ο Τσεσμελής είναι επιλογή της δικής του παράταξης. Είναι "δικός του άνθρωπος". Δεν είναι κάποιος αποσπασμένος τεχνοκράτης ή ανεξάρτητος αιρετός. Είναι συνεργάτης του, στον ίδιο δημοτικό συνδυασμό, σε κοινό διοικητικό στρατόπεδο.

Κι όμως, δεν υπήρξε ούτε μια δημόσια τοποθέτηση στήριξης, ούτε μια πολιτική παρέμβαση για αποκατάσταση της εικόνας του Λιμενικού Ταμείου, ούτε καν μια πίεση προς το Υπουργείο Ναυτιλίας — εκεί όπου, λέγεται, ο Δήμαρχος διαθέτει προσβάσεις και φιλικές σχέσεις με τον κυβερνητικό βουλευτή του νομού Χριστόδουλο Στεφανάδη

 Πού ήταν ο Δήμαρχος όταν όλα κατέρρεαν;

Πού ήταν όταν το θέμα μπορούσε να λυθεί με μια υπουργική υπογραφή; Πού ήταν όταν το πρόβλημα είχε αρχίσει να πλήττει την εικόνα του νησιού τουριστικά και πολιτικά;

Είναι να απορεί κανείς: δεν μπορούσαν να βρουν μια λύση, όλοι τους μέλη του ίδιου κόμματος, της Νέας Δημοκρατίας; Δεν υπήρχε τρόπος να προστατευθεί θεσμικά ένας πρόεδρος που καλείται να απολογηθεί επειδή... προσπάθησε να βάλει σκιά για τους επιβάτες;

 Η σιωπή ως στρατηγική επιβίωσης;

Η εντύπωση που δημιουργείται στην κοινωνία είναι πως ο Δήμαρχος είτε δεν ήθελε να συγκρουστεί, είτε επέλεξε να αφήσει τον πρόεδρο "να καεί", για να μην πάρει και ο ίδιος πολιτική ζημιά. Εάν ισχύει κάτι τέτοιο, πρόκειται για την πιο κυνική εκδοχή τοπικής διαχείρισης και για βαθύ έλλειμμα ηγεσίας.

Ο Δήμος δεν είναι παρατηρητήριο. Δεν είναι παραλία για ηλιοθεραπεία. Ο Δήμαρχος δεν εκλέγεται για να περιμένει να περάσει η μπόρα. Εκλέγεται για να μπαίνει μπροστά. Για να λύνει. Όχι για να λουφάζει.

Αν ο Δήμαρχος δεν μπορεί να προστατεύσει τους δικούς του συνεργάτες και να δώσει λύσεις σε τόσο στοιχειώδη προβλήματα λειτουργίας των υποδομών, τότε τι ακριβώς διοικεί; Ένα γραφείο τύπου με ωραίες ευχές και φωτογραφίες;

Η Σάμος αξίζει καλύτερα. Και κυρίως, αξίζει δημάρχους που δεν παριστάνουν τους θεατές σε παιχνίδι που οι ίδιοι ξεκίνησαν.