Λένε πως τα όνειρα είναι μηνύματα από το υποσυνείδητο. Άλλοι λένε πως είναι απλώς τρόπος να χωνέψεις το βαρύ τραπέζι μετά από πολιτική εκδήλωση. Όπως και να 'χει, ένας συμπολίτης μας (γνωστός για την παρατηρητικότητά του και τις... θεσμικές προαισθήσεις) ονειρεύτηκε την ώρα της άφιξης του κυβερνητικού κλιμακίου στη Σάμο κάτι το εξόχως συμβολικό.
Ο πρόεδρος της ΔΕΕΠ, Βαγγέλης Καπλατζής, λέει, πήρε «αγκαλιά αλλά και μπρατσετα» τον γραμματέα του κόμματος, Στέλο Κουντεδάκη, και μαζί ξεκίνησαν για «άλλη γη και άλλα μέρη». Προφανώς, σε κάποιο κομματικό παράλληλο σύμπαν – ή ίσως στο επόμενο ψηφοδέλτιο. Ο τόνος ήταν συγκινητικός, σχεδόν μυστηριακός. Η βάση σχολίασε, το όνειρο κράτησε. Ή μήπως όχι;
Μετά το τέλος της εκδήλωσης, η πραγματικότητα ξεπέρασε τη φαντασία. Ο εξ απορρήτων του πρωθυπουργού, κ. Νέζης, θεάθηκε να επιβιβάζεται στο αυτοκίνητο του Καπλατζή, μαζί με τον γραμματέα Κουντεδάκη, αφήνοντας εκτός νυμφώνος άλλα στελέχη που περίμεναν να συνοδεύσουν τον υψηλό επισκέπτη. Ε, δεν θέλει και πολύ...
Κάπου εκεί λοιπόν, κάποια εξαστερυγμένη φωνή (από αυτές που ξέρουν τι ώρα έβρασε ο καφές στα κεντρικά) σφύριξε στον βουλευτή Χριστόδουλο Στεφανάδη πως "τον πήρανε τον Νέζη, τον απήγαγαν!".
Το τηλέφωνο χτύπησε, ο Καπλατζής σήκωσε.
– «Πού τον έχεις απαγάγει τον Νέζη;», φέρεται να είπε ο βουλευτής σε αυστηρό τόνο.
Όμως το όνειρο είχε... ανοιχτή ακρόαση. Και τότε, ως από μηχανής θεός, ακούγεται ο ίδιος ο Νέζης, με στόμφο:
– «Δεν με έχει απαγάγει κανείς! Μόνος μου μπήκα!»
Σασπένς τέλος, το θρίλερ έληξε με χειραψίες. Όμως, όπως μαθαίνουμε, η κομματική πιάτσα εξακολουθεί να βράζει. Γιατί, βλέπεις, στις εσωκομματικές ισορροπίες της Σάμου, ούτε οι θέσεις στο αυτοκίνητο δεν είναι απλή υπόθεση.
Άλλωστε, αν δεν υπήρχε πολιτικό νόημα στο ποιος κάθεται δίπλα στον Νέζη, τότε γιατί να το ονειρευόταν κανείς;
