28 Ιουνίου 2025

Η σιωπή του "λαλίστατου" βουλευτή Σάμου: Όταν το χειροκρότημα γίνεται συνενοχή



 Κάποτε, ήταν ο λαλίστατος βουλευτής Σάμου. Ο Χριστόδουλος Στεφανάδης. Πάντα πρόθυμος για δηλώσεις, για φωτογραφίες, για «συγκινημένες» αναρτήσεις στα social media. Ήταν εκεί όταν έπρεπε να χειροκροτήσει τον Καραμανλή, λίγο μετά την τραγωδία των Τεμπών — όχι να ζητήσει λογαριασμό, αλλά να επιβραβεύσει τη σιωπή και την υπεκφυγή.

Σήμερα όμως, πού είναι ο βουλευτής; Ούτε λέξη για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Καμία κουβέντα για τα Τέμπη. Ούτε μισή αναφορά για το φιάσκο της "ανασυγκρότησης" της Σάμου μετά τον σεισμό. Οι υποσχέσεις για έργα, για αναπτυξιακά σχέδια, για επενδύσεις… έμειναν στις μακέτες και στις κάμερες. Οι Σαμιώτες ακόμα περιμένουν να δουν το «νέο πρόσωπο του νησιού» που τους υποσχέθηκαν — αντί αυτού βλέπουν την ίδια εγκατάλειψη με πιο καλογυαλισμένα λόγια.

Ο βουλευτής που μιλούσε για «ευθύνες της αντιπολίτευσης», δεν έχει να πει τίποτα για τις δικές του; Δεν έχει ευθύνη που η Σάμος παραμένει μισογκρεμισμένη, τυλιγμένη σε κορδέλες και υποσχέσεις; Δεν έχει λόγο για τους αγρότες που ταλαιπωρούνται από τον ΟΠΕΚΕΠΕ, ούτε για τους νέους που φεύγουν επειδή στο νησί δεν υπάρχει κανένας ορίζοντας;

Η πολιτική δεν είναι δημόσιες σχέσεις. Είναι ευθύνη. Και όταν ο εκπρόσωπος του νησιού επιλέγει τη σιωπή — εκεί που πρέπει να ορθώσει φωνή — τότε δεν είναι απλώς απών: είναι συνένοχος.

Οι Σαμιώτες δεν ξεχνούν. Και όσο κι αν κάποιοι επενδύουν στην αμνησία, έρχεται πάντα η ώρα της κρίσης. Και τότε τα χειροκροτήματα δεν σώζουν κανέναν.