Η ιστορία γνωστή: η Σάμος δεν θα αποκτήσει Βάση Ετοιμότητας – Επιφυλακής, γιατί, λέει, το αεροδρόμιο δεν μπορεί να την «σηκώσει» χωρίς να επηρεαστεί η εμπορική του λειτουργία. Αυτό λέει η επίσημη εκδοχή. Μόνο που είναι σκέτη κοροϊδία.
Ξέρετε πόσες ώρες τη μέρα λειτουργεί το αεροδρόμιο της Σάμου; Δύο με τρεις. Το πολύ. Τις υπόλοιπες ώρες είναι άδειο. Σβηστά φώτα, κλειστά counters, μηδέν κίνηση. Μιλάμε για ένα από τα μεγαλύτερα αεροδρόμια του Αιγαίου, και κάθεται.
Κι όμως, μας λένε ότι η βάση δεν μπορούσε να εγκατασταθεί γιατί θα επηρέαζε την εμπορική δραστηριότητα. Δηλαδή το τίποτα… θα επηρεαστεί. Λες και έχουμε 50 πτήσεις τη μέρα και κινδυνεύουμε από συμφόρηση.
Η πραγματικότητα είναι πιο απλή: η Fraport δεν θέλει να ανοίξει το αεροδρόμιο 24 ώρες τη μέρα, γιατί θα χρειαστεί να πληρώσει παραπάνω προσωπικό, να διαθέσει χώρο χωρίς έσοδο, να "ταλαιπωρηθεί" χωρίς κέρδος. Και αντί κάποιος πολιτικός να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι, το μόνο που κάνουν είναι να ανακοινώνουν «τις αποφάσεις της εταιρείας» σαν να είναι φυσικά φαινόμενα.
Δεν υπάρχει κανείς – μα κανείς – που να πιέσει στα σοβαρά. Ούτε καν να αποκαλέσει αυτή την "ευγενική άρνηση" με το όνομά της: εκβιασμός δια της αδιαφορίας.
Το χειρότερο; Υπάρχουν άνθρωποι – και το λέω υπεύθυνα – που γνωρίζουν τα στοιχεία με ακρίβεια, ξέρουν τις δυνατότητες του αεροδρομίου, και βλέπουν την κοροϊδία να σερβίρεται σαν τεχνοκρατική ανάλυση. Τα «δεν γίνεται» που ακούμε είναι προφάσεις. Και τίποτα περισσότερο.
Η Βάση πάει στη Λήμνο, γιατί εκεί δεν ρωτάνε τη Fraport για το αν θα ανοίξουν το αεροδρόμιο. Γιατί εκεί υπάρχει στρατιωτική υποδομή και πολιτική βούληση. Εδώ; Μόνο σιωπή και “α, δεν πειράζει, θα το καλύψει το ΕΚΑΒ όπως πριν”.
Ε ναι, όπως πριν. Και όπως πάντα δηλαδή, μέχρι να γίνει η στραβή. Τότε όλοι θα κοιτάνε αλλού. Πάλι.
Η Βάση που δεν ήρθε ποτέ – και τα ψέματα που ήρθαν αντ’ αυτής
Στη Σάμο δεν ήρθε η νέα Βάση Ετοιμότητας. Όχι γιατί δεν χωρούσε. Όχι γιατί δεν υπήρχαν υποδομές. Αλλά γιατί –κρατηθείτε– θα ενοχλούσε την εμπορική δραστηριότητα του αεροδρομίου.
Αυτό λέει η επίσημη εξήγηση που έδωσε ο Βουλευτής μετά από επικοινωνία με τη Fraport. Δηλαδή, με λίγα λόγια, αν ερχόταν η Βάση, το αεροδρόμιο θα έπρεπε να μείνει ανοιχτό 24 ώρες, να προσλάβει προσωπικό και –ωχ!– να παραχωρήσει χώρο για κάτι που δεν του φέρνει άμεσο κέρδος. Ε, τότε όχι. Ποιος σώζει ζωές χωρίς τιμολόγιο;
Ξέρετε τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι ακόμα κι αν καίγεται το νησί, ακόμα κι αν κάποιος πρέπει να μεταφερθεί επειγόντως, η Fraport θα ανοίγει το αεροδρόμιο «μόνο αν χρειαστεί». Δηλαδή όπως μέχρι τώρα. Δηλαδή τίποτα δεν αλλάζει. Κι ας είχε ανακοινωθεί κάτι διαφορετικό.
Μας λένε ότι «δεν είχε αποφασιστεί ακόμα ο τόπος εγκατάστασης της Βάσης». Ναι, αλλά ανακοινώθηκε. Δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ. Ξεκίνησε συζήτηση. Και τελικά, η Βάση πάει στη Λήμνο. Τυχαία, βέβαια, εκεί που υπάρχει στρατιωτικό αεροδρόμιο και δεν χρειάζεται να ρωτήσει κανείς τη Fraport αν… "ενοχλείται".
Αλήθεια τώρα; Να έχουμε στη Σάμο δεξαμενές, εγκαταστάσεις, χώρο, μηδενικό φόρτο, και η απάντηση να είναι «όχι»; Ή μάλλον το χειρότερο: ένα "ναι μεν αλλά" που μεταφράζεται σε «δεν μας συμφέρει»;
Για να τελειώνουμε: η Fraport δεν είπε “όχι” στη Βάση. Απλώς είπε «μόνο αν με πληρώσετε ή με συμφέρει». Και το κράτος το δέχτηκε. Και η πολιτική ηγεσία το βάφτισε “απόφαση βάσει σχεδίου”. Και ο απλός πολίτης της Σάμου έμεινε με ένα ακόμα "θα δούμε" για την ασφάλειά του.
Μέχρι να ξαναπιάσει φωτιά. Ή να χρειαστεί ένα ελικόπτερο μέσα στη νύχτα.
Και τότε… ας δούμε ποιος θα μας ανοίξει το αεροδρόμιο. Ή ποιος θα μας εξηγήσει πάλι «γιατί δεν γινόταν».
Η Βάση που δεν ήρθε – και η Fraport που… «δεν βολεύτηκε»
Τελικά δεν ήταν τεχνικό το πρόβλημα. Δεν ήταν θέμα υποδομών. Ήταν καθαρά θέμα συμφερόντων. Το λέμε απλά και καθαρά: η Σάμος μπορούσε να φιλοξενήσει άνετα τη νέα Βάση Ετοιμότητας – Επιφυλακής, αλλά η Fraport δεν το ήθελε. Και κανείς πολιτικός δεν πίεσε σοβαρά για να αλλάξει αυτό.
Ας μιλήσουμε με νούμερα:
Το αεροδρόμιο της Σάμου διαθέτει 8 θέσεις για μεγάλα αεροσκάφη και 5 για ελαφρά. Και παρόλα αυτά, δουλεύει μόλις 2 με 3 ώρες την ημέρα.
Εβδομαδιαία, εξυπηρετεί περίπου 60 πτήσεις συνολικά – έναν αριθμό αμελητέο για τις υποδομές του.
Υπάρχει έτοιμος χώρος που με μικρές τεχνικές παρεμβάσεις θα μπορούσε να διπλασιαστεί.
Επιπλέον, υπάρχει και ξεχωριστό κομμάτι πίστας για στρατιωτικά αεροσκάφη, όπου παλαιότερα στάθμευαν τα Canadair, με υπάρχουσες δεξαμενές καυσίμων και υποδομές – όχι τεράστιες, αλλά υπαρκτές και λειτουργικές.
Άρα τι «δεν γινόταν»; Τι ακριβώς "δεν μπορούσε να υποστηρίξει το αεροδρόμιο";
Η απάντηση είναι απλή: αν δημιουργούνταν Βάση στη Σάμο, το αεροδρόμιο θα έπρεπε να λειτουργεί 24 ώρες. Και αυτό σημαίνει περισσότερο προσωπικό, έξοδα, και κανένα άμεσο εμπορικό όφελος για τη Fraport. Μόνο έτσι εξηγείται η ευγενική, πλην ξεκάθαρη, άρνηση.
Και αντί να αντιδράσει κάποιος πολιτικός με στοιχειώδη πυγμή, τι έγινε; Η Βάση μεταφέρθηκε στη Λήμνο. Εκεί που υπάρχει στρατιωτικό αεροδρόμιο και δεν χρειάζεται να δοθούν εξηγήσεις σε κανέναν ιδιώτη.
Και για να συγκρίνουμε δίκαια: Η Κως έχει 10 θέσεις στάθμευσης, και μόνο την Κυριακή κατεβάζει σχεδόν 100 αεροσκάφη. Εκεί όμως, η κίνηση είναι real. Όχι προσχηματική.
Εδώ, απλώς αφήνουμε υποδομές να κάθονται, επειδή δεν συμφέρει τον παραχωρησιούχο. Και το λέμε χωρίς περιστροφές: η Fraport απλώς δεν βολεύτηκε. Και κανείς δεν την πίεσε πραγματικά να το κάνει.
Και κάπως έτσι, μια μονάδα Πολιτικής Προστασίας που θα μπορούσε να σώσει ζωές, δεν θα εγκατασταθεί ποτέ εδώ. Γιατί κάποιες ζωές μετράνε λιγότερο απ’ ό,τι το πάρκινγκ για τσάρτερ.
