Για ακόμη μία φορά, τα εκρηκτικά προβλήματα του Γενικό Νοσοκομείο Σάμου δεν έρχονται στη δημοσιότητα χάρη σε κυβερνητικές παρεμβάσεις ή σε τοπική μέριμνα, αλλά επειδή βουλευτής άλλης περιφέρειας αναγκάζεται να τα φέρει στη Βουλή των Ελλήνων. Ο βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Ανδρέας Παναγιωτόπουλος, καταθέτοντας αναφορά βασισμένη στην ανακοίνωση των εργαζομένων του Νοσοκομείου, περιγράφει μια κατάσταση που δεν αφήνει κανένα περιθώριο ωραιοποίησης: ένα νοσοκομείο στα όρια της κατάρρευσης.
Οι εργαζόμενοι μιλούν ανοιχτά για συνθήκες που «έχουν ξεπεράσει κάθε όριο». Και πώς να μην το κάνουν, όταν η υποστελέχωση έχει μετατραπεί σε μόνιμο καθεστώς, η εξουθένωση σε καθημερινότητα και η ανασφάλεια σε κανόνα; Δεν πρόκειται για συγκυριακές δυσκολίες, αλλά για συνειδητές πολιτικές επιλογές που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην υποβάθμιση της δημόσιας υγείας – ειδικά στην ακριτική Ελλάδα.
Χαρακτηριστικό και εξοργιστικό παράδειγμα: το αιφνιδιαστικό κλείσιμο του τηλεφωνικού κέντρου του Νοσοκομείου. Χωρίς ενημέρωση, χωρίς διάλογο, χωρίς σχέδιο. Αντί να καλυφθούν τέσσερις κενές οργανικές θέσεις, επελέγη η εύκολη –και επικίνδυνη– λύση της πλήρους παύσης λειτουργίας. Το αποτέλεσμα; Πολίτες, ασθενείς και υπηρεσίες να βρίσκονται στον αέρα, σε ένα νησί όπου η άμεση επικοινωνία με το Νοσοκομείο μπορεί να αποδειχθεί ζήτημα ζωής και θανάτου.
Η εικόνα στα τμήματα είναι δραματική:
Παθολογική Κλινική με έναν μόνο ιατρό.
ΜΕΘ χωρίς γιατρό σε καθημερινή ενεργή εφημερία, και με καμία εφημερία για κρίσιμες ημέρες.
Αξονικός τομογράφος με μία μόνο ιατρό.
Αιμοληψίες για όλο τον πληθυσμό μόλις τρεις φορές την εβδομάδα.
Νυχτερινές βάρδιες με έναν νοσηλευτή, χωρίς ρεπό, χωρίς άδειες, χωρίς ανάσα.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η καθαριότητα του Νοσοκομείου καλύπτεται το απόγευμα και τη νύχτα από έναν μόνο εργαζόμενο, με «ενίσχυση» από φαντάρους. Μια εικόνα που δεν αρμόζει ούτε σε χώρα σε κρίση, πόσο μάλλον σε κράτος που διακηρύσσει ότι σέβεται τη δημόσια υγεία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Το ερώτημα είναι αμείλικτο: Πόσες ακόμη αναφορές από “ξένους” βουλευτές χρειάζονται για να ασχοληθεί σοβαρά η Πολιτεία με τη Σάμο; Πόσο ακόμη θα θεωρείται πολυτέλεια η ασφαλής λειτουργία ενός νοσοκομείου σε ακριτικό νησί;
Η Σάμος δεν ζητά χάρη. Ζητά το αυτονόητο: ένα νοσοκομείο που να λειτουργεί, να στελεχώνεται και να προστατεύει ανθρώπινες ζωές. Και όσο αυτό δεν συμβαίνει, οι ευθύνες δεν κρύβονται πίσω από ανακοινώσεις και σιωπές. Έχουν ονοματεπώνυμο και πολιτικό πρόσημο.
