Ο Δήμος Ανατολικής Σάμου φαίνεται να έχει μετατραπεί σε προσωπικό μηχανισμό εξυπηρετήσεων της παράταξης του Δημάρχου Πάρη Παπαγεωργίου. Πίσω από τον δημόσιο λόγο περί “ανάπτυξης”, “διαφάνειας” και “προόδου”, η πραγματικότητα αποκαλύπτει ένα προκλητικό σύστημα απευθείας αναθέσεων, που φέρνει στο φως ένα πολιτικό και θεσμικό σκάνδαλο με πολλαπλές προεκτάσεις.
Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, είδαμε σειρά απευθείας αναθέσεων — όλες σε στελέχη, συνεργάτες ή πρόσωπα της πολιτικής επιρροής του ίδιου του Δημάρχου. Από τον πρώην αντιδήμαρχο Αντώνη Καραμηνά, στον πρόεδρο της Δημοτικής Ενότητας Άνω Βαθέος, κ. Γαλιώτη, και φτάνοντας ακόμη και στον ίδιο τον κ. Παπαγεωργίου — και πλέον, στον δημοτικό σύμβουλο της παράταξής του, Αρχοντούλη Ιωάννη
Το ερώτημα πλέον είναι ξεκάθαρο:
Εξελέγησαν για να υπηρετήσουν τον τόπο ή για να μοιράζονται μεταξύ τους τις απευθείας αναθέσεις;
Ο Δήμαρχος ως Ανάδοχος; Πρωτοφανές και ανήθικο
Η συμμετοχή του ίδιου του Δημάρχου σε ανάθεση έργου ή κονδυλίου εγείρει όχι μόνο ηθικό και πολιτικό ζήτημα, αλλά και θεσμικό. Ο Δήμαρχος είναι ο διαχειριστής των δημοσίων πόρων, όχι δικαιούχος τους. Όταν το ίδιο το πρόσωπο που οφείλει να ελέγχει και να εγγυάται την ισονομία, εμφανίζεται ως αποδέκτης δημοσίου χρήματος, τότε καταλύεται κάθε έννοια αξιοπιστίας και διαφάνειας.
Από τη διαφάνεια στην “παραδημαρχία”
Ο Πάρης Παπαγεωργίου είχε δεσμευτεί για “νέα εποχή” στο Δήμο. Αντ’ αυτού, η διοίκησή του χαρακτηρίζεται από κλειστές πόρτες, πολιτικές εξυπηρετήσεις και πλήρη απουσία λογοδοσίας. Οι απευθείας αναθέσεις δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά· είναι συστηματική πρακτική. Όταν οι ίδιοι και οι ίδιοι αναλαμβάνουν έργα χωρίς διαγωνιστική διαδικασία, μιλάμε για ένα καθεστώς πολιτικής προνομιακής μεταχείρισης.
Η τοπική κοινωνία γνωρίζει. Η σιωπή δεν σημαίνει άγνοια. Σημαίνει ανοχή – και αυτή τελειώνει.
Ο Δήμος δεν είναι οικογενειακή επιχείρηση
Η Διοίκηση Παπαγεωργίου φαίνεται να αντιμετωπίζει τον Δήμο ως πλατφόρμα ανταμοιβής των “δικών της παιδιών” με δημοτικό χρήμα. Ποιοι άλλοι επαγγελματίες είχαν την ευκαιρία να διεκδικήσουν τα έργα αυτά; Υπήρξαν προσκλήσεις ενδιαφέροντος; Υπήρξε πραγματικός ανταγωνισμός; Αν όχι, τότε η Δημοτική Αρχή λειτουργεί εις βάρος της τοπικής κοινωνίας και της αγοράς.
Η κατάχρηση της διαδικασίας των απευθείας αναθέσεων συνιστά στρέβλωση της έννοιας της δημόσιας διοίκησης. Και όσο κι αν επιχειρηματολογήσει η Δημοτική Αρχή με “τυπικές νομιμότητες”, η κοινωνία κρίνει επί της ουσίας: Είναι θεσμικά ορθό να λαμβάνουν αναθέσεις πρόσωπα που εκλέχθηκαν να υπηρετούν;
Όχι. Είναι απαράδεκτο.
Ώρα να μιλήσει ο ίδιος
Ο Πάρης Παπαγεωργίου οφείλει να δώσει δημόσιες απαντήσεις:
Ποια είναι η συνολική αξία των απευθείας αναθέσεων που έγιναν από την αρχή της θητείας του μέχρι σήμερα;
Πόσες από αυτές δόθηκαν σε πρόσωπα της παράταξής του ή σε συγγενικά/φιλικά πρόσωπα στελεχών του;
Γιατί επιλέγεται συστηματικά η οδός της απευθείας ανάθεσης και όχι ο ανοιχτός διαγωνισμός;
Γιατί δεν υπάρχει δημοσιοποίηση όλων των σχετικών στοιχείων σε προσβάσιμη πλατφόρμα;
Η σιωπή δεν είναι επιλογή. Είναι ομολογία.
Η Δημοτική Αρχή Ανατολικής Σάμου φαίνεται να λειτουργεί σαν να μην υπόκειται σε έλεγχο. Όμως ο Δήμος δεν είναι φέουδο κανενός, ούτε εργαλείο βολέματος πολιτικών φίλων. Οι πολίτες δεν ψήφισαν για να γίνονται οι συνεργάτες του Δημάρχου εργολάβοι, με δημόσιο χρήμα.
Δημοκρατία σημαίνει λογοδοσία. Ώρα να απολογηθείτε, κύριε Παπαγεωργίου.
