Με αφορμή την πρόσφατη ανακοίνωση του Ενιαίου Οινοποιητικού Συνεταιρισμού Σάμου για τις καταστροφές από αγριογούρουνα, δεν μπορεί κανείς να μη σχολιάσει την υποκριτική και καθυστερημένη κινητοποίηση της Ένωσης, αλλά και την εκκωφαντική ευθύνη του προέδρου της, κ. Ιωάννη Σκούτα, ο οποίος τυγχάνει και υπεύθυνος της Νέας Δημοκρατίας στον αγροτικό τομέα. Δηλαδή, εκπροσωπεί κυβερνητικό φορέα και αγροτικό θεσμό ταυτόχρονα – και απέτυχε διπλά.
Γιατί θυμήθηκαν ξαφνικά τα αγριογούρουνα; Το πρόβλημα αυτό δεν είναι χθεσινό. Οι ζημιές στους αμπελώνες της Σάμου δεν ξεκίνησαν ούτε φέτος, ούτε πέρυσι. Υπάρχουν τεκμηριωμένες αναφορές από το 2019, και παρ’ όλα αυτά οι απανωτές "συναντήσεις", "επιστολές" και "μελέτες" αποδείχθηκαν κενές περιεχομένου. Αντί για άμεσες και δραστικές ενέργειες, το μόνο που φαίνεται να παράγεται είναι... χαρτομάνι.
Πολιτική κουτοπονηριά ή ανικανότητα;
Ο κ. Σκούτας, με την ιδιότητα του κομματικού στελέχους της ΝΔ στον αγροτικό τομέα, όφειλε να πιέσει εδώ και χρόνια για να ληφθούν σοβαρά μέτρα. Είχε το βήμα, είχε τα μέσα, είχε τη γραμμή με τα υπουργεία. Αλλά δεν το έκανε. Το αποτέλεσμα; Οι αμπελουργοί της Σάμου βρίσκονται σήμερα στο ίδιο σημείο, αν όχι χειρότερο, με αυτό των προηγούμενων χρόνων.
Δεν αρκεί να "υπογράφεις επιστολές" και να παρακαλάς για ακροάσεις. Όταν εκπροσωπείς έναν παραγωγικό κλάδο που αργοπεθαίνει, η πρωτοβουλία και η αποφασιστικότητα είναι υποχρέωση, όχι προαιρετικό bonus.
Κάποιος να αναλάβει την πολιτική ευθύνη
Ο Σαμιακός Αμπελώνας δεν είναι απλώς «χωράφια με σταφύλια». Είναι πολιτιστική κληρονομιά, είναι οικονομική ραχοκοκαλιά για ένα ακριτικό νησί που ματώνει από την εγκατάλειψη. Κι όμως, οι καταστροφές συνεχίζονται ανενόχλητες, γιατί κανείς δεν τόλμησε να συγκρουστεί με την αδράνεια του κρατικού μηχανισμού.
Αν λοιπόν ο Πρόεδρος του Συνεταιρισμού και κομματικός εκπρόσωπος της κυβέρνησης στον αγροτικό τομέα δεν μπορεί να υπερασπιστεί ούτε τον ίδιο τον τόπο του, τότε ίσως είναι καιρός να παραδώσει τη σκυτάλη. Η πολιτική δεν είναι διακοσμητικός ρόλος, και η ηγεσία δεν μετριέται με αριθμό επιστολών ή επισκέψεων σε γραφεία υπουργών, αλλά με αποτελέσματα στο πεδίο.
Η υποκρισία έχει και όρια — αλλά στην περίπτωση του Ε.Ο.Σ. Σάμου, φαίνεται πως τα ξεπέρασαν κατά πολύ. Έπειτα από χρόνια αδιαφορίας, ανευθυνότητας και δήθεν ενεργειών που απλώς "γεμίζουν σελίδες", ξαφνικά ανακάλυψαν το πρόβλημα με τα αγριογούρουνα.
Ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού, κ. Ιωάννης Σκούτας, φοράει δύο καπέλα: από τη μια ως επικεφαλής της Ένωσης και από την άλλη, ως υπεύθυνος Αγροτικού στη Νέα Δημοκρατία. Δηλαδή, ταυτόχρονα εκπροσωπεί τον καταρρέοντα αγροτικό κόσμο και την κυβέρνηση που τον έχει εγκαταλείψει.
Ε λοιπόν, δεν γίνεται και τα δύο.
Δεν γίνεται να μοιράζει ανακοινώσεις με αγανάκτηση ενώ μέχρι τώρα κάλυπτε την κυβερνητική απραξία. Δεν γίνεται να παριστάνει τον «συμπάσχοντα» όταν είχε την εξουσία και το χρέος να πάρει κεφάλια — όχι απλώς να υπογράφει χαρτιά.
Από το 2019 φωνάζουν οι παραγωγοί για τις επιδρομές των αγριόχοιρων. Από το 2024 έχουν επίσημες καταγραφές ζημιών. Και η απάντηση του κράτους και των φορέων ήταν: μελέτες, επιστολές, συσκέψεις και... τίποτα. Το απόλυτο μηδέν. Όπως και η δράση του προέδρου.
Να το πούμε ξεκάθαρα:
Ο πρόεδρος Σκούτας είναι συνυπεύθυνος για την καταστροφή των αμπελώνων της Σάμου.
Όχι γιατί δεν ήξερε. Αλλά γιατί ήξερε και δεν έκανε τίποτα. Είχε άμεση πρόσβαση στα υπουργεία, ήταν κομματικός σύνδεσμος, είχε τον ρόλο και τη θέση. Αλλά επέλεξε τη σιωπή και την αδράνεια.
Κι όταν άρχισαν οι πρώτες πραγματικές ζημιές, το μόνο που είδαμε ήταν “συναντήσεις”, “αιτήματα”, “προτάσεις” – λες και ζούμε σε μια παράλληλη διοικητική πραγματικότητα
Η Σάμος δεν αντέχει άλλα "λόγια χωρίς πράξεις". Και οι αμπελουργοί δεν αντέχουν άλλον έναν τρύγο κάτω από την απειλή των αγριογούρουνων και της αδιαφορίας των υπευθύνων.
Ώρα για πράξεις. Ή ώρα για παραιτήσεις.
