Του Ραφαήλ Α. Καλυβιώτη*
Η άγνοια της ιστορίας της κλασικής γεωπολιτικής είναι εκείνη που τροφοδοτεί τον αντιεβραϊσμό και όχι αντισημιτισμό, όπως λανθασμένα χρησιμοποιείται ως όρος. Η στρατηγική σύμπλευση των ναζί με τους Άραβες θα έπρεπε να είναι κάτι πασίγνωστο. Οι πετρελαιοπηγές του Ιράν και της Μοσούλης, που τις ήθελαν φυσικά και οι Άγγλοι, οδήγησαν τον Χίτλερ να αλλάξει ακόμα και το δικό του φυλετικό αφήγημα.
Υπήρξαν ολόκληρες θεωρίες εκφρασμένες, όπως αυτή του Σπέερ (υπουργός Εξοπλισμών του Γ’ Ράιχ), σύμφωνα με την οποία κακώς υπήρξε η ήττα των Αράβων στο Πουατιέ, διότι μια θρησκεία σαν αυτή του Ισλάμ, που μεταδίδεται μέσω του σπαθιού, ταιριάζει στους Γερμανούς. Ο δε Χίτλερ μιλούσε με θαυμασμό για το Ισλάμ ως μια «αρρενωπή θρησκεία».
Ο Γιόχαν Φον Λιρς, εις εκ των κορυφαίων θεωρητικών της ναζιστικής πνευματικής θεμελίωσης, θαυμάζει τον ισλαμισμό, διότι πρώτος εισήγαγε τον αντιεβραϊσμό «σώζοντας τοιουτοτρόπως την ανθρωπότητα». Θεωρούν δε τον διωγμό των Εβραίων από τη Μεδίνα από τον Μωάμεθ ως βαθιά πράξη που αποτελεί πρότυπο.
Η Άμπβερ, που αποτελούσε τη στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών των ναζί, παρέδιδε αφειδώς όπλα στην Παλαιστίνη. Η αραβική εξέγερση στην Παλαιστίνη βρίσκει για ηγέτη της τον μουφτή της Ιερουσαλήμ Αμίν Αλ Χουσεϊνί με κύριο συμβολισμό τη σβάστικα!
Ο τελευταίος διετείνετο ότι έλκει την καταγωγή του απευθείας από τον Μωάμεθ και, ούτε λίγο ούτε πολύ, συνηγόρησε σε ένα σκανδαλώδες αφήγημα, σύμφωνα με το οποίο στον ουρανό βρίσκεται ο Μωάμεθ και στη γη ο Χίτλερ. Το 1920 ήταν μεταξύ των βασικών υποκινητών του αντι-εβραϊκού πογκρόμ που είχε ως αποτέλεσμα 10 νεκρούς Εβραίους και πάνω από 250 τραυματίες.
Εφόσον απέτυχε να οδηγήσει σε φιλοναζιστικό πραξικόπημα στο Ιράκ, μεταβαίνει στο Βερολίνο, όπου συγκροτεί τις μουσουλμανικές ταξιαρχίες SS με στρατολογημένους μουσουλμάνους από την Αλβανία και τη Βοσνία. Στη συνέχεια επανέρχεται στην Παλαιστίνη και επί της ουσίας τη διοικεί ως τη δεκαετία του 1960.
Τρεις φορές ο ναζιστής μουφτής απέρριψε προτάσεις για τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους. Τη δεύτερη φορά, δε, όταν οι Άγγλοι φοβούνταν τη ροπή αυτή προς τον ναζισμό, του πρότειναν τη Λευκή Βίβλο που οι Εβραίοι θεωρούσαν προδοτική για τους ίδιους. Ο Αραφάτ τον διαδέχθηκε ως συγγενής του.
Μετά την 7η Οκτωβρίου σε όλη τη Δύση διεξάγεται μία υβριδική επιχείρηση που στοχεύει να εγκαθιδρύσει στη συνείδηση των πολιτών της ότι το Ισραήλ έχει προβεί σε γενοκτονία εναντίον της Παλαιστίνης. Είναι το φαινόμενο της ισλαμοαριστεράς, συνεπικουρούμενο από «παλιομοδίτες» ακροδεξιούς. Η Αριστερά θεωρεί το Ισλάμ μέσο εξόντωσης του δυτικού πολιτισμού, ενώ η Ακροδεξιά το θεωρεί μέσο αναστήλωσης των σκοταδιστικών αξιών.
Στην πραγματικότητα το Ισραήλ στοχεύει μόνο εναντίον της τρομοκρατικής οργάνωσης Χαμάς, η οποία χρησιμοποιεί αμάχους για την προπαγάνδα της και οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις της βρίσκονται σκόπιμα σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, όπως, π.χ., σε νοσοκομεία, προειδοποιεί πλειστάκις πριν από τις αεροπορικές επιδρομές, ενώ έχει επιτρέψει τη διέλευση ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα, κάτι που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την πρόθεση γενοκτονίας.
Στη χώρα μας αυτή η προπαγάνδα είναι διπλά επικίνδυνη. Το Ισραήλ και η Γαλλία είναι οι μόνοι ξεκάθαροι σύμμαχοί μας σε επίπεδο γεωπολιτικών συμφερόντων. Η σκόπιμη επιδίωξη της δηλητηρίασης της ελληνικής κοινωνίας σε έναν αντιεβραϊσμό που δεν δικαιολογείται έχει αποκλειστικά μία και μόνο επιδίωξη: να αποκοπεί ο σοβαρότερος σύμμαχος της Ελλάδας εναντίον της Τουρκίας.
Για αυτό και ξεπηδούν ξαφνικά νεόκοποι «αναλυτές» για να προβούν σε σκληρή προπαγάνδα εναντίον του Ισραήλ. Η Ελλάδα έχει καταντήσει η χαρά κάθε προπαγανδιστή. Κάπου πρέπει να μπει ένα τέλος.
*Υπ. δρ Γεωπολιτικής – πρόεδρος ∆ικτύου Ελλήνων Συντηρητικών – rkaliviotis@gmail.com
