Με αφορμή την διαγραφή Σαλμά από την ΝΔ και από την κοινοβουλευτική ομάδα της, καθώς και από την απαίτηση που εκφράζει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος για παραίτηση του από Βουλευτή και παράδοση της έδρας (με τι αρμοδιότητα άραγε; μπέρδεψε τους θεσμούς - με την σύμφωνη γνώμη του πρωθυπουργού προφανώς), επισημαίνω τις προβλέψεις του Συντάγματος για την απόλυτη ελευθερία γνώμης των βουλευτών και ότι εκπροσωπούν το Έθνος και εις το όνομα του Ελληνικού λαού.
Αρθρο 51: (Εκλογή βουλευτών, εκλογικό δικαίωμα)
2. Oι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Έθνος.
Αρθρο 52: (Ελεύθερη εκδήλωση της λαϊκής θέλησης)
H ελεύθερη και ανόθευτη εκδήλωση της λαϊκής θέλησης, ως έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας, τελεί υπό την εγγύηση όλων των λειτουργών της Πολιτείας, που έχουν υποχρέωση να τη διασφαλίζουν σε κάθε περίπτωση. Nόμος ορίζει τις ποινικές κυρώσεις κατά των παραβατών της διάταξης αυτής.
Αρθρο 59: (Όρκος)
1. Oι βουλευτές πριν αναλάβουν τα καθήκοντά τους δίνουν στο Bουλευτήριο και σε δημόσια συνεδρίαση τον ακόλουθο όρκο:
«Oρκίζομαι στο όνομα της Aγίας και Oμοούσιας και Aδιαίρετης Tριάδας να είμαι πιστός στην Πατρίδα και το δημοκρατικό πολίτευμα, να υπακούω στο Σύνταγμα και τους νόμους και να εκπληρώνω ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου».
'Αρθρο 60: (Δικαίωμα ψήφου, παραίτηση από το αξίωμα)
1. Oι βουλευτές έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση.
Αρθρο 61: (Ανεύθυνο των βουλευτών)
1. O βουλευτής δεν καταδιώκεται ούτε εξετάζεται με οποιονδήποτε τρόπο για γνώμη ή ψήφο που έδωσε κατά την άσκηση των βουλευτικών καθηκόντων.
2. O βουλευτής διώκεται μόνο για συκοφαντική δυσφήμηση, κατά το νόμο, ύστερα από άδεια της Bουλής.
3. O βουλευτής δεν έχει υποχρέωση μαρτυρίας για πληροφορίες που περιήλθαν σ' αυτόν ή δόθηκαν από αυτόν κατά την άσκηση των καθηκόντων του, ούτε για τα πρόσωπα που του εμπιστεύθηκαν τις πληροφορίες ή στα οποία αυτός τις έδωσε.
Πέραν των σαφέστατων προβλέψεων του Συντάγματος, πριν μερικά χρόνια είχα γράψει το παρακάτω άρθρο για την Συνταγματική και θεσμική υποχρέωση για "Εσωτερική Δημοκρατία" στα κόμματα,
Η ''ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ'' ΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ
Ένα από τα μεγάλα ζητήματα της παθογένειας του πολιτικού μας συστήματος, είναι και η εφαρμογή των δημοκρατικών αρχών στην εσωτερική λειτουργία των κομμάτων.
Η εσωτερική λειτουργία των κομμάτων κακώς θεωρείται ότι ανήκει στη σφαίρα αρμοδιοτήτων του «αρχηγού» η μίας «κλειστής ηγετικής ομάδας».
Αυτό όμως που παρατηρούμε σε μεγάλα και μικρότερα κόμματα, είναι αυτό ακριβώς, αρχηγικό στυλ λειτουργίας και αυταρχικό τρόπο λήψης αποφάσεων από μία κλειστή ομάδα προβεβλημένων στελεχών, μαζί με καταστρατήγηση των δημοκρατικών αρχών, οικογενειοκρατία, πελατειακές σχέσεις, και προώθηση συντρόφων, συγγενών και φίλων, για εξυπηρέτηση προσωπικών συμφερόντων.
Το Σύνταγμα θεωρεί ως φορείς της εκπροσώπησης της βούλησης του λαού τα κόμματα (όλα τα επίσημα κόμματα που εκτίθενται εκλογικά, και όχι μόνο όσα ξεπερνούν το 3%).
Συγκεκριμένα στο άρθρο Σ29 αναφέρεται στα πολιτικά κόμματα ως «ειδικής θεσμικής ποιότητας συλλογικά υποκείμενα».
Μάλιστα η νομιμοποίηση του κόμματος για να είναι δημοκρατικά αποδεκτή, προϋποθέτει την ακριβή περιγραφή του, ώστε να νομιμοποιείται η κομματική ιδιότητα και η παροχή κρατικής ενίσχυσης (όταν υπάρχει).
Η θεσμική συνεπώς λειτουργία των κομμάτων αναγνωρίζεται από το Σύνταγμα με την αρχή της Λαϊκής κυριαρχίας, διότι ο λαός μέσω του κόμματος αποκτά τη συνταγματικά εγγυημένη δυνατότητα συγκεκριμένης και επίκαιρης πολιτικής έκφρασης.
Η Δημοκρατική κατοχύρωση για το κόμμα έρχεται μέσα από το παρακάτω τριπλό θεσμικό καθεστώς λειτουργίας:
• ‘’Την ισότητα των συμμετεχόντων’’:
Διασφαλίζει την ισότητα ευκαιριών και της ισοπολιτείας σε όλα τα μέλη του κόμματος (προϋποθέτει την διασφάλιση της αρχής της ουδετερότητας του κράτους απέναντι στα κόμματα). Η αρχή αυτή κινδυνεύει όχι μόνο από κακόβουλη κρατική εμπλοκή (χαριστική η καταχρηστική) αλλά κυρίως από την ιδιωτική χρηματοδότηση, όταν δεν είναι διαφανής και δεν υπόκειται σε ελέγχους, κανόνες και περιορισμούς
• ‘’Την ελευθερία έκφρασης’’:
1) «Εσωτερική» ελευθερία έκφρασης: αφορά το δικαίωμα ίδρυσης και συμμετοχής στους πολίτες, και την ελευθερία του εσωκομματικού διαλόγου.
2)«Εξωτερική» ελευθερία έκφρασης: προστατεύει το κόμμα από τις εξωτερικές παρεμβάσεις (κρατικές και ιδιωτικές-οικονομικές και άλλες αθέμιτες).
• ‘’Τον δημόσιο χαρακτήρα’’:
Είναι ένωση πολιτών Συνταγματικά κατοχυρωμένη (άρθρα 12 & 29Σ), το καταστατικό του περιγράφει με ακρίβεια την σύσταση και τη δημοκρατική λειτουργία του. Η συγκρότηση και η δράση του είναι θεμελιώδες δικαίωμα για κάθε πολίτη.
Επίσης έχει θεσμική «δημόσια αποστολή» και «δημόσια ευθύνη». Με απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας, έχει την ικανότητα να είναι «υποκείμενο δικαιωμάτων και υποχρεώσεων», λειτουργικά αναγκαία για την εκπλήρωση της συνταγματικής του αποστολής και ευθύνης.
Σύμφωνα δε με το άρθρο Σ29 παρ.1, εδ.2, «..οφείλει να υπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του Δημοκρατικού πολιτεύματος».
Συνεπώς η «εσωτερική δημοκρατική λειτουργία» των κομμάτων είναι θεσμική υποχρέωση που κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα ως προϋπόθεση για την “ελεύθερη λειτουργία του Δημοκρατικού πολιτεύματος”.
ΚΑΤΑΛΗΓΟΝΤΑΣ
Η ''κοινωνία αξιών'' έχει πλήρη γνώση και συναίσθηση της συνταγματικής αποστολής και ευθύνης της έναντι των μελών της και της Δημοκρατίας, και παραμένει προσηλωμένη στις αρχές αυτές με συνέπεια και σταθερότητα.
Και οπωσδήποτε όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό των κομμάτων αλλά και στο κοινοβούλιο καταστρατηγούν το Σύνταγμα και την ανεξαρτησία των θεσμών, προσβάλλουν το δημοκρατικό πολίτευμα, και απαξιώνουν το κοινοβούλιο και τα ίδια τα κόμματα και τους ταγούς τους.
