Του Ανδρέα Καψαμπέλη
«Νιώθουμε και αυτές τις ημέρες την εγκατάλειψη από την κυβέρνηση της μητέρας πατρίδας!» Η δήλωση ανήκει στον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Γεώργιο, στο πλαίσιο συνέντευξης που έδωσε την περασμένη εβδομάδα εν όψει της συμπλήρωσης των 50 χρόνων από την τουρκική εισβολή και κατοχή της Μεγαλονήσου.
«Και δεν είμαι υπερβολικός σε αυτό» πρόσθεσε. Όντως, για όποιον θα ήθελε να τον χαρακτηρίσει έτσι, ήρθαν η στάση και οι (ανύπαρκτες) αντιδράσεις του Κ. Μητσοτάκη στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου στη Λευκωσία απέναντι στις ιταμές δηλώσεις του «σουλτάνου» για να επιβεβαιώσουν του λόγου, του Αρχιεπισκόπου, το αληθές …
Με αυτήν την ευκαιρία, ωστόσο, λίαν επίκαιρο είναι και το ιστορικό μάθημα που πρόσφερε ο κ. Γεώργιος, θυμίζοντας -προς τη σύγχρονη πολιτική ελίτ και όχι μόνο- ότι «τον 5ο αιώνα προ Χριστού ήρθε με τριήρεις ο Κίμωνας και μας γλίτωσε από Πέρσες».
Ο Θουκυδίδης προσφέρει μάλιστα πλείστες όσες χρήσιμες λεπτομέρειες για εκείνη την εκστρατεία το 450 π.Χ., που, αν -λίγο έστω- τις μελετούσαν οι σημερινοί ταγοί, θα αναθεωρούσαν άρδην τις ηττοπαθείς και τις ενδοτικές αντιλήψεις και πρακτικές τους.
Ο Κίμων ο Αθηναίος, γιος του Μιλτιάδη, του νικητή των Περσών στον Μαραθώνα, έπλευσε με 200 αθηναϊκές τριήρεις και ενδεχομένως με άλλες 100 συμμαχικές στην Κύπρο, όπου είχε αγκυροβολήσει περιμένοντας ο Πέρσης ναύαρχος Αρτάβαζος με 300 τριήρεις, ενώ στην απέναντι ακτή της Κιλικίας είχε στρατοπεδεύσει ο Μεγάβαζος με 300.000 άνδρες!
Αναφέρεται μάλιστα ότι ο Κίμων δεν ματαίωσε την εκστρατεία, μολονότι είδε ένα όνειρο λίγο προτού αποπλεύσει ο στόλος και ο μάντης φίλος του Αστύφιλος ο Ποσειδωνιάτης έδωσε την ερμηνεία ότι αυτό «προαναγγέλλει» τον θάνατό του.
Έστειλε, λοιπόν, 60 πλοία στην Αίγυπτο και με τα υπόλοιπα αντιμετώπισε νικηφόρα τον περσικό στόλο, που τον αποτελούσαν πλοία της Φοινίκης και της Κιλικίας, καταφέρνοντας να επικρατήσει έτσι σε όλες τις παράλιες περιοχές απέναντι από την Κύπρο. Κι αφού κυρίευσε το Μαρίον, ένα από τα βασίλεια στο βορειοδυτικό τμήμα του νησιού στην περιοχή του Ακάμαντα, πολιόρκησε το ισχυρό Κίτιον, στη θέση της σημερινής Λάρνακας. Όμως, στη διάρκεια της πολιορκίας αρρώστησε (ή τραυματίστηκε) και έπειτα από λίγο πέθανε.
Το πιο συγκλονιστικό είναι ότι λίγο προτού φύγει απ’ τη ζωή, διέταξε τους αξιωματικούς του να αποκρύψουν από τους στρατιώτες τον θάνατό του. Αυτό είχε αποτέλεσμα να διατηρηθεί ψηλά το ηθικό τους και λίγες μέρες αργότερα να κατατροπώσουν τους Πέρσες έξω από τη Σαλαμίνα της Κύπρου σε ναυμαχία και πεζομαχία, όπως γράφει και ο Θουκυδίδης. Και από τον διπλό αυτόν θρίαμβο έμεινε η φράση «και νεκρός ενίκα».
Ενώ οι δικοί μας σήμερα, αν και ζωντανοί, ηττώνται προκαταβολικά…
