23 Ιουνίου 2024

Ξημερώνει νέα εποχή λιτότητας – Tα σπασμένα της κυβέρνησης Μητσοτάκη θα πληρώσει η ελληνική κοινωνία



 Αν μη τι άλλο, μετά τα αποτελέσματα της ευρωκάλπης ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται στα σχοινιά. Ομως αν κάτι ξεχώρισε την περασμένη εβδομάδα, ήταν η πεισματική άρνησή του να μειώσει τη βαριά έμμεση φορολόγηση (ΦΠΑ και ΕΦΚ) που έρχεται ως ποσοστιαία αύξηση της αισχροκέρδειας, όπως επίσης και να παρέμβει ώστε να αμβλυνθεί ο άδικος τεκμαρτός φόρος. Αυτός ο λαϊκιστής που εκμεταλλευόμενος τη χαλάρωση των ευρωπαϊκών μηχανισμών λόγω της πανδημίας δανείστηκε αφειδώς παρέχοντας ψίχουλα με τη μορφή επιδομάτων στους πολλούς και απευθείας αναθέσεις στους «ημετέρους», τώρα αποδέχεται τη μοίρα του, που μεταφράστηκε σε απώλεια σχεδόν 1 εκατ. ψήφων για τη ΝΔ. Ομως έχει λόγο γι’ αυτή την πεισματική άρνησή του.

Την ερχόμενη Παρασκευή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμένεται να κοινοποιήσει τους δημοσιονομικούς στόχους που θα πρέπει να πετύχει η Ελλάδα για την επόμενη τετραετία.
Πρόκειται για το νέο Σύμφωνο Σταθερότητας που θα ισχύει για την περίοδο 2025-28. Τώρα λοιπόν έρχεται η ώρα της πληρωμής για όσα προξένησε ο Κυρ. Μητσοτάκης στην ελληνική οικονομία από το 2019, όταν γιγάντωσε το δημόσιο χρέος. Αρκεί να επισημάνουμε ότι το χρέος στις 31.6.2019 ανερχόταν στα 356 δισ. ευρώ και εκείνος το έχει φτάσει στα 406 δισ. ευρώ, ανοίγοντας την ψαλίδα μέσα σε πέντε χρόνια κατά 50 δισ. ευρώ. Μπορεί να μην έφτασε στα ύψη των 130 δισ. ευρώ που το έφτασε σε μια πενταετία (2004-09) η διακυβέρνηση Καραμανλή, αλλά δεδομένης της μνημονιακής εποχής το άνοιγμα της ψαλίδας κατά 50 δισ. ευρώ είναι εξίσου καταστροφικό για την ελληνική οικονομία.

Εγκληματική διαχείριση
Το ζήτημα είναι ότι για την εγκληματική οικονομική διαχείριση του Κυρ. Μητσοτάκη θα πληρώσουν τα μικρά και μεσαία στρώματα της κοινωνίας. Είναι δεδομένο ότι για να επιτευχθούν οι στόχοι θα πρέπει διαρκώς να αναπτύσσεται φορομπηχτικά το ΑΕΠ.

Τούτο προκύπτει από τον γενικό κανόνα του νέου Συμφώνου Σταθερότητας καθώς η Ελλάδα θα πρέπει να μειώνει διαρκώς τον λόγο χρέους προς ΑΕΠ και το πρωτογενές έλλειμμα θα πρέπει να είναι διαρκώς κάτω από 3%.

Εδώ υφίσταται και ο άγνωστος Χ του μεγέθους της λιτότητας που θα μας επιβάλει η Κομισιόν, αφού λόγω της κατάστασης της ελληνικής οικονομίας μπορεί να επιβληθεί πλαφόν δημόσιων δαπανών στο 2,5% του ΑΕΠ.


Οταν μιλάμε για πρωτογενές πλεόνασμα ή έλλειμμα αναφερόμαστε στα έσοδα του κράτους (κυρίαρχα φόροι) μείον των εξόδων του, χωρίς να συνυπολογίζουμε τους καταβαλλομένους τόκους επί του δημόσιου δανεισμού.

Θα πρέπει δε να συνυπολογίσουμε ότι δεν υφίσταται επαρκής παραγωγική βάση της ελληνικής οικονομίας καθώς ακόμη κι αυτή που υπήρχε πριν από τη λαίλαπα Μητσοτάκη έχει αποσαρθρωθεί αφενός από την αποβιομηχάνιση που έφερε το κόστος ρεύματος (ήδη έχουν κλείσει δώδεκα εργοστάσια), αφετέρου από την καταστροφή της ελληνικής παραγωγικής γης από τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες (εξαγωγικό μας προϊόν τα αγροτικά προϊόντα).

Μονόδρομος οι φόροι
Συνεπώς για να επιτύχουμε τους στόχους θα πρέπει με κάθε τρόπο να αυξάνουμε το ΑΕΠ.
Με δεδομένο ότι το 2027 θα σταματήσει να τρέχει και η κάνουλα από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας που επιτρέπει λογιστικές αλχημείες με την παρακράτηση των κοινοτικών κονδυλίων που εγγράφονται στα έσοδα και δεν παρέχονται στην αγορά, τα όσα θα ακολουθήσουν είναι μονόδρομος. Φόροι επί φόρων. Ανεξέλεγκτη αισχροκέρδεια ώστε να εισπράττονται έμμεσοι φόροι μέσω ΦΠΑ και ΕΦΚ. Μη τιμαριθμοποίηση των φορολογικών κλιμάκων ώστε να αυξάνεται η άμεση φορολόγηση των εισοδημάτων (μισθοί και συντάξεις).

Αυτό βέβαια μεταφράζεται σε κυβερνητικά πανηγύρια για την υπεραπόδοση των εσόδων. Πρόκειται για το στύψιμο της κοινωνίας για να σωθούν τα δημόσια οικονομικά.


Το ζήσαμε στη μνημονιακή εποχή με φταίχτες τις κυβερνήσεις Σημίτη και Καραμανλή.

Ο Κυρ. Μητσοτάκης κυβερνά με προερχόμενους από την πλευρά Σημίτη υπουργούς κατά 50% – το υπόλοιπο ανήκει σε προερχόμενους από τη ΝΔ. «Η Ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα».