Πριν από μέρες, διαβιβάστηκε στη Βουλή νέα δικογραφία βάσει του νόμου περί ευθύνης υπουργών κατά του πρώην υπουργού Κ. Καραμανλή, έπειτα από μήνυση ενός εκ των τραυματιών στα Τέμπη.
Στις 15 Μαρτίου, με αφορμή ερώτηση του Β. Κόκκαλη αναφορικά με το αν η κυβέρνηση «προτίθεται να σεβαστεί εμπράκτως με την αναγκαία νομοθετική πρωτοβουλία την επιθυμία του ενός εκατομμυρίου πολιτών που στηρίζουν το ψήφισμα των συγγενών των θυμάτων του δυστυχήματος των Τεμπών», ο υπουργός Επικρατείας, Μ. Βορίδης, αφού σημείωσε πως τα αιτήματα του ψηφίσματος αφορούν την κατάργηση των διατάξεων σχετικά με την ευθύνη υπουργών και τη βουλευτική ασυλία, τόνισε: «Αυτά δεν μπορούν να αλλάξουν με νόμους. Προϋποθέτουν την αναθεώρηση του Συντάγματος» (Καθημερινή 16/3/2024).
Μα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη με νόμο της κατάργησε το ίδιο το Σύνταγμα, το άρθρο 16 για την καθιέρωση των ιδιωτικών ΑΕΙ, γιατί δεν μπορεί να επαναλάβει το «εγχείρημα» όσον αφορά την ευθύνη περί υπουργών; Μάλιστα, παραδέχθηκε την πραξικοπηματική της ενέργεια, δηλώνοντας ότι μελλοντικά θα προχωρήσει στην αναθεώρηση του άρθρου 16(!). Στην τελευταία δημοσκόπηση της Metron Analysis για το Mega, όσον αφορά τις απόψεις για τη λειτουργία παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων στη χώρα, το 53% τοποθετήθηκε αρνητικά και μόνον το 42% τοποθετήθηκε θετικά (Καθημερινή 21/3/2024). Ομως, ο κ. Μητσοτάκης, με το 40,55% των ψήφων και με αποχή 53,74%, δηλαδή το 22% του συνόλου των εκλογέων, κατέλυσε επιλεκτικά το Σύνταγμα και συνεχίζει να ισοπεδώνει τα πάντα.
Σε αντίθεση με όσα συμβαίνουν στη χώρα μας, εντυπωσίασαν οι λόγοι της παραίτησης του Ιρλανδού πρωθυπουργού Λίο Βαράντκαρ: Είχε δύο διαδοχικές ήττες σε δημοψηφίσματα για θέματα που αφορούσαν τον ρόλο της γυναίκας στην κοινωνία και την οικογένεια, θέματα που αυτονόητα σε εμάς εκχωρούνται με την ψήφο μας, ως λευκής επιταγής, στην κρίση του ενός, του εκάστοτε πρωθυπουργού, ώστε να διαμορφώνει την κοινωνία και τη ζωή μας κατά το δοκούν. Διαβάσαμε πρόσθετα για τη «συντηρητική» Ιρλανδία ότι το 2015 ήταν η πρώτη χώρα στον κόσμο που επέτρεψε τον γάμο των ομοφυλοφίλων! Ομως, ύστερα από δημοψήφισμα! Πολλές χώρες αρέσκονται να τιτλοφορούνται ως δημοκρατίες, όπως η δική μας, απλά επειδή διεξάγουν εκλογές, αλλά άλλες είναι αυτές που σέβονται το εκλογικό σώμα μετεκλογικά και αξιοποιούν κάθε δυνατότητα για θέματα που άπτονται της ζωής των πολιτών. Δεν αξιοποιούν την τεχνολογία για εθελούσιες εξόδους και αύξηση της ανεργίας ή για την ψήφο Ελληνοαμερικανών τρίτης και τέταρτης γενιάς για το Ευρωκοινοβούλιο (!) αλλά για τη διεύρυνση της δημοκρατίας και τη συμμετοχή των πολιτών σε αποφάσεις που τους αφορούν άμεσα.
Επαίρεται ο κ. Γεωργιάδης για τα απογευματινά χειρουργεία στο ΕΣΥ, αντί χρηματικού ποσού. Προφανώς, υποτιμά τη νοημοσύνη μας. Πώς ένα σύστημα υγείας, που λόγω της βαθμιαίας αποδυνάμωσής του δημιούργησε λίστα εκατό και πλέον χιλιάδων ασθενών στην αναμονή, θα κατορθώσει με τις ίδιες δυνατότητες να αντιμετωπίσει το πρόβλημα; Μάλιστα, είπε και το εξής οξύμωρο: Οτι δηλαδή τα πρώτα 50 χιλιάδες χειρουργεία θα είναι δωρεάν, χρηματοδοτούμενα μάλιστα από το Ταμείο Ανάκαμψης! Μα όλοι οι εργαζόμενοι στη χώρα μας και οι οικογένειές τους είναι υποχρεωτικά ασφαλισμένοι και δικαιούνται δωρεάν περίθαλψη στο ΕΣΥ, συμπεριλαμβανομένων και των χειρουργικών επεμβάσεων, προφανώς. Ομως, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει τεράστιες ευθύνες για την κατάσταση στο ΕΣΥ. Διότι, στη διάρκεια της πανδημίας, η Ε.Ε., διά του ESM, διέθεσε δάνεια ύψους 240 δισ. τον Μάιο του 2020, άτοκα σχεδόν, για τη χρηματοδότηση αποκλειστικά των κρατικών δαπανών των συστημάτων υγείας των κρατών-μελών, με ανώτατο όριο το 2% του ΑΕΠ τους, δηλαδή 3,5 δισ. περίπου για τη χώρα μας, τα οποία αγνόησε η ελληνική κυβέρνηση. Προφανώς διότι δεν ήθελε να το αναβαθμίσει. Το μέτρο για τα απογευματινά χειρουργεία στοχεύει αφενός να καταστήσει νόμιμο τον χρηματισμό στο ΕΣΥ και αφετέρου να αυξήσει τη ροή ασθενών προς τις ιδιωτικές κλινικές.
Ακούσαμε τον κ. Μητσοτάκη στο προσυνέδριο της Ν.Δ. στη Θεσσαλονίκη -και όχι μόνον εκεί- να επαίρεται για τον φράχτη στον Εβρο. Από την άλλη, διαβάζουμε για σχέδιο της κυβέρνησης για προσέλκυση 40 χιλιάδων εργαζομένων από έξι χώρες (Ινδία, Βιετνάμ, Φιλιππίνες, Αρμενία, Γεωργία, Μολδαβία) και μακρόχρονη παραμονή, που σημαίνει πιθανότατη παραμονή διά βίου. Διαβάζουμε, επίσης, ότι η υπουργική απόφαση που υπεγράφη τον Απρίλιο του 2023 και αφορούσε τη διετία 2023 - 2024, επέτρεπε 167.925 μετακλήσεις σε διάφορους τομείς (αλιεία, πρωτογενή κ.ά.) από διάφορες χώρες (π.χ. Αίγυπτος, Μπαγκλαντές) (Καθημερινή 23/2/2024). Αλλα λέει η κυβέρνηση για εκλογικούς σκοπούς και άλλα πράττει;
Γιατί συμβαίνουν αυτά; Από πού αντλούν τη δύναμή τους να μας αντιμετωπίζουν με αυτόν τον τρόπο μετεκλογικά; Ο Χανς Κέλσεν, ένας από τους μεγαλύτερους θεωρητικούς του Δικαίου, σημείωνε ότι μια δημοκρατία θεμελιωμένη στους αντιπροσωπευτικούς θεσμούς προϋποθέτει πάντα έναν ανώνυμο και σιωπηλό λαό, που δεν συμμετέχει στην επεξεργασία του νόμου: «Είναι σαφές», έλεγε, «ότι καμιά από τις υφιστάμενες “αντιπροσωπευτικές” δημοκρατίες δεν είναι πραγματικά αντιπροσωπευτική». Tο πολίτευμα της χώρας μας, σύμφωνα με τον Ενζο Τραβέρσο, αποτελεί μια «βοναπαρτιστική παρέκκλιση της εξουσίας, που εγκαθιδρύει μια διαρκή κατάσταση εξαίρεσης, στην οποία τα κοινοβούλια περιορίζονται σε όργανα πρωτοκόλλησης των νόμων που έχουν αποφασιστεί από την εκτελεστική εξουσία». Υπάρχει διέξοδος;
* τ. αρχιμηχανικός ΟΣΕ, πολιτικός μηχανικός ΑΠΘ
ΠΗΓΗ https://www.efsyn.gr/
