Στις 13 Ιουνίου του 2018, όπως έχει καταγραφεί στη σελίδα 8.822 του τόμου των πρακτικών της Βουλής, μου απαντά ο κ. Τσακαλώτος σε σχέση με τα υπερβολικά υπερπλεονάσματα της περιόδου μέχρι το 2022 και λέει: «είναι ένας πίνακας –είναι τα λόγια του κ. Τσακαλώτου– που δείχνει το υπερπλεόνασμα, το υπερπλεόνασμα, από 2% περίπου, δεν θυμάμαι ακριβώς τη στιγμή αυτή, πάει στο 3,5% περίπου, στο 3,96%, στο 4,15%, στο 4,50% και στο 5,19%, εάν τα λέω σωστά. Σας εξήγησε ο κ. Χουλιαράκης, σας εξήγησα κι εγώ –λέει ο κ. Τσακαλώτος– ότι αυτοί οι αριθμοί δεν είναι ο καινούριος στόχος, δεν στοχεύουμε σε υπερπλεόνασμα 3,5%, 3,9% κ.λπ. Αυτά δεν είναι οι στόχοι, είναι στον πίνακα για να βοηθήσουν στη συζήτηση, απλά δείχνουν ποιο θα ήταν το πρωτογενές πλεόνασμα εάν δεν κάναμε τίποτα. Άρα δεν είναι καινούριοι στόχοι, δεν έχουμε στόχο να έχουμε υπερπλεόνασμα».
Μισό λεπτό, ακούστε τι έχετε κάνει. Και φθάνουν να έχουν ταμειακό υπερπλεόνασμα το 2018, ενώ ο στόχος ήταν να μην υπάρχουν, με βάση τα αντίμετρα, ταμειακά υπερπλεονάσματα του 2018.
Έρχονται τώρα, στην περίοδο από το 2020 και μετά, που ξέρουν ότι η μεγάλη συζήτηση είναι σταδιακά –σταδιακά, όχι από την πρώτη στιγμή– μία νέα κυβέρνηση, δείχνοντας την αξιοπιστία της, να μπορέσει να μειώσει το στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος δίνοντας έμφαση στο κλάσμα, δηλαδή στο ρυθμό ανάπτυξης, και αυτό το ακυρώνουν, γιατί λένε, ναι, πάρτε 5,5 δισεκατομμύρια Ευρώ στη διάθεση των εταίρων. «Το 1% του πρωτογενούς πλεονάσματος το έχουμε ήδη συγκεντρώσει από το αίμα της οικονομίας τα προηγούμενα χρόνια, απ’ την υπερσυσσώρευση πλεονάσματος».
Λέει ο κ. Τσακαλώτος, η ανάπτυξη. Μα, ποια ανάπτυξη; Αυτά τα μέτρα, όλα, βοηθούν στην κατανάλωση, γιατί φυσικά, εάν ο συνταξιούχος πάρει το επίδομα που το έχει ανάγκη, που πρέπει να το πάρει, θα το ρίξει στην κατανάλωση. Έτσι στεκόμαστε στο 1,2%. Οι Θεσμοί και η Τράπεζα της Ελλάδος λένε 1,9%. Μακάρι να σταθούμε σε ρυθμό ανάπτυξης το 2019, που να είναι λίγο επάνω από τη μονάδα. Εάν δεν υπήρχε και αυτή η κατανάλωση θα ήμασταν κάτω από το 1% σε πραγματικό ρυθμό ανάπτυξης.
Άρα, αυτό που κάνετε, ο εγκλωβισμός της οικονομίας στην αναιμική ανάπτυξη, στο σύρσιμο, για να γίνεται μία τέτοιου είδους πελατειακή αναδιανομή και μία καθήλωση της κοινωνίας στις χαμηλές προσδοκίες και στα επιδόματα, είναι έγκλημα εις βάρος της προοπτικής του έθνους.
