Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Οφείλουμε να τοποθετήσουμε τη συζήτηση, όχι μόνο την κοινοβουλευτική συζήτηση αλλά τη γενικότερη δημόσια συζήτηση που διεξάγεται στη χώρα μας, εντός θέματος. Το θέμα είναι η πραγματική κατάσταση του τόπου, οι κίνδυνοι, οι οποίοι είναι πάρα πολλοί, τα εμπόδια, οι δυνατότητες και, επιτέλους, οι προοπτικές. Πρέπει να ξεκινήσουμε από την κατάσταση της ίδιας της κοινωνίας, από τους φόβους της, τη βαθιά κούρασή της, τις μεγάλες αντιστάσεις της και τη δυσπιστία της. Η κοινωνία είναι, δυστυχώς, απογοητευμένη και ανέτοιμη να αποδεχθεί την ανάγκη για ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης βασισμένο σε συστηματικές μεταρρυθμίσεις που αποκαθιστούν και την ανταγωνιστικότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη. Η εικόνα της χώρας είναι, δυστυχώς, η εικόνα ενός συνολικού εκτροχιασμού. Ποτέ άλλοτε ο εθνικός εκτροχιασμός δεν ήταν τόσο καθολικός και τόσο εμφανής.
Αυτή η συζήτηση περί κοινοβουλευτικής εμπιστοσύνης, ανεξαρτήτως του συνταγματικού ζητήματος εάν μπορεί μία πρόταση δυσπιστίας κατά Υπουργού να τραπεί σε πρόταση εμπιστοσύνης της ίδιας της κυβέρνησης, δεν τελειώνει σήμερα το βράδυ με μία πειθαρχημένη κομματικά και συμβολική ψηφοφορία στη Βουλή. Συνεχίζεται, γιατί μόλις σε 15 ημέρες ο ελληνικός λαός θα εκφράσει, ο ίδιος απευθείας, αυθεντικά τη δυσπιστία του προς την κυβέρνηση.
Η κρίση νομιμοποίησης θα οξυνθεί με μεγάλες οικονομικές, θεσμικές και ηθικές επιπτώσεις. Η ηθική κρίση, όχι η ηθικολογική, η ηθική κρίση είναι το ακραίο σημείο της πολιτικής και κοινωνικής κρίσης. Τα τελευταία τρία χρόνια χάθηκε, δυστυχώς, κάθε μέτρο προσωπικού και πολιτικού ήθους. Κυριαρχεί η διπλή γλώσσα, το ψέμα, το θράσος, η βαναυσότητα, η αλαζονεία. Κυριαρχεί η διχαστική λογική, που είναι η λογική του εθνικολαϊκισμού, όπως την εκφράζει η κυβέρνηση με την τεχνητή της πλειοψηφία που απαρτίζεται όχι μόνο από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και από βουλευτές που ανήκουν ιδεολογικά και αξιακά στο χώρο της ακροδεξιάς, αλλά και από βουλευτές που ανήκουν στον χώρο του πιο προκλητικού πολιτικού τυχοδιωκτισμού.
Αυτή η διχαστική λογική αποκτά από ένα σημείο και μετά ανθρωπολογικά χαρακτηριστικά. Παίζει με τη βία που αναβλύζει από τους πόρους της κοινωνίας, ως εκτόνωση, ως επίδειξη θα έλεγα, όχι ελευθερίας, αλλά μίας αχαλίνωτης ελευθεριότητας που εκφράζει η κυβέρνηση στο υψηλότερο επίπεδο. Αυτή εκφράζεται με αυτό που λέγεται, στην κοινή γλώσσα, μαγκιά, απρέπεια, που θέλει να κρύψει τον πολιτικό φόβο και κατά βάθος το συντηρητισμό της ριζοσπαστικής Αριστεράς που αντισταθμίζεται με εκδηλώσεις δήθεν ανυπακοής μέσα σε ένα εικονικό αντάρτικο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ που συμφωνεί σε όλα με τους ξένους συνομιλητές, που είναι, όπως έχω πει πολλές φορές, το delivery boy σε όλα τα θέματα, ο αγαπημένος όλων των ξένων παραγόντων και των υψηλότερων στρωμάτων της ελληνικής οικονομικής ισχύος και ολιγαρχίας, ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, αντιλαμβάνεται τη χώρα ως ένα μεγάλο αρματολίκι, το οποίο θέλει να ελέγξει. Η προκλητική θεωρία του περί δήθεν ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς είναι μία βαθιά, ολοκληρωτική θεωρία, γιατί όταν λένε «ηθικό πλεονέκτημα» εννοούν ιστορικό πλεονέκτημα, εννοούν ένα δήθεν πλεονέκτημα που απορρέει από την αποκλειστική γνώση των νόμων της ιστορίας. Αυτή η ολιστική αντίληψη που τους θρέφει και που είναι ο πυρήνας της σκέψης τους, οδηγεί σε μία ολοκληρωτική αντίληψη.
Αυτό είναι, δυστυχώς, το κατάλοιπο που αφήνει ο ΣΥΡΙΖΑ από αυτό που λέγεται “πρώτη φορά Αριστερά”. Πρόκειται για μία κυβέρνηση σε αποδρομή, που κρύβεται πίσω από τη θεωρία ότι υποστηρίζει τους πολλούς, ενώ βρίσκεται στην υπηρεσία των πολύ λίγων. Είναι η κυβέρνηση των εξυπηρετήσεων των νομοθετικών και βέβαια μίας κοινωνικής αναδιανομής, της αναδιανομής του υπερπλεονάσματος μέσω αντιμέτρων και παροχών που έχουν όμως ένα πολύ ακριβό τίμημα, το τίμημα της οικονομικής, της αναπτυξιακής καθήλωσης της χώρας. Χτυπούν το νεοφιλελευθερισμό, που δεν ξέρω κανέναν να τον εκφράζει στην Ελλάδα, ούτε καν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ποιος υποστηρίζει τη νεοφιλελεύθερη αντίληψη στη χώρα μας ή στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο; Θα είχε πολύ ενδιαφέρον να το συζητήσουμε αυτό; Και εφαρμόζουν τι; Μία κεϋνσιανή αντίληψη, μια αντίληψη αριστερή, προοδευτική; Όχι, εφαρμόζουν έναν πρωτόγονο αντίστροφο μονεταρισμό.
Απομυζούν συστηματικά και εν ψυχρώ, ξέροντας πολύ καλά τι κάνουν, όλη τη ρευστότητα της οικονομίας, την οποία καθηλώνουν στην αναιμική ανάπτυξη, στη στασιμοχρεωκοπία. Μία πολιτική βασισμένη στην υπερφορολόγηση, την υπερεπιβάρυνση με ασφαλιστικές εισφορές, την πολιτική των υπερπλεονασμάτων που ο κ. Τσακαλώτος –τον Ιούνιο, πέρυσι, του 2018– μου είχε πει εδώ, στη Βουλή, «Μη στεναχωριέστε, είναι θεωρητικά τα υπερπλεονάσματα, τα διατυπώνουμε ως notional, ως νοούμενα, αλλά δεν θα πετύχουμε ταμειακό υπερπλεόνασμα, θα έχουμε λάβει εκ των προτέρων τα αντίμετρα που μας επιτρέπει αυτό το θεωρητικό υπερπλεόνασμα να λάβουμε». Έχω τα πρακτικά της συζήτησής μας εδώ, τα έχω εδώ.
Τσακαλώτος: Να τα καταθέσετε
Ευ. Βενιζέλος: Βεβαίως θα τα καταθέσω, δεν τα έχω φέρει έτσι, per l’ amore dell’ arte, θα τα καταθέσω για να έχετε συνείδηση του τι έχετε πει στη Βουλή, πώς έχετε παραπλανήσει εαυτούς και αλλήλους.
Έρχεστε τώρα και λέτε «Ιδού το προεκλογικό πακέτο παροχών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και συνεταίρων». Δεν αναφέρομαι καθόλου στο πακέτο παροχών της περιόδου 2020-2022, γιατί η περίοδος αυτή αφορά μία επόμενη βουλή και μία επόμενη κυβέρνηση, αλλά έχει σημασία το τι λέτε για την περίοδο 2020-2022. Λέτε «Προκαταβάλουμε και δεσμεύουμε 5,5 δισεκατομμύρια Ευρώ», που αντιστοιχούν στο 1% κάθε χρόνο από το 3,5% πρωτογενούς πλεονάσματος που έχουμε δεσμευτεί να πετύχουμε το 2020, το 2021 και το 2022, και προκαταβάλλοντας αυτό το 1% σε δεσμευμένο λογαριασμό, και σε μία εκδήλωση καλοπιστίας λέω, αυτά τα 5,5 δισεκατομμύρια Ευρώ είναι προϊόν ταμειακό, είναι προκαταβολικά εισπραχθέν πλεόνασμα, δεν είναι μεταφορά από τη ρευστότητα, που είναι άλλο πράγμα. Είναι λοιπόν προκαταβολικά εισπραχθέν πλεόνασμα. Το μεταφέρω στα χέρια των εταίρων, δηλαδή πληρώνω εκ προοιμίου ένα σημαντικό μέρος της εξυπηρέτησης του χρέους για τα επόμενα χρόνια, ένα σημαντικό μέρος των τόκων.
Αυτό ξέρετε τι σημαίνει; Σημαίνει, πρώτον, ότι αποδέχεται πανηγυρικά, βάζοντας και μπροστάντζα ο ΣΥΡΙΖΑ το 3,5% ως στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος μέχρι το 2022, υπονομεύει τη δυνατότητα του ελληνικού λαού να εκλέξει μία Βουλή και να αναδείξει μία κυβέρνηση που διεκδικεί, όπως λέει και το ΚΙΝΑΛ, δημοσιονομικό χώρο, διεκδικεί μικρότερο στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος, μέχρι το 2022, σε συνεννόηση με τους εταίρους. Εδώ έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ και στηρίζει την επιχειρηματολογία των πιο ακραίων κύκλων των εταίρων, ώστε να μην μειωθεί ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% μέχρι το 2022. Καθηλώνουν τη χώρα δημοσιονομικά, στη δημοσιονομική ασφυξία, εις βάρος της ανάπτυξης, εις βάρος της μεσαίας τάξης, εις βάρος της απασχόλησης και εις βάρος του συνταξιούχου. Τι να το κάνει το εαρινό επίδομα ο συνταξιούχος, εάν το παιδί του δεν έχει δουλειά ή εάν ο εγγονός δουλεύει σε μία δουλειά μερικής απασχόλησης με συνολικές αποδοχές 300 Ευρώ το μήνα, όπως δείχνουν τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας και του Υπουργείου Εργασίας;
Το δεύτερο που κάνει η κυβέρνηση, με αυτή τη δήθεν εντυπωσιακή κίνηση αιχμαλωσίας της χώρας, είναι ότι αποδέχεται ότι ο στόχος του 3,5% πρωτογενούς πλεονάσματος μέχρι το 2022 και περίπου 2,2% το χρόνο μέχρι την αποπληρωμή του χρέους, δηλαδή μέχρι το 2060, ισχύει ανεξαρτήτως του πραγματικού ρυθμού ανάπτυξης που θα επιτευχθεί, γιατί έχει γίνει εκ προοιμίου αποδεκτός και έχει προκαταβληθεί. Δείτε τι γίνεται, τι επιπτώσεις έχει το προεκλογικό άγχος και η παντελής έλλειψη εθνικής και θεσμικής ευθύνης του κ. Τσίπρα όταν κάνει αυτού του είδους τις κινήσεις και κάνει αυτές τις δήθεν εξαγγελίες, τι βλάβη προκαλεί στη χώρα μακροχρονίως και πώς παρεμποδίζει τον ελληνικό λαό να βελτιώσει τη θέση του μέσα από τις νέες πολιτικές του επιλογές.
Αλλά ας πάμε στις παροχές των τελευταίων μηνών του 2009. Είναι, λέει, οι παροχές που φέρνουν το ΦΠΑ στην εστίαση, εκεί που το είχαμε εμείς το 2014, πολύ μεγάλη επιτυχία. Μείωση του ΦΠΑ στην ενέργεια για να αντισταθμιστούν οι αυξήσεις και κυρίως η κατάργηση του bonus του καλόπιστου πληρωτή των οφειλών του στην ενέργεια, δηλαδή για να διευκολυνθεί η επιβίωση για κάποιους μήνες, η χρηματοοικονομική επιβίωση της ΔΕΗ, όχι υπέρ των καταναλωτών και των πολιτών. Το επίδομα συνταξιούχων ξέρετε τι συγκαλύπτει; Αυτή η εμβαλωματική κίνηση, η ευχάριστη και την έχουν ανάγκη όλοι οι άνθρωποι και θα έπρεπε να δοθεί πλήρως, αλλά να δοθεί πλήρως. Δεν πρέπει να δοθούν πλήρως τα επιδικασμένα ποσά με βάση τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Ελεγκτικού Συνεδρίου;
Τι πρόγνωση έχει η κυβέρνηση για το 2019 και για την περίοδο 2020-2022 για τα αναδρομικά με βάση τις αποφάσεις για μισθούς, συντάξεις και δώρα; Τι γίνεται με το διακανονισμό και την καταβολή των συντάξεων των νέων συνταξιούχων που περιμένουν και περιμένουν και περιμένουν; Τι γίνεται με την ανισότητα που έχει εγκατασταθεί με το νόμο Κατρούγκαλου μεταξύ παλιών και νέων συνταξιούχων; Τι γίνεται με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου και τι γίνεται με την εκτέλεση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων; Αυτά, που οδηγούν στην καθήλωση και την αιχμαλωσία της οικονομίας, δεν αποτελούν αντικείμενο συζήτησης, γιατί η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για το μέλλον του τόπου, ενδιαφέρεται να παραμείνει λίγο ακόμη στην εξουσία.
Δεν αναφέρομαι στο επίπεδο των θεσμών, στον ευτελισμό και τον εκβιασμό της δικαιοσύνης, στην καταρράκωση των κοινοβουλευτικών διαδικασιών. Δεν αναφέρομαι στην εξωτερική πολιτική, όχι στα εύκολα θέματα σε σχέση με τη Συμφωνία των Πρεσπών, αλλά στα δύσκολα και πραγματικά ζητήματα ασφάλειας που συνδέονται με το Κυπριακό και τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, με την κατάσταση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Βέβαια πάμε προς τις Ευρωεκλογές, σε μία μεγάλη συζήτηση για τους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς και το μέλλον της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, με την Ελλάδα απούσα, με την Ελλάδα να μην μπορεί να μετάσχει ουσιαστικά στη συζήτηση αυτή που διεξάγεται ερήμην της.
Πρέπει η χώρα να οδηγηθεί το ταχύτερο σε μία πολιτική κάθαρση. Το τελευταίο εξάμηνο της κυβέρνησης αυτής που διανύουμε –και που ελπίζω να μη φτάσει να γίνει ένα πλήρες εξάμηνο– είναι και θα είναι, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, εξίσου ζημιογόνο και βλαπτικό, μακροπροθέσμως ζημιογόνο και βλαπτικό , με το πρώτο εξάμηνο του 2015. Αυτό πρέπει να είναι συνείδηση στην αίθουσα της Βουλής των Ελλήνων και κυρίως στη συνείδηση του ελληνικού λαού καταγεγραμμένο πλήρως.
Ευχαριστώ.
