Του Βασίλη Κικίλα
Το προσφυγικό-μεταναστευτικό παρουσιάζεται πλέον σαν η μεγαλύτερη πρόκληση που έχει να αντιμετωπίσει η χώρα μας, αλλά πρωτίστως η Ευρώπη μεσούσης της οικονομικής κρίσης που την ταλανίζει χρόνια τώρα.
Όλα δείχνουν πως τα ανακλαστικά τόσο της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και της ελληνικής κυβέρνησης, δεν λειτούργησαν στον κατάλληλο χρόνο ως να μην έβλεπαν το πρόβλημα να γιγαντώνεται και οι συνέπειές του να πλημμυρίζουν τον ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο, συνέπεια της κρίσης στην νοτιοανατολική λεκάνη της Μεσογείου και ιδιαίτερα στις περιοχές γύρω από τη Συρία.
Από τη μία η πολιτική των ανοιχτών συνόρων, η κατάργηση των ανοιχτών δομών, οι μετανάστες που λιάζονται κι έπειτα εξαφανίζονται και από την άλλη η αδυναμία κατάρτισης ενός γενικού ευρωπαϊκού σχεδιασμού, μας οδήγησαν στο χάος που αχνοφαίνεται να δημιουργείται.
Σήμερα πλέον απαιτείται ο σχεδιασμός ενός όχι μόνο εθνικού, αλλά ευρωπαϊκού σχεδίου για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης και μάλιστα άμεσα χωρίς άλλες καθυστερήσεις που θα αποβούν μοιραίες για την κοινωνική συνοχή.
Για την Νέα Δημοκρατία ο μόνος ενδεδειγμένος δρόμος που υπάρχει βασίζεται σε τρείς πυλώνες.
Ο πρώτος πυλώνας έχει να κάνει με τον έλεγχο των κυβερνητικών πράξεων από την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έλεγχο που οφείλουμε να ασκήσουμε με πλήρη συναίσθηση του εθνικού συμφέροντος. Ένας έλεγχος που δεν θα στηρίζεται σε αντιπολιτευτικές κορώνες και κυρίως σε καμία περίπτωση στον λαϊκισμό, ούτε βέβαια σε μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Απαιτείται όμως σκληρός έλεγχος με βάση τις υποχρεώσεις και τις δεσμεύσεις που η κυβέρνηση έχει αναλάβει έναντι των εταίρων μας.
Άλλωστε από την υλοποίηση αυτών των δεσμεύσεων εξαρτάται και η ίδια η στάση της Ευρώπης σε θέματα που δείχνουν πλέον να γίνονται επικίνδυνα και μη διαχειρίσιμα όσο καθυστερούμε, όπως η συμμετοχή μας στη Συνθήκη Σένγκεν και η χρηματοδότηση της χώρας μας για την ενίσχυση των δομών.
Να τονισθεί στο σημείο αυτό πως το θέμα δεν είναι μια μικροπολιτική αντιπολιτευτική ρητορική απέναντι στον αρμόδιο υπουργό κ. Μουζάλα, τον οποίο έτσι κι αλλιώς η ίδια του η κυβέρνηση έχει αφήσει ακάλυπτο. Το υπ’ αριθμόν ένα ζήτημα σε ευρωπαϊκό επίπεδο όπως το προσφυγικό, στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ το διαχειρίζεται ένα υπουργείο-κέλυφος χωρίς υποδομές και κυρίως χωρίς διαχειριστική αρχή σε λειτουργία ώστε να απορροφήσει τα χρήματα που η Ευρώπη μας προσφέρει ως βοήθεια.
Από την πλευρά μας ως αξιωματική αντιπολίτευση οφείλουμε να πιέσουμε την κυβέρνηση ώστε να υπάρξει εκ νέου αποτελεσματικός έλεγχος των συνόρων μας και να συνθλίψουμε την οικτρά αποτυχημένη και καταστροφική πολιτική των ανοικτών συνόρων. Σε αυτό απαιτείται η συνεργασία με τους ίδιους τους ευρωπαίους εταίρους μας. Θα πιέσουμε για την ενσωμάτωση στη Eurodac, όλων των εισερχόμενων στη χώρα μας, προσφύγων, παράτυπων μεταναστών, έτσι ώστε να είμαστε αξιόπιστοι και στα στοιχεία που συλλέγουμε.
Ο δεύτερος πυλώνας έχει να κάνει με την ίδια την Ευρώπη.
Πιστεύουμε πως οι συνομιλίες μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των ευρωπαίων εταίρων μας χάνεται κάπου στην μετάφραση. Δεν υπάρχει συνεννόηση. Οφείλουμε να καταλάβουμε τι ακριβώς μας λένε ώστε να είμαστε σε θέση να αντιπαραβάλλουμε τυχόν ενστάσεις μας. Είναι αδιανόητο μεταξύ εταίρων να μην καταλαβαίνει ο ένας τον άλλον. Κι επειδή παρά τις παλινωδίες της παρούσας κυβέρνησης, η βούληση του ελληνικού λαού είναι να «μείνουμε Ευρώπη», οφείλουμε να συζητήσουμε στο πλαίσιο της μεγάλης κοινής ευρωπαικής μας οικογένειας.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την συνεννόηση είναι να καταλάβουν οι εταίροι μας τι ακριβώς λέμε και τι ζητάμε. Η συνεννόηση με την Ευρώπη είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να μας βγάλει από τις περιπέτειες. Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρέπει να εμπλέξουμε το προσφυγικό-μεταναστευτικό με τα θέματα εξωτερικής πολιτικής, πολύ περισσότερο δε με τα εθνικά μας θέματα. Θα είναι σφάλμα ολέθριο που αργά ή γρήγορα θα κληθούμε να πληρώσουμε. Το προσφυγικό-μεταναστευτικό είναι θέμα πολύπλευρο και πολυεπίπεδο, απαιτεί συνολική εκτίμηση και ως τέτοιο οφείλουμε να το αντιμετωπίσουμε χωρίς να το εμπλέκουμε με την εξωτερική μας πολιτική.
Ο τρίτος πυλώνας έχει να κάνει με την Τουρκία. Οφείλουμε να καταστήσουμε σαφές στους συμμάχους μας ότι πρέπει να πιεστούν οι γείτονές μας να συνεργαστούν ώστε να γίνουν επιτέλους πραγματικότητα οι επαναπροωθήσεις.
Αυτοί είναι οι τρείς άξονες της πολιτικής προκειμένου να καταστρώσουμε ένα εθνικό σχέδιο για την αντιμετώπιση του ακανθώδους προσφυγικού-μεταναστευτικού ζητήματος. Μέλημά μας οφείλουμε να είναι και η αντιμετώπιση αυτών των ταλαιπωρημένων ανθρώπων που προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές με τον πρέποντα ανθρωπισμό και την εξασφάλιση συνθηκών αξιοπρεπούς διαβίωσης, έως ότου οι συνθήκες τους επιτρέψουν να επιστρέψουν στα σπίτια τους και στις πατρίδες τους.
Στο σημείο αυτό θεωρώ πως επιβάλλεται να γίνει μία αναφορά για το πώς αντιμετώπισε η Νέα Δημοκρατία το ζήτημα αυτό, όταν ήταν κυβέρνηση.
Ασκήσαμε μια περιοριστική πολιτική και θωρακίσαμε τα σύνορά μας, εκπέμποντας στους σύγχρονους λαθρέμπορους το μήνυμα ότι η Ελλάδα μας δεν είναι σε καμία περίπτωση ξέφραγο αμπέλι. Η πολιτική αυτή είχε συγκεκριμένα και μετρήσιμα αποτελέσματα, χωρίς να στερείται ανθρωπισμού για τους δοκιμαζόμενους συνανθρώπους μας που προέρχονταν από εμπόλεμες περιοχές.
Η σημερινή κυβέρνηση έχει πολλά χιλιόμετρα ακόμα να διανύσει, που δυστυχώς αυτή η χιλιομετρική απόσταση γίνεται μεγαλύτερη εξαιτίας των ιδεοληψιών της.
Το πρόβλημα της χρονιάς που πέρασε δεν ήταν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες. Αν ήταν έτσι, η Ιταλία θα είχε παρόμοιο πρόβλημα και αυξημένες μεταναστευτικές ροές. Δεν είχε όμως. Το πρόβλημα της περασμένης χρονιάς ήταν η ιδεοληπτική πολιτική των ανοιχτών συνόρων της παρούσας κυβέρνησης, που γιγαντώθηκε από τις βεβιασμένες και ανιστόρητες για ‘Έλληνες δηλώσεις απειλές αρμόδιων Υπουργών, περί Κούγκι και πλημμύρας των ευρωπαϊκών πρωτευουσών από πρόσφυγες και μάλιστα πολύ χειρότερα όπως ακριβώς ειπώθηκε, με τζιχαντιστές.
Όλα αυτά δυστυχώς δεν μαζεύονται και κυρίως δεν ξεχνιούνται εύκολα και σε καμία των περιπτώσεων δεν αποτελούν βάση για εποικοδομητικό διάλογο προς εξεύρεση λύσεων.
* Ο κ. Βασίλης Κικίλιας είναι βουλευτής Α’ Αθηνών, Συντονιστής Μεταναστευτικής Πολιτικής Ν.Δ.
