ΑΒΑΣΑΝΙΣΤΗ ΑΠΟΝΟΜΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ ΣΕ ΑΛΛΟΔΑΠΟΥΣ
ΩΣ ΕΛΛΗΝ ΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΙ ΩΣ ΙΕΡΑΡΧΗΣ:
Το θέμα της απονομής της ελληνικής ιθαγένειας κατέστη ήδη ένα από τα καυτά ζητήματα της επικαιρότητος. Πολλά λέγονται και ακόμη περισσότερα γράφονται στις ημέρες αυτές. Υπάρχει πολλή σύγχυση, η οποία επιτείνεται από το γεγονός, ότι ο κ. Πρωθυπουργός κάλεσε τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Ιερώνυμο στο Υπουργικό Συμβούλιο κατά τη Συνεδρία εκείνη, κατά την οποία αναγγέλθηκε η σχετική Απόφαση της Κυβερνήσεως. Μια απόφαση, η οποία κατά τη γνώμη μας, υπήρξε πρόχειρη και αβασάνιστη! Μια απόφαση, η οποία δυναμιτίζει την εθνική μας συνοχή και την καθαρότητα της φυλής μας. Έτσι στο μεγίστης σπουδαιότητος αυτό εθνικό ζήτημα, εμμέσως πλην σαφώς, ενεπλάκη υπό της Κυβερνήσεως και το όνομα του Αρχιεπισκόπου μας, εμφανιζομένου ως συνευδοκούντος! Βεβαίως μέχρι σήμερα εκ μέρους του Αρχιεπισκόπου δεν υπήρξε κάποια σχετική Δήλωση, ούτε θετική υπέρ δηλ. της απονομής της ιθαγένειας, ούτε αρνητική. Αλλά αυτό και μόνο το γεγονός, δηλ. η αρχιεπισκοπική σιωπή, πλημμυρίζει με ανησυχία τις ψυχές πολλών, μεταξύ των οποίων και τη δική μας.
Από την άλλη πλευρά με Δηλώσεις του υπέρ της απονομής της ελληνικής ιθαγένειας σε τριακόσιες τόσες χιλιάδες (300.000) αλλοδαπούς έλαβε θέση και ένας Μητροπολίτης εκ των νεωτέρων της Ιεραρχίας, λόγιος και δυναμικός, ο οποίος ποιμαίνει μια μεγάλη και ιστορική Επαρχία. Οι Δηλώσεις του δημοσιεύθηκαν στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής 17.01.2010 από τον έγκριτο εκκλη- σιαστικό δημοσιογράφο κ. Νικ. Παπαχρήστου. Τά κυριώτερα αποσπά- σματά της έχουν ως εξής:
………«Πώς να ξεχωρίσω ένα παιδί μεταναστών που γεννήθηκε εδώ, όταν ο κάθε ένας που απολαμβάνει της ελληνικής παιδείας είναι Έλληνας; Πώς, λοιπόν, θα κάνω αυτή τη διάκριση; Όταν το παιδί αυτό έχει γεννηθεί και έχει μεγαλώσει στην Ελλάδα, έχει σπουδάσει στα ελληνικά σχολεία, γιατί πρέπει να τον διακρίνω από τους άλλους;».
…………«Δεν υπάρχουν πλέον κάστες και κλειστές κοινωνίες στον χώρο που ζούμε» και προσθέτει: «Ζούμε σε μια διαπολιτισμική κοινωνία, όπου οι Εκκλησίες, και στον χώρο της Ευρώπης και εδώ στην πατρίδα μας, πρέπει να συμβάλουν σε αυτή τη διαλεκτική μεταξύ των ανθρώπων και, κυρίως, να διακηρύττουν τον σεβασμό στην ετερότητα. Και ο σεβασμός στην ετερότητα σημαίνει πως αποδέχομαι τον άλλον όπως είναι και όχι όπως εγώ θα ήθελα να είναι, κομμένο και ραμμένο στα δικά μου μέτρα. Τον σέβομαι, έμπρακτα ανταποκρίνομαι σε αυτόν, τον έχω ως έναν ισότιμο και ισόκυρο συνομιλητή μου».
……….Ο Μητροπολίτης …… υπενθυμίζει πως «η Εκκλησία από την ίδια τη φύση και την ταυτότητά της δεν μπορεί να εξαιρέσει κανέναν. Δεν κάνει κανένα διαχωρισμό, μεριμνά ώστε τα παιδιά κυρίως, αλλά και οι μεγάλοι, να βρουν αυτό που αναζητούν, έναν καλύτερο κόσμο εδώ στην πατρίδα μας. Η Εκκλησία μπορεί με τον καλύτερο τρόπο να ανταποκριθεί σε αυτούς τους ανθρώπους και να μείνει μακριά από οποιαδήποτε άλλη διένεξη που αφορά το νομοθετικό πλαίσιο με το οποίο προσπαθεί η εκάστοτε κυβέρνηση να λύσει ή να αντιμετωπίσει το λεγόμενο μεταναστευτικό πρόβλημα»……...
……..Ο Μητροπολίτης…… χαρακτηρίζει απηρχαιωμένες τις απόψεις εκείνων που υποστηρίζουν ότι οι μετανάστες δεν έχουν θέση στην ελληνική κοινωνία….Απαντώντας σε εκείνους τους Ιεράρχες που ανησυχούν ότι κινδυνεύει να χαθεί η «καθαρότητα» της Ελλάδας και του Ελληνισμού σημειώνει: «Ο Ελληνισμός ποτέ δεν σκέφτηκε με κριτήρια άριας φυλής να διαφυλάξει την φερεγ-γυότητα του ελληνικού πολιτισμού. Ο ελληνικός πολιτισμός έχει άλλα κριτήρια και άλλες αρχές, την ελευθερία του ανθρώπου και τον σεβασμό στην αξιοπρέπεια του ανθρωπίνου προσώπου, μέσα από τις οποίες αναδεικνύεται διαχρονικά».
______Γνώρισμα της Δημοκρατίας είναι η ελεύθερη διατύπωση της γνώμης, αρκεί να γίνεται με ευπρέπεια. Ο συγκεκριμένος Μητροπολίτης είναι μετρημένος στα λόγια του. Άλλωστε όχι μόνον ως Ιεράρχης αλλά και ως Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής οφείλει να μάχεται με ευπρέπεια.
_____Δεν θα είχα ούτε το χρόνο, ούτε την όρεξη να απαντήσω στις ανωτέρω απόψεις του Σεβασμιωτάτου. Στα λόγια του όμως υπάρχει, έστω και εμμέσως εκφερομένη με τα λόγια του δημοσιογράφου, μια πρόκληση, την οποία δεν ημπορώ να αφήσω να πέσει στο κενό. Είναι τα λόγια του: Κατά τον δημοσιογράφο ο Μητροπολίτης «χαρακτηρίζει απηρχαιωμένες τις απόψεις εκείνων που υποστηρίζουν ότι οι μετανάστες δεν έχουν θέση στην ελληνική κοινωνία….Απαντώντας σε εκείνους τους Ιεράρχες που ανησυχούν ότι κινδυνεύει να χαθεί η «καθαρότητα» της Ελλάδας και του Ελληνισμού…..σημειώνει….»
Από την άλλη πλευρά με Δηλώσεις του υπέρ της απονομής της ελληνικής ιθαγένειας σε τριακόσιες τόσες χιλιάδες (300.000) αλλοδαπούς έλαβε θέση και ένας Μητροπολίτης εκ των νεωτέρων της Ιεραρχίας, λόγιος και δυναμικός, ο οποίος ποιμαίνει μια μεγάλη και ιστορική Επαρχία. Οι Δηλώσεις του δημοσιεύθηκαν στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής 17.01.2010 από τον έγκριτο εκκλη- σιαστικό δημοσιογράφο κ. Νικ. Παπαχρήστου. Τά κυριώτερα αποσπά- σματά της έχουν ως εξής:
………«Πώς να ξεχωρίσω ένα παιδί μεταναστών που γεννήθηκε εδώ, όταν ο κάθε ένας που απολαμβάνει της ελληνικής παιδείας είναι Έλληνας; Πώς, λοιπόν, θα κάνω αυτή τη διάκριση; Όταν το παιδί αυτό έχει γεννηθεί και έχει μεγαλώσει στην Ελλάδα, έχει σπουδάσει στα ελληνικά σχολεία, γιατί πρέπει να τον διακρίνω από τους άλλους;».
…………«Δεν υπάρχουν πλέον κάστες και κλειστές κοινωνίες στον χώρο που ζούμε» και προσθέτει: «Ζούμε σε μια διαπολιτισμική κοινωνία, όπου οι Εκκλησίες, και στον χώρο της Ευρώπης και εδώ στην πατρίδα μας, πρέπει να συμβάλουν σε αυτή τη διαλεκτική μεταξύ των ανθρώπων και, κυρίως, να διακηρύττουν τον σεβασμό στην ετερότητα. Και ο σεβασμός στην ετερότητα σημαίνει πως αποδέχομαι τον άλλον όπως είναι και όχι όπως εγώ θα ήθελα να είναι, κομμένο και ραμμένο στα δικά μου μέτρα. Τον σέβομαι, έμπρακτα ανταποκρίνομαι σε αυτόν, τον έχω ως έναν ισότιμο και ισόκυρο συνομιλητή μου».
……….Ο Μητροπολίτης …… υπενθυμίζει πως «η Εκκλησία από την ίδια τη φύση και την ταυτότητά της δεν μπορεί να εξαιρέσει κανέναν. Δεν κάνει κανένα διαχωρισμό, μεριμνά ώστε τα παιδιά κυρίως, αλλά και οι μεγάλοι, να βρουν αυτό που αναζητούν, έναν καλύτερο κόσμο εδώ στην πατρίδα μας. Η Εκκλησία μπορεί με τον καλύτερο τρόπο να ανταποκριθεί σε αυτούς τους ανθρώπους και να μείνει μακριά από οποιαδήποτε άλλη διένεξη που αφορά το νομοθετικό πλαίσιο με το οποίο προσπαθεί η εκάστοτε κυβέρνηση να λύσει ή να αντιμετωπίσει το λεγόμενο μεταναστευτικό πρόβλημα»……...
……..Ο Μητροπολίτης…… χαρακτηρίζει απηρχαιωμένες τις απόψεις εκείνων που υποστηρίζουν ότι οι μετανάστες δεν έχουν θέση στην ελληνική κοινωνία….Απαντώντας σε εκείνους τους Ιεράρχες που ανησυχούν ότι κινδυνεύει να χαθεί η «καθαρότητα» της Ελλάδας και του Ελληνισμού σημειώνει: «Ο Ελληνισμός ποτέ δεν σκέφτηκε με κριτήρια άριας φυλής να διαφυλάξει την φερεγ-γυότητα του ελληνικού πολιτισμού. Ο ελληνικός πολιτισμός έχει άλλα κριτήρια και άλλες αρχές, την ελευθερία του ανθρώπου και τον σεβασμό στην αξιοπρέπεια του ανθρωπίνου προσώπου, μέσα από τις οποίες αναδεικνύεται διαχρονικά».
______Γνώρισμα της Δημοκρατίας είναι η ελεύθερη διατύπωση της γνώμης, αρκεί να γίνεται με ευπρέπεια. Ο συγκεκριμένος Μητροπολίτης είναι μετρημένος στα λόγια του. Άλλωστε όχι μόνον ως Ιεράρχης αλλά και ως Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής οφείλει να μάχεται με ευπρέπεια.
_____Δεν θα είχα ούτε το χρόνο, ούτε την όρεξη να απαντήσω στις ανωτέρω απόψεις του Σεβασμιωτάτου. Στα λόγια του όμως υπάρχει, έστω και εμμέσως εκφερομένη με τα λόγια του δημοσιογράφου, μια πρόκληση, την οποία δεν ημπορώ να αφήσω να πέσει στο κενό. Είναι τα λόγια του: Κατά τον δημοσιογράφο ο Μητροπολίτης «χαρακτηρίζει απηρχαιωμένες τις απόψεις εκείνων που υποστηρίζουν ότι οι μετανάστες δεν έχουν θέση στην ελληνική κοινωνία….Απαντώντας σε εκείνους τους Ιεράρχες που ανησυχούν ότι κινδυνεύει να χαθεί η «καθαρότητα» της Ελλάδας και του Ελληνισμού…..σημειώνει….»
_____Εμε ενοχλούν πολύ οι λέξεις «απηρχαιωμένες απόψεις» και «καθαρότητα της Ελλάδος», όπως επίσης το ότι αναλαμβάνει να απαντήσει «σε εκείνους τους Ιεράρχες που ανησυχούν, ότι κινδυνεύει να χαθή….». Επειδή ακριβώς ανήκω στους μη «μοντέρνους» Ιεράρχες, πού ένεκα της ηλικίας μπορεί και να έχουν «απηρχαιωμένες απόψεις» και «σκουριασμένες» πια ιδέες, επειδή επίσης έχω ήδη τοποθετηθή δημοσίως αρνητικά πάνω στο ζήτημα της απονομής της ιθαγένειας, θα ήθελα να καταθέσω σαφέστερα και την δική μου ταπεινή άποψη, όχι ως αντιπαράθεση με τον λόγιο αδελφό Ιεράρχη μας, αλλά ως ερέθισμα μόνον για ένα γόνιμο διάλογο. Άπαξ δε και διατυπώνονται διαφορετικές απόψεις εκ μερους Ιεραρχών, πρόδηλος ανακύπτει η ανάγκη να ακουσθή και η επίσημη άποψη της Εκκλησίας. Διά τούτο ακριβώς και επιφυλάσσομαι με αναφορά μου, σήμερα κι’ όλας αποστελλόμενη, να θέσω το ζήτημα υπ’όψει της Ιεράς Συνόδου.
Δηλώνω λοιπόν για μια ακόμη φορά, ότι ως Ιεράρχης της μαρτυρικής Εκκλησίας της Ελλάδος, που ζώ στο γεωγραφικό χώρο όπου έζησε και έδρασεν ο εθνεγέρτης Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο προκάτοχός μου Κερνίτσης Προκόπιος, ο Παπαφλέσσας, ο Ηγούμενος του Μεγ. Σπηλαίου Γεράσιμος Τορόλος κ. ά. πολλοί κληρικοί παντός βαθμού, με ενοχλεί πολύ, επαναλαμβάνω, γεγονός, ότι η Κυβέρνηση, χωρίς να έχει λάβει προηγουμένως την έγκριση του εκλογικού Σώματος, μάλιστα δε μέσα από τις πρόσφατες εθνικές εκλογές, σπεύδει να αποδώσει την ελληνική ιθαγένεια σε ένα πλήθος μεταναστών, οι περισσότεροι των οποίων είναι Μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα. Αυτό και μόνον το γεγονός, ότι δηλ. στη συντριπτική πλειονότητά τους είναι Μουσουλμάνοι, με προβληματίζει πάρα πολύ, ενώ αν επρόκειτο για οπαδούς άλλου θρησκεύματος ή και για δηλωμένους αθέους ακόμη δεν θα ανησυχούσα ιδιαιτέρως.
Ιδού λοιπόν οι λόγοι της ανησυχίας μου.
1. Το Τζιχάντ. Ο οπαδός του Ισλάμ είναι φανατισμένος τόσο πολύ, ώστε μπορεί, και οφείλει, να φονεύσει τον «άπιστο», άν δεν μπορέ σει να τον μεταστρέψει στο Ισλάμ. Το σύνθημα «θάνατος στους απίστους» λοιπόν ευρίσκεται μπροστά μας και είναι επικίνδυνο. Δείτε επίσης αυτούς τους άτυχους νέους, που ζώνονται εκκρη-κτικές ύλες και γίνονται και ολοκαύτωμα (και δολοφόνοι αθώων) «για τη δόξα του Αλλάχ»! Ποιός και τι τους εμπνέει; Η μουσουλμανική, η ισλαμική, ιδιότης και όχι βέβαια η φυλετική προέλευση.
2. Η εξαγγελία αποθανόντος Προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας, ότι «θα κατακτήσουμε την Ευρώπη δια των γεννήσεων» είναι ένα ακόμη στοιχείο που με φοβίζει.
3. Η απορριπτική στάση στο ίδιο ακριβώς ζήτημα του Προέδρου της Γαλλίας κ. Νικολ. Σαρκοζί, δηλ. του Ηγέτη μιάς κατ’ εξοχήν δημοκρατικής Χώρας, μάλιστα δε μιάς Μεγάλης Χώρας, κάτι με διδάσκει…. Λέτε ότι στη Γαλλία έτσι ξαφνικά εξέχασαν τα δημοκρατικά ιδεώδη, την περίφημη Γαλλική Επανάσταση και όλα τα συναφή; Ή μήπως διαβλέπουν τον μελλούμενο κίνδυνο και έχουν το θάρρος να το διακηρύσσουν; Διαλέξτε και πάρτε.
4. Οι κατά καιρούς Δηλώσεις Αρχηγών Ευρωπαϊκών Κρατών, μελών της Ε.Ε., κατά της εισδοχής της Τουρκίας ως Μέλους της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με ενισχύουν πολύ στην απορριπτική στάση μου ως προς την απονομή της ελληνικής ιθαγένειας. Διότι τα τσι- ράκια της Τουρκίας θα καταστούν αυτομάτως Ευρωπαίοι Πολίτες, αλλά θα έχουν εισέλθει από το παράθυρο! Το αξίζουν άραγε;
5. Η από αιώνων εχθρική στάση της Τουρκίας έναντι της Ελλάδος, που τώρα εμφανίζεται να ηγείται του Μουσουλμανικού Τόξου, με οδηγεί σε σκεπτικισμό. Θεωρητικώς είναι καλά τά ωραία λόγια του Ιεράρχη Αδελφού μας, που απηχούν τις «μετανεωτεριστικές» ιδέες της εποχής μας, («πως μπορώ να ξεχωρίσω ένα παιδί μεταναστών που γεννήθηκε εδώ») αλλά η Τουρκική προπαγάνδα θα χρησιμοποιήσει αύριο αυτά τα παιδιά, τά σημερινά μικρά «μουσουλμανάκια», που έχουν γεννηθή ή και θα γεννηθούν στη την Χώρα μας, για να πραγματοποιήσει τα σκοτεινά σχέδιά της εναντίον της εθνικής μας ταυτότητος και κυριαρχίας. Ο συλλογισμός του Σεβασμιωτάτου Αδελφού μας, όπως αποτυπώνεται στο παρακάτω απόσπασμα είναι τουλάχιστον αφελής «Πώς να ξεχωρίσω ένα παιδί μεταναστών που γεννήθηκε εδώ, όταν ο κάθε ένας που απολαμβάνει της ελληνικής παιδείας είναι Έλληνας; Πώς, λοιπόν, θα κάνω αυτή τη διάκριση; Όταν το παιδί αυτό έχει γεννηθεί και έχει μεγαλώσει στην Ελλάδα, έχει σπουδάσει στα ελληνικά σχολεία, γιατί πρέπει να τον διακρίνω από τους άλλους;»
6. Την απάντηση μας δίνει αμέσως η περίπτωση του αριστούχου μαθητού της 6ης Λυκείου Τσένι, αν ενθυμούμαι καλώς το όνομα, Αλβανικής υπηκοότητος, με τον οποίο ασχολήθηκε το Πανελλήνιο μερικά μόλις χρόνια πρίν για το αν μπορούσε να είναι αυτός σημαιοφόρος, δηλ.να βαστάζει την ελληνική Σημαία μας κατά την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη, επειδή ήταν ο πρώτος σε βαθμολογία μαθητής στο Λύκειο. Πληροφορούμαι λοιπόν ότι το παιδί αυτό σήμερα πραγματοποιεί σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαντ των ΗΠΑ και ότι η αλβανική προπαγάνδα τον προορίζει ως Αρχηγό πολιτικού σχηματισμού (δηλ. Κόμματος) στην Ελλάδα, που θα υποστηρίζει τα αλβανικά συμφέροντα. Αν συμβή αυτό, «θα τον λουσθούμε», αγαπητέ μου Σεβασμιώτατε! Τότε όμως θα έχουμε φέρει εντός των τειχών, δυστυχώς, ένα καινούργιο κύριο Soros. Θα ετοιμάσουμε, λοιπόν, εμείς με τά χέρια μας την αγχόνη στην οποία θα μας κρεμάσουν; Στοχασθήτε λίγο ως Πανεπσιτημιακός διδάσκαλος που είσθε. Σκεφθείτε το λίγο βαθύτερα. Καλές είναι οι δικές σας φιλοσοφικές τποθετήσεις και ιδέες, όπως και οι αμπελοφιλοσοφίες κάποιων άλλων, οι οποίοι καυχώνται πως είναι «ά-εθνοι, ά-θρησκοι και α-πάτριδες», αλλά η καθημερινή πρα- γματικότης και η ιστορική εμπειρία άλλα διακελεύει!
7. Η ιστορία της Κύπρου, η καταστροφή τόσων και τόσων χριστιανι- κών Ναών και Μνημείων καταδεικνύει, πλήν των άλλων, ότι οι Τούρκοι, και γενικώτερα όσοι φανατικοί Μουσουλμάνοι, όχι όλοι οι Μουσουλμάνοι αλλά οι φανατικοί επαναλαμβάνω, είναι ακόμη βάρβαρος Λαός. Δεν σέβονται ούτε την ιδιαιτερότητα του άλλου, ούτε τα θρησκευτικά του Μνημεία, ούτε γενικώτερα τον πολιτισμό. Δεν αναγνωρίζουν ανθρώπινα δικαιώματα! Ιδού η απόδειξη.
8. Σας παρουσιάζω μια σχεδόν πρόσφατη είδηση, την οποίαν αντλώ από την εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» της 23ης Νοεμβρίου 2009. «Στη Σομαλία ….μία νεαρή γυναίκα, 20 μόλις ετών, λιθοβολήθηκε μέχρι θανάτου από ομάδα φανατικών ισλαμιστών, επειδή διατηρούσε εξωσυζυγικές σχέσεις με 29χρονο άνδρα. Η 20χρονη κοπέλλα…. κατά τον ισλαμικό νόμο Σαρία …καταδικάσθηκε σε θάνατο (επειδή) αμάρτησε με άνδρα χωρίς να είναι παντρεμμένη μαζί του». Η θανατική της ποινή εκτελέσθηκε με τον πλέον φρικαλέο τρόπο και μάλιστα ενώπιον πλήθους περίπου 200 ατόμων που, ακόμα και όταν ξεψυχούσε η κοπέλλα, την αποδοκίμαζαν και την έβριζαν……Ο άνδρας με τον οποίο είχε σχέσεις τιμωρήθηκε με 100 ραβδισμούς…Η ΙΣΛΑΜΙΚΗ ομάδα που ανέλαβε την εκτέλεσή της ακούει στο όνομα ΑΛ-Σαχάμπ. Ελέγχει πολλές περιοχές στη νότια Σομαλία, όπου έχει επιβάλει αυστηρή εφαρμογή του ισλαμικού νόμου…… Η Χώρα δεν έχει κανονική, εκλελεγμένη και λειτουργική κυβέρνηση εδώ και και 18 χρόνια»! ¨Όπως γνωρίζετε πολλοί των οικονομιών μεταναστών στη Χώρα μας είναι από τη Σομαλία. Αυτούς λοιπόν τους «πολιτισμένους» επισκέπτες μας θέλετε να τους κάνουμε ισότιμους Έλληνες; Άραγε, δεν είναι έγκλημα;
9. «Η Εκκλησία δεν εξαιρεί κανέναν» υποστηρίζει ο Σεβασμιώτατος Αδελφός μας. Ναι, δεν εξαιρεί κανέναν! Όλους τους δέχεται, εφ΄όσον κτυπήσουν την πόρτα της. Όλους τους τροφοδοτεί, εάν είναι πεινασμένοι, Όλους τους ενδύει, εφ΄όσον είναι γυμνοί! Αλλά δεν τους βάζει μέσα στους κόλπους της εάν δεν είναι βαπτισμένοι! Δεν τους μεταδἰδει τα Άχραντα Μυστήρια! Δεν τους βάζει μέσα στα άγια σκηνώματα του Οίκου του Κυρίου, εάν δεν είναι ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ χριστιανοί. Επομένως ούτε και ίσα δικαιώματα με τους γηγενείς μπορέι να τους αναγνωρίσει. Είναι ξένοι στη Χώρα μας, καλοδεχούμενοι μεν αλλά όπωσδηποτε ξένοι, φιλοξενούμενοι! Και θα πρέπει να παραμένουν ξένοι, διότι προέρχονται από άλλη Χώρα και έχουν διαφορετική Κουλτούρα! Δείτε, παρακαλώ, τι γίνεται με τους Αλβανούς που ζούν στη Χώρα μας. Κάθε μήνα κουβαλάνε στην Αλβανία τα ακαλούδια της Ελλάδος, κυρίως όμως κάθε μήνα μεταφέρουν στις Αλβανικές Τράπεζες το ζεστό ελληνικό χρήμα, το οποίο με πολύ ιδρώτα βεβαίως, κερδίζουν εδώ. Υπονομεύουν δηλ και αποδυναμώνουν την ελληνική οικονομία, στηρίζουν όμως την οικονομία της Αλβα- νίας με την εισροή κεφαλαίων!
10. Τον τόπο αυτό τον ελευθέρωσαν από τον τυραννικό Τουρκικό ζυγό οι σκλαβωμένοι Έλληνες, που τους ξεσήκωσε όμως ένας Αρχιεπίσκοπος, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, στην Αγία Λαύρα, ένας Παπαφλέσσας στη Βοστίτσα, (δηλ. το Αίγιο), ένας Σαλώνων Ησαΐας στη Ρούμελη και τόσοι άλλοι κληρικοί, όλων των βαθμίδων! Το ιερό καταπίστευμα της Ορθοδοξίας και της Ελευθερίας, το οποίο μας εχάρισαν οι πρό ημών του Ιερατείου πρόκριτοι, πολλοί δε εξ αυτών και με το αίμα τους, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ το δικαίωμα να το μολύνουμε, αγαπητοί μου αδελφοί, με επίφαση την «νεωτερικότητα»! Ναι, «ζούμε σε μια διαπολιτισμική Κοινωνία», όπως γράφετε, αλλά δεν μπορούμε να παραδώσουμε τα ιερά της πίστεώς μας και τα όσια της φυλής μας «τοις κυσί»!: ΔΕΝ μας έδωσαν αυτό το δικαίωμα οι πρό ημών Δεσποτάδες, Παπάδες και Καλόγεροι! Αν αμφιβάλλετε, αφήστε με να σας προυσιάσω ένα μικρό ιστορικό αφήγημα από τη Μάχη του Μεγάλου Σπηλαίου στις 24 Ιουνίου 1927 και σας καλώ να καθρεφτιστούμε σ’ αυτό.
Η µάχη του Μ. Σπηλαίου [24 lουvίου 1827)
Ο Ιμπραήμ, αφού όλο το 1826 λεηλάτησε την Αρκαδία και την Λακωνία, επέστρεψε στην Πάτρα, και την άνοιξη του 1827 βρίσκεται στην ορεινή Αχαΐα, όπου καταστρέφει, λεηλατεί και απειλεί, αναγκάζοντας πολλού στο "Τουρκοπροσκύνημα" (δήλωση υπoταγής), ενώ τους χορηγούσε και .. πιστοποιητικό, το ράγι μπουγιουρντί" (=συγχωροχάρτι)! Έτσι λιμαινόταν όλα τα χωριά, ενώ είχαν τουρκοπροσκυνήσει Πάτρα, Καλάβρυτα και Βοστίτοα. Ο δε Ντελή Αχμέτ, πασάς της Πάτρας προστάτευε τους προσκυνημένους, κατά διαταγή του Ιμπραήμ, με πρωτοπαλλήκαρό του τον προδότη Νενέκο. Ακόμα και στο Μ. Σπήλαιο μπαινόβγαιναν άνθρωποι του Νενέκου, ενώ ο Ιμπραήμ σχεδίαζε το πάρσιμό του. Έτσι με 13.000 στρατό και το Νενέκο με 2.000 στρατοπέδευσε στα Σάλμενα, κοντά στο μοναστήρι, που το προστάτευαν - κατ' εντολή του Κολοκοτρώνη - ο Ν. Πετμεζάς με 600 αγωνιστές, και ο υπασπιστής του Φωτάκος, καθώς και ο Κ. Μέλιος με 100 μαχητές, στη θέση "Ψηλός Σταυρός". Και πάντα με την φροντίδα του Κολοκοτρώνη οχυρώθηκε καλά το μοναστήρι και εσωτερικά. Ο Ιμπραήμ, αφού ήρθε πιο κοντά, στην Επάνω Ζαχλωρού, κάλεσε τρεις φορές τους υπερασπιστές να ... συμφιλιώσουν (να προσκυνήσουν δηλαδή).
Οι καλόγεροι, βλέποντας το δισταγμό των καπεταναίων, βλέποντας τον Νενέκο να έρχεται με 3.000 Τούρκους και προσκυνημένους, τραβολογώντας περί τους 300 αιχμαλώτους, βλέποντας το στρατό του Ιμπραήμ να τους έχει "κλείσει" από παντού, έβγαλαν τα ράσα, φόρεσαν φουστανέλες [100 περίπου), και με μπροστάρη τον ηγούμενό τους Γεράσιµο Τορόλο, έπιασαν τη θέση "Παληάμπελο" και άρχισαν το τουφεκίδι! "... Τούτο δε ιδόντες ημείς εξεροκοκκινήσαμεν από την εντροπή μας και παρευθύς εβγήκαμεν από το μέρος της Κισσωτής, να υπάγομεν εις τον πόλεμον, που με την έφοδο του Τούρκικου ταχτικού, είχε πια γενικευτεί και βάσταξε 13 ώρες...". [Φωτάκου, Απομνημονείιματα, τ. Β', σελ. 434). Μέχρι και στα έλατα ανέβηκαν οι υπερασπιστές του μοναστηριού και πυροβολούσαν τους Τούρκους και τους προσκυνημένους, με πείσμα, ώσπου τους έτρεψαν σε φυγή, και γενική υποχώρηση, προς τα Καλάβρυτα ενώ άφησαν 650 νεκρούς. Από τους Έλληνες μαχητές, τραυματίστηκαν μόνο 10, αλλά έπεσε νεκρός ο καπετάνιος Κ. Μέλιος. Ο Ιμπραήμ, μετά από αυτή την πανωλεθρία που έπαθε, δεν τόλμησε να σκεφτεί πάλι το Μ. Σπήλαιο. Η ιστορία εξύψωσε κυρίως το εθνικό φρόνημα και τη γενναιότητα των μοναχών, που έγραψαν στις σελίδες της την 24η Ιουνίου 1827, με ανεξiτηλα γράμματα. ( Βλ. 20 Χρόνια Ι.Λ.Ε.Α.- Επετειακό Ιστορικό Ημερολόγιο 2010 της κας Βάνα Μπεντεβή, Φιλολόγου, Προέδρου Ι.Λ.Ε.Α.-Αίγιο )
11. Με ποιό άραγε δικαίωμα εμείς, αγαπητοί μου Αδελφοί, μπορούμε να ξεπουλήσουμε την Ελλάδα στους άλλοτε κατακτητές μας και στους επίδοξους σημερινούς επιβήτορες; Ποιός μας έδωσε το δικαίωμα να πουλήσουμε το αίμα τόσων και τόσο ηρωϊκών κληρικών αγωνιστών; Δεν πρέπει να μας συγκινήσει το παράδει- γμα των Μοναχών του Μεγ. Σπηλαίου, οι οποίοι βλέποντας το δισταγμό των λογικώς σκεπτομένων καπεταναίων και οπλαρχηγών, επέταξαν τα ράσα, φόρεσαν φουστανέλλες, έπιασαν τα όπλα και άρχισαν τη Μάχη για την πίστη του Χριστού και την ελευθερία της Πατρίδος; Η θέση μας είναι στο μέρος των Αγωνιστών και όχι των προσκυνημένων!
12. Ίσως – ίσως ακόμη δεν σας έπεισα. Γι αυτό άφησα ως τελευταίο, για σήμερα μόνο, χαρτί μου την Θράκη. Εκεί η ελληνική Μουσουλμανική μειονότης, δηλ οι μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα και Έλληνες το γένος, αφού γεννήθηκαν στην Ελλάδα, σπούδασαν την ελληνική γλώσσα, ιστορία και κουλτούρα και εργάζονται στην Ελλάδα, εμφανίζουν πλήρη υποταγή και αφοσίωση στα κελεύσματα όχι βέβαια των Αθηνών, αλλά της Άγκυρας και αποτελούν Πέμπτη Φάλαγγα σε μια τόσο ευαίσθητη περιοχή της Χώρας μας. Πόσες περι
οχές σαν τη Θράκη θέλετε να δημιουργή- σετε στην υπόλοιπη Ελλάδα;
13. Ούτε και η περίπτωση της ηρωϊκής δασκάλας Χαράς Νικοπούλου στο Μεγάλο Δέρειο, κόρης του επιτίμου Προέδρου του Αρείου Πάγου κ. Νικοπούλου, που κακοποιήθηκε από Μουσουλμανικά φανατικά στοιχεία, προπηλακίσθηκε δε και τραυματίσθηκε, ούτε αυτό μπορεί να μας διδάξει;
14. Ε΄, λοιπόν, εγώ ο ταλαίπωρος, μη μοντέρνος, σκοταδιστής, με σκουριασμένες ιδέες Ιεράρχης ΔΕΝ αποδέχομαι τουλάχιστον τους αλλοδαπούς Ισλαμιστές ως ισότιμα Μέλη της Ελληνικής Κοινωνίας! Μπορώ να τους ταϊζω, να τους ενδύω να τους έχω έργάτες στην επιχείρησή μου, να τους κερνάω καφέ, να τους διορίζω διευθυντές στην επιχείρησή μου, να τους ονομάζω Διευθύνοντες Συμβούλους στην Εταιρεία μου, ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΔΙΝΑ ΓΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΥΦΗ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΙΕΡΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ μου, ΟΥΤΕ ΠΑΛΙ ΚΑΙ ΤΑ ΑΓΙΑ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΜΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΧΑΡΙΖΑ! Κι ας με λένε «σκοταδιστή», με «απηρχαιωμένες ιδέες», «οπισθοδρομικό» και ό,τι άλλο θέλουν. Προτιμ'ώ όλους αυτούς τους χαρακτηρισμούς παρά να με πιάνουν ή να με θεωρούν «κορόϊδο», «βλάκα» και «ηλίθιο»!
15. Ας έλθουν λοιπόν όσοι νεώτεροι και νεωτεριστές «α-εθνοι, ά-θεοι και α-πάτριδες» να τα δώσουν όλα στο όνομα «της διαπολιτισμικής κοινωνίας». Ναι, να σεβασθώ την ετερότητα, όπως υποστηρίζη ο Ιεράρχης Αδελφός, εφ’ όσον όμως και ο άλλος θα σεβασθή τη δική μου ετερότητα. Εάν μπορείτε να μου το εγγυηθήτε για τους αλλοδαπούς, οι οποίοι μέσω Τουρκίας καταφθάνουν καθημερινώς κατά χιλιάδες στη δύσμοιρη Ελλάδα μας, για τους Σομαλούς, Αλβανούς, Πακιστανούς κλπ. και οι οποίοι αποτελούν το στρατό των λεγομένων οικονομικών μεταναστών σήμερα, εάν μου εγγυηθείτε λοιπόν, ότι όλοι αυτοί θα σεβασθούν τη δική μου «ετερότητα», τότε να τους δεχθώ και να τους πλύνω μάλιστα και τα πόδια! Εάν όμως ο σεβασμός της «ετερότητος» είναι μονομερής, τότε υπάρχει πρόβλημα! Και θαρρώ πως πολλοί εξ ημών δεν το αντιλαμβάνονται! Να το πω ωμά προς κάθε κατεύθυνση: Στην περίπτωση που ο άλλος δεν θα σεβασθή την ιδική μου «ετερότητα», τότε εγώ θα είμαι ένας ΜΕΓΑΛΟΣ ΒΛΑΚΑΣ! Και συγχρόνως ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΡΟΔΟΤΗΣ των προγόνων μου, των «ηρωϊκώς αγωνισαμένων και ενδόξως πεσόντων» υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, υπέρ Βωμών και Εστιών, όπως ψάλλουμε κάθε τόσο στα σχετικά Μνημόσυνα. Λυπούμαι, αλλά δεν μπορώ να βρώ μια καλύτερη έκφραση! Και για αυτό ζητώ τη συγγνώμη όλων. Υπέρ Βωμών και Εστιών, λοιπόν ο αγώνας! Υπέρ Βωμών και Εστιών, τις οποίες απειλούν κάποιοι νεο-βάρβαροι κατακτητές, που ονομάζονται μετανάστες, οι οποίοι ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΕΧΟΥΝ με τους ηρωϊκούς Έλληνες μετανάστες είτε στην Ευρώπη, είτε στην Αμερική, είτε στην Αυστραλία, όπου κι αν ευρέθησαν, διότι οι Ελλήνες μετέφεραν εκεί στη νέα τους Πατρίδα τον ελληνικό Πολιτισμό, που αποτελεί τη κοιτίδα των πολιτισμών! Όπως ακριβώς όταν ήλθαν εδώ ως πρόσφυγες οι Μικρασιάτες ‘Ελληνες, έφεραν μαζί τους την βαθειά πίστη πρός τον Θεό, τέχνες, εμπόριο, πολιτισμό ακόμη και συνταγές μαγειρικής υπέρτερες της ελληνικής κουζίνας!
Ας μου επιτραπή τώρα να επισφραγίσω τις πτωχές σκέψεις μου. Οι Πολιτικοί ένα πρόγραμμα έχουν: πώς να αυξήσουν την εκλογική τους πελατεία. Μπροστά στο στόχο αυτό όλα τά άλλα χάνουν τη σημασία τους, ακόμη και η έννοια της Πατρίδος. Δήτε τι έγινε με τά Ίμια. Οι Τούρκοι ήσαν οι δολιοφθορείς, κι εμείς οι χαμένοι! Αλλά ο τότε Πρωθυπουργός της Ελλάδος έστειλε στην Αμερική ένα ταπεινωτικό «ευχαριστώ»! Ο δε τότε Υπουργός των Εξωτερικών, αντί να υπερασπισθή την ακεραιότητα του ελληνικού εδάφους στα Ίμια, είπε στον Αμερικανικό Παράγοντα τα φοβερά τούτα λόγια: «Ο αέρας θα πάρει τη σημαία από τα Ίμια και δεν θα την αντικαταστήσουμε»! Έτσι τουλάχιστον υποστηρίζει ο τότε Αμερικανός Υπουργός των Εξωτερικών κ. Κρίστοφερ. Απολαύστε τώρα και ένα διάλογο μεταξύ της πολιτικής και της στρατιωτικής Ηγεσίας της εποχής εκείνης:
11. Με ποιό άραγε δικαίωμα εμείς, αγαπητοί μου Αδελφοί, μπορούμε να ξεπουλήσουμε την Ελλάδα στους άλλοτε κατακτητές μας και στους επίδοξους σημερινούς επιβήτορες; Ποιός μας έδωσε το δικαίωμα να πουλήσουμε το αίμα τόσων και τόσο ηρωϊκών κληρικών αγωνιστών; Δεν πρέπει να μας συγκινήσει το παράδει- γμα των Μοναχών του Μεγ. Σπηλαίου, οι οποίοι βλέποντας το δισταγμό των λογικώς σκεπτομένων καπεταναίων και οπλαρχηγών, επέταξαν τα ράσα, φόρεσαν φουστανέλλες, έπιασαν τα όπλα και άρχισαν τη Μάχη για την πίστη του Χριστού και την ελευθερία της Πατρίδος; Η θέση μας είναι στο μέρος των Αγωνιστών και όχι των προσκυνημένων!
12. Ίσως – ίσως ακόμη δεν σας έπεισα. Γι αυτό άφησα ως τελευταίο, για σήμερα μόνο, χαρτί μου την Θράκη. Εκεί η ελληνική Μουσουλμανική μειονότης, δηλ οι μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα και Έλληνες το γένος, αφού γεννήθηκαν στην Ελλάδα, σπούδασαν την ελληνική γλώσσα, ιστορία και κουλτούρα και εργάζονται στην Ελλάδα, εμφανίζουν πλήρη υποταγή και αφοσίωση στα κελεύσματα όχι βέβαια των Αθηνών, αλλά της Άγκυρας και αποτελούν Πέμπτη Φάλαγγα σε μια τόσο ευαίσθητη περιοχή της Χώρας μας. Πόσες περι
οχές σαν τη Θράκη θέλετε να δημιουργή- σετε στην υπόλοιπη Ελλάδα;13. Ούτε και η περίπτωση της ηρωϊκής δασκάλας Χαράς Νικοπούλου στο Μεγάλο Δέρειο, κόρης του επιτίμου Προέδρου του Αρείου Πάγου κ. Νικοπούλου, που κακοποιήθηκε από Μουσουλμανικά φανατικά στοιχεία, προπηλακίσθηκε δε και τραυματίσθηκε, ούτε αυτό μπορεί να μας διδάξει;
14. Ε΄, λοιπόν, εγώ ο ταλαίπωρος, μη μοντέρνος, σκοταδιστής, με σκουριασμένες ιδέες Ιεράρχης ΔΕΝ αποδέχομαι τουλάχιστον τους αλλοδαπούς Ισλαμιστές ως ισότιμα Μέλη της Ελληνικής Κοινωνίας! Μπορώ να τους ταϊζω, να τους ενδύω να τους έχω έργάτες στην επιχείρησή μου, να τους κερνάω καφέ, να τους διορίζω διευθυντές στην επιχείρησή μου, να τους ονομάζω Διευθύνοντες Συμβούλους στην Εταιρεία μου, ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΔΙΝΑ ΓΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΥΦΗ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΙΕΡΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ μου, ΟΥΤΕ ΠΑΛΙ ΚΑΙ ΤΑ ΑΓΙΑ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΜΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΧΑΡΙΖΑ! Κι ας με λένε «σκοταδιστή», με «απηρχαιωμένες ιδέες», «οπισθοδρομικό» και ό,τι άλλο θέλουν. Προτιμ'ώ όλους αυτούς τους χαρακτηρισμούς παρά να με πιάνουν ή να με θεωρούν «κορόϊδο», «βλάκα» και «ηλίθιο»!
15. Ας έλθουν λοιπόν όσοι νεώτεροι και νεωτεριστές «α-εθνοι, ά-θεοι και α-πάτριδες» να τα δώσουν όλα στο όνομα «της διαπολιτισμικής κοινωνίας». Ναι, να σεβασθώ την ετερότητα, όπως υποστηρίζη ο Ιεράρχης Αδελφός, εφ’ όσον όμως και ο άλλος θα σεβασθή τη δική μου ετερότητα. Εάν μπορείτε να μου το εγγυηθήτε για τους αλλοδαπούς, οι οποίοι μέσω Τουρκίας καταφθάνουν καθημερινώς κατά χιλιάδες στη δύσμοιρη Ελλάδα μας, για τους Σομαλούς, Αλβανούς, Πακιστανούς κλπ. και οι οποίοι αποτελούν το στρατό των λεγομένων οικονομικών μεταναστών σήμερα, εάν μου εγγυηθείτε λοιπόν, ότι όλοι αυτοί θα σεβασθούν τη δική μου «ετερότητα», τότε να τους δεχθώ και να τους πλύνω μάλιστα και τα πόδια! Εάν όμως ο σεβασμός της «ετερότητος» είναι μονομερής, τότε υπάρχει πρόβλημα! Και θαρρώ πως πολλοί εξ ημών δεν το αντιλαμβάνονται! Να το πω ωμά προς κάθε κατεύθυνση: Στην περίπτωση που ο άλλος δεν θα σεβασθή την ιδική μου «ετερότητα», τότε εγώ θα είμαι ένας ΜΕΓΑΛΟΣ ΒΛΑΚΑΣ! Και συγχρόνως ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΡΟΔΟΤΗΣ των προγόνων μου, των «ηρωϊκώς αγωνισαμένων και ενδόξως πεσόντων» υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, υπέρ Βωμών και Εστιών, όπως ψάλλουμε κάθε τόσο στα σχετικά Μνημόσυνα. Λυπούμαι, αλλά δεν μπορώ να βρώ μια καλύτερη έκφραση! Και για αυτό ζητώ τη συγγνώμη όλων. Υπέρ Βωμών και Εστιών, λοιπόν ο αγώνας! Υπέρ Βωμών και Εστιών, τις οποίες απειλούν κάποιοι νεο-βάρβαροι κατακτητές, που ονομάζονται μετανάστες, οι οποίοι ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΕΧΟΥΝ με τους ηρωϊκούς Έλληνες μετανάστες είτε στην Ευρώπη, είτε στην Αμερική, είτε στην Αυστραλία, όπου κι αν ευρέθησαν, διότι οι Ελλήνες μετέφεραν εκεί στη νέα τους Πατρίδα τον ελληνικό Πολιτισμό, που αποτελεί τη κοιτίδα των πολιτισμών! Όπως ακριβώς όταν ήλθαν εδώ ως πρόσφυγες οι Μικρασιάτες ‘Ελληνες, έφεραν μαζί τους την βαθειά πίστη πρός τον Θεό, τέχνες, εμπόριο, πολιτισμό ακόμη και συνταγές μαγειρικής υπέρτερες της ελληνικής κουζίνας!
Ας μου επιτραπή τώρα να επισφραγίσω τις πτωχές σκέψεις μου. Οι Πολιτικοί ένα πρόγραμμα έχουν: πώς να αυξήσουν την εκλογική τους πελατεία. Μπροστά στο στόχο αυτό όλα τά άλλα χάνουν τη σημασία τους, ακόμη και η έννοια της Πατρίδος. Δήτε τι έγινε με τά Ίμια. Οι Τούρκοι ήσαν οι δολιοφθορείς, κι εμείς οι χαμένοι! Αλλά ο τότε Πρωθυπουργός της Ελλάδος έστειλε στην Αμερική ένα ταπεινωτικό «ευχαριστώ»! Ο δε τότε Υπουργός των Εξωτερικών, αντί να υπερασπισθή την ακεραιότητα του ελληνικού εδάφους στα Ίμια, είπε στον Αμερικανικό Παράγοντα τα φοβερά τούτα λόγια: «Ο αέρας θα πάρει τη σημαία από τα Ίμια και δεν θα την αντικαταστήσουμε»! Έτσι τουλάχιστον υποστηρίζει ο τότε Αμερικανός Υπουργός των Εξωτερικών κ. Κρίστοφερ. Απολαύστε τώρα και ένα διάλογο μεταξύ της πολιτικής και της στρατιωτικής Ηγεσίας της εποχής εκείνης:
Πρωθυπουργός προς τον Ναύαρχο: «Είναι σοβαρό πράγμα για τις Ένοπλες Δυνάμεις να φύγει η Σημαία;»
Πρωθυπουργός: «Είστε συναισθηματικός και υπερβολικός» (βλ. ΤΟ ΠΑΡΟΝ, 11 Οκτωβρίου 2009)
Τις αξίες της ζωής τις υπερασπίζονται όσοι πιστεύουν σ’ αυτές. Οι Ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν έχουν άλλη επιλογή, αν βέβαια θέλουν να είναι αντάξιοι συνεχιστές των προγενεστέρων των! Το πιο πρόσφατο παράδειγμα: Ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Σεραφείμ κατά τα δίσεκτα χρόνια μετά την Γερμανική Κατοχή ανέβηκε στο Βουνό και εντάχθηκε στη δύναμη του Ναπολέοντα Ζέρβα! Για την Ορθοδοξία και για την Ελλάδα, ωρέ νεοέλληνες!
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Αίγιον, 19 Ιανουαρίου 2010
