Casus Belli
Παντού αλλού, στις υπόλοιπες εθνικές κοινωνίες της Ευρώπης, κεντροδεξιά και κεντροαριστερά κόμματα, προσπαθούν να ενισχύσουν την αίσθηση εθνικής ταυτότητας, ώστε να ενσωματώσουν σε αυτήν τα παιδιά των μεταναστών…
Το ΠΑΣΟΚ πιστεύει ακόμα στην πολύ-πολιτισμικότητα δηλαδή, όχι στην ενσωμάτωση των ξένων, αλλά στην αναπαραγωγή της «διαφορετικότητάς» τους!
Δεν θέλει να τους κάνει να νιώσουν «Έλληνες» (ιδιαίτερα τα παιδιά τους), ώστε να μπορέσουν να γίνουν αποδεκτοί ως Έλληνες από τους υπόλοιπους. Αλλά να τους αναπαράγει ως διαφορετικούς. Κι έτσι να τους διατηρήσει ως γκέτο μέσα στην υπόλοιπη κοινωνία…
Η πολύ-πολιτισμικότητα ξεκινάει με την αναπαραγωγή των γκέτο, δηλαδή με την άρνηση κάθε προοπτικής ενσωμάτωσης των μεταναστών.
Στη συνέχεια τους δίνει πολιτικά δικαιώματα, όχι για να τους αφομοιώσει στην εθνική κοινότητα, αλλά για τον ακριβώς αντίθετο λόγο: Για να διαλύσει την εθνική κοινότητα!
Και γι’ αυτό η «μεταρρύθμιση του ΠΑΣΟΚ πηγαίνει αντίστροφα απ’ ότι η πρακτική ενσωμάτωσης των περισσοτέρων άλλων δυτικών χωρών με πείρα στο μεταναστευτικό.
– Στις ΗΠΑ, που είναι μεταναστευτικό έθνος, τα παιδιά των μεταναστών παίρνουν αυτόματα την αμερικανική ιθαγένεια, αλλά μόνον αν οι γονείς τους είναι νόμιμοι στις ΗΠΑ.
Η νομιμοποίηση της παραμονής των μεταναστών («πράσινη κάρτα»), είναι μια σύνθετη διαδικασία που τηρείται απαρέγκλιτα. Και στη συνέχεια η πολιτογράφησή τους (μετά από χρόνια) γίνεται όχι αυτόματα, αλλά κατόπιν εξετάσεων όπου βαθμολογείται η γνώση των γλώσσας και της ιστορίας των ΗΠΑ, καθώς και η στάθμιση των ψυχολογικής τους ένταξης.
Σε ό,τι αφορά τα παιδιά των νομίμων μεταναστών που γεννώνται στις ΗΠΑ, η ένταξή τους γίνεται από το σχολικό σύστημα, που μεταδίδει από τα πρώτα βήματα τις αξίες της αμερικανικής ταυτότητας, πίστη σε αμερικανικά ιδεώδη, τον καθημερινό όρκο στη σημαία κλπ.
Η ένταξη στην αμερικανική κοινωνία δεν είναι γραφειοκρατική διαδικασία πολιτογράφησης, είναι σύνθετη διαδικασία ψυχολογικής ενσωμάτωσης. Και η πολιτογράφηση είναι το «επιστέγασμά» της, όχι η αφετηρία της…
– Στη Γαλλία ακολουθούν πλέον το ίδιο μοντέλο: Και δημιουργούν ολόκληρο υπουργείο «εθνικής ταυτότητας και μετανάστευσης». Δηλαδή θεωρούν την ενσωμάτωση των μεταναστών – κι ιδιαίτερα των παιδιών τους – επιστέγασμα εμπέδωσης της γαλλικής εθνικής ταυτότητας!
– Στη Βρετανία το Εργατικό Κόμμα απέρριψε την πολύ-πολιτισμικότητα και προωθεί ήδη την ενσωμάτωση όλων στην κοινή ταυτότητα της «βρετανικότητας».
Στην Ελλάδα, αντίθετα, απορρίπτουμε την Ελληνικότητα! Κι όποιος την επικαλείται τον θεωρούν «εθνικιστή»…
Στην Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε καταργώντας τον εθνικό χαρακτήρα της Ελληνικής Παιδείας. Στη συνέχεια έφτιαξε ένα νομοσχέδιο που μοιράζει εύκολα δικαιώματα στους μετανάστες και τα παιδιά τους, χωρίς τις προϋποθέσεις που θεσπίζονται παντού αλλού. Μετατρέπει την «κατάληξη» (πολιτογράφηση) σε «αφετηρία». Ευτελίζει την ιδιότητα του πολίτη, αφού θα μπορεί να την αποκτήσει καθένας πολύ εύκολα…
Το ΠΑΣΟΚ ψάχνει ψηφοφόρους για τις επόμενες εκλογές δεν προσπαθεί να ενσωματώσει τους μετανάστες ή τα παιδιά τους.
Ψαρεύει εφήμερα «ψηφαλάκια», δεν διευρύνει την κοινωνική βάση της ελληνικής δημοκρατίας.
Πολιτογραφεί αφισοκολλητές, δεν δημιουργεί πολίτες.
Αρκεί οι αγράμματοι «φωταδιστές» μας να ξαναδιαβάσουν τον περίφημο λόγο του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ στην Ουάσιγκτων (28 Αυγούστου 1963), που έμεινε στην Ιστορία από την επωδό του: «Έχω ένα όνειρο» (I have a dream).
Θα διαπιστώσουν ότι ο αιδεσιμώτατος Κίνγκ μιλούσε για μια ενιαία και ενωμένη (integrated and united) κοινωνία, όπου όλοι θα είναι «παιδιά του ίδιου Θεού υπό την ίδια στέγη». Μιλούσε για ενσωμάτωση των μειονοτήτων, όχι για πανσπερμία γκέτο. Μιλούσε για ομοιογενή κοινωνία, όχι για «πολυ-πολιτισμικότητα»…
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό ρητορικό μήνυμα εμπνευσμένο από τη Βίβλο (σχεδόν ολόκληρο αποτελεί βαπτιστική προσευχή, με συνεχείς παραπομπές σε ψαλμούς και λόγια «μειζόνων» και «ελασσόνων» προφητών, όπως του Ησαϊα, του Ιερεμία και του Αμώς), από τις εθνικές παραδόσεις των ΗΠΑ (ο λόγος ήταν για τα 100 χρόνια από την περίφημη ομιλία του Αβραάμ Λίνκολν, μετά τη μάχη του Γκέτισμπεργκ, που έκρινε τον Αμερικανικό Εμφύλιο) και από το Σύνταγμα των ΗΠΑ.
Στην Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ διακηρύσσει την απέχθεια του προς τις εθνικές παραδόσεις, την αποστροφή τους προς τις θρησκευτικές παραδόσεις και την άγνοια του για το Σύνταγμα: Το ακροτελεύτειο άρθρο του οποίου εναποθέτει «την τήρησή «του στον πατριωτισμό των Ελλήνων» (τότε το περίφημο 114).
Το νομοσχέδιο του ΠΑΣΟΚ δεν θέλει να ενσωματώσει τους μετανάστες ή τα παιδιά τους στην Πατρίδα. Αν αυτό έκανε όχι μόνο θα το δεχόμασταν, αλλά θα το χειροκροτούσαμε! Θέλει να διαλύσει την Πατρίδα.
Τους νόμιμους μετανάστες και τα παιδιά τους, τους αγαπάμε και τους θέλουμε δίπλα μας. Θέλουμε να έχουν την ευκαιρία, να νιώσουν Έλληνες να γίνουν Έλληνες, να τους νιώσουμε κι εμείς δίπλα μας ως Έλληνες.
Όμως, όσους θέλουν να διαλύσουν ό,τι κρατά τον τόπο αυτό όρθιο, κι ότι κάνει το λαό αυτό περήφανο, δεν θα τους αφήσουμε σε χλωρό κλαδί.
Άντε γιατί το παράκαναν.
Υποκινούν ένα Πόλεμο κατά της Ελληνικής κοινωνίας.
Θα τη βρουν απέναντί τους να κραυγάζει, ξανά, 1-1-4!
