Θα συζητηθεί η υπ’ αριθμόν 5/4/26-11-2009 επίκαιρη επερώτηση δεκατεσσάρων Βουλευτών του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κυρίων Ιωάννη Κοραντή, Αλέξανδρου Χρυσανθακόπουλου, Σπυρίδωνος-Άδωνη Γεωργιάδη, Κωνσταντίνου Αϊβαλιώτη, Μαυρουδή Βορίδη, Κυριάκου Βελόπουλου, Αθανάσιου Πλεύρη, Ηλία Πολατίδη, Αστέριου Ροντούλη, Άγγελου Κολοκοτρώνη και άλλων, σχετικά με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, την ΠΓΔΜ, το Κυπριακό, αρμοδιότητας Υπουργείου Εξωτερικών.
Το λόγο έχει ο πρώτος επερωτών Βουλευτής κ. Ιωάννης Κοραντής.
Ορίστε, κύριε συνάδελφε, έχετε το λόγο από του Βήματος για δέκα λεπτά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΡΑΝΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όταν ο Πρωθυπουργός παρουσίασε τις προγραμματικές δηλώσεις του, χρησιμοποίησε δυόμισι λεπτά ως χρόνο και 294 λέξεις, για να περιγράψει ολόκληρη την εξωτερική πολιτική της χώρας, όπως την προδιέγραφε η Κυβέρνησή του.
Απ’ αυτήν την παρουσίαση είχαμε συγκρατήσει δύο κυρίως χαρακτηριστικά: Πρώτον, ότι ο Πρωθυπουργός ξαναέπιανε το νήμα της εξωτερικής πολιτικής από εκεί που το είχε αφήσει το Μάρτιο του 2004 και, δεύτερον, ότι εκινείτο στο χώρο της εικονικής πραγματικότητας. Άλλωστε σας υπενθυμίζω ότι ο όρος «εικονική πραγματικότητα» ήταν αυτός τον οποίο ο κ. Παπανδρέου είχε εισάγει στο πολιτικό λεξιλόγιο αυτού του τόπου πριν από μερικά χρόνια.
Εντούτοις, η σκληρή πραγματικότητα του τρέχοντος Δεκεμβρίου, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ήρθε να δώσει μια εντελώς διαφορετική εικόνα απ’ αυτήν την οποία προδιέγραφε ο Πρωθυπουργός και που χαρακτηρίστηκε από μία εξαιρετικά δυσάρεστη κατάσταση για τα εθνικά μας θέματα. Ας δούμε, όμως, πού είμαστε και τι έχουμε πάνω στο τραπέζι.
Ο Πρωθυπουργός παραμονές των εκλογών είχε υποσχεθεί ότι θα μετέβαινε στην Κύπρο σε επίσημη επίσκεψη –είναι αλήθεια- την πρώτη μετά τις εκλογές. Τρεις μέρες μετά τις εκλογές πήγε στην Κωνσταντινούπολη σε μια άτυπη συνάντηση –«άτυπη» ασφαλώς, αλλά ουσιαστική- για συνομιλίες με τον κ. Ερντογάν, στη συνέχεια των οποίων εκφράστηκε με πολύ θερμά λόγια για την Τουρκία, μιλώντας για τη στρατηγική επιλογή που αποτελεί η ενταξιακή προοπτική της. «Πλήρης συμμόρφωση της Τουρκίας» είπε «πλήρης ένταξη» κ.ο.κ. Ενθουσιασμός στην Άγκυρα, αμηχανία στην Κύπρο. Δίδονται κάποιες εξηγήσεις, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν φάνηκε να σώζεται η κατάσταση.
Εκμεταλλεύεται την περίσταση ο Τούρκος Πρωθυπουργός, αποστέλλει τη γνωστή επιστολή στον Πρωθυπουργό, όπου και ζητά διαπραγμάτευση εφ’ όλης της ύλης: Αιγαίο, θέματα μειονοτήτων, ό,τι μπορούσε κανείς να φανταστεί. Η κλασική τουρκική τακτική, το κλασικό τουρκικό παζάρι: «όλα πάνω στο τραπέζι».
Έπρεπε να έρθει ο κ. Νταγίπ εδώ πέρα στην Αθήνα, για να αποκαλύψει τα κύρια σημεία της επιστολής, την οποία εξακολουθεί ακόμη και σήμερα η Κυβέρνηση να κρατάει ως επτασφράγιστο μυστικό. Δόθηκαν –υποτίθεται- κάποιες προφορικές απαντήσεις στον κύριο Νταβούτογλου από τον Πρωθυπουργό και τον αναπληρωτή Υπουργό κ. Δρούτσα, αλλά ακόμη περιμένουμε να μάθουμε εάν και πότε θα σταλεί δια της διπλωματικής οδού η απάντηση και αν αυτή, όπως έχει δεσμευτεί ο κ. Δρούτσας, θα δοθεί στη δημοσιότητα.
Όλα αυτά τα χρόνια νομίζω ότι οι πολιτικές των κυβερνήσεων και της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στα ελληνοτουρκικά, αν είχαν ως στόχο τη μείωση της έντασης στο Αιγαίο, απέτυχαν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παταγωδώς. Μετ’ επαίνων, θα μου επιτρέψετε να πω.
Η ένταση στο Αιγαίο έχει λάβει πρωτόγνωρες διαστάσεις. Βλέπω εδώ πέρα τα στοιχεία τα οποία μας έχουν δοθεί. Οι παραβιάσεις έχουν αυξηθεί κατά 20,9% το 2009 από το 2008 και κατά 20,8% από το 2007, οι άνωθεν υπερπτήσεις –εννοείται κατοικημένων νησιών- κατά 88% το 2008, κατά 370% το 2006. Αυτές είναι καταστάσεις τρομερές.
(PM)
(2NP)
Διερωτώμαι: Όλα αυτά δεν μπορούσαν να περιληφθούν ή να αναφερθούν στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου;
FRONTEX: Ενεργεί για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν βλέπω καμία αναφορά στα συμπεράσματα του Συμβουλίου. Το casus belli δεν αναφέρεται, αλλά μιλάμε γενικά για αρχές καλής γειτονίας. Σκάφη σταθμεύουν μέσα στα χωρικά ύδατα, Καστελόριζο και Ρω, πολεμικά σκάφη.
Να μιλήσουμε για το ΚΑΟΚ της Λάρισας και για την αναδιάρθρωση της στρατιωτικής δομής του ΝΑΤΟ; Το προξενείο της Κομοτηνής έχει υπερβεί τα εσκαμμένα, αυτό είναι γνωστό. Ο ίδιος ο Τούρκος Πρωθυπουργός ισχυρίζεται ότι συζήτησε με τον Πρωθυπουργό κύριο Παπανδρέου το θέμα του καθεστώτος των 130.000 Τούρκων στη Θράκη. Τα ίδια επαναλαμβάνει στις 7-12 μιλώντας με τον Αμερικανό Πρόεδρο κύριο Ομπάμα. Η Ελληνική Κυβέρνηση τα διαψεύδει, αλλά δεν βλέπουμε καμία κίνηση όσον αφορά παραδείγματος χάρη ούτε το Πατριαρχείο, ούτε τη Χάλκη. Η επίσκεψη στον Άη Γιώργη τον Κουδουνά, η γνωστή και πολυδιαφημισμένη επίσκεψη του κυρίου Ερντογάν, δεν φαίνεται να προσέθεσε κάτι στην όλη εικόνα, κύριε Υπουργέ. Αντιθέτως βλέπουμε ότι η Άγκυρα συνεχίζει τις προκλήσεις εναντίον περιουσιών στην Κωνσταντινούπολη.
Θα σας υπενθυμίσω την καταγγελία που είχα κάνει στο Υπουργείο Εξωτερικών ότι η Τουρκία διεκδικεί την κυριότητα του κτιρίου του Γενικού Προξενείου Κωνσταντινουπόλεως επιδίδοντας με δικαστικό κλητήρα σχετικό επίσημο έγγραφο. Ο κύριος Παπανδρέου μου απάντησε διαβεβαιώνοντάς με ότι ουδέποτε ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Κωνσταντινούπολη παρέλαβε δικαστικό έγγραφο. Δεν το παρέλαβε, εν τούτοις, όπως ξέρετε, κύριε Υπουργέ, αυτό θυροκολλήθηκε. Αυτά για την ακρίβεια του λόγου. Καταθέτω την ερώτηση και την απάντηση για τα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κύριος Ιωάννης Κοραντής καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Θα προσθέσω και μία άλλη πρόκληση. Ο κύριος Ερντογάν εγκαινίασε το κτίριο της Γενικής Γραμματείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης που υπάγεται στο Υπουργείο Επικρατείας σε παλιό ελληνικό σχολείο που ανήκει στο Ίδρυμα της Εκκλησίας του Αγίου Φωκά στο Μεσοχώρι, στο Ορτάκιοϊ, παρουσία του χειροκροτούντος κυρίου Γκρουέφσκι θέλοντας να μας δώσει ένα διπλό ή τριπλό μήνυμα, αν θέλετε, του πώς και οι δύο αυτοί ηγέτες συμβαδίζουν έναντι της Ελλάδας.
Όσον αφορά την εφαρμογή του γνωστό Πρωτοκόλλου της Αγκύρας για την Κύπρο, θα επανέλθω αργότερα.
Παρ’ όλα αυτά, ο κύριος Πρωθυπουργός διακηρύσσει ότι αποτελεί στρατηγική πολιτική της Ελληνικής Κυβερνήσεως η πλήρης ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, απορρίπτει τη γραμμή της μη πλήρους ένταξης, έστω της ειδικής σχέσης, ως επικίνδυνη για Ελλάδα και Κύπρο και αποφεύγει καν να προφέρει τη λέξη «κύρωση».
Συνεπώς, όπως είπα και στην αρχή, το παιχνίδι ήταν χαμένο από την αρχή. Το έναυσμα άλλωστε είχε δοθεί τόσο από τον Επίτροπο Λιρέν όσο και από το προσχέδιο συμπερασμάτων της Σουηδικής Προεδρίας.
Πού βρισκόμαστε; Η Τουρκία πήρε το «συγχωροχάρτι» της, κύριε Υπουργέ, από τους Υπουργούς Εξωτερικών μάλιστα, ούτε καν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Το θέμα έκλεισε, δεν τίθεται θέμα κυρώσεων, δεν τίθεται θέμα επιπτώσεων, ουδεμία αναφορά υπάρχει σε δεσμευτική υποχρέωση της Τουρκίας να εφαρμόσει το πρώτο Πρωτόκολλο της Άγκυρας. Ουδεμία αναφορά υπάρχει καν σ’ ένα νέο χρονοδιάγραμμα, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός είχε μιλήσει για έναν οδικό χάρτη. Ουδεμία κουβέντα για επαναξιολόγηση, απλά αυτό θα συμβεί του χρόνου περίπου την ίδια εποχή, όπως ξέρετε, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Κανένα άμεσο μπλοκάρισμα οιουδήποτε ενταξιακού κεφαλαίου.
Υπάρχει βεβαίως μία μονομερής δήλωση της Κύπρου. Δεν θα επεκταθώ. Νομίζω ότι οι πάντες γνωρίζουν ποια σημασία έχουν από πολιτικής πλευράς οι μονομερείς δηλώσεις, αλλά από νομικής όχι πολύ μεγάλη.
Παράλληλα διαπιστώνω ότι η Ελληνική Κυβέρνηση δεν «σήκωσε» το θέμα της FRONTEX καθόλου. Εδώ πέρα απειλήθηκε η ζωή πιλότων της Τσεχίας, της Εσθονίας, της Λετονίας. Δεν βλέπω να γίνεται καμία αναφορά.
Λαθρομετανάστευση: Έχουμε κατακλυστεί από λαθρομετανάστες, κύριε Υπουργέ, οι μισοί εκ των οποίων μας έρχονται, ως γνωστόν, μέσω Τουρκίας και των οποίων η επαναπροώθηση στης χώρες προελεύσεως είναι ουσιαστικά αδύνατη. Διάβασα διάφορα συμπεράσματα. Εγώ δεν βλέπω καμία σχετική αναφορά. Αντίθετα βλέπω να συγχαίρει η Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλαδή και η Ελληνική Κυβέρνηση, την Τουρκία για την καλή της προσπάθεια στο θέμα του χειρισμού της μετανάστευσης και να χαιρετίζουν το νέο γύρο διαπραγματεύσεων για συμφωνία επανεισδοχής.
Συνεπώς αντί για ουσιαστική αξιολόγηση όσον αφορά την Τουρκία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τι είχαμε; Ρητορικές παραινέσεις χωρίς κανένα ουσιαστικά αντίκρισμα, καμία δέσμευση για το μέλλον, ούτε οδικό χάρτη, τίποτε απολύτως.
(GM)
PM
Βεβαίως θα έκανα, κύριε Υπουργέ, αν μου επιτρέπετε, ένα ερώτημα -ίσως χαρακτηριστεί ρητορικό- αλλά διάβασα με ενδιαφέρον μία χθεσινή δήλωσή σας, ότι η σημερινή νέο – οθωμανική Τουρκία δεν έχει θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Την βρίσκω ενδιαφέρουσα στο μέτρο που γίνεται σήμερα. Αυτό άραγε το σκεφτόσασταν και το πιστεύατε πριν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο; Δεν ξέρω πως ακριβώς συμβαδίζει με την άποψη την οποία έχει εκδηλώσει ο Πρωθυπουργός, αλλά ασφαλώς πιστεύω ότι θα μας την απαντήσετε.
Όσον αφορά την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και πάλι τι έγινε; Κερδίσαμε χρόνο; Ποιος κέρδισε χρόνο; Ποιος βγαίνει κερδισμένος; Ανέβηκε το παιχνίδι, νομίζω ότι πολύ πονηρά η Σουηδική Προεδρεία ανέβασε τον πήχη ζητώντας συγκεκριμένη ημερομηνία έναρξης διαπραγματεύσεων. Το μόνο που δεν επετεύχθη είναι να παραπεμφθεί το θέμα κάποια στιγμή στο διάστημα της επόμενης Ισπανικής Προεδρίας. Αλλά πέραν αυτού ουδέν.
Όσον δε αφορά για την επίλυση του ονόματος ως προϋπόθεση για την έναρξη διαπραγματεύσεων εγώ δεν βλέπω να υπάρχει κάτι τέτοιο μέσα στο κείμενο. Θεωρείται βεβαίως καίριας σημασίας, αλλά πουθενά δεν υπάρχει ως προϋπόθεση.
Το ζητήσατε να μπει στα τελικά συμπεράσματα του Συμβουλίου Υπουργών και στη συνέχεια του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, κύριε Υπουργέ; Και αν όχι, γιατί; Εάν ναι, πως αντέδρασαν οι συνάδελφοί σας;
Επίσης, βλέπω μία φράση ότι εκφράζεται ικανοποίηση του Συμβουλίου δηλαδή και της Κυβέρνησης για την θετική πορεία των σχέσεων Ελλάδας - FYROM. Δηλαδή αυτό είναι το μήνυμα το οποίο θελήσαμε να δώσουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ότι με τη συνάντηση των Πρεσπών και καθιστώντας τον κ. Γκρουέφσκι ισότιμο συνομιλητή δίνοντας του μία αναγνώριση, την οποία χρόνια περίμενε, κύριε Υπουργέ; Αυτό είναι το ορθό μήνυμα το οποίο μεταδίδουμε; Μεταδίδουμε άραγε ορθό μήνυμα, όταν συμφωνείτε να αρθεί το καθεστώς θεωρήσεων για τους κατόχους διαβατηρίων της FYROM αυτήν τη στιγμή και μάλιστα με έναρξη εφαρμογής από τη 19η Δεκεμβρίου διαχωρίζοντάς το από την περίπτωση των διαβατηρίων Σερβίας και Μαυροβουνίου;
Είχα κάνει μία σχετική ερώτηση, κύριε Υπουργέ, την οποία επίσης θα καταθέσω στα Πρακτικά ερωτώντας εάν θα είχατε τουλάχιστον την πρόθεση να προσπαθήσετε να το προχωρήσετε. Και η απάντηση ήταν «όχι» και απλά θα συνεργαστεί η Κυβέρνηση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να βρεθεί τρόπος παρακάμψεως του ότι η είσοδος Σκοπιανών στην Ελλάδα με αυτά τα διαβατήρια δεν αποτελεί για την ελληνική πλευρά λόγο αναγνώρισης των διαβατηρίων τους.
Θα επανέλθω στην δευτερολογία μου, εάν μου το επιτρέπετε, όσον αφορά το Κυπριακό αλλά και ορισμένα άλλα θέματα που αφορούν την FYROM.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑΟΣ)
(Στο σημείο αυτό ο κύριος Βουλευτής καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο Αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής).
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πάρα πολύ, κύριε Κοραντή για την τήρηση των χρονικών ορίων.
Ο συνάδελφος κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης έχει το λόγο για πέντε λεπτά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ο Πρέσβης ο κ. Κοραντής αναφέρθηκε με πολύ συγκεκριμένο τρόπο στο θλιβερό σήμερα.
Η συνεχής υποχωρητικότητα των κυβερνήσεων έχει οδηγήσει την Ελλάδα να είναι ίσως η μοναδική χώρα της περιοχής η οποία να έχει τόσα πολλά χρονίζοντα και αυξανόμενα εθνικά προβλήματα.
Το εθνικό ζήτημα της Κύπρου είναι στην πρώτη γραμμή εδώ και 55 συνεχή χρόνια από το 1955, όταν άρχισε ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ με τον Στρατηγό Γρίβα και στη συνέχεια η Τουρκία βλέποντας τη συνεχή ελληνική υποχωρητικότητα προσέθεσε στην ατζέντα, μετράω: Το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου, των γκρίζων ζωνών και πλέον προστίθενται και τα ανησυχητικά σύννεφα στη Θράκη.
Εκτός όμως των προβλημάτων με την Τουρκία βλέποντας οι Σκοπιανοί ότι η Ελλάδα συνεχίζει αυτό το ράλι της υποχωρητικότητας, πήραν και εκείνοι αέρα και χτυπούν πλέον το σκληρό πυρήνα του Ελληνισμού, τη Μακεδονία μας. Σε όλα αυτά προστίθεται και το βορειοηπειρωτικό, που πλέον συμπληρώνονται 100 χρόνια συνεχούς αγώνα των βορειοηπειρωτών για ανθρώπινα δικαιώματα μετά το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας.
Έτσι, λοιπόν, τα εθνικά μας προβλήματα αυξάνονται δυστυχώς και πληθύνονται όσο η υποχωρητικότητα και η ανικανότητα των δύο παλαιών κομμάτων εξουσίας κορυφώνεται. Και είναι αξιοπρόσεκτο -και πρέπει να το δούμε αυτό- ότι επικεφαλείς των δύο παλαιών κομμάτων εξουσίας συχνά γίνονται τα τελευταία τριάντα χρόνια όσοι έχουν χρηματίσει Υπουργοί Εξωτερικών, ενώ είναι γνωστό ότι κατ’ εξοχήν αποτυχημένη και συχνά τραγική πορεία έχουν όλα τα εθνικά μας θέματα. Έτσι, λοιπόν, είναι παράδοξο ότι επικεφαλείς των κομμάτων εξουσίας γίνονται χρηματίσαντες Υπουργοί Εξωτερικών όταν η εξωτερική μας πολιτική έχει χρεοκοπήσει.
Ας δούμε, λοιπόν, σε ποιες αποτυχίες βαδίσαμε εμείς τα τελευταία 50 χρόνια και σε ποιες επιτυχίες όσοι μας επιβουλεύονται.
Εμείς ζητούσαμε ένωση της Κύπρου και οι Τούρκοι ξεκίνησαν ζητώντας διχοτόμηση. Με το 18% του πληθυσμού πήραν το 36% του νησιού και πέτυχαν την de facto διχοτόμηση. Δηλαδή οι Τούρκοι πέτυχαν απόλυτα.
ΒΑ
(2GM)
Στο Αιγαίο δεν κάνουμε έρευνα για πετρέλαιο, δηλαδή οι Τούρκοι πέτυχαν απόλυτα. Δεν επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα δώδεκα μίλια, δηλαδή και πάλι οι Τούρκοι πέτυχαν απόλυτα. Και τις γκρίζες ζώνες τις έκαναν συνείδηση σε όλους τους Ευρωπαίους -και εκεί πέτυχαν απόλυτα- και το θέμα της Θράκης, όπως είδαμε ο Πρωθυπουργός τους κ. Εντοργάν το έθεσε στον Αμερικανό Πρόεδρο -και εκεί πέτυχαν απόλυτα- και βέβαια στο ξερίζωμα του Ελληνισμού στην Κωνσταντινούπολη, στην Ίμβρο και την Τένεδο –πέτυχαν απόλυτα- διότι πέτυχαν με ρατσιστικό τρόπο να ξεπαστρέψουν τους Έλληνες από την Τουρκία.
Οι Σκοπιανοί τώρα, από Βαρντάσκα έχουν γίνει πλέον Βόρεια, Άνω, Kάτω, δεν ξέρω τι, Μακεδονία, αφού όλοι εσείς, όλα τα Κόμματα της Βουλής σήμερα, πλην του ΛΑ.Ο.Σ., έχετε δεχθεί τη σύνθετη ονομασία. Φυσικά, άλλα λέγατε το ’92 στο Συμβούλιο Αρχηγών. Σήμερα όλοι σας, πλην του ΛΑ.Ο.Σ., έχετε συνομολογήσει, συμφωνήσει τη σύνθετη ονομασία.
Βορειοηπειρωτικό. Μόλις σήμερα η κίνηση για την αναγέννηση της Βορείου Ηπείρου εξέδωσε την ανακοίνωση αυτή εδώ, την οποία θα καταθέσω στα Πρακτικά, όπου φαίνεται ότι εναντίον του Δημάρχου της Χιμάρας ασκείται δίωξη από το Αλβανικό κράτος. Η Αλβανία, λοιπόν, επιβραβεύθηκε από την Ελλάδα, χωρίς το παραμικρό βέτο, με 230.000.000 ευρώ την πενταετία 2000 – 2005. Σε ερώτηση του Προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Καρατζαφέρη στη Βουλή 21-2-2005 απαντάει η Commission –θα το καταθέσω- 230.000.000 ευρώ, χωρίς να ακουστεί η φωνή της Ελλάδας, ούτε στοιχειώδες βέτο για την τιμή των όπλων. Η Αλβανία, η οποία δεν κάνει την τιμή στην Ευρωπαϊκή Ένωση να την ενημερώσει ποιο είναι το μέγεθος της ελληνικής εθνικής μειονότητας, παρότι όφειλε να το κάνει το 2003, παίρνει συνολικά μέχρι σήμερα 1.000.000.000 ευρώ. Απάντηση στο Γιώργο Καρατζαφέρη από τον Επίτροπο κ. Pattern. Θα το καταθέσω στα Πρακτικά.
Συνεχίζονται οι ερωτήσεις του Προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ. στη Βουλή. Η απάντηση του Επιτρόπου κ. Ren – για τον οποίο πρόσφατα η ελληνική Κυβέρνηση συναίνεσε για να πάρει τη θέση του Επιτρόπου για τα Οικονομικά- ενημερώνει το ίδιο. Ο κ. Ren δεν μιλάει για την ελληνική εθνική μειονότητα, ούτε για τα μειονοτικά σχολεία, τα οποία καταργούνται ένα – ένα στη Βόρεια Ήπειρο - θα το καταθέσω στα Πρακτικά- όπως κάνει και το Συμβούλιο Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι είκοσι δύο ερωτήσεις συνολικά του Γιώργου Κατατζαφέρη στη Ευρωβουλή αποδεικνύουν ότι τίποτα απολύτως δεν έχει γίνει στο ζήτημα της Αλβανίας. Και ενώ λοιπόν κακοφορμίζουν όλα τα εθνικά θέματα, βλέπουμε από την Έκθεση του Συμβουλίου του Αποδήμου Ελληνισμού ότι οι Έλληνες της Αλβανίας είναι μόνο εκατό με εκατόν πενήντα χιλιάδες. Αυτό λέει η Έκθεση του ΣΑΕ και κουβέντα για τους Έλληνες των Σκοπίων. Το είπα όταν έγινε η συνεδρίαση στην Επιτροπή. Δεν υπάρχει οποιαδήποτε αναφορά στους Έλληνες των Σκοπίων. Ο Γκριγκόροφ λέει ότι είναι εκατόν είκοσι χιλιάδες, εμείς υποστηρίζουμε ότι είναι διακόσιες ογδόντα χιλιάδες, το ΣΑΕ δεν αναφέρει τίποτα, δυστυχώς, για τους Έλληνες των Σκοπίων, που θα μπορούσε να χρησιμεύσουν ως ένα επιχείρημα υπέρ της Ελλάδος.
Τι να πει, λοιπόν, κανείς για το Κυπριακό; Από τη Ζυρίχη, Λονδίνο, πήγαμε στον Αττίλα. Από τον Αττίλα φτάσαμε στο Ανάν 2.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Τι να πει κανείς για τη Βαρντάσκα, τα Σκόπια, που έλεγαν ότι θα την αλώσουμε αυτή τη χώρα όταν θα μπουν οι ελληνικές εταιρείες; Όχι μόνο δεν αλώθηκε η χώρα αυτή, αλλά αντιθέτως αλώθηκε η ελληνική εξωτερική πολιτική, η οποία πλέον πιέζεται από όλους αυτούς, οι οποίοι βρίσκονται στα Σκόπια και οικονομάνε. Συνολικά, οι Τούρκοι και οι Σκοπιανοί, με τη δική σας εξωτερική πολιτική, την πολιτική του μη βέτο, έχουν αποκομίσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση 15.000.000.000 ευρώ. Αυτά πήραν από την Ευρωπαϊκή Ένωση σε δωρεάν και δανειακή βοήθεια. Υπάρχει ο μύθος ότι για τα χάλια της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής ευθύνονται οι διπλωμάτες μας, ενώ αντίθετα οι Τούρκοι διπλωμάτες είναι υψηλού επιπέδου, ικανοί κ.λπ.. Επί δεκατέσσερα χρόνια, λοιπόν, στη Commission και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έβλεπα μόνο άξεστους, προκλητικούς και ανίκανους Τούρκους διπλωμάτες, αστοιχείωτους διπλωμάτες, οι οποίοι, όμως, είχαν ένα αβαντάζ. Ήταν σίγουροι, διότι πίσω τους υπήρχε μία σταθερή κυβέρνηση -είτε Πρωθυπουργός ήταν η Τσιλέρ, είτε Πρωθυπουργός ήταν ο Ερντογάν, είτε ήταν ο Ντεμιρέλ, είτε ήταν ο Ετσεβίτ- η οποία είχε ένα και μοναδικό στόχο. Αντίθετα, οι Έλληνες διπλωμάτες άκουγαν άλλα το ’92 για τα Σκόπια, άλλα ακούν σήμερα. Άλλα άκουγαν το ΄89 για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, άλλα ακούν σήμερα. Άλλα άκουγαν το 1964 από εκείνο το Βήμα, κύριε Πρόεδρε, όταν ο αείμνηστος Γέρος της Δημοκρατίας Γεώργιος Παπανδρέου, μιλούσε για την ιερή υπόθεση της Βορείου Ηπείρου το 1964, άλλα άκουσαν το ’84 από τον Ανδρέα Παπανδρέου, άλλα ακούν σήμερα από το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
(ZE)
(2BA)
Επειδή λοιπόν, άλλα ακούνε οι Έλληνες διπλωμάτες, κυριολεκτικά τρελαίνονται και δεν μπορούν να αποδώσουν, ενώ αντίθετα οι τούρκοι έχουν πίσω τους πάντα μια σταθερή Κυβέρνηση. Αυτή είναι λοιπόν, η αποτυχημένη εξωτερική πολιτική της Ελλάδος, η πολιτική και οι πολιτικοί ενός ξεκούρδιστου εκκρεμούς που μετακινείται από τη μια άκρη μέχρι την άλλη, χωρίς να συντονίζεται με την εποχή, χωρίς να συγχρονίζεται με τις ανάγκες μας και χωρίς να παραδειγματίζεται από τις αποτυχίες.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα , τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε τον συνάδελφο τον κ. Αϊβαλιώτη.
Γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι σε αυτή τη συζήτηση της επερώτησης αρμοδιότητας του Υπουργείου Εξωτερικών των Βουλευτών του ΛΑ.Ο.Σ. σχετικά με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ΠΓΔΜ, Κυπριακό, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας ορίζεται ο Βουλευτής Νομού Ευβοίας κ. Κωνσταντίνος Μαρκόπουλος και αντίστοιχα από το ΣΥΡΙΖΑ κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος ορίζεται ο Βουλευτής κ. Θεόδωρος Δρίτσας της Α’ Πειραιά.
Συνεχίζουμε την συζήτηση της επίκαιρης επερώτησης με τρίτο ομιλητή το συνάδελφο κ. Αλέξανδρο Χρυσανθακόπουλο για πέντε λεπτά επίσης στην πρωτολογία του.
Ορίστε έχετε το λόγο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Υπουργέ, βλέπουμε τον αμερικανό Πρόξενο να περιοδεύει στη χώρα μας για να φέρει σε πέρας τη γραμμή του STATE DEPARTMENT ότι υπάρχει τουρκική μειονότητα στη χώρα και να εφαρμόσει μια επιθετική εις βάρος μας πολιτική η οποία σαφώς και μειώνει την εθνική μας κυριαρχία.
Πιστεύω αυτή να ήταν η αίσθηση που είχε και ο Γιώργος Παπανδρέου όταν μιλούσε περί μειωμένης εθνικής κυριαρχίας υπό το βάρος των οικονομικών πιέσεων στις οποίες υπόκειται η χώρα μας. Βλέπουμε όμως ότι εσείς δεν συνοδεύσατε ή κάποιος άλλος αξιωματούχος της Κυβέρνησης τον κ. αμερικανό Πρόξενο. Τον συνόδευαν βεβαίως άτομα τα οποία αυτοπροσδιορίζονται τούρκοι και συναντήθηκε με την εκεί ηγεσία. Προϊόν αυτής της επίσκεψης είναι ως γνωστόν μια επιστολή μιας λεγόμενης συμβουλευτικής επιτροπής τούρκων Δυτικής Θράκης η οποία είναι παράνομο σωματείο και στην οποία πρωταγωνιστές είναι οι Βουλευτές του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος ο κ. Χατζηοσμάν και ο κ. Ματλατζί. Αυτή είναι η ομοσπονδιακή πολιτική σχέση με το σύστημα και τις εξελίξεις, αν αντιλαμβάνομαι ορθώς. Διότι, δεν εστάλη αυτή η επιστολή σε κανένα πολιτικό όργανο ελληνικό. Δηλαδή, το Υπουργείο Εξωτερικών, το Υπουργείο Εσωτερικών, ο Πρωθυπουργός δεν παρέλαβε αυτή την επιστολή. Απεστάλη στους ξένους πρέσβεις. Έστερξε λοιπόν, ο αμερικανός πρόξενος για να συμβάλει στην ολοκλήρωση αυτής της θεώρησης περί καταπίεσης μιας μειονότητας η οποία αυξάνεται και πληθαίνει, ευημερεί, πλουτίζει και αγοράζει με τη βοήθεια βέβαια της ¨Άγκυρας η οποία έχει κάθε λόγο να δημιουργήσει ζητήματα.
Και επειδή σας απευθύνομαι δημοσίως αισθάνομαι προσβεβλημένος ως Έλληνας πολίτης και όχι ως πολιτικός, όταν μια επιστολή ενός Πρωθυπουργού γείτονος χώρας, του κ. Ερντογάν προς τον Πρωθυπουργό της χώρας, δεν γίνεται γνωστή παρά μόνο διαρρέουν κάποιες προσεγγίσεις. Και επειδή δεν μου αρέσουν οι διαρροές αλλά μόνο οι σαφείς πολιτικές τοποθετήσεις, αισθάνομαι διπλά προσβεβλημένος εάν αποκρύπτεται αυτή η επιστολή γιατί εμπεριέχει σαφέστατες αιτιάσεις της τουρκικής πλευράς που αφορούν τη Θράκη. Και εδώ δεν μπορούμε παρά να αισθανόμαστε πολύ άσχημα όλοι μας όταν κάτι τέτοιο συντρέχει και παρακαλώ ή θα μου πείτε τι λέει η επιστολή ή μην απαντήσετε επ’ αυτού για να μην γελοιοποιούμε θεσμούς οι οποίοι διακρίνονται από διαφάνεια, από αρχές και από την αξιοπρέπεια του Βουλευτή που καταρχήν αποκαλείται εθνικός Βουλευτής, εκτός αν το καταργήσατε και αυτό δια νόμου και πρέπει να λεγόμαστε Βουλευτές τοπικοί, γιατί το καταργείτε στα Υπουργεία όπως είδα.
Έχετε βεβαίως τα εύσημα της τουρκικής πλευράς. Ο κ. Γιαβούζ Μπαϊντάρ από την TODAY ZAMAN συγχαίρει το Γιώργο Παπανδρέου για τη μεγάλη βοήθεια προς την Τουρκία. Επίσης, γιατί αυτός έσπασε το ταμπού στην Ελλάδα και επιτρέπει και με τόλμη δηλώνει ότι μπορεί να αυτοπροσδιορίζεται η μειονότητα στη Δυτική Θράκη ως τουρκική. Βεβαίως, αυτό το έλαβε υπόψη του αυτός ο κ. δημοσιογράφος από μια αποσυρμένη από το διαδίκτυο –ήταν στο site το προσωπικό του κυρίου Πρωθυπουργού- συνέντευξή του στο FLASH το 1999 όταν ακριβώς έλεγε ότι είναι δευτερευούσης σημασίας ο αυτοπροσδιορισμός της μειονότητας ως τουρκικής και ότι υπάρχουν διεθνείς συμβάσεις και πιθανόν κάποια στιγμή να αναγκαστούμε να το δεχθούμε.
(2ZE)
Υπάρχει ένα ερώτημα προς εσάς. Σας είχα απευθύνει και στην Επιτροπή κάποια ερωτήματα, αλλά σήμερα σε αυτό θέλω σαφή απάντηση. Η ελληνική πλευρά θα συμμορφωθεί προς την απόφαση του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και θα αναγνωρίσει αυτό το σωματείο, το οποίο προηγουμένως δημιούργησε τέτοια αναστάτωση διά μέσου της αμερικανικής πλευράς και έτσι, λοιπόν, η Ελλάδα θα συμμορφωθεί προς μία συμβουλή; Διότι, όπως γνωρίζετε, δεν είναι αναγκαστική αυτή η συμμόρφωση. Θα ήθελα επ’ αυτού, όμως, να έχουμε σαφέστατη τοποθέτηση, γιατί η τουρκική πλευρά μπορεί να επιχαίρει σε τέτοιο σημείο που την επομένη που της δίνουμε νέο οδικό χάρτη για να φθάσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μια νέα διέξοδο και διευκόλυνση, καταργεί ένα μεγάλο κόμμα, μια πραγματική εθνική μειονότητα μέσα στα σπλάχνα της, το κουρδικό κόμμα. Διότι αυτή είναι η Τουρκία. Μόλις τα πήρε, άρχισε να τα μαζεύει. Εισέπραξε τη συνέχιση των χρηματοδοτήσεων και του οδικού χάρτη και αμέσως μετά προχώρησε στην αποκάλυψη του πραγματικού της προσώπου.
Και μια προσέγγιση που έχει να κάνει με ένα ουσιαστικό ζήτημα με τους γείτονές μας, τους Σκοπιανούς. Με αυτήν τη χώρα, εκτός από το όνομα που εμπεριέχει και εθνικά και ιστορικά και πολιτισμικά και άλλα στοιχεία –και σαφώς και περιουσία κατά της ταυτότητας όποιων κατέχουν την ονομασία- υπάρχουν τρία ερωτήματα. Και πρέπει να είστε και στα τρία απόλυτα σαφής απέναντί μου και απέναντι στον κάθε Έλληνα ο οποίος αγωνιά.
Πρώτον, στα πλαίσια των διεθνών οργάνων, του Ο.Η.Ε. κ.λπ., η ελληνική πλευρά αποδέχεται ύπαρξη μακεδονικής γλώσσας και μακεδονικής εθνότητας;
Δεύτερον, επειδή είχατε φθάσει κάποτε με τον κ. Παπανδρέου στο «Nova Macedonia» και σε όλες αυτές τις προσεγγίσεις, τις λύσεις του ζητήματος, υπάρχει και ένα παρασκήνιο ιδιαίτερα σοβαρό. Τι γίνεται με την υπόθεση του να ξαναδοθούν οι περιουσίες στους δοσίλογους συνεργάτες της NOF με τους Γερμανούς κατακτητές, οι οποίοι έφυγαν άρον-άρον από τη χώρα μετά την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων Κατοχής. Συζητάτε, για να δώσετε σε αυτούς τη δυνατότητα να ανακτήσουν περιουσίες οι οποίες, βάσει του Συντάγματος, κατάσχονται ως προδοτών, ως συνεργατών κατακτητικής δύναμης;
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον κύριο συνάδελφο.
Στο σημείο αυτό το λόγο έχει ο κ. Κυριάκος Βελόπουλος για πέντε λεπτά.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, έχω μια ιδιαίτερη εμμονή με την αρχαία ελληνική σκέψη. Θα σας διαβάσω κάτι που διδάσκεται στις στρατιωτικές σχολές των Ηνωμένων Πολιτειών, της Αγγλίας και της Γαλλίας και θέλω να το βάλετε καλά στο μυαλό σας και εσείς, αλλά και οι υπόλοιποι συνάδελφοι εδώ μέσα. Θουκυδίδης: «Το δίκαιο λογαριάζεται όταν υπάρχει ίση δύναμη για την επιβολή του, ενώ, εάν αυτό δεν συμβαίνει, ο δυνατός κάνει ό,τι του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύναμος υποχωρεί και αποδέχεται». Ξεκινώ έτσι, γιατί θεωρώ ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική, κύριε Υπουργέ, διακατέχεται από τέσσερα συμπτώματα ή, εάν θέλετε, από ένα τετράπτυχο.
Πρώτον, είναι η ρεαλιστική πολιτική. Έτσι έχουμε βαφτίσει, δυστυχώς, στην Ελλάδα την πολιτική του κατευνασμού. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Δεύτερη πτυχή είναι η επίκληση των διεθνών σχέσεων. Έχουμε μία εμμονή με τις διεθνείς σχέσεις, όταν ξεχνάμε, εδώ μέσα τουλάχιστον, ότι όπου το δίκαιο του ισχυρού συγκρούεται με τον ανίσχυρο δεν υπάρχει δίκαιο.
Τρίτον, είναι η έλλειψη –σας το είπα και στην Επιτροπή- ανάληψης επιθετικής στρατηγικής και πολιτικής από την πλευρά μας. Κοιτάμε τον μικρόκοσμό μας, το εσωτερικό μας…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Απευθύνεστε προς το Προεδρείο και το Σώμα, όχι προς τον Υπουργό. Και επειδή γίνεται συνεχώς αυτό, το λέω, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε τον Κανονισμό.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Εντάξει. Συγγνώμη, κύριε Πρόεδρε.
Αυτή, λοιπόν, η έλλειψη επιθετικής εξωτερικής πολιτικής είναι οι χαμένες ευκαιρίες μας, κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι.
Το τέταρτο μειονέκτημα, η τέταρτη πτυχή της εξωτερικής πολιτικής εδώ και δεκαετίες -δεν έχει να κάνει μόνο με εσάς- είναι η εσωστρέφειά μας. Έχουμε μια διαρκή εσωστρέφεια ως χώρα και κοιτάμε τον μικρόκοσμό μας.
Θα επιχειρήσω, λοιπόν, βλέποντας τις γεωστρατηγικές εξελίξεις, να αναδείξω και προς εσάς, κύριε Πρόεδρε, αλλά και προς τους υπόλοιπους συναδέλφους τι κάνουμε λάθος, τι δεν κάνουμε σωστά, γιατί αυτή είναι η πεμπτουσία της εξωτερικής πολιτικής. Λάθος φιλοσοφία είναι η επίκληση των διεθνών συνθηκών. Είναι απαράδεκτο να συζητάμε συνεχώς για τις διεθνείς συνθήκες, υπό ποία έννοια; Διότι δεν εφαρμόζονται ποτέ. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Δείτε τι έγινε στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, τι έγινε στην Κύπρο με τα ψηφίσματα του Ο.Η.Ε. και πώς οι Τούρκοι στα παλαιότερα των υποδημάτων τους έχουν γράψει κατ’ επανάληψη αυτά τα ψηφίσματα του Ο.Η.Ε.
(GH)
(3PE)
Πάμε τώρα σ’ αυτό που άκουσα από τον κ. Μπεγλίτη, να το λέει στον ΣΚΑϊ, ότι αποδεχόμαστε ότι η Τουρκία γίνεται μια περιφερειακή υπερδύναμη. Εδώ διαφωνώ, κύριε Πρόεδρε και κύριοι συνάδελφοι, γιατί δεν είναι υπερδύναμη η Τουρκία; Σαφώς η Τουρκία παίζει το βυζαντινό παιχνίδι, παίζει ένα παιχνίδι νέο-οθωμανισμού, αλλά ξεχνάμε ότι υπάρχει και εσωτερικό πρόβλημα στην Τουρκία που έχει να κάνει με τους Κεμαλικούς.
Επίσης ξεχνάμε ότι εσωτερικά η Τουρκία, τώρα που μιλάμε, έχει προβλήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έχει τους Κούρδους, έχει τις μειονότητες, έχει τη φτώχεια και έχει σφοδρότατη σύγκρουση μεταξύ Οθωμανών και Κεμαλιστών. Αυτός ο νέο-οθωμανισμός είναι φύση και θέση αντίθετος με τους Κεμαλικούς. Άρα, λοιπόν, η Τουρκία έχει εσωτερικά προβλήματα τεράστια. Δεν μπορεί να θεωρείται περιφερειακή δύναμη.
Δεύτερον, μιλάμε για εξωτερική πολιτική της Τουρκίας. Σας το είπα και στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων. Είχαμε ένα πρόβλημα με την Κίνα. Και εδώ θα πω ότι κοιτάμε τον μικρόκοσμό μας, δεν κοιτάμε να κάνουμε εξωτερική πολιτική με επιθέσεις φιλίας. Η Κίνα είχε ένα πρόβλημα με τους Ιugarus, οι οποίοι υποκινήθηκαν από τους Τούρκους και από την Αμερική, διότι εκεί έχουν την αυτόνομη κυβέρνησή τους. Αντηλλάγησαν σφοδρότατες επιστολές, διαβήματα από Κίνα στην Τουρκία και το αντίστροφο.
Αντί, λοιπόν, η Ελλάδα και είναι γνωστό να προστρέξει, να πάει στην Κίνα, να πάει στο Πεκίνο ο Υφυπουργός, ο Υπουργός για να κάνει μια κίνηση τακτικού ελιγμού, δεν το έκαναν.
Τρίτον και σημαντικό. Η Τουρκία έχει πρόβλημα με τους Αμερικανούς για τις πολλαπλές επισκέψεις του Ερντογάν στο Ιράν. Είναι δεδομένο αυτό. Το ξέρουμε πολύ καλά ότι οι Αμερικανοί ενοχλήθηκαν. Ενοχλήθηκαν και οι Ισραηλινοί. Πού είναι, λοιπόν, η εξωτερική πολιτική να αναλάβει πρωτοβουλίες, να πάρουμε τα απλά αντίμετρα; Έτσι λέγονται στην εξωτερική πολιτική. Να πάμε στο Ισραήλ, να πάμε στις Η.Π.Α.. Και μην ξεχνάμε ότι οι ίδιοι οι Ιρανοί γύρισαν την πλάτη στους Τούρκους. Άλλη αποτυχία του Ερντογάν. Οι Ιρανοί δεν δέχθηκαν μεσολάβηση των Τούρκων. Βλέπετε, λοιπόν, συνεχείς αποτυχίες από την άλλη πλευρά. Έχουμε άρνηση του Ερντογάν να στείλει στρατό στο Αφγανιστάν και αυτό έχει θορυβήσει, ενοχλήσει τους Αμερικανούς.
Σας λέγω, λοιπόν, μερικά πράγματα για να καταδείξω και να αναδείξω ότι δεν είναι η περιφερειακή δύναμη όπως κάποιοι το καλλιεργούν αφελώς στο εσωτερικό της χώρας για να κάνουμε εμείς τις γραμμές μας πιο πίσω. Εσείς δεν βάζετε κάποιο όριο. Πρέπει κάποτε να σταματήσουμε για να ξέρουμε πού είναι η κόκκινη γραμμή μας.
Πάμε τώρα στους αγωγούς. Η Τουρκία, κύριε Πρόεδρε, πατάει σε δύο βάρκες. Διεφάνη από τις τελευταίες εξελίξεις με τις συμφωνίες μεταξύ Πούτιν και Ερντογάν για τον αγωγό Σαμψούντα-Σεϊχάν. Γιατί το λέω αυτό; Διότι πολύ απλά παίζει και με τους Αμερικανούς με το Ναμπούκο. Αυτό σημαίνει ότι πατάει σε δύο βάρκες. Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι τα επόμενα έτη αν δεν υλοποιήσουμε τάχιστα τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, θα είμαστε ενεργειακά εξαρτημένοι κατά 80% από τους αγωγούς της Τουρκίας. Αυτό γεωπολιτικά, γεωστρατηγικά είναι ένα τεράστιο μειονέκτημα για την Ελλάδα. Όταν εξαρτάσαι, όσον αφορά το φυσικό αέριο, από την Τουρκία, θα έχεις πρόβλημα με τις στρόφιγγες. Θα μου πείτε ότι υπάρχουν συμφωνίες και ρήτρες. Αυτό επιτρέψτε μου να το αμφισβητήσω γιατί γνωρίζω τι σημαίνει τουρκικός παράγοντας. Όποτε συμφέρει στην Τουρκία λειτουργεί εναντίον των διεθνών συνθηκών και των συμφωνιών. Άρα, η προσοχή μας πρέπει να εστιαστεί εκεί.
Να σας διαβάσω τώρα, κύριε Πρόεδρε και κάτι από την Εφημερίδα «Χουριέτ».Πριν τρεις ημέρες έγραφε: «Η δραστηριότητα του τουρκικού στόλου έχει δημιουργήσει ανησυχία στην ελληνική πλευρά διότι οι έρευνες που γίνονται για το πετρέλαιο στα χωρικά ύδατα της Τουρκίας». Τώρα που μιλάμε, κύριε Πρόεδρε, οι Τούρκοι κάνουν έρευνες για πετρέλαιο στα δικά τους χωρικά ύδατα, έτσι λένε αυτοί, γιατί αμφισβητούν την υφαλοκρηπίδα μας, αμφισβητούν τα 12 ναυτικά μίλια, αλλά είναι μέσα στον ελληνικό χώρο.Αυτό είναι το πρόβλημα. Και συνεχίζει η εφημερίδα και κάνει μία ανάλυση. «Μόνο τυχαία δεν ήταν η αποστροφή της συνέντευξης του Πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου προ τριών ημερών ότι δεν έχουμε πετρέλαιο στην Ελλάδα ή έστω αν έχουμε, είναι ελάχιστο». Αυτά λέει η «Χουριέτ».
Κλείνοντας, κύριε Πρόεδρε, για τα Σκόπια δεν θα πω τίποτε, αλλά θα πω κάτι και θέλω να το ακούσουμε καλά. Το λέω γιατί άκουσα τον κ. Πάγκαλο, να λέει ότι Μακεδονία έχει και η Βουλγαρία, Μακεδονία έχουν και τα Σκόπια, Μακεδονία έχει και η Ελλάδα.
Ακούστε, κύριοι. Χρησικτησία στην ιστορία δεν υπάρχει. Επειδή επί εξήντα χρόνια χρησιμοποιούν τον όρο «Μακεδονία» οι Σκοπιανοί, οι Βούλγαροι, σημαίνει ότι η περιοχή τους είναι Μακεδονία; Αυτά είναι παραμύθια για αφελείς. Χρησικτησία στην ιστορία δεν λογίζεται.
Τελειώνω με το εξής: Θα ήθελα εδώ μέσα γιατί δεν θα δευτερολογήσω, να μη λέμε ΠΓΔΜ. Ας λέμε Σκόπια. Αυτοί επιμένουν να λέγονται Μακεδόνες παραβιάζοντας την ενδιάμεση συμφωνία. Γιατί να το λέμε εδώ μέσα; Ας το αποφεύγουμε. «Σκόπια» είναι μέχρι εμείς να βρούμε λύση, χωρίς τον όρο, όμως, «Μακεδονία». Να μη ξεχνιόμαστε.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από το ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ακολουθεί ο συνάδελφος από το Νομό Σερρών κ. Πολατίδης για πέντε λεπτά.
(ML)
(GH)
ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Αυτό που πρέπει να ξεκαθαριστεί από την πλευρά των ελληνικών κυβερνήσεων είναι ποια θα είναι η σχέση Ελλάδας και Τουρκίας. Θα είναι δύο χώρες οι οποίες θα σέβονται η μια την άλλη; Θα είναι δύο χώρες οι οποίες θα έχουν προβλήματα, αλλά θα κατορθώσουν να βρουν ένα τρόπο να συμβιώσουν; Θα είναι μία περιφερειακή υπερδύναμη και μία μικρή χώρα η οποία θα αναγκάζεται να προσαρμόζει την πολιτική της, δηλαδή μία φιλανδοποίηση, κατά τα πρότυπα της εποχής του ψυχρού πολέμου μεταξύ Σοβιετικής Ενώσεως και Φιλανδίας; Ποια ακριβώς θα είναι;
Για μας, το Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, νομίζω ότι είναι σαφές. Η σχέση πρέπει να είναι αυτή που θα διασφαλίζει ότι η Ελλάδα θα είναι μία χώρα με υπερηφάνεια και με εθνική ανεξαρτησία. Οτιδήποτε άλλο, με όποιο περιτύλιγμα και αν ντύνεται, νομίζω ότι είναι επικίνδυνο και για το παρόν, αλλά και για το ιστορικό, κυρίως, παρελθόν του ελληνισμού.
Υπήρξε μία αναφορά από προλαλήσαντα συνάδελφο, σχετικά με την επίσκεψη του Αμερικανού Προξένου στη Θράκη, η οποία δεν είναι η πρώτη. Υπήρξε και μια παλαιότερη του προηγούμενου προξένου, για τον οποίο είχα κάνει στην προηγούμενη Κυβέρνηση μια ερώτηση.
Ο κύριος Πρόξενος, τότε, ξεκίνησε μία πολιτική να πείσει τους αθιγγάνους ότι είναι μειονότητα. Μάλιστα υπήρχε καταγγελία και του Προέδρου του Συλλόγου των Αθιγγάνων Μακεδονίας-Θράκης, σχετικώς με αυτή εδώ την πολιτική που προσπάθησε να κάνει στις πλάτες τους ο αμερικανικός παράγοντας.
Επ’ αυτού φυσικά δεν υπήρξε καμία αντίδραση από ελληνικής πλευράς. Αρνήθηκε μάλιστα να απαντήσει και κατ’ ουσίαν η προηγούμενη ηγεσία του Υπουργείου Εξωτερικών. Τώρα, όμως, έχουμε ξανά την ίδια πολιτική. Πηγαίνει ξανά, αγνοώντας προκλητικά τις ελληνικές αρχές, ο αμερικανός Πρόξενος να συναντήσει τον τούρκο Πρόξενο και όποιον αυτός επιλέγει να συναντήσει. Αναγνωρίζει, δηλαδή ότι την ουσιαστική εξουσία την ασκεί εκεί ο τούρκος Πρόξενος.
Θα σας θυμίσω τι έχει πει κατά το παρελθόν ο Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως κ. Πάγκαλος το 1998, όταν πήγε τότε στη Θράκη για μία επίσκεψη, ανέφερε αυτά που λέει σήμερα μία κίνηση πολιτών η οποία έχει την επωνυμία «Προξενείο στοπ». Είπε, λοιπόν, ο κύριος Πάγκαλος ότι το Προξενείο πρέπει να σέβεται τους κανόνες και τις αρχές λειτουργίας ενός Προξενείου μιας χώρας και αν ξεφύγει από εκεί, θα πρέπει αυτό το Προξενείο να κλείσει ή θα πρέπει να λάβει το ελληνικό κράτος μέτρα εναντίον του.
Έκανα στο Υπουργείο σας μία ερώτηση σχετικώς με το αν έχετε υπ' όψιν σας όλα αυτά τα προβλήματα τα οποία δημιουργεί η δράση του Προξενείου στη Κομοτηνή και η σχετική πρωτοβουλία πολιτών, οι οποίοι είναι από διάφορα κόμματα, ανήκουν απ’ όλες τις τάξεις της Κομοτηνής και οι οποίοι ζητούν, προς χάριν των πραγματικών συμφερόντων της περιοχής και όλων των κατοίκων και χριστιανών και μουσουλμάνων, να σταματήσει αυτή η προκλητική πολιτική του Προξενείου.
Το Υπουργείο σας πάλι επ’ αυτού δεν απαντάει. Δεν παίρνει ουσιαστικώς θέση και θα καταθέσω στα πρακτικά και την ερώτηση και την απάντηση για να δει όλος ο ελληνικός λαός το επίπεδο πραγματικά των απαντήσεων στον κοινοβουλευτικό έλεγχο.
Τελικά έχουμε και το γνωστό πρόβλημα ότι στην περιοχή ορίστηκε μια καινούργια περιφερειάρχης. Μετά από πολύ καιρό η Κυβέρνησή σας όρισε μία καινούργια Περιφερειάρχη. Αυτή η κυρία Κόκλα είναι συνεργάτης της κυρίας Δραγώνα, της ειδικής γραμματέως του Υπουργείου Παιδείας. Μάλιστα, απ’ ό,τι φαίνεται και από το βιογραφικό της έχει πάρα πολύ «ανοιχτά μυαλά», διότι ήταν ειδική συνεργάτης επί δύο χρόνια της κυρίας Δραγώνα, ήταν συνεργάτης της κυρίας Καραμάνου, της αλήστου μνήμης αυτής Ευρωβουλευτού σας, και σήμερα συμμετέχει στην κίνηση για την έρευνα και δράση για την ειρήνη.
Μία επίσκεψη στην ιστοσελίδα αυτού του Κέντρου για την έρευνα και δράση για την ειρήνη, βλέπουμε ότι προωθεί τη συνεργασία και τη φιλία των Ελλήνων και τούρκων και Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων κ.λπ.
(XA)
(ML)
Δηλαδή το πρόβλημα στα ελληνοτουρκικά δεν είναι η τουρκική επιθετικότητα. Το πρόβλημα στα ελληνοτουρκικά είναι ότι υπάρχουν κάποιες μικροπαρεξηγήσεις, που αν κάνουμε κάποιες καλές κατασκηνώσεις, αν φέρουμε μαζί άτομα από τις δύο κοινότητες, όπως αποκαλούνται και όπως τις αποκαλείτε και εσείς πολλές φορές, ξαφνικά θα λυθούν τα προβλήματα.
Θα πω εδώ και εγώ ένα ρητό από το Θουκυδίδη, που είναι μάλιστα πολύ βασικό του αμερικανικού δόγματος, ότι όσοι υποχωρούν προκαλούν τις επιθέσεις των γειτόνων εναντίον τους. Αυτό κάνετε. Έχετε μετατρέψει την Ελλάδα σε έναν καρπαζοεισπράκτορα της περιοχής ως συνέχεια φυσικά των προηγουμένων κυβερνήσεων και αυτό δεν το θέλει ο ελληνικός λαός και πάνω από όλα δεν μπορεί να το θέλει και απαιτεί διαφορετική στάση η ελληνική ιστορία.
Θα επανέλθω στη δευτερολογία μου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε τον κ. Πολατίδη.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Μαυρουδής Βορίδης, για τρία λεπτά.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι το πιο ενδιαφέρον ερώτημα που έχει να απαντήσει η Κυβέρνηση σε ό,τι αφορά στη συγκεκριμένη επερώτηση ανάμεσα σε όλα τα άλλα, τα οποία εύστοχα έθεσαν οι προλαλήσαντες συνάδελφοί μου, είναι το εξής απλό. Θεωρεί η Ελληνική Κυβέρνηση ότι η Τουρκία συμμορφώνεται προς το ευρωπαϊκό κεκτημένο, ναι ή όχι; Θεωρεί ότι κάνει βήματα προόδου έστω, ναι ή όχι; Νομίζω ότι έχουμε συγκεκριμένα δεδομένα της τουρκικής συμπεριφοράς, δεδομένα, τα οποία αφορούν και επικεντρώνονται στον τρόπο που φέρεται στην Ελλάδα, μία χώρα που είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και αναφέρομαι, βεβαίως, στα ερωτήματα που εγείρει και που αφορούν στην εδαφική της κυριαρχία, είτε αυτά λέγονται γκρίζες ζώνες είτε αυτά λέγονται οι καθημερινές πρακτικές των παραβάσεων και των παραβιάσεων, στο casus belli φυσικά το οποίο αφορά στο Αιγαίο και στην ουσιαστική απαίτηση και θεμελίωση ενός δικαιώματος συνεκμεταλλεύσεως, αλλά βεβαίως όχι μόνο σε αυτά. Αφορούν εις τον τρόπο που βλέπει την Κυπριακή Δημοκρατία, στον τρόπο που βλέπει την Κύπρο, πώς στέκεται η Τουρκία απέναντι στο ζήτημα αυτό.
Σήμερα η Κύπρος είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα, η οποία έχει κατεχόμενο έδαφος ουσιαστικά από μία χώρα που θέλει να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Να αναγνωρίσω, κύριε Υπουργέ, ότι αυτό είναι μία κατάσταση, η οποία κληροδοτεί μία κυβέρνηση στην άλλη. Το μεγάλο, όμως, ερώτημα είναι το πώς θα σταθεί η δική σας Κυβέρνηση απέναντι σε αυτό.
Και ήθελα, λοιπόν, να ρωτήσω σχετικά: Πώς αξιολογήσατε πρόσφατα την Τουρκία; Προχώρησε; Έχει βελτιωθεί η στάση της; Γίνεται μία πιο ευρωπαϊκή χώρα; Αν όχι, το είπατε, το επισημάνατε; Σημειώθηκε; Εν πάση περιπτώσει, θα υπάρξει μια στιγμή που θα πούμε ότι η Τουρκία δεν είναι μία χώρα που συμμορφώνεται προς το ευρωπαϊκό κεκτημένο ή θα εξακολουθήσουμε και ως Ελλάδα, αλλά και στο μέτρο που μας αναλογεί και ως Ευρωπαϊκή Ένωση να συρόμεθα πίσω από μία ουσιαστικά οθωμανική πολιτική; Έχει το σθένος και η Ελλάδα αλλά και στο μέτρο –ξαναλέω- που μας αφορά και η Ευρωπαϊκή Ένωση, στο βαθμό ακριβώς που η Ελλάδα συμμετέχει ενεργά στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι να πούμε μία απλή φράση, ότι η Τουρκία δεν συμμορφώνεται, ότι η Τουρκία δεν είναι μία ευρωπαϊκή χώρα και υπό αυτήν την έννοια η Τουρκία δεν πρόκειται να μπει εντός της Ευρωπαϊκής Ενώσεως; Και να το πει αυτό η Ελλάδα με σαφήνεια, ξεκάθαρα και με παρρησία.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον κ. Μαυρουδή Βορίδη.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Αθανάσιος Πλεύρης για τρία λεπτά.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΛΕΥΡΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, όταν έχουμε μία συζήτηση για τα εθνικά θέματα είθισται να λέγεται πάντα ότι όλοι έχουμε κοινούς στόχους και κοινούς σκοπούς. Προφανέστατα κανένας δεν μπορεί και δεν έχει δικαίωμα να αμφισβητήσει τον πατριωτισμό κάποιου άλλου, αλλά σε κάθε περίπτωση πρέπει να πούμε τι γίνεται όταν έχουμε τελείως διαφορετικές θέσεις.
(ΧP)
(3XA)
Δεν είναι δυνατόν στο όνομα μιας εθνικής, κοινής πολιτικής, να θέλετε να επιβάλετε η Κυβέρνησή σας και οι προηγούμενοι στον ελληνικό λαό πράγματα τα οποία δεν αποδέχεται.
Υπάρχει μία σαφέστατη ερώτηση στην επερώτηση που έχουμε κάνει, είναι η δεύτερη ερώτηση, κύριε Υπουργέ και κύριε Πρόεδρε. Η δεύτερη ερώτηση λέει: Το οποιοδήποτε όνομα συμφωνήσει η Κυβέρνησή σας με τα Σκόπια θα το θέσει στη βάσανο του δημοψηφίσματος; Είστε μία Κυβέρνηση που ευαγγελίζεστε την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, τη διαβούλευση, το δημόσιο διάλογο.
Εδώ, λοιπόν, όταν πάτε να μας σερβίρετε ένα όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό, πράγμα το οποίο καταγγέλλουν όλες οι μακεδονικές οργανώσεις, γιατί καμία μακεδονική οργάνωση δεν θέλει σύνθετο γεωγραφικό προσδιορισμό. Μην κοροϊδευόμαστε μέσα σε αυτήν την Αίθουσα. Το «Βόρεια Μακεδονία» σημαίνει ότι εθνικά έχουμε Μακεδόνες, γλωσσικά έχουμε Μακεδόνες. Και οι Βορειοκορεάτες Κορεάτες είναι. Δεν υπάρχει κανένα έθνος που να προσδιορίζεται γεωγραφικά. Τα έθνη προσδιορίζονται εθνικά.
Θα το θέσετε, λοιπόν, σε δημοψήφισμα; Αυτό είναι κάτι που πρέπει να απαντήσετε με σαφήνεια και αντιλαμβάνομαι το φόβο σας για τα δημοψηφίσματα, γιατί και προσωπικά εσείς, κύριε Υπουργέ, ως ένθερμος υποστηρικτής του σχεδίου Ανάν, είδατε ότι η πολιτική σας στο συγκεκριμένο θέμα ξέπεσε. Και μόλις τέθηκε στη βάσανο του κυπριακού λαού, πετάχτηκε στον κάδο των αχρήστων.
Θα πρέπει, όμως, όταν ευαγγελίζεσθε το δημόσιο διάλογο, όταν λέτε ότι σέβεστε τον πολίτη σε ένα τέτοιο θέμα, να έχετε μία σαφή θέση. Θα κάνετε ή δεν θα κάνετε δημοψήφισμα; Οι Έλληνες σε ποσοστό 80% δεν θέλουν σύνθετη ονομασία και συνεπώς, έχουμε το δικαίωμα να λέμε ότι αυτή η πολιτική που μας φέρνετε εδώ πέρα δεν είναι η εθνική πολιτική. Η εθνική πολιτική αποδίδεται σαφέστατα στην κοινή γνώμη.
Έχετε ακολουθήσει σε όλα τα στάδια μία πολιτική που έχει αποτύχει. Ανοίξατε το δρόμο της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς να έχετε διασφαλίσει τίποτα. Και σιγά-σιγά προχωράει η Τουρκία και δεν δίνει τίποτα. Θα ήθελα να μου πείτε ένα πράγμα, δεν θέλω δεύτερο, που κερδίσαμε από την Τουρκία με την πολιτική του να της έχουμε ανοιχτή την πόρτα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα ίδια είπαμε και στην προηγούμενη κυβέρνηση, όταν εδώ πέρα ψήφιζε μαζί με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. την ένταξη, το άνοιγμα μάλλον της ένταξης της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σας λέγαμε, δεν έχετε διασφαλίσει τίποτα. Με αποτέλεσμα πήραν αυτοί τα κλειδιά του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έχουμε τώρα το Δήμαρχο της Χιμάρας να του ασκεί ποινικές διώξεις ο εισαγγελέας της Αλβανίας, να μην διασφαλίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα των Ελλήνων αδελφών μας και γενικότερα να μην έχουμε μία σαφή πολιτική στο θέμα της Βορείου Ηπείρου.
Κλείνοντας, κύριε Πρόεδρε, και να μην κάνω κατάχρηση περαιτέρω του χρόνου, θέλω να πω το εξής. Υπάρχει μία ωρολογιακή βόμβα που λέγεται Θράκη και πρέπει να μας απαντήσετε με μία σαφήνεια: Τι δουλειά έχει το τουρκικό προξενείο στη Θράκη με τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί; Έχετε το θάρρος να πείτε ότι λόγω του ότι αποδεδειγμένα το συγκεκριμένο προξενείο λειτουργεί κατά παράβαση κάθε διεθνούς κανόνα, πρέπει να φύγει από εκεί; Αυτή είναι η ουσία. Αυτό περιμένουν και οι Έλληνες και οι Μουσουλμάνοι στη Θράκη, προκειμένου να απελευθερωθούν. Να σηκωθεί να φύγει το τουρκικό προξενείο και θέλει μία Κυβέρνηση που θα μπορεί να συγκρουστεί με αυτά τα θέματα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αθανάσιος Πλεύρης καταθέτει για τα Πρακτικά σχετικό έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Αθανάσιο Πλεύρη.
Στο σημείο αυτό ο Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών ο κ. Δημήτριος Δρούτσας θα λάβει το λόγο για είκοσι λεπτά.
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΔΡΟΥΤΣΑΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, από την πρώτη στιγμή είπα ότι η σημερινή Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., θα επιδιώξει τη συναίνεση και το διάλογο στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής. Θα αξιοποιήσουμε όλους τους θεσμούς για να ενημερώσουμε Κόμματα και τον ελληνικό λαό για τις μεγάλες αποφάσεις.
(MT)
(3XP)
Εντός της εβδομάδας και τώρα μετά την ανάδειξη της νέας ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας θα ζητήσω από τα κόμματα να ορίσουν τους νέους εκπροσώπους τους στο Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής ώστε να συνέλθει το συντομότερο δυνατόν. Με τη νέα χρονιά θα προγραμματίσουμε και νέα συνάντηση της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας. Θα ήθελα όμως και η σημερινή μας συζήτηση να χρησιμεύσει ως πλαίσιο ώριμου και γόνιμου διαλόγου.
Πριν μπω στην ουσία των ερωτημάτων που θέσατε, θα ήθελα να τονίσω τούτο. Ασκούμε εξωτερική πολιτική με αυτοπεποίθηση, γιατί έχουμε καθαρές θέσεις και υπηρετούμε οικουμενικές αξίες. Έχουμε αυτοπεποίθηση, οφείλουμε να έχουμε αυτοπεποίθηση, γιατί έχουμε το δίκιο με το μέρος μας και μπορούμε να κοιτάζουμε τους συνομιλητές μας τον όποιο συνομιλητή μας στα μάτια.
Όποιος έχει να πει κάτι χρήσιμο και εποικοδομητικό, βεβαίως θα τον ακούσουμε και θα το λάβουμε υπόψη. Είμαστε πάντα ανοιχτοί σε ιδέες και δεν διεκδικούμε το αλάθητο. Θέλουμε να δουλέψουμε με όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου προς όφελος της πατρίδας μας. Θέλουμε να πάμε τη χώρα εκεί που της αξίζει, να την πάμε μπροστά και να της δώσουμε τη φωνή που άδικα μας στερήθηκε τα τελευταία χρόνια.
Ως προς τα ελληνοτουρκικά και τα ευρωτουρκικά οι θέσεις μας ήταν και είναι πάντα καθαρές. Ο Γιώργος Παπανδρέου, σημερινός Πρωθυπουργός της χώρας με την ευρεία λαϊκή εντολή, είναι ο βασικός αρχιτέκτονας της ελληνοτουρκικής προσέγγισης. Είναι εκείνος που υλοποίησε την κοινοτικοποίηση των προβλημάτων που δημιουργεί η Τουρκία στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Και είμαι υπερήφανος που δούλεψα δίπλα του για τη διαμόρφωση αυτής της πολιτικής από το 1999 και που είδα να γίνεται πραγματικότητα το σημαντικότερο αποτέλεσμά της, η ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτή η πολιτική που χάραξε η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. παρέμενε έκτοτε ο ακρογωνιαίος λίθος της πολιτικής της Ελλάδας απέναντι στην Τουρκία, χωρίς να έχουν αμφισβητηθεί οι βασικές αρχές και το πλαίσιό της ούτε από την προηγούμενη Κυβέρνηση.
Στα ελληνοτουρκικά –το έχουμε πει επανειλημμένως- θέλουμε να ξαναπιάσουμε το νήμα από εκεί που το αφήσαμε το 2004, δηλαδή πρώτον, να προωθήσουμε περαιτέρω και να εμβαθύνουμε την ελληνοτουρκική συνεργασία στους τομείς εκείνους που δεν σημειώνεται αντιπαλότητα, από την οικονομία και τον τουρισμό μέχρι την ενέργεια και τον πολιτισμό. Αυτή η πολιτική έχει ωφελήσει την Ελλάδα, την οικονομία της και τους πολίτες της, ακόμη και στην καθημερινότητά τους και θα μας ωφελήσει και πάλι.
Δεύτερον, να συνεχίσουμε τις προσπάθειες για τη βελτίωση του κλίματος σε στρατιωτικό επίπεδο και για τη μείωση της έντασης μέσω της υιοθέτησης κατάλληλων μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης και τρίτον, να αναζωογονήσουμε τις διερευνητικές επαφές και το ζήτημα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας με σοβαρό τρόπο.
Οι διερευνητικές επαφές δεν αποτελούν αυτοσκοπό, αλλά το μέσο για τη διερεύνηση των δυνατοτήτων επίλυσης του νομικού ζητήματος της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και επομένως θα πρέπει να καταλήξουν σε κάποιο αποτέλεσμα εντός εύλογου χρονικού διαστήματος.
Ειδικά ως προς το τελευταίο αυτό ζήτημα, θα ήθελα να κάνω και ορισμένες διευκρινίσεις προς αποφυγή παρερμηνειών. Η χώρα μας θεωρεί ως μόνη νομική διαφορά, την οποία είναι διατεθειμένη να συζητήσει, όπως εξάλλου προβλέπει και η ισχύουσα σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, ακριβώς την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.
Σε περίπτωση που καταστεί σαφές ότι δεν είναι δυνατή η επίτευξη εντός εύλογου χρόνου συμφωνίας επί της ουσίας της οριοθετήσεως στο πλαίσιο των διερευνητικών επαφών, τότε η μόνη λύση που απομένει είναι η παραπομπή του ζητήματος στη διεθνή δικαιοσύνη και συγκεκριμένα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, όπως εξάλλου έχουν κάνει και πολλές άλλες χώρες, μεταξύ των οποίων και αρκετές ευρωπαϊκές, για τη διευθέτηση τέτοιου είδους διαφορών.
(MB)
(3MT)
Τα όποια άλλα ζητήματα που μπορεί να θέτει η Τουρκία στο Αιγαίο αποτελούν μονομερείς διεκδικήσεις της Τουρκίας σε βάρος της εθνικής κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας, ως εκ τούτου –και το έχω τονίσει επανειλημμένως- δεν μπορούν να τεθούν ούτε καν υπό συζήτηση. Δεν συζητούμε άλλα θέματα. Τέλος!
Επειδή αναφερθήκατε και πάλι στις παρεμβάσεις σας στο θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη, να απαντήσω ξανά, για άλλη μία φορά. Η Τουρκία και ο όποιος Τούρκος αξιωματούχος μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Αυτή η Κυβέρνηση δεν συζητά θέματα της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη, άρα θέματα Ελλήνων πολιτών με τρίτες χώρες, με ξένες κυβερνήσεις.
Επιτέλους –κι αυτό είναι μία παράκληση- ακούστε την Ελληνική Κυβέρνηση τι λέει και όχι μόνο τι λένε οι όποιοι Τούρκοι αξιωματούχοι, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και πρωτίστως αυτά της Τουρκίας!
Η διαπίστωση αυτή με οδηγεί στον έτερο μείζονα άξονα της πολιτικής μας έναντι της Τουρκίας, δηλαδή στην κοινοτικοποίηση των προβλημάτων που μας δημιουργεί η Τουρκία, η οποία πήρε σάρκα και οστά στο Ελσίνκι το Δεκέμβριο του 1999. Τότε τέθηκε ως προϋπόθεση της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας ο σεβασμός της καλής γειτονίας και της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών με τους γείτονές της, συμπεριλαμβανομένης, εάν τούτο καθίσταται αναγκαίο, και της προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης με χρονικό ορίζοντα το έτος 2004.
Με άλλα λόγια, στο Ελσίνκι η διευθέτηση των προβλημάτων που δημιουργεί η Άγκυρα και ταλανίζουν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις κατέστη ικανή και αναγκαία συνθήκη για την πρόοδο της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας και μάλιστα τέθηκε και χρονικό όριο για την εκ μέρους της εκπλήρωση των ενταξιακών υποχρεώσεων που σχετίζονται με τα προβλήματα αυτά.
Δυστυχώς το χρονικό αυτό όριο ήρθη, αφαιρώντας έτσι στην ουσία την κάθε πίεση από την Τουρκία. Υπάρχουν ευθύνες. Έχουμε μιλήσει επανειλημμένως για μεγάλες χαμένες ευκαιρίες, για ιστορικές ευκαιρίες, τις οποίες είχαμε δημιουργήσει εμείς ήδη με την πολιτική που ασκήσαμε. Οφείλονται ακόμα, πέντε χρόνια μετά, εξηγήσεις γιατί ο κ. Καραμανλής αποφάσισε να δώσει το «πράσινο φως» στην Τουρκία και μάλιστα, όπως γνωρίζουμε όλοι, από το CNN. Η Ιστορία θα τα κρίνει αυτά και ήδη η πρώτη κρίση επήλθε στις πρόσφατες, τελευταίες εκλογές.
Εμείς υποστηρίζουμε την ευρωπαϊκή προοπτική της γείτονος, όχι μόνο διότι είναι πολύτιμο εργαλείο για την επίλυση των προβλημάτων που προκαλεί η Τουρκία, αλλά γιατί, βλέποντας μακρύτερα, αυτό υπηρετεί το συμφέρον μας. Προτιμούμε να έχουμε ως γείτονα μια ευρωπαϊκή χώρα, μια σταθερή δημοκρατία που θα σέβεται την καλή γειτονία, ένα κράτος δικαίου που θα σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη θρησκευτική ελευθερία και τις μειονότητες κι όχι ένα κράτος οι δομές και η λειτουργία του οποίου δεν ανταποκρίνονται στα ευρωπαϊκά αυτά πρότυπα.
Σκοπός μας είναι να αξιοποιήσουμε την ενταξιακή προοπτική και πορεία της Τουρκίας εποικοδομητικά, προκειμένου να ωθήσουμε τη γείτονα στο δρόμο των μεταρρυθμίσεων και της υιοθέτησης συμπεριφοράς που θα σέβεται την καλή γειτονία και τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες και διαπραγματευόμενοι σκληρά κάθε κεφάλαιο, σημείο προς σημείο, να κερδίσουμε από τη διαδικασία προσαρμογής της Τουρκίας οφέλη και στις διμερείς μας σχέσεις. Η Τουρκία –και το τονίζω αυτό- δεν έχει λάβει και δεν θα λάβει λευκή επιταγή.
(DP)
(3MB)
Το αντίθετο. Όπως κάναμε και στο παρελθόν η Κυβέρνηση αυτή θα ξανακάνει το σεβασμό της καλής γειτονίας και την ειρηνική επίλυση των διαφορών προϋποθέσεις επί τη βάσει των οποίων θα κρίνεται και θα αξιολογείται η πρόοδος της ενταξιακής πορείας της γείτονος. Προς αυτή την κατεύθυνση θα εξακολουθήσουμε να κινούμαστε φέρνοντας τα προβλήματα που μας δημιουργεί η Τουρκία στο ευρωπαϊκό και διεθνές προσκήνιο και απαιτώντας τη συμμόρφωσή της προς το Διεθνές Δίκαιο και τις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
Την περασμένη εβδομάδα και παρά την ελλιπή προετοιμασία από την προηγούμενη κυβέρνηση καταφέραμε να βάλουμε κάποια πράγματα και πάλι στη σωστή τους θέση. Οι προσπάθειές μας αρχίζουν να αποδίδουν καρπούς οι οποίοι καταγράφονται και στα συμπεράσματα του τελευταίου Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων. Είμαστε μόνο στην αρχή και μας περιμένει ακόμα πολύ δουλειά για να κερδίσουμε αυτόν τον χαμένο χρόνο. Ξαναπιάνουμε το νήμα σε πολύ διαφορετική διεθνή συγκυρία και θα χρειαστεί ακόμη πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια για να ξαναδιαμορφώσουμε το σωστό πλαίσιο για την υλοποίηση των στόχων μας. Όμως, έχουμε αυτοπεποίθηση, έχουμε σχέδιο, έχουμε εμπειρία και τη σιγουριά ότι θα τα καταφέρουμε.
Στο ζήτημα τώρα της ονομασίας πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, των Σκοπίων η εθνική «κόκκινη γραμμή» είναι κατάκτηση που πρέπει να διαφυλάξουμε γιατί αυτή αποτελεί και τη διαπραγματευτική μας δύναμη. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. διαμόρφωσε αυτή την «κόκκινη γραμμή» και η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων συντάχθηκε μαζί μας εδώ στη Βουλή των Ελλήνων. Αποδεχόμαστε ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό που θα ισχύει έναντι όλων και για όλες τις περιπτώσεις, erga omnes. Η θέση αυτή μας οδήγησε στην αυτονόητη απόφαση του Βουκουρεστίου, η θέση αυτή κατέδειξε στα μάτια της διεθνούς κοινότητας ότι η Ελλάδα δίκαια αγωνίζεται για την ιστορική και πολιτισμική κληρονομιά της και αντιστέκεται σε όποια προσπάθεια υφαρπαγής της.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση το Συμβούλιο αποφάσισε ότι η λύση του ζητήματος είναι απαραίτητη και ουσιώδης προκειμένου να πραγματοποιήσει η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας περαιτέρω βήματα στην ενταξιακή της πορεία. Την περασμένη εβδομάδα παραπέμψαμε την εξέταση του θέματος της έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων των Σκοπίων στις καλένδες της επόμενης Προεδρίας και ας έδωσε μάχη η Προεδρία να δημιουργήσει πλασματική εικόνα για τα Σκόπια και να επιβάλει την έναρξη διαπραγματεύσεων. Η Ελλάδα με λόγο θετικό, με απτές πρωτοβουλίες και δραστήρια διπλωματία απέδειξε στο σύνολο των εταίρων ότι είναι η κινητήρια δύναμη της ενταξιακής προοπτικής όλων των Βαλκανίων. Με την πρότασή μας στην Ατζέντα 2014 ξαναδίνουμε δυναμική στην ευρωπαϊκή προοπτική των χωρών όλης της περιοχής μας.
Ταυτόχρονα με δυναμικές πρωτοβουλίες ο Έλληνας Πρωθυπουργός ναι, συνάντησε δύο φορές τον Πρωθυπουργό των Σκοπίων και έδειξε σε όλο τον κόσμο ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη για την εξεύρεση αμοιβαία αποδεκτής λύσης. Δεν αλλάζει, όμως, το πλαίσιο της διαπραγμάτευσης. Το είπαμε πολλές φορές και δεν θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω. Η διαπραγμάτευση γίνεται στο πλαίσιο του ΟΗΕ και βάσει των σχετικών αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας. Όμως, απευθείας συναντήσεις ακόμα και σε επίπεδο Πρωθυπουργών μπορούν να δώσουν θετική δυναμική. Μπορούν να ωφελήσουν και εν πάση περιπτώσει, η Ελλάδα με τα ισχυρά επιχειρήματα και τις καθαρές θέσεις που έχει, η Ελλάδα με την ξεκάθαρη εθνική «κόκκινη γραμμή» δεν έχει κανένα λόγο να τις φοβάται. Όχι μόνο δεν τις φοβούμαστε, τις επιδιώκουμε.
(DE)
(DP)
Τα συμπεράσματα του Συμβουλίου έγιναν δεκτά με επιφύλαξη στα Σκόπια. Η ηγεσία των Σκοπίων φαίνεται ότι επέλεξε να δημιουργήσει περιβάλλον περιχαράκωσης και πολιορκίας, διεγείροντας για άλλη μία φορά εθνικιστικά αντανακλαστικά.
Δεν είναι αυτό το δικό μας μήνυμα. Η Ελλάδα θέλει και μπορεί να προωθήσει την ένταξη των Σκοπίων, αλλά προϋπόθεση γι’ αυτό είναι και παραμένει η επίλυση του ζητήματος της ονομασίας.
Ο κ. Γκρουέφσκι κρατάει στα χέρια του το μέλλον της χώρας του. Μπορεί να γίνει ο ηγέτης που εξασφάλισε το ευρωπαϊκό της μέλλον ή μπορεί να μείνει στην ιστορία ως ο άνθρωπος που καθυστέρησε τη χώρα του από την εκπλήρωση της ευρωπαϊκής της ολοκλήρωσης και την έστρεψε στον εθνικισμό του βαλκανικού παρελθόντος.
Αυτή τη στιγμή το κλειδί είναι ακόμα στα χέρια του κ. Γκρουέφσκι, αλλά τελικά έρχεται η στιγμή που ο λαός κρίνει και αξιολογεί και εμείς έχουμε σκοπό να απευθυνθούμε και στο γειτονικό λαό για να του δώσουμε να καταλάβει ότι η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός οραματίζεται ένα κοινό μέλλον ειρήνης και συνεργασίας στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής οικογένειας.
Κλείνω με το μεγάλο θέμα της εξωτερικής μας πολιτικής, που είναι συνάμα και μια από τις μεγαλύτερες αδικίες που πρέπει να αποκατασταθούν στην Ευρώπη, το Κυπριακό. Είναι ζήτημα εισβολής και στρατιωτικής κατοχής εδάφους ενός κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης από μία υποψήφια προς ένταξη χώρα. Είναι ζήτημα στρατιωτικής κατοχής εδάφους ενός κράτους-μέλους του Ο.Η.Ε. από ένα άλλο. Το Κυπριακό είναι ντροπή για τις ευρωπαϊκές αξίες και φανερώνει τις στρεβλώσεις του διεθνούς συστήματος που ανέχεται τη διαιώνιση αυτής της κατάστασης. Ο Πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας έχει αναλάβει θαρραλέα πρωτοβουλία και οι διαπραγματεύσεις υπό τα Ηνωμένα Έθνη βρίσκονται σε εξέλιξη.
Η Ελλάδα στηρίζει τη διαδικασία, ξεκαθαρίζοντας ότι αυτή πρέπει να είναι μία κυπριακή διαδικασία που θα δώσει κυπριακή λύση. Δεν υπάρχει θέση για τεχνητά χρονοδιαγράμματα, επιδιαιτησίες, εκβιασμούς και απειλές για διχοτόμηση. Το τόνισα αυτό και στην παρέμβασή μου στο τελευταίο Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών, αποκρούοντας τις σχετικές επιθέσεις, ακόμα και απειλές κάποιων εταίρων. Λύση δίκαιη, βιώσιμη και λειτουργική, στο πλαίσιο των αποφάσεων του Ο.Η.Ε. και με πλήρη σεβασμό στο κοινοτικό κεκτημένο. Λύση διζωνικής, δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Λύση που θα επιτρέψει στο σύνολο του κυπριακού λαού, τους Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους να απολαύσουν τα οφέλη της συμμετοχής της χώρας τους στην ευρωπαϊκή οικογένεια και στην ασφάλεια που αυτή προσφέρει. Λύση που θα απελευθερώσει την Κύπρο από το παρωχημένο σύστημα εγγυήσεων και θα διαγράψει μια για πάντα αποικιοκρατικά κατάλοιπα του παρελθόντος.
Την περασμένη εβδομάδα, Ελλάδα και Κύπρος δώσαμε από κοινού μία σκληρή διπλωματική μάχη και μάλιστα, σε όχι φιλικό περιβάλλον. Η μάχη ήταν δύσκολη, αλλά μας χαροποιεί το γεγονός ότι η θέση που υιοθετήσαμε ήταν σαφής και κατηγορηματική, ήταν θέση κοινή. Ελλάδα και Κύπρος με μία ενιαία φωνή. Η Άγκυρα φέρει ακέραια την ευθύνη για τη μη εκπλήρωση των ενταξιακών υποχρεώσεων της έναντι της Κύπρου και για τη διατήρηση των κυρώσεων, δηλαδή, του παγώματος των γνωστών οκτώ κεφαλαίων.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Δύο λεπτά, κύριε Πρόεδρε.
Πολλές χώρες, με μπροστάρηδες τη Σουηδική Προεδρία και το Ηνωμένο Βασίλειο, εμπόδισαν με κάθε τρόπο την επιβολή συλλογικών επιπρόσθετων κυρώσεων. Ελλάδα και Κύπρος, μαζί με μερικές ακόμη χώρες, ξεκαθαρίσαμε ότι οφείλουμε, χάριν της αξιοπιστίας της Ένωσης, να πάρουμε στάση, σαφή στάση.
(NP)
(3DE)
Με την πλήρη στήριξη της Ελλάδας η Κυπριακή Δημοκρατία προέβη σε μονομερές πάγωμα και άλλων κεφαλαίων.
Σε κάθε περίπτωση, είναι ξεκάθαρο ότι η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας δεν πρόκειται να ολοκληρωθεί, αν η Άγκυρα δεν αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία και αν δεν εξομαλύνει τις σχέσεις μαζί της και, βεβαίως, εάν δεν λυθεί το Κυπριακό. Η Κυπριακή Δημοκρατία –αυτό ας το καταλάβουν όλοι πλέον- βρίσκεται σε θέση ισχύος, την οποία έχει αποκτήσει χάρη στην ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, το περιβάλλον στο οποίο καλούμαστε να στήσουμε εξωτερική πολιτική είναι δύσκολο, ρευστό, απαιτητικό. Αναλαμβάνουμε μετά από μια περίοδο αδράνειας, που χαρακτήρισε γενικά τη διακυβέρνηση Καραμανλή. Ακολουθούμε δυναμική εξωτερική πολιτική, επιθετική, με πρωτοβουλίες, έξυπνη. Ανατρέπουμε τα δεδομένα και δεν φοβόμαστε να εξετάσουμε καινούργιες ιδέες και προσεγγίσεις. Έχουμε ανοικτό μυαλό και δεν αποφεύγουμε την επαφή με οποιονδήποτε, εάν αυτό επιβάλλει το συμφέρον της χώρας.
Θέλουμε τη συναίνεση με τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου και δεν θα διστάσουμε να υιοθετήσουμε ιδέες και προτάσεις άλλων, αν είναι καλές και πρωτίστως υπηρετούν τους στόχους της πατρίδας μας. Πάνω απ’ όλα, όμως, είμαστε αποφασισμένοι να αφήσουμε πίσω μας τη φοβική εξωτερική πολιτική, που βάζει όρια στους ορίζοντες της Ελλάδας. Έχουμε αυτοπεποίθηση, έχουμε όραμα, έχουμε στόχους. Αυτό αξίζει η Ελλάδα. Αυτό αξίζουν οι Ελληνίδες και οι Έλληνες και έχουμε και τη δύναμη και τον τρόπο να τα κάνουμε πραγματικότητα. Σε αυτήν την προσπάθεια θέλουμε όλες τις δυνάμεις του τόπου μαζί μας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον Υπουργό Εξωτερικών.
Το λόγο έχει ζητήσει και έχει ο αξιότιμος Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Γεώργιος Καρατζαφέρης.
Ορίστε, κύριε Πρόεδρε, έχετε το λόγο για δεκαπέντε λεπτά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Κύριε Υπουργέ, ακούσαμε μία έκθεση ιδεών, που θα μπορούσε να είναι του οποιουδήποτε πρωτοεισαγόμενου στο διπλωματικό κλάδο. Απάντηση στα κυρίαρχα και καίρια ερωτήματα που ετέθησαν στην Αίθουσα δεν δώσατε καμία! Και πώς θα μπορούσατε να δώσετε απάντηση στα θέματα που αναπτύχθηκαν μέσα στην Αίθουσα, όταν είχατε φέρει μαζί σας μία έκθεση, η οποία είχε γραφεί προηγουμένως. Αυτά είναι σχήματα οξύμωρα και αντιφατικά. Εδώ ετέθησαν τα θέματα: Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, έξι, επτά, οκτώ, εννιά, δέκα.
Εσείς φέρατε ένα κείμενο που σας είχαν γράψει οι συνεργάτες σας το πρωί, για να απαντήσετε σε αυτά που ετέθησαν εκ των υστέρων και γι’ αυτά δεν ακούσαμε τίποτα. Δεν ακούσαμε τίποτα, κύριε Υπουργέ.
Το ερώτημα αμείλικτο: Η Ελλάδα σήμερα είναι σε καλύτερη θέση απ’ ό,τι ήταν πριν από δέκα χρόνια; Η Ελλάδα είναι καλύτερα απ’ ό,τι ήταν πριν από πέντε χρόνια; Αυτό είναι το ζητούμενο. Όλα τα πλεονεκτήματα τα έχουν εκείνοι με τους οποίους έχουν προβλήματα.
Δεν είναι σε καλύτερη θέση τα Σκόπια; Σαφώς και είναι σε καλύτερη θέση τα Σκόπια.
Δεν είναι σε καλύτερη θέση η Τουρκία; Σαφώς και είναι σε καλύτερη θέση η Τουρκία.
Πώς ήταν τα πράγματα πριν από πέντε, έξι, επτά χρόνια; Ποιο ήταν το περιβάλλον; Η Τουρκία προσπαθούσε να βρει μονοπάτι, μήπως και αν ανοίξει η πόρτα της Ευρώπης και σήμερα η Τουρκία κάνει ότι θέλει την Ευρώπη. Ποιος φταίει; Κάποιος φταίει.
Πρέπει, λοιπόν, να αναλάβουμε ευθύνες. Έχουμε μία τεράστια τουρκοφοβία, μήπως και ενοχληθεί η Τουρκία, και να τους βάλουμε μέσα, γιατί πρέπει να είναι ευρωπαϊκή η Τουρκία. Γιατί αν η Τουρκία δεν είναι ευρωπαϊκή, θα μας κάνει ντα-ντα! Το ακούω από όλους. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Να τη βάλουμε μέσα, όχι γιατί εξυπηρετεί την Ευρώπη, όχι γιατί εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα με προοπτική χρόνου, αλλά για να γλιτώσουμε από το ντα-ντα που θα μας κάνει η Τουρκία. Αυτό ακούω.
(PM)
(3NP)
Το ίδιο και με τα Σκόπια. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Κλείσατε την ομιλία σας λέγοντας για τα επιτεύγματα του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών προ τριών ημερών. Πείτε μου, κύριε Υπουργέ, τι είπατε για το θέμα της Κύπρου. Πόση ώρα μιλήσατε; Τους απασχολήσατε είκοσι, είκοσι πέντε λεπτά; Πόση ώρα χρειάστηκε να επιχειρηματολογήσετε για τα δίκαια της Κύπρου; Ούτε ένα δευτερόλεπτο. Έκανε μία μονομερή δήλωση ο κύριος Κυπριανού και το θέμα έληξε εκεί. Τι κερδίσατε; Τίποτα. Να πάει πίσω απλώς το θέμα, να πάει για το Μάρτιο ή τον Ιούνιο σε ισπανική προεδρία, τίποτε άλλο. Τι κερδίσατε; Η Τουρκία όμως καθημερινώς βάζει και πιο βαθιά το πόδι της μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εσείς τι κερδίσατε; Δεν μπορώ να καταλάβω. Είμαστε δύο εγγυήτριες δυνάμεις, πέρα από την αγγλική και το πώς λειτουργεί. Αυτή βέβαια η λειτουργία με την Άστον στο ύπατο αξίωμα της ατύπου Υπουργού Εξωτερικών θα δείτε πώς θα λειτουργήσει.
Η Τουρκία λοιπόν προχωράει και λέει: «Πάμε σ’ αυτό το σχέδιο Ανάν νούμερο δύο» του οποίου ευτυχώς εσείς δεν είστε συντάκτης, όπως του πρώτου, ή εκ των συντακτών τουλάχιστον. Φθάνουμε τώρα στο πάρε-δώσε, στο δεύτερο στάδιο όπου λέει η Τουρκία: «Πάμε στο πάρε-δώσε, αλλά δεν συζητάω καθόλου κατά καμία έννοια να φύγει ο στρατός κατοχής και να πάψω να είμαι εγγυήτρια δύναμη σ’ αυτό το καινούργιο πράγμα που θα γίνει». Η Τουρκία λοιπόν έχει συγκεκριμένο στόχο και το έχει θέσει: «Σταματάω αύριο το πρωί εάν πάψω να είμαι εγγυήτρια δύναμη σ’ αυτό το καινούργιο μόρφωμα το οποίο θα βγει» -και δεν θα είναι βεβαίως Κυπριακή Δημοκρατία- «και ταυτοχρόνως εάν πρόκειται να φύγει έστω και ένας στρατιώτης μου».
Εσείς τι είπατε γι’ αυτό; Εκεί λοιπόν «πετάμε το μπαλάκι» στον οποιονδήποτε Πρόεδρο της Κύπρου –τώρα είναι ο κύριος Χριστόφιας- και τον αφήνουμε μόνο του και μετέωρο. Πού είναι η Ελλάδα; Είναι εκεί που είναι η Τουρκία για το δικό της κομμάτι το οποίο διεκδικεί από την Κυπριακή Δημοκρατία; Είναι εκεί ο «Αττίλας»; Εμείς πού είμαστε; Διαπραγματευόμαστε να μπει η Τουρκία στην Ευρώπη μ’ ένα κομμάτι του ελληνισμού στο πρόσωπο της Κύπρου να έχει κατακτηθεί κατά 38% με στρατό κατοχής. Αυτό συζητάμε. Θα συζητούσαμε δηλαδή αν η Τουρκία είχε πάρει τη Θράκη ή την ανατολική Μακεδονία, το αντίστοιχο 38% της Ελλάδος; Τι συζητάμε και με ποιον συζητάτε; Θα μπορούσε η Τουρκία να συζητάει σήμερα εάν είχε κατακτήσει το 38% της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Γαλλίας; Εσείς τι συζητάτε; Τι είναι αυτά που λέτε; Κατέχει κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κάνετε κουβέντα. Μπορεί να κάνει κουβέντα η Τουρκία με Ευρωπαϊκή Ένωση όταν απειλεί με casus belli χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Εάν η Τουρκία είχε casus belli απέναντι στην Ιταλία, τη Γαλλία, την Ισπανία, τη Γερμανία, θα συζητούσε η Ευρώπη να βάλει μέσα μία χώρα που απειλεί με πόλεμο; Εσείς έχετε γίνει οι εύκολοι «τροχονόμοι».
Τι πετύχατε; Κάμφθηκε η αντίσταση του Σαρκοζί και της Μέρκελ, κύριε Υπουργέ, εκτός αν δεν έχετε πάρει χαμπάρι στο Υπουργείο Εξωτερικών τι συμβαίνει τον τελευταίο μήνα. Κάμφθηκε αυτό το «όχι» που έλεγαν ο Σαρκοζί και η Μέρκελ και έχουμε περάσει σε μία νέα φάση και όσο η Τουρκία κερδίζει χρόνο, όσο το πράγμα προχωράει, τόσο θα κάμπτονται και θα έλθει η ημέρα των ημερών όπου όλη η Ευρώπη θα υποκλίνεται στην Τουρκία. Ποια Τουρκία; Την οθωμανική Τουρκία. Είμαι σίγουρος, κύριε Υπουργέ, ότι έχετε διαβάσει το αντίστοιχο πόνημα του ομολόγου σας Τούρκου ακαδημαϊκού. Έχετε διαβάσει τι πιστεύει για οθωμανική αυτοκρατορία.
Η Αμερική έχει τις δικές της ανάγκες και θέλει να εξυπηρετήσει τα δικά της συμφέροντα τα οποία σήμερα δεν στοιχίζονται με τα δικά μας, κύριε Υπουργέ, είναι διαφορετικά. Μπορεί να στοιχίζονταν το ’47, το ’48, το ’49, το ’50, το ’51 με το δόγμα Τρούμαν και το σχέδιο Μάρσαλ και τους ευχαριστούμε γι’ αυτό, αλλά τώρα δεν στοιχίζονται μαζί μας.
Η Τουρκία έχει μερικές συγκεκριμένες ανάγκες. Πρώτα-πρώτα πρέπει να βοηθήσει την Αμερική στα οποιαδήποτε παιχνίδια θέλει στην ευρύτερη περιοχή από το Αφγανιστάν που είναι ένας πυλώνας αντιμετωπίσεως της Ρωσίας –ο άλλος είναι εδώ, στα δυτικά Βαλκάνια, Κόσοβο και Σκόπια- ώστε να μπορεί να ελέγχει όσο μπορεί δια της Τουρκίας τα παλαιοκοιτάσματα και τα νεοκοιτάσματα που έχουν προκύψει σήμερα και να παίξει τον «μπαμπούλα» -στο βαθμό που μπορεί βεβαίως- απέναντι στην Κίνα η οποία αναδύεται.
(GM)
PM
Επειδή η Κίνα αναδύεται όπως αναδύεται οικονομικά και επειδή η Αμερική καταδύεται όπως καταδύεται το δολάριο, η Αμερική θέλει να δημιουργήσει ένα πρόβλημα στο εσωτερικό της Κίνας, μην την αφήσει ανέπαφη να καλπάζει, αλλά να έχει τα δικά της προβλήματα, όπως η Αμερική έχει τα προβλήματα των διαφόρων πολέμων στη Μέση Ανατολή.
Έτσι, λοιπόν, έβαλε τους μουσουλμάνους Κινέζους να διεκδικήσουν αυτά τα οποία δήθεν πρέπει να διεκδικήσουν και η Τουρκία αυτομάτως ανέρχεται στην αντίληψη του Λευκού Οίκου. Εκεί είμαστε, εκεί βρισκόμαστε, αυτή είναι η κατάσταση.
Εσείς, λοιπόν, ως Κυβέρνηση δεν κάνατε τίποτα άλλο παρά να λέτε μοιρολατρικά αυτό που έλεγε και η Νέα Δημοκρατία, το ίδιο μοτίβο, τα σιαμαία, ότι όχι, η Τουρκία πρέπει να μπει στην Ευρώπη, η ευρωπαϊκή πολιτική της Τουρκίας. Ξεκάθαρα, είστε υπέρ της Τουρκίας να μπει στην Ευρώπη κι εσείς και η Νέα Δημοκρατία. Ο ελληνικός λαός λέει «όχι» σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Εφόσον υπάρχει μία τέτοια διαφορά στις αποφάσεις των δύο κομμάτων και ανάμεσα στον ελληνικό λαό πρέπει ή να σεβαστείτε τον ελληνικό λαό ή να πάτε σε δημοψήφισμα, να εισπράξετε ένα «όχι», να δούμε τι λέει ο ελληνικός λαός, θέλει την Τουρκία στην Ευρώπη; Βγείτε από το πρωί μέχρι το βράδυ να πιθανολογείτε μόνοι σας στην τηλεόραση. Μόνοι σας! Εμείς που λέμε «όχι», δεν θα βγούμε καμία φορά. Και να δείτε τι θα εισπράξετε από τον ελληνικό λαό. Άρα, φοβάστε το λαό! Άρα, πρέπει να εγκλωβίσετε το λαό! Αυτή είναι η λογική σας, δεν σέβεστε το λαό!
Τι έκανε η Τουρκία από τότε μέχρι τώρα; Να σας θυμίσω την υπόθεση Οτσαλάν που παρενέβη στα εσωτερικά της χώρας με όλες τις παλινωδίες και όλα αυτά τα πράγματα που μείωσαν και εξευτέλισαν την Ελλάδα; Πήρατε τον άνθρωπο από εδώ και πήγατε να τον παραδώσετε στο Ναϊρόμπι;
Να σας θυμίσω τις παραβιάσεις που γίνονται στο Αιγαίο; Κάθε χρόνο και 21% περίπου παραπάνω παραβιάσεις! Πείτε μου σε ποιο όριο θα αντιδράσετε. Βάλτε ένα όριο. Θα αντιδράσετε στις 1000 αναχαιτίσεις παραδείγματος χάρη, στις 2000. Θα αντιδράσετε πότε; Όταν φθάσουν στο Καρπενήσι, στην Κέρκυρα, στο Αγρίνιο; Δεν αντιδράτε όταν πετάνε πάνω από το Σκύρο και την Εύβοια! Πείτε μου ποιο είναι το όριο της αντίδρασης, πότε η Ελλάδα θα πει «εδώ και μη παρέκει»! Ποιο είναι το όριο της εθνικής αξιοπρέπειας; Ό,τι θέλει κάνει!
Σήμερα μπήκαν τούρκικα αεροσκάφη στο πεδίο βολής της Άνδρου. Εγώ σας λέω ότι πείτε ότι εκείνη την ώρα έφευγε από μία τορπιλάκατο ένα οπλικό σύστημα. Τι θα γινόταν; Κάνει ό,τι θέλει, ό,τι γουστάρει!
Επί Νέας Δημοκρατίας έφυγε ένα πολεμικό σκάφος το οποίο ήταν σε ασκήσεις Τουρκίας και έφθασε έξω από το σπίτι του Πρωθυπουργού στην Ραφήνα. Με σφεντόνα θα μπορούσε να το χτυπήσει το σπίτι όχι με όπλα. Πέρασε και αυτό έτσι.
Πείτε μου, λοιπόν, γιατί πρέπει διαρκώς να υποχωρούμε; Και κάθε μέρα η Τουρκία σας ανοίγει καινούργια κεφάλαια και τώρα ανοίγει το κεφάλαιο το τεράστιο της μειονότητας. Θα έχετε ένα Κόσσοβο με την πολιτική που κάνετε! Γιατί αρχίζει η Τουρκία να λέει, ότι έχουν δικαιώματα τα παιδιά μου στα σχολεία, που πολύ ωραία ακούγεται, να πάει δημοτικό στα τούρκικα –δεν θα πείτε όχι- μετά εφόσον έμαθε για να μιλάει με τον παππού και τη γιαγιά, άντε να βγάλει και το γυμνάσιο και μετά ας κάνει ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο. Και μόλις αντιδράσετε, έρχεται το Κόσσοβο! Και δεν ξέρω βεβαίως τι είναι και ποια είναι και τι ακριβώς γράφει η Επιστολή του Ερντογάν, αλλά νομίζω ότι δεν προάγει τον πολιτισμό των πολιτικών μας να μην ξέρουν οι πολιτικοί αρχηγοί τι λέει αυτή η επιστολή.
Πηγαίνουμε κι εμείς σε διεθνή φόρα, κύριε Υπουργέ, δεν πάτε μόνο εσείς!
Εγώ λοιπόν πάω και διαπραγματεύομαι και συζητώ χωρίς να ξέρω τι συμβαίνει, πηγαίνω γυμνός!
Προχθές είχα πάει στο μνημόσυνο του πρώην Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και με έπιασαν και παράγοντες της Κύπρου αλλά και δημοσιογράφοι και είπα απλώς ότι δεν γνωρίζω . Και δεν φροντίσατε να μας πείτε, εκείνο πρέπει να προσέξουμε, εκείνο δεν το λέμε, αυτό το λέμε.
Φοβάστε τους πολιτικούς αρχηγούς; Εάν φοβάστε τους πολιτικούς αρχηγούς, τότε γιατί τους καλείτε αύριο το πρωί; Γιατί μας καλείτε αύριο; Άρα, είμαστε χρήσιμοι και πρέπει αύριο να βρεθούμε για να σας βοηθήσουμε να πετάξετε τα οποιαδήποτε ελλείμματα που μας αφήσατε εσείς και η Νέα Δημοκρατία με τη διαφθορά. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Όμως, δεν είμαστε τόσο σοβαροί, για να μας πείτε «προσέξτε αυτό το μέγα εθνικό θέμα!».
ΒΑ
(GM)
Και βεβαίως ποιο είναι το θέμα με τα Σκόπια; Ποια είναι η κόκκινη γραμμή; Ξέρετε τι σημαίνει Σκόπια; Για τα Σκόπια έπεσε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας -το θυμάστε, κύριε Υπουργέ;- γιατί ο τότε Υπουργός Εξωτερικών της και σήμερα Πρόεδρος είπε το θέμα «Μακεδονία». Και ερωτώ ευθέως τη Νέα Δημοκρατία –και να τοποθετηθεί σήμερα. Ο κ. Σαμαράς θα εφαρμόσει την πολιτική της κυρίας Μπακογιάννη που νίκησε; Γιατί αυτή η κόκκινη γραμμή είναι πολιτική της κυρίας Μπακογιάννη. Δηλαδή θα έχουμε έναν δήθεν δεξιό Πρόεδρο με μια κεντρώα πολιτική; Αυτό θα κάνετε; Και αν πράγματι είναι έτσι, γιατί έριξε πριν από δεκαπέντε χρόνια την κυβέρνηση; Τι λέει σήμερα η Νέα Δημοκρατία; Λέμε σύνθετο όνομα; Προσυπογράφει η Νέα Δημοκρατία το παράγωγο; Σας θυμίζω τα Πρακτικά, τι έλεγε ο κ. Σαμαράς απέναντι στον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τους υπολοίπους. Τι λέει, λοιπόν, σήμερα η Νέα Δημοκρατία; Θα παραχωρήσετε το όνομα; Εμείς θέλουμε ένα «ναι» ή ένα «όχι» από τη νέα ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Να μπει η Τουρκία στην Ευρώπη; Να ακουστεί η φωνή της νέας ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας. Το κρυφτό δεν είναι πάρα πολύ βολικό, γιατί είναι επικίνδυνο και δεν μπορεί να διαρκέσει. Και θα βγείτε να μιλήσετε, για να υποστείτε το άλλο παιχνίδι των παιδιών, το κυνηγητό. Πείτε, λοιπόν, σήμερα στον ελληνικό λαό, εάν έχετε την δύναμη να το πείτε και αν πάνω από όλα έχετε εξουσιοδότηση να το πείτε.
Μιλάτε για σύνθετη ονομασία και εκεί που οδηγείται με το Νίμιτς η υπόθεση; Γιατί ακούω κόκκινη γραμμή. ‘Ολοι ακούμε κόκκινη γραμμή, αλλά ταυτοχρόνως η κ. Μπακογιάννη ως Υπουργός Εξωτερικών πήγαινε στο Παρίσι και με τον Γκρουέσκι και ξέφευγε από την κόκκινη γραμμή και μιλούσε για έθνος Μακεδονικό και γλώσσα μακεδονική. Εμείς δεν ξέραμε τίποτα όλοι οι άλλοι βεβαίως. Και καλά να μην ξέρουμε εμείς. Δεν ήξερε ο κ. Βασιλάκης. Στέλνανε τον Βασιλάκη να μιλάει στον ΟΗΕ, τον Πρέσβη, και από πίσω του η κ. Μπακογιάννη, Υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας -γιατί περί αυτού πρόκειται- είχε προχωρήσει, όχι στην κόκκινη γραμμή, είχε φτάσει στην μωβ γραμμή. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Σήμερα τι συμβαίνει από όλα αυτά; Πού βρίσκεται το θέμα του ονόματος; Κύριε Υπουργέ, μην κοροϊδευόμαστε. Αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα πλαίσιο που λέμε σύνθετη ονομασία, προφανώς Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας, που ενοχλεί δυστυχώς περισσότερο τη Βουλγαρία, βάσει αυτών που μου είπε ο Πρόεδρος της Βουλγαρίας προχθές, και λιγότερο εμάς αυτή η ονομασία. Και το έθνος είναι μακεδονικό και η γλώσσα μακεδονική. Και είχε δεχθεί η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με την κ. Μπακογιάννη απλώς να είναι στην κυριλλική, μην είναι στην ελληνική ή στην λατινική. Αυτό άλλαξε, αλλά Μακεδονικό το Έθνος θα ήταν και μακεδονική η γλώσσα. Και πού έχει φτάσει το θέμα από τον Νίμιτς; Ότι εσωτερικά η χώρα λέγεται Μακεδονία, γιατί αν δεν αλλάξει το Σύνταγμα δεν γίνεται καμία προκοπή. Δεύτερον, στις διεθνείς σχέσεις η χώρα, τα Σκόπια, είναι Μακεδονία. Μόνο στους διεθνείς φορείς, στον ΟΗΕ, το ΝΑΤΟ είναι Βόρεια Μακεδονία και στις αθλητικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις είναι πάλι Μακεδονία. Άρα, μιλάμε ότι της εκχωρούμε τα 4/5 και κρατάμε το 1/5 εμείς με τη σύνθετη ονομασία «Μακεδονία». Αυτή η προδοσία στην ιστορία δεν έχει αντοχές. Έχετε δίκιο εσείς όλοι. Πάμε σε δημοψήφισμα. Θα κάνει ο Γκριγκόροφ δημοψήφισμα για την ελάχιστη υποχώρηση, ότι μπορεί να λέγεται Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας για τέσσερα γράμματα και δεν κάνουμε εμείς δημοψήφισμα που αλλάζουμε ολόκληρη την ιστορία μας και την εκχωρούμε στον Γκρουέσκι. Πάμε σε δημοψήφισμα. Τι το καλύτερο; Έχετε εμπιστοσύνη στον ελληνικό λαό; Πιστεύετε ότι είναι σωστή η δική σας πολιτική και της Νέας Δημοκρατίας, ή ταυτόσημη; Πάμε στο λαό. Τι πιο δημοκρατικό από το να πάμε στον λαό, αλλά τον φοβάστε, γιατί ξέρετε ότι έχει δικό του ένστικτο, δικά του εθνικά πιστεύω, τα οποία πολύ φοβούμαι ότι εσείς έχετε απεμπολήσει κάτω από την πίεση των μεγάλων συμμάχων. Η εθνική πολιτική, τόσο στο θέμα της Τουρκίας, όσο και στο θέμα των Σκοπίων, να ξέρετε ότι δεν έχει να κάνει με μια επερώτηση που κάνουμε εμείς. Δεν έχει να κάνει με μια αντιπολίτευση που θα κάνουμε εμείς. Έχει να κάνει με την ιστορία και πώς θα τους συμπεριλάβει όλους αύριο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον Πρόεδρο του ΛΑΟΣ κ. Γεώργιο Καρατζαφέρη.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, κάθε συζήτηση στο Κοινοβούλιο, ιδίως για θέματα εξωτερικής πολιτικής, είναι αυτονόητα σημαντική. Ειδικότερα, για την Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όπως και ο Υπουργός πριν από λίγο τόνισε, είναι, για εμάς, επιδίωξη το να υπάρχει η μείζων συναίνεση.
Από την άλλη μεριά, όμως, δεν μπορεί κανείς να μην παρατηρήσει ότι σήμερα η επερώτηση του ΛΑ.Ο.Σ. για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής, παρά την επιστράτευση διπλωματών που κατείχαν διακεκριμένες θέσεις, ταλαντούχων ομιλητών, ακόμη και του ταλέντου του ίδιου του Προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ. να βάζει επικεφαλίδες στις τοποθετήσεις, όπως κάθε έμπειρος δημοσιογράφος, είναι ορατό σε όλους ότι ήταν απολύτως άσφαιρη. Δεν παρήγε αποτέλεσμα. Και τώρα, προς το τέλος της αγόρευσης του κυρίου Καρατζαφέρη, έγινε ορατό το γιατί. Γιατί όσα ο ΛΑ.Ο.Σ. σήμερα επιστράτευσε ως επιχειρηματολογία δεν αφορούν στην πραγματικότητα την Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά είναι μία κριτική στην προηγούμενη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και, κυρίως, είναι μία προσπάθεια να διαμορφωθεί το έδαφος των συσχετισμών μεταξύ του ΛΑ.Ο.Σ. και του κυρίου Σαμαρά. Επομένως, περίπου όσα ακούστηκαν για τη διακυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι για χρήσεις προς τρίτους.
Επειδή, όμως, όσα ειπώθηκαν, παρόλο που αφορούν τη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και τα πεπραγμένα του κυρίου Καραμανλή, της κυρίας Μπακογιάννη και όλης της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, παρόλο που απευθύνονται κατ’ ουσίαν στον κ. Σαμαρά, ελέχθησαν απ’ αφορμή τα μείζονα θέματα, θα ήθελα να αποκαταστήσω ορισμένα πάγια δεδομένα, που αποτελούν στοιχείο των μεγάλων επιλογών που πραγματοποίησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη διαδρομή της κυβερνητικής του ευθύνης και αποτελούν κεφάλαιο και παρακαταθήκη για τη χώρα.
Κύριε Πρόεδρε, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θεωρεί στοιχείο υπερηφάνειας ότι αποκατέστησε ένα πλαίσιο εξωτερικής πολιτικής που στην πραγματικότητα αποτελεί έως σήμερα τον άξονα αναφοράς όλων των πολιτικών δυνάμεων της χώρας, διότι εγκαθιδρύσαμε από το 1981, με τις επιλογές του Ανδρέα Παπανδρέου, πριν απ’ όλα την πραγματική αυτοδύναμη εξωτερική πολιτική της χώρας. Σεβαστήκαμε τις συμμαχίες μας, επιδιώξαμε την εμβάθυνση της συμμετοχής μας στους διεθνείς οργανισμούς, αλλά εφαρμόσαμε μία πολύπλευρη, πολυεπίπεδη εξωτερική πολιτική, ώστε η χώρα να πολλαπλασιάζει τα ερείσματά της και να προάγει τα δικά της εθνικά συμφέροντα.
Δεύτερον -και εξίσου σημαντικό- την ίδια ώρα που κτίζαμε αυτήν την πολυδύναμη εξωτερική πολιτική, και με την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου και με τις κυβερνήσεις του Κώστα Σημίτη πραγματοποιήσαμε δύο μείζονα εξοπλιστικά προγράμματα, τα οποία συγκρίνονται μόνο με το εξοπλιστικό πρόγραμμα του Ελευθερίου Βενιζέλου, έτσι ώστε η χώρα να καταστήσει σαφές προς όλους ότι έχει διαμορφώσει ένα κεφάλαιο διπλωματικής πολυδύναμης εδραίωσης των συμφερόντων της και ταυτόχρονα διαθέτει εθνική αποτρεπτική δύναμη, ώστε να καταστεί σαφές ότι η ίδια η Ελλάδα έχει τις δυνάμεις για όποιον απλώσει δάκτυλο στα κυριαρχικά της δικαιώματα να ξέρει ότι αυτός θα χάσει το χέρι του.
Αυτό είναι το πλαίσιο που διαμορφώθηκε και αυτό είναι το πλαίσιο που επέτρεψε να ασκηθούν άλλου είδους και άλλης προοπτικής και, θα έλεγα, μοναδικής διπλωματικής ευστροφίας χειρισμοί, όπου αλλάξαμε το πλαίσιο με το Ελσίνκι, με πρωταγωνιστικό ρόλο του Γιώργου Παπανδρέου στην κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη, και μεταβάλαμε απολύτως τον άξονα αυτού του διπόλου που επεδίωκε η Άγκυρα, ότι υπάρχει ένα πλέγμα διμερών διαφορών, να οδηγήσουμε στη μεταφορά όλου αυτού του πλαισίου σε ευρωτουρκικό πλαίσιο, έτσι ώστε είχαμε διαμορφώσει, με ένα βελούδινο γάντι που έκρυβε μια σιδερένια γροθιά, το Ελσίνκι, που κατέληγε στην επιλογή του Δεκεμβρίου του 2004.
(GH)
(2PE)
Εκείνη την ώρα ο Eλληνας Πρωθυπουργός είχε όλη τη δυνατότητα να ασκήσει στο μάξιμουμ τις πρόνοιες που διαμόρφωσε το Ελσίνκι. Τότε ο κ. Καραμανλής, επέλεξε –και κάποτε πρέπει να εξηγήσει- να παραιτηθεί στην τηλεόραση του CNN από τις δυνατότητες που παρείχε ο εξοπλισμός της προπαρασκευής του Ελσίνκι. Αλλά ακόμα και σήμερα η δύναμη της χώρας βρίσκεται σε αυτή τη στρατηγική μεταστροφή που πραγματοποιήθηκε τότε και εξακολουθεί να παραμένει πλεονέκτημα.
Το ίδιο ακριβώς ισχύει -και δεν χρειάζεται να αναπτυχθεί- σε όλες τις κατευθύνσεις των θεμάτων είτε μιλάμε για το Σκοπιανό είτε για το Κυπριακό. Ο Υπουργός ήταν κρυστάλλινα διαυγής. Αυτό που επέτρεψε στην Ελλάδα με την Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., είναι η δύναμη της άσκησης μιας πολιτικής που ακουμπά στη σταθερότητα των αρχών, ακουμπά στη δύναμη αυτής της θεμελιώδους επιλογής που αποτελεί τη διήκουσα αρχή του συνόλου των πολιτικών μας στην εξωτερική πολιτική και άμυνα, έτσι ώστε πραγματικά σήμερα να γίνεται σαφές ότι με όσα παρουσίασε ο Υπουργός -που είναι συνέχεια όσων ο Πρωθυπουργός σε αυτή την Αίθουσα τόνισε στις Προγραμματικές Δηλώσεις, όταν ο Γιώργος ο Παπανδρέου κατ’ ουσίαν είπε ότι η Ελλάδα είναι πάλι εδώ, η Ελλάδα είναι πάλι οδηγός στην περιοχή της, η Ελλάδα είναι εδώ για να προστατεύσει τα συμφέροντά της με τρόπο αποτελεσματικό- νομίζω ότι σήμερα έγινε σαφές ότι όλα αυτά τα πυρά που απευθύνονται προς άλλους,ένας από τους λόγους που είναι εδώ άσφαιρα μπροστά μας, είναι η σαφήνεια, η καθαρότητα με την οποία ξανακούστηκαν επιτέλους οι αρχές μιας εξωτερικής πολιτικής που διασφαλίζουν τα εθνικά συμφέροντα, την περηφάνια της χώρας και τη δυνατότητα αυτής της πατρίδας να πετυχαίνει,χωρίς να φοβάται κανέναν, γιατί έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό της.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Το λόγο τώρα έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, κ. Κωνσταντίνος Μαρκόπουλος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Δεν μπορώ να πω ότι αισθανόμαστε ικανοποιημένοι από τον διάλογο ο οποίος λαμβάνει χώρα στην Αίθουσα του Κοινοβουλίου για το σοβαρό ζήτημα της εξωτερικής πολιτικής. Δεν φωτιστήκαμε.Και όπως πριν από λίγο ο Πρωθυπουργός της χώρας για τα οικονομικά ζητήματα υπήρξε ένας ασαφής σχολιαστής μιας πραγματικότητας, πριν από λίγο στο Ζάππειο, στην έναρξη του διαλόγου με τους κοινωνικούς εταίρους, έτσι και εδώ σήμερα ο Αναπληρωτής Υπουργός των Εξωτερικών υπήρξε ένας σχολιαστής, χωρίς όμως να μας διευκρινίσει ή να μας φωτίσει για το είδος της εξωτερικής πολιτικής, τις πιθανές διαφοροποιήσεις, τι είναι αυτό δηλαδή το οποίο χαρακτηρίζει τη νέα Κυβέρνηση. Και μάλιστα, αναρωτιέμαι, κύριε Υπουργέ, διαλεγόμενος γι’ αυτά τα ζητήματα, αν έχετε αρμοδιότητες εσείς ή ο Υφυπουργός στο Υπουργείο Εξωτερικών, για να ξέρουμε και εμείς πώς διοικείται το Υπουργείο, ποιοι έχουν την πολιτική ευθύνη και για ποια θέματα, γιατί κανένα Υπουργείο δεν είναι μικρότερης αξίας από ένα άλλο, αλλά η εξωτερική πολιτική της χώρας, σε αυτή τη χώρα, στην πατρίδα μας είναι ένα ζήτημα το οποίο απασχολεί πάντοτε τις πολιτικές δυνάμεις με ιδιαίτερα προβλήματα και έντονους προβληματισμούς και πρέπει να γνωρίζουμε τι κάνει ο καθένας και ποια είναι η ευθύνη και ποιος είναι ο κύκλος των εργασιών και εν πάση περιπτώσει πώς διαμορφώνεται το πολιτικό σκηνικό εκεί.
Ετέθη το ερώτημα αν η Ελλάδα σήμερα είναι καλύτερα ή χειρότερα απ’ ό,τι πριν από δεκαπέντε χρόνια στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής. Και θέλω εδώ να πω από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας και να το στοιχειοθετήσω και να το βάλω σαν στοίχημα στην Κυβέρνηση, γιατί κάθε τι που κατακτάται στην εθνική εξωτερική πολιτική της χώρας είναι ένα ακόμα επίπεδο το οποίο βάζει τον πήχυ πιο ψηλά για την επόμενη Κυβέρνηση, και να πω ότι ασφαλώς είμαστε καλύτερα στην εξωτερική πολιτική γιατί επετεύχθη το μεγάλο ενεργειακό άνοιγμα της χώρας με τις μεγάλες συμφωνίες τις οποίες πρέπει να τηρήσετε και να τις χρησιμοποιήσετε. Και δεν μας είπατε τίποτα γι’ αυτό.
(ML)
(GH)
Επετεύχθη το μεγάλο άνοιγμα προς την Κίνα με πολιτικές και εμπορικές συμφωνίες, τις οποίες τις έχετε στα χέρια σας και έχετε υποχρέωση να τις επεκτείνετε για το καλό της χώρας. Επετεύχθη η Frontex, η οποία για πρώτη φορά περιφρουρεί τα ανατολικά σύνορα του Αιγαίο. Είναι διπλής σημασίας η έννοια της ύπαρξης της Frontex στην Ελλάδα, την οποία οφείλετε να διατηρήσετε και να επεκτείνετε τη δράση της γι’ αυτό βεβαίως το οποίο έχει αναλάβει.
Έχουμε το Βουκουρέστι. Κύριε Υπουργέ, το αποκαλέσατε «αυτονόητο αποτέλεσμα μιας παλαιότερης πολιτικής». Τίποτα δεν είναι αυτονόητο στην πολιτική και τίποτα δεν κατακτάται χωρίς μεγάλη προσπάθεια. Πρέπει να καταγραφεί, λοιπόν, ότι στο Βουκουρέστι ο Πρωθυπουργός της χώρας τότε Κωνσταντίνος Καραμανλής, επέτυχε να πείσει τους ετέρους μας στο ΝΑΤΟ σχετικά με τη δική μας θέση στην Ελλάδα και να υιοθετηθεί η θέση αυτή από την Ελλάδα. Αντιθέτως, στο κείμενο των συμπερασμάτων για την τύχη των Σκοπίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση τολμώ να σας πω –δεν έχει τελειώσει βέβαια ακόμα- ότι αυτά τα ανάλογα συμπεράσματα δεν έχουν συμπεριληφθεί εκεί και οι συζητήσεις σας με τον κ. Μπίλιμαντ φοβάμαι ότι κατέρρευσαν ως χάρτινος πύργος. Να το δείτε αυτό, παρακαλώ, διότι η μετάθεση της σχέσης των Σκοπίων με την Ευρωπαϊκή Ένωση –και ευχόμαστε να πέφτουμε έξω, αλλά θέλουμε να το υπενθυμίζουμε συνεχώς αυτό- μετέθεσε το δίλημμα ότι πρέπει πρώτα να λυθεί το όνομα και μετά η ένταξη. Φοβάμαι ότι υπάρχει μία τάση να αντιστραφεί. Ούτε γι’ αυτό μας είπατε τίποτα, κύριε Υπουργέ.
Είμαστε καλύτερα διότι στα θέματα των διενέξεων με την Τουρκία, υπενθυμίζω τη δική μας θέση ότι υπάρχει μόνο νομική διαφορά σε ό,τι αφορά την υφαλοκρηπίδα, μιλήσατε για μια νομική διαφορά -εύχομαι να μην κατάλαβα εγώ και να μην υπάρχει δεύτερη, πάντως μία είναι η διαφορά που μέχρι τώρα αναγνωρίζουμε στην Τουρκία- περιλαμβάνετε στα σχέδια του ΝΑΤΟ για πρώτη φορά την ένταξη του Αϊ Στράτη στα σχέδια πτήσης και ασκήσεων του ΝΑΤΟ. Να το κρατήσετε αυτό σαν εξωτερική πολιτική και να το επεκτείνετε.
Τα λέω αυτά γιατί ετέθη το ερώτημα αν είμαστε καλύτερα ή χειρότερα. Είμαστε πολύ καλύτερα γιατί έχει γίνει μία συνετή προσπάθεια χωρίς κορώνες, με πειθώ, με σταθερό τιμόνι, με την πολιτική σφραγίδα –αν το θέλετε- προσωπικά του Κώστα Καραμανλή.
Μας μιλήσατε, κύριε Υπουργέ, για ένα σωστότερο πλαίσιο με την Τουρκία. Δεν μας το εξηγήσατε, όμως, αυτό το σωστότερο πλαίσιο. Όταν βεβαίως με χαρά είπατε ότι περιμένετε από τη νέα ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας τον αντίστοιχο υπεύθυνο της εξωτερικής για να ξεκινήσει το Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής –και το σεβόμαστε αυτό ως θέση- θέλω να σας πω ότι ελπίζω πως αυτό το Συμβούλιο ξεκινώντας θα ενημερωθεί για την επιστολή του κυρίου Ερντογάν και την απάντηση μετά από ένα μήνα του κυρίου Παπανδρέου, την οποία ακόμη αναμένουμε.
Σας τα λέω αυτό διότι εάν γίνεται η εκκίνηση μιας μυστικής εξωτερικής πολιτικής, όπως είναι και η έναρξη κάποιων διμερών διαβουλεύσεων με τον κ. Κρουέφσκι, σπάζοντας έτσι αυτή την παράδοση την οποία είχαμε να μην υπάρχουν διμερείς συζητήσεις, αισθανόμαστε ότι κάποια πράγματα αρχίζουν να παραλλάσσονται.
Είναι ερωτήματα στα οποία δεν απαντήσατε, κύριε Υπουργέ. Είναι ερωτήματα τα οποία δεν συζητιόνται μόνο σ’ αυτή την Αίθουσα. Συζητιόνται και έξω απ’ αυτή, στον ελληνικό λαό. Αναρωτιέμαι: Αν ο διάλογος είναι τόσο κρυφός, αγκυλωτικός και μυστικοπαθής σε αυτή την Αίθουσα γιατί δεν μπορούμε να συζητάμε λίγο περισσότερο εδώ μέσα; Στον αιώνα της πληροφορίας ζούμε, μπορούμε να διαβάζουμε και να ενημερωνόμαστε και εμείς και οι πολίτες αυτής της χώρας. Δεν έχουμε και τίποτε να κρύψουμε μεταξύ μας και κανένας δεν θεωρεί τον εαυτό του περισσότερο πατριώτη από κανέναν άλλον. Πρέπει, όμως, να δούμε πώς διαχειριζόμαστε αυτή την πατριωτική μας αγάπη την οποία έχουμε.
(ZE)
(ML)
Τα θέματα εξωτερικής πολιτικής για τη χώρα αποτελούν πάντοτε, με υφέσεις και εξάρσεις, ένα τοπίο εξαιρετικά ενδιαφέρον για όλη την Ελλάδα και για ιδιαίτερες περιοχές.
Εμείς, λοιπόν, απευθύνουμε στην Κυβέρνηση να προσέξει, να κρατήσει τον πήχη ψηλά και αν μπορεί να τον σηκώσει ακόμη λίγο παραπάνω. Αυτό θα είναι δική της επιτυχία. Να μην αλλάξει όμως, χωρίς να ενημερώσει τον Ελληνικό λαό και τα πολιτικά κόμματα, βασικές αρχές μιας εξωτερικής πολιτικής που έχουν πετύχει τα τελευταία χρόνια να φέρουν την Ελλάδα σε μια εξαιρετικά πλεονεκτική θέση, να μην αλλοιώσουν σε τίποτα τη μια διαφορά την οποία έχουμε με την Τουρκία, να μετατρέψουν το ζήτημα των Σκοπίων σε πρόβλημα για τα Σκόπια και όχι σε πρόβλημα για την Ελλάδα –προσέξτε το αυτό, κύριε Υπουργέ- και για την Κύπρο να ακολουθηθεί η σταθερή γραμμή της πρωταρχικής πρωτοβουλίας της Κυπριακής Κυβέρνησης.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ)
Δεν μας είπατε τίποτα, κύριε Υπουργέ, σχετικά με το αν υπάρχει πρόοδος των συζητήσεων μεταξύ Ταλάτ και Χριστόφια. Τελικώς, κύριε Υπουργέ, είναι καλός ο σχολιασμός στην πολιτική, αλλά στην εξωτερική πολιτική είναι καλό η ελληνική Βουλή να ενημερώνεται λίγο περισσότερο.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Το λόγο έχει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Σπύρος Χαλβατζής για έξι λεπτά.
ΣΠΥΡΟΣ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Η συζήτηση της επερώτησης φέρνει ξανά στη πρώτη γραμμή, την πολιτική που ακολουθείται έναντι της Τουρκίας από τις κυβερνήσεις και της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Το πρόβλημα των γκρίζων ζωνών, των παραβιάσεων, της χρησιμοποίησης μειονοτικών προβλημάτων γενικότερα στα Βαλκάνια και της επιθετικότητας της τουρκικής αστικής τάξης, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αποσπασμένα από την αιτία που τα γεννά. Και η αιτία είναι η εμπλοκή της χώρας με ευθύνη της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ειδικότερα στο ΝΑΤΟ.
Τα τελευταία χρόνια ακολουθείται η γραμμή αξιοποίησης της ενταξιακής διαδικασίας της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε να συμμορφωθεί η Τουρκία με το λεγόμενο κοινοτικό κεκτημένο. Ο καθένας ξέρει σε αυτή την Αίθουσα πώς η εφαρμογή ή μη εφαρμογή του συμβαδίζει με τα ισχυρά γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα που υπάρχουν και αφορούν τη σημαντική θέση της Τουρκίας στην υλοποίηση αυτών των συμφερόντων.
Η ανάλυση του ΠΑ.ΣΟ.Κ, της Νέας Δημοκρατίας, του ΛΑ.Ο.Σ. και του ΣΥΡΙΖΑ αφήνει απ’ έξω έναν από τους πιο βασικούς παράγοντες που οξύνουν την κρίση στο Αιγαίο και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Είναι ο παράγοντας ΗΠΑ, ο παράγοντας ΝΑΤΟ. Είναι η λειτουργία στη Λάρισα του ΝΑΤΟϊκού κέντρου αεροπορικών επιχειρήσεων. Το συγκεκριμένο κέντρο όπου στη θέση του Διοικητή θα εναλλάσσονται Έλληνας και Τούρκος αξιωματικός, αποτελεί όπως γνωρίζουμε τη συγχώνευση των υφισταμένων κέντρων αεροπορικών επιχειρήσεων. Είναι η ενοποίηση του εναέριου χώρου του Αιγαίου. Αυτά αποτελούν μέρος και συνέχεια του σχεδίου διευθέτησης όλων των ζητημάτων, δηλαδή της ΝΑΤΟποίησης του Αιγαίου. Υπάρχει δέσμευση στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ για τη κατάργηση των εθνικών ορίων επιχειρησιακής ευθύνης στο Αιγαίο. Εκεί οδήγησε η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ αλλά και άλλων δυνάμεων για το πώς η Ελλάδα θα αναλάβει έναν πιο αναβαθμισμένο ρόλο στο ιμπεριαλιστικό σχέδιο, πλαίσιο σε σχέση με την Τουρκία. Στην πράξη η ΝΑΤΟποίηση οδηγεί σε πρόβλημα κυριαρχίας της χώρας στο Αιγαίο. Στη στάση λοιπόν, απέναντι στον ιμπεριαλισμό, στο ΝΑΤΟ, κρίνονται όλα τα κόμματα και ο λαός. Η μοναδική διαφορά προς διευθέτηση με την Τουρκία είναι το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας. Αλλά και εδώ ο παράγοντας ΗΠΑ-ΝΑΤΟ δεν δέχεται για την επιχειρησιακή λειτουργία της πολεμικής μηχανής του τα σύνορα στο Αιγαίο και που σε καιρό ειρήνης αναγνωρίζει μόνο έξι ναυτικά μίλια και όχι δέκα που είναι στον αέρα. Για την Τουρκία η επέκταση των χωρικών υδάτων από την Ελλάδα θεωρείται casus belli όπως κατ’ επανάληψη έχει δηλώσει. Η χώρα έχει εμπλακεί στα γρανάζια της λυκοσυμμαχίας του ΝΑΤΟ κα σε μια αντιπαράθεση που αφορά δύο κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ. Αυτά κατά την άποψή μας δεν μπορεί να αγνοούνται όταν γίνεται συζήτηση για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
(PN)
(ZE)
Δεν μπορεί να απομονώνονται επιμέρους γεγονότα και να αγνοείτε το πλαίσιο μέσα στο οποίο λαμβάνουν χώρα αυτά τα γεγονότα.
Το τελευταίο διάστημα οι απαιτήσεις του ΝΑΤΟ άλλαξαν το αμυντικό δόγμα της χώρας, το έκαναν επιθετικό . Η χώρα παίρνει μέρος σε πολεμικές αποστολές εκτός των συνόρων της. Καλείται, τώρα, να ενισχύσει τη δύναμη που έχει στο Αφγανιστάν.
Επίσης σημειώνουμε ότι η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να αποσπάται από αυτά τα γενικότερα πλαίσια.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, από λόγους, αρχής είναι ενάντια στη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και με την ένταξη της Τουρκίας, γιατί περισσότερα δεινά περιμένουν την εργατική τάξη, τον εργαζόμενο λαό της Τουρκίας όπως και το δικό μας.
Για την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας η επέμβαση του ιμπεριαλισμού –να το θυμηθούμε και αυτό- οδήγησε στη διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας. Εμείς τότε είχαμε επισημάνει πώς το κύριο ήταν να αναπτυχθούν σχέσεις συνεργασίας και όχι αντιπαλότητας. Λέγαμε πως η εμμονή στο ζήτημα του ονόματος οδηγούσε σε επικίνδυνα αδιέξοδα και κούφιες μισαλλοδοξίες. Για το όνομα έχουμε σταθερά υποστηρίξει από την αρχή το γεωγραφικό προσδιορισμό. Να μπει τέλος στην αλυτρωτική προπαγάνδα, να υπάρξει αμοιβαία αναγνώριση του απαραβίαστου των συνόρων της εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας των δύο κρατών.
Για το Κυπριακό και οι τελευταίες εξελίξεις που σημειώθηκαν στο Συμβούλιο Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 8 Δεκέμβρη, αλλά και η προβοκάτσια που εκδηλώθηκε με την κλοπή της σορού του τέως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσσου Παπαδόπουλου, επιβεβαιώνουν αυτά που σταθερά υποστηρίζαμε.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας παρακολουθεί τις εξελίξεις που σημειώνονται στην Κύπρο και αφορούν την προκλητική αμφισβήτηση από την τουρκική κυβέρνηση, της Κυπριακής Δημοκρατίας, το δικαίωμά της να κλείνει συμφωνίες με άλλα κράτη για την έρευνα σε κοιτάσματα πετρελαίου και τις απειλές που εκτοξεύει, αλλά και την απαράδεκτη προσπάθεια προώθησης, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, του Κανονισμού για απευθείας εμπόριο με τα κατεχόμενα.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, διαπιστώνει ότι η Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει να δίνει σκληρές διπλωματικές και πολιτικές μάχες για να υπερασπίσει ορισμένες τουλάχιστον βασικές αρχές, που κάποτε ήταν αυτονόητες, όπως για παράδειγμα την κυριαρχία της, τη διεθνή της προσωπικότητα, το δικαίωμά της να αποφασίζει και να υπογράφει συμφωνίες με άλλα κράτη κ.λπ.
Γίνεται φανερό ότι η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει διευκολύνει στο ελάχιστο μία τέτοια αυτονόητη διαδικασία. Αντίθετα μία σειρά γεγονότα δείχνουν να έχουν περιπλέξει ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχουν και δρουν ισχυρότατες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις με διαφορετικά συμφέροντα και επιδιώξεις που αντανακλώνται και στη διεθνή θέση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Εμείς διαπιστώνουμε ότι η πολιτική της τουρκικής κυβέρνησης και σήμερα παραμένει εξαιρετικά επιθετική και προκλητική. Στηρίζεται σε γενικότερους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς που έχουν οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τέλος θεωρούμε ότι παρόλο αυτά υπάρχουν περιθώρια διαπραγμάτευσης για μία δίκαιη και βιώσιμη επίλυση του Κυπριακού και κυρίως να αντιμετωπιστούν οι κίνδυνοι παγίωσης της υπάρχουσας κατάστασης και μίας θεσμικής de jure αναγνώρισης της διχοτόμησης και των τετελεσμένων της εισβολής και κατοχής.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας συμπαραστέκεται και είναι αλληλέγγυο με τον αγώνα του Κυπριακού λαού, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων και για την επαναπροσέγγιση των δύο κοινοτήτων. Συμπαραστέκεται στις προσπάθειες της πολιτικής ηγεσίας για να δημιουργηθούν μιας δίκαιης, βιώσιμης και λειτουργικής επίλυσης του Κυπριακού, με συμφωνημένη λύση και χωρίς επιδιαιτησίες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Παρακαλώ, ολοκληρώστε, κύριε Χαλβατζή.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας στηρίζει την κατεύθυνση επίλυσης λύσης, ως διεθνούς προβλήματος εισβολής και κατοχής, στο πλαίσιο μιας διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα, όπως αυτή καθορίζεται στα ψηφίσματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, και ενός κράτους με μία και μόνη κυριαρχία, μία ιθαγένεια, μία διεθνή προσωπικότητα, κοινή πατρίδα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, δίχως ξένες βάσεις και στρατεύματα, χωρίς ξένους εγγυητές και προστάτες.
Σας ευχαριστώ.
(XA)
(PN)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Θοδωρής Δρίτσας για έξι λεπτά.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Πράγματι, η εξωτερική πολιτική θέτει αδυσώπητα διλήμματα και απαιτεί ρεαλισμό. Όμως, νομίζω και εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ μπορώ να το καταθέσω, ότι μεγαλύτερος ρεαλισμός από την προσήλωση σε αρχές και σε αξίες και η σταθερή καλλιέργεια προς όλες τις κατευθύνσεις των αξιών αυτών, δεν μπορεί να επιβεβαιώσει καμία άλλη επιλογή. Ο φόβος και το μίσος που μας προτείνουν και μέσα σε αυτήν την Αίθουσα πολιτικές δυνάμεις, είναι πολιτική χειραγώγησης και καθόλου ρεαλιστική για τα συμφέροντα της κοινωνίας μας, της χώρας μας, του λαού μας. Αντίθετα, η σχέση με την εθνική ανεξαρτησία, με την ειρήνη, με τη συναδέλφωση των λαών προς κάθε κατεύθυνση είναι οδηγός για δράση και για την αντιμετώπιση όλων των προβλημάτων.
Και πράγματι, στην εποχή μας για μία ακόμη φορά τα πράγματα ρευστοποιούνται, οι ανταγωνισμοί οξύνονται και αυτό δημιουργεί νέα δεδομένα και στην περιοχή μας. Όμως, δεν είναι και τόσο νέα τα δεδομένα αυτά. Υπάρχει ένα πλαίσιο το οποίο έχει αναπαραχθεί πολλές φορές. Και αυτό το πλαίσιο είναι το πλαίσιο του ατλαντισμού. Και μέσα σ' αυτό το πλαίσιο είναι όντως αδύνατο να αναπτυχθούν φιλειρηνικές και κοινωνικά ωφέλιμες επιλογές για την εξωτερική πολιτική που να αγγίζουν πραγματικά τις ανάγκες και των άλλων λαών.
Και εάν θέλει μία εξωτερική πολιτική να είναι ρεαλιστική, πρέπει να έχει τη δυνατότητα –το υπαινίχθηκε ο κύριος Υπουργός όταν μίλησε, αλλά δεν το βλέπουμε ούτε στην πολιτική του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- να ανοίξει διαύλους επικοινωνίας με τις κοινωνίες όλων των λαών, όχι ηγεμονικά, όχι ως δύναμη διείσδυσης σε αυτές τις γειτονικές χώρες, αλλά ως δύναμη ισότιμη ανατροπής αυτών των κυρίαρχων συσχετισμών. Και προς αυτή την κατεύθυνση η ενεργητικά φιλειρηνική πολιτική, απαλλαγμένη από τον ατλαντισμό είναι μονόδρομος αν θέλουμε κατά τη δική μας γνώμη να έχουμε πραγματικά επιτυχίες και για τις εθνικές μας υποθέσεις. Η πολιτική αυτή απαιτεί εσωτερικό μέτωπο και εσωτερικό μέτωπο συνεκτικό απαιτεί κοινωνική δικαιοσύνη και όχι πολιτικές σαν αυτές που εφαρμόζετε επί είκοσι χρόνια τώρα και συνεχίζονται σύμφωνα με όλες τις εξαγγελίες που δημιουργούν νέα φτώχεια, νέα αποδόμηση των κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων των Ελλήνων πολιτών.
Θέλω, κύριε Πρόεδρε, να θυμίσω ότι στα ζητήματα των εξοπλισμών που είναι καίριας σημασίας ζητήματα, δεν έχουμε κάνει σοβαρά βήματα και δεν τα έχουμε θέσει στο επίκεντρο και της αμυντικής και της εξωτερικής πολιτικής. Και όχι μόνο αυτό, αλλά ήδη από τη Συνθήκη της Λισαβόνας έχουμε δεσμευθεί, όπως όλα τα κράτη, όπως προβλέπει το άρθρο 42 παράγραφος 3, να βελτιώσουμε προοδευτικά τις στρατιωτικές της δυνατότητες. Και αυτή είναι μία σύμβαση και εντός πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Προς αυτή την κατεύθυνση θα μπορούσαμε να αντιπροτείνουμε μία δυναμική πολιτική που να διακηρυχθεί και προς κάθε κατεύθυνση απέναντι στην Τουρκία για μία νέα συμφωνία αμοιβαίας μείωσης των εξοπλισμών. Δεν φαντάζει άμεσα ρεαλιστικό, αλλά ήδη μέσα στη γείτονα Τουρκία υπάρχουν δυνάμεις που το ζητούν αυτό και διαρκώς ενισχύουν τη φωνή τους.
Γιατί να μην συμμαχήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση και να μην έχουμε τέτοιου είδους πολιτικές; Έτσι μπορούμε να θέσουμε με πολύ μεγαλύτερη αξιοπιστία τα ζητήματα σε σχέση με το casus belli, που όντως θεωρούμε αναγκαίο να τεθούν. Έτσι μπορούμε να θέσουμε τα θέματα της υφαλοκρηπίδας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Έτσι μπορούμε να θέσουμε μία σειρά άλλα ζητήματα που σηματοδοτούν και διαμηνύουν την ειρηνική πραγματικά πολιτική, την πολιτική της συναδέλφωσης.
(XP)
(XA)
Όλα τα άλλα οδηγούν σε όξυνση των ανταγωνισμών που ήδη οξύνονται στην εποχή μας.
Μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία είναι μία χώρα γεμάτη αντιφάσεις, που εκφράζονται και στο επίπεδο της άρχουσας τάξης και σε όλη τη διαστρωμάτωσή της. Από αυτήν την άποψη υπάρχει η Τουρκία των δημοκρατικών κοινωνικών και φιλειρηνικών αγώνων και με τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλες δυνάμεις της ευρωπαϊκής αριστεράς αναπτύσσουν σχέσεις αλληλεγγύης. Θέλω να δούμε και από τις άλλες πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα αντίστοιχες πολιτικές πρωτοβουλίες. Και πιστέψτε με, έχουν μεγάλη σημασία για την αλλαγή αυτών των συσχετισμών και για την εξωτερική πολιτική και για τα λεγόμενα εθνικά συμφέροντα, όπως τα εννοεί ο καθένας.
Για το Κυπριακό ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι είναι απόλυτη ανάγκη αυτήν τη στιγμή να στηρίξουμε τις προσπάθειες του Προέδρου Χριστόφια. Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ είναι πάντα υπέρ της δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας, σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ, ώστε να τερματισθεί η κατοχή και να φύγουν τα στρατεύματα κατοχής. Ειρηνική Κύπρος χωρίς ξένους στρατούς.
Δεν είναι τυχαίο που ο Πρόεδρος Χριστόφιας καταβάλλει προσπάθεια για λύση από τους Κυπρίους, για όλους τους Κυπρίους. Και αυτή πρέπει να είναι και όλων των πολιτικών δυνάμεων μία ακόμα κεντρικής αιχμής προσπάθεια, γιατί ξέρουμε ότι οι διχαστικές και οι τουρκοφαγικές υπερπατριωτικές κορώνες κατά βάση ευθύνονται για την κυπριακή τραγωδία.
Στα Βαλκάνια, η εκκρεμότητα για το όνομα της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας επιβεβαιώνει για μία ακόμα φορά ότι όσο δεν λύνονται προς μία φιλειρηνική κατεύθυνση συνεννόησης τα ζητήματα και εκκρεμούν, δημιουργούν νέα αποστήματα. Προς αυτήν την κατεύθυνση η θέση μας παραμένει η θέση της σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό. Αλλά και εδώ το άνοιγμα του ευρύτατου βαλκανικού ορίζοντα για την εξωτερική μας πολιτική είναι μια εξωτερική πολιτική πολυδιάστατη, όχι εγκλωβισμένη στα γρανάζια των νατοϊκών επιλογών.
Θέλουμε ανάπτυξη, ειρήνη, κοινωνική και οικολογική συνεργασία σε κάθε κατεύθυνση. Αυτή είναι μία δυναμική εξωτερική πολιτική και όχι οι υπερπατριωτικές κορώνες. Στο όραμα του Ρήγα Βελεστινλή, του Γρηγόρη Λαμπράκη, στο όραμα όλων των δυνατοτήτων εκείνων που μπορούν να ενώσουν λαούς και όχι να διχάσουν λαούς. Έτσι εξυπηρετούνται τα εθνικά συμφέροντα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Το λόγο έχει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Σπυρίδων-Άδωνις Γεωργιάδης, για έξι λεπτά.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Κατ’ αρχήν θα ήθελα να ξεκινήσω, κύριε Πρόεδρε, με μία παρατήρηση, απευθυνόμενος προς τον αξιότιμο κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ τον κ. Ευθυμίου, τον οποίο ιδιαιτέρως εκτιμώ, διότι εκτός όλων των άλλων ιδιοτήτων του είναι δάσκαλος και φιλόλογος. Είναι πολύ σπουδαία ιδιότητα αυτή.
Και ξεκινάω, κύριε Υπουργέ, με μία αποστροφή της ομιλίας σας, για να καταλάβετε ποια είναι η διαφορά και να προχωρήσω στα συγκεκριμένα ερωτήματα. Είπατε ότι παραπέμψατε στις καλένδες της Ισπανικής Προεδρίας τα υπό συζήτηση θέματα. Εμείς θα είχαμε μεγάλη ευτυχία εάν το θέμα των Σκοπίων δεν το παραπέμπατε στις καλένδες της Ισπανικής Προεδρίας, αλλά στις ελληνικές καλένδες, δηλαδή ποτέ. Διότι δεν έχει κανένα απολύτως συμφέρον και λόγο η Ελλάδα να συζητά ένα, αγαπητοί κύριοι του ΠΑΣΟΚ -επειδή αναφέρθηκε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος στο ότι δεν διαπραγματεύεστε κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας- κατ’ εξοχήν κυριαρχικό δικαίωμα, που είναι το όνομα της Μακεδονίας.
Εδώ είναι η ειδοποιός μας διαφορά. Εσείς βλέπετε το όνομα της Μακεδονίας ως μία ονοματολογία, ίσως και άνευ σημασίας όπως είπε ο πρωθυπουργός Ερντογάν προχθές, ενώ εμείς βλέπουμε το ιερό όνομα της Μακεδονίας ως κατ’ εξοχήν κυριαρχικό δικαίωμα της χώρας. Και από την στιγμή που μπαίνετε στη συζήτηση της συνθέτου ονομασίας, εκχωρείτε κυριαρχικά δικαιώματα.
(MT)
(XP)
Και μάλιστα για του λόγου το αληθές, θα μου επιτρέψει το σεβαστό Προεδρείο να καταθέσω στα Πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων -για να υπάρχει στην ιστορία- το σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Το έχει γράψει ο κ. Δήμας, από τους πιο εγκρίτους συντάκτες της εφημερίδας στα εξωτερικά θέματα. Ο τίτλος του δημοσιεύματος είναι «Παγίδα στήνουν με το όνομα οι Αμερικανοί» και αναφέρεται στην προτεινόμενη ονομασία «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας».
Και μάλιστα -ιδιαιτέρως το λέω για να το ακούσει ο Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών- μας ψέγει ο διπλωματικός παράγων, στον οποίο αναφέρεται η εφημερίδα, για το ότι εξακολουθούμε να μιλάμε με τον κ. Μάθιου Νίμιτς, ο οποίος στην ουσία συζητά κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Το καταθέτω για τα Πρακτικά της Βουλής, για να μη νομίζετε ότι τα λέμε εμείς.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Σπυρίδων-Άδωνις Γεωργιάδης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Επειδή όμως έγινε αυτή η συζήτηση για τα κυριαρχικά δικαιώματα, θα μου επιτρέψετε να δώσω άλλο ένα παράδειγμα για να καταλάβουμε για τι μιλάμε εδώ. Ανεφέρθη ο αξιότιμος Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο ότι δεν διαπραγματεύεται αυτή η Κυβέρνηση κυριαρχικά δικαιώματα.
Και ερωτούμε τη Βουλή των Ελλήνων: Το να κάνουμε τα ναυτικά μίλια στο Αιγαίο δώδεκα, είναι ή δεν είναι κυριαρχικό δικαίωμα της χώρας βάσει του Διεθνούς Δικαίου της Θαλάσσης; Το συζητάει η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Θα το κάνετε; Αν δεν το κάνετε, η παραίτηση από τη μη άσκηση ενός κυριαρχικού δικαιώματος σημαίνει ότι συζητάτε και εκχωρείτε κυριαρχικά δικαιώματα.
Θέλω να είμαι συγκεκριμένος, γιατί αν δεν ήμουν συγκεκριμένος δεν θα είχε κανένα νόημα η συζήτηση. Μία λοιπόν ερώτηση, αγαπητέ, αξιότιμε κύριε Υπουργέ: Η πολιτική της υποστηρίξεως της εντάξεως της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως ασκείται όλα αυτά τα χρόνια, τι έχει προσφέρει στην Ελλάδα;
Είχα κάνει την ίδια ερώτηση στον προκάτοχό σας και είχε την καλοσύνη να μου απαντήσει στην αρμόδια Επιτροπή Εξωτερικών της Βουλής «τίποτα μέχρι στιγμής. Θα μας δώσει το μέλλον». Ρωτάμε: Ζητάμε το άνοιγμα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Το πήραμε; Μειώθηκαν οι παραβιάσεις στο Αιγαίο και οι υπερπτήσεις σε κατοικημένα ελληνικά νησιά όσο εφαρμόζουμε αυτή την πολιτική;
Απεσύρθη έστω τμήμα των κατοχικών δυνάμεων από την Κύπρο; Σταμάτησε η ανάμειξη της Τουρκίας στα εσωτερικά της χώρας μας μέσω της Θράκης; Τι συγκεκριμένο πήραμε; Εμείς δίνουμε στην Τουρκία τα πράσινα φώτα σε κάθε Σύνοδο, όπως κάνατε και εσείς προχθές, για να συνεχίσει την ενταξιακή της πορεία. Μάλιστα!
Ευελπιστώ ότι η δευτερολογία σας δεν θα είναι γραμμένη όπως η πρωτολογία από πριν, γιατί αυτό είναι το νόημα του διαλόγου στη Βουλή και γι’ αυτό ο Κανονισμός, κύριε Πρόεδρε, απαγορεύει τις γραμμένες ομιλίες. Κάποτε πρέπει να τηρηθεί ο Κανονισμός. Οι Υπουργοί, τουλάχιστον οι Υπουργοί, να μην έχουν γραμμένες ομιλίες. Αλλιώς γιατί μιλάμε εμείς εδώ;
Θέλουμε, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, να μας πείτε το εξής. Αυτά τα χρόνια που η προηγούμενη Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. -του κ. Σημίτη- και η προηγούμενη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας -του κ. Καραμανλή- δίνει διαρκώς την υποστήριξη στην ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, τι συγκεκριμένο μας έδωσε η Τουρκία; Πρώτον, μειώθηκαν οι παραβιάσεις; Δεύτερον έκανε εκείνο, τρίτον έκανε το άλλο; Τι έκανε; Γιατί αλλιώς είμαστε στη συζήτηση εκείνου που πουλάει τοις μετρητοίς και εκείνου που πουλάει επί πιστώσει και όταν θα φθάσει η ώρα να εισπράξουμε, δεν θα πάρουμε φράγκο.
Άρα, λοιπόν η ερώτηση είναι συγκεκριμένη και παρακαλώ θέλω πολύ συγκεκριμένη απάντηση. Από το 1997, ήτοι δώδεκα χρόνια, υποστηρίζουμε την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Τι πήραμε;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Δεύτερον, ο συνάδελφος κ. Δρίτσας μίλησε για ρεαλισμό και από την άλλη είπε να προτείνουμε αμοιβαία μείωση εξοπλισμών με την Τουρκία γιατί υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις στη γείτονα που λένε αυτά τα πράγματα.
Κύριε Δρίτσα, δεν τα ξέρετε καλά. Κυβερνών κόμμα στην Τουρκία είναι το κόμμα του κ. Ερντογάν, το οποίο είχε εισάγει το λεγόμενο νέο-οθωμανισμό και μιλάει ευθαρσώς για την ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στα Βαλκάνια. Αντιπολιτευόμενο κόμμα είναι του κ. Μπαχτσελή, που είναι το κόμμα των Γκρίζων Λύκων.
Αυτές τις πολιτικές δυνάμεις που βλέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να συζητούν έστω επί θεωρητικής βάσεως την αμοιβαία μείωση εξοπλισμών στην Ελλάδα, θα θέλαμε πολύ να μας δείξετε ποιες ακριβώς είναι στην Τουρκία και αν υπάρχουν, είναι προφανώς μικρότερης εκλογικής επιρροής απ’ ό,τι ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, για να είμαστε συγκεκριμένοι και ειλικρινείς μεταξύ μας.
Κλείνω, κύριε Υπουργέ, με το εξής. Είναι λυπηρό γιατί ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού έθεσε στο κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης συγκεκριμένη ερώτηση για το ποια είναι η θέση της νέας Νέας Δημοκρατίας και του νέου Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας για το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων το οποίο κυριαρχεί στην επικαιρότητα.
(MB)
(MT)
Ο κύριος Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας προτίμησε να φυγομαχήσει και να μην πει απολύτως τίποτα γι’ αυτό το θέμα, πράγμα το οποίο μας κάνει δυστυχώς να καταλαβαίνουμε ότι και η νέα Νέα Δημοκρατία του κ. Σαμαρά ακολουθεί την πολιτική της λεγομένης «εθνικής κόκκινης γραμμής» που είχε η Κυβέρνηση Καραμανλή.
Θέλω να κλείσω όμως με το εξής και απευθύνομαι σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις εδώ στην Αίθουσα. Όλοι εδώ ομνύουμε στη Δημοκρατία. Ο Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Καρατζαφέρης έκανε δύο προτάσεις: Πρώτον, αξιότιμε Πρόεδρε κύριε Κακλαμάνη, που θα έχετε μετά το λόγο, μία πρόταση για δημοψήφισμα για την ενδεχόμενη ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπενθυμίζω ότι είναι πράξη για την οποία έχει δεσμευθεί η Γαλλία του Νικολά Σαρκοζί ότι θα γίνει στη Γαλλία. Άρα εφόσον θα γίνει στη Γαλλία γιατί όχι και στην Ελλάδα;
Δεύτερον, πρόταση για δημοψήφισμα για την όποια συμφωνία με τα Σκόπια, πράγμα για το οποίο έχει δεσμευθεί ο Γκρουέφσκι στα Σκόπια. Και εμείς ρωτούμε όλα τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα της χώρας που ομνύουν στη Δημοκρατία: Θα μας δίνει μαθήματα δημοκρατίας ο κ. Γκρουέφσκι; Γιατί δεν δεσμευόμαστε όλα τα κόμματα της Βουλής των Ελλήνων, αφού όλοι λέμε ότι μας αρέσει η Δημοκρατία, ότι η όποια συμφωνία υπογραφεί από την όποια ελληνική Κυβέρνηση θα τύχει της εγκρίσεως του εκλογικού σώματος της χώρας δια δημοψηφίσματος; Δεν άκουσα ούτε από τον κ. Ευθυμίου, ούτε από τον κ. Χαλβατζή, ούτε από τον κ. Δρίτσα, ούτε βέβαια από τον κ. Μαρκόπουλο, που δεν είπε και τίποτα για όλα αυτά -προφανώς έχει τους λόγους του- εάν υπάρχει έστω ένα κόμμα στο Κοινοβούλιο που είναι διατεθειμένο να συνταχθεί με την άποψη του Λαϊκού Ορθοδόξου Συναγερμού, ασχέτως των πολιτικών διαφορών που μπορούμε να έχουμε,…
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ –ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Κλείνω αμέσως, κύριε Πρόεδρε.
…που ζητάμε να εμπιστευθούμε την κρίση των Ελλήνων πολιτών δια δημοψηφίσματος και για το εάν επιθυμούν οι Έλληνες πολίτες την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και για την όποια συμφωνία στην οποία καταλήξει η όποια ελληνική Κυβέρνηση. Υπάρχει κυβερνητική θέση, εν πάση περιπτώσει, γι’ αυτό ή θα εξακολουθήσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην πεπατημένη της μεταπολιτευτικής Δημοκρατίας, από το 1974 να είμαστε η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που δεν έχει κάνει ούτε μία φορά δημοψήφισμα για κανένα απολύτως θέμα;
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Κύριε Γεωργιάδη, αναφερθήκατε στον κύριο Υπουργό, επειδή έκανε χρήση σημειώσεων και θα έλεγα ότι τον αδικήσατε, γιατί γνωρίζετε ότι ο Κανονισμός το επιτρέπει. Άλλωστε είστε πλέον έμπειρος Βουλευτής. Κατ’ έθιμον το σύνολο σχεδόν των συναδέλφων χρησιμοποιούν αυτές τις σημειώσεις. Δεν είναι σωστό λοιπόν να αναφέρεστε σ’ αυτό.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ –ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Άλλο προφορικώς και άλλο γραπτώς.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Παρακαλώ, κύριε συνάδελφε! Επιτρέπεται λοιπόν η χρήση των σημειώσεων και ο κύριος Υπουργός, θα έλεγα, ότι προετοιμασθείς για την επερώτησή σας εκδηλώνει το σεβασμό του προς το Κοινοβούλιο και δείχνει και τη σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζει την επερώτησή σας.
Επειδή ο κ. Γεωργιάδης, κύριε Πρόεδρε, ανακοίνωσε ότι θα μιλήσετε…
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Αργότερα, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Αργότερα. Το ακούσατε, κύριε Γεωργιάδη; Ο Πρόεδρος θα μας πει πότε θέλει να μιλήσει.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ –ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Επειδή πάντα μιλάει, γι’ αυτό το είπα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Κατά τον Κανονισμό. Ο Πρόεδρος θα ζητήσει το λόγο όταν έρθει η ώρα.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, εγώ παρακολουθώ με ενδιαφέρον τις ομιλίες όλων των συναδέλφων και θέλω να ακούσω και τους άλλους συναδέλφους του ΛΑ.Ο.Σ…
ΣΠΥΡΙΔΩΝ –ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Μας αρέσει να σας ακούμε, κύριε Πρόεδρε.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Παρότι είναι κατά το ήμισυ Λευκάδιος ο κ. Γεωργιάδης, θέλω να ακούσω και τους άλλους.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κι άλλος Λευκάδιος θα μιλήσει μετά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ήρθε η ώρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να περάσουμε στις δευτερολογίες των συναδέλφων. Πρώτος έχει το λόγο για να δευτερολογήσει ο κ. Ιωάννης Κοράντης.
Κύριε συνάδελφε, έχετε το λόγο για πέντε λεπτά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΡΑΝΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα ήθελα, αν μου επιτρέπετε, να σχολιάσω ορισμένα σημεία από την ομιλία, την παρέμβαση του αναπληρωτή Υπουργού Εξωτερικών κ. Δρούτσα.
Αναφέρθηκε πρώτα απ’ όλα στις συμφωνίες χαμηλής αντιπαλότητας που διαπραγματευθήκαμε και υπογράψαμε με την Τουρκία και στη συναφή ατμόσφαιρα, αλλά νομίζω ότι αυτή η σχετική ατμόσφαιρα εξεμέτρησε το ζην, κύριε Υπουργέ, εδώ και χρόνια, ήδη επί της προηγούμενης κυβερνήσεως ΠΑ.ΣΟ.Κ.
(DP)
(MB)
Αναφερθήκατε, επίσης, στη βελτίωση του κλίματος στο στρατιωτικό επίπεδο. Τρομάζω με τα επίσημα στοιχεία τα οποία μας έδωσε ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας ο κ. Βενιζέλος, τα οποία ο ίδιος, όταν η Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων και Άμυνας στη Βουλή επισκέφθηκε το ΓΕΕΘΑ προ εβδομάδων, χαρακτήρισε ανησυχητικά ως δηλωτικά της έντασης στο Αιγαίο και όταν βλέπουμε ότι σήμερα εισχώρησαν πετώντας σε ύψος 270 μέτρων τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη στο πεδίο βολής Άνδρου όπου διεξήγετο άσκηση, όπως ξέρετε, και με κίνδυνο να συμβεί κάτι το πολύ άσχημο. Επομένως, δεν βλέπω πού υπάρχει μείωση αυτής της εντάσεως. Προφανώς έχουμε μία εντελώς διαφορετική αντίληψη η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και εμείς οι υπόλοιποι, τουλάχιστον εμείς του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού.
Είπατε ότι η μόνη διαφορά είναι για την υφαλοκρηπίδα. Είναι αντικείμενο συζητήσεως στα πλαίσια των διερευνητικών επαφών που διεξάγονται εδώ και χρόνια και έχουν φθάσει τις κάποιες δεκάδες συναντήσεις. Μόνο; Μα, αν δεν κάνω λάθος η Τουρκία, κύριε Υπουργέ, συνδέει αυτό το θέμα με εκείνο των γκρίζων ζωνών. Και εκεί άλλωστε είναι που κολλήσαμε.
Και να θυμίσω, επίσης, ότι αν η υφαλοκρηπίδα είναι για εμάς –και πολύ σωστά- το μοναδικό νομικό θέμα το οποίο τίθεται προς διαπραγμάτευση το Ελσίνκι –δυστυχώς- του 1999, σας θυμίζω, κάνει αναφορά για επίλυση συνοριακών διαφορών και άλλων συναφών θεμάτων. Αυτά είναι που μας κυνηγάνε χρόνια, κύριε Υπουργέ –και το ξέρετε- και που βρίσκουν τη ρίζα τους στη Μαδρίτη του 1997.
Συνεπώς, καλή η αισιοδοξία, καλή η αυτοπεποίθηση, καλή η διαβεβαίωση ότι το μόνο που διαπραγματευόμαστε είναι η υφαλοκρηπίδα, αλλά δεν βλέπω καμία πρόοδο.
Θα ήθελα να αναφερθώ, αν μου επιτρέπετε, στο μειονοτικό. Ο συνάδελφος Αλέκος Χρυσανθακόπουλος έθιξε ήδη το θέμα μιας επιστολής –ασφαλώς πρέπει να τη γνωρίζετε- την οποία απέστειλε ο Πρόεδρος της λεγόμενης Συμβουλευτικής Επιτροπής Τούρκων Δυτικής Θράκης που έστειλε σε όλες τις πρεσβείες εδώ πέρα στην Αθήνα. Άλλωστε με ξένους συναδέλφους είχαμε την ευκαιρία να το συζητήσουμε. Δεν ήταν και μία ιδιαίτερα συμπαθητική ευκαιρία, αν θέλετε, για μία τέτοια συζήτηση. Την επιστολή την υπογράφει ο Πρόεδρος ο ψευτομουφτής Ξάνθης Αχμέτ Μετέ, μετέχουν δύο Βουλευτές ως γνωστόν του κόμματός σας ο κ. Χατζηοσμάν και ο κ. Μαντατζή και τι ζητάει; Πολύ απλά και λίγα πράγματα, αλλά πολύ ενδιαφέροντα και προσβλητικά, θα έλεγα, για την ελληνική πολιτεία.
«Άμεση εφαρμογή των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την τουρκική Ένωση Ξάνθης». Υπενθυμίζω ότι το αρμόδιο Εφετείο κήρυξε ξανά παράνομη την εν λόγω Ένωση.
«Ζητάει να επιτραπεί η εκλογή των Μουφτίδων, να σταματήσει η υλοποίηση του νόμου 3536/2007 για τον διορισμό ιεροδασκάλων και να αρθούν οι περιορισμοί στους χώρους λατρείας, όπως ο περιορισμός στο ύψος των μιναρέδων». Αυτά τα διαβάζω από την επιστολή.
«Να αποδοθεί άμεσα η ιθαγένεια σε σχεδόν 60.000 μέλη της μειονότητας συμπεριλαμβανομένων αυτών που ζουν στο εξωτερικό». Μιλάει, επίσης, να εφαρμοστεί μειονοτικό καθεστώς των Τούρκων που ζουν στα νησιά της Ρόδου και της Κω.
Βεβαίως, δεν είναι η πρώτη φορά που το ακούμε, κύριε Υπουργέ. Το είχαμε ξανακούσει πριν από αρκετά χρόνια, όταν είχε πραγματοποιηθεί η Σύνοδος του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης στο Μπακού και η Τουρκία είχε προβάλει τότε για πρώτη φορά –μιλάμε για πριν από 5-6 χρόνια, αν θυμάμαι καλά- θέμα τουρκικής μειονότητας στο Ρόδο και στην Κω. Ιδού τώρα μας ξανάρχεται, αλλά μας ξανάρχεται εκ των ένδον. Δεν ξέρω πως θα αντιδράσετε. Δεν ανακατεύομαι στα εσωκομματικά, αλλά διερωτώμαι πως θα αντιδράσετε έναντι των ξένων συναδέλφων εδώ στην Ελλάδα.
Τέλος, ως προς το Κυπριακό δεν θέλω να επεκταθώ πάρα πολύ διότι ήδη καλύφθηκε –νομίζω- επαρκώς. Απλά θα σημείωνα ότι αν χάσαμε κάποιες ευκαιρίες, κύριε Υπουργέ, πρόσφατα στις Βρυξέλλες, είναι το ότι δεν μπορούμε να απαιτούμε από ξένους να είναι πιο φιλέλληνες ή φιλοκύπριοι, αν προτιμάτε από εμάς τους ίδιους.
Όσο δε αφορά για τις διαπραγματεύσεις, βεβαίως δεν ξέρουμε πάρα πολλά. Ακούμε ορισμένα πράγματα, αλλά αυτά τα οποία ακούμε ομολογώ εμένα τουλάχιστον με παραξενεύουν για κάποιες υποχρεωτικές εκ περιτροπής προεδρίες Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, για στάθμιση ψήφων ανάλογα με την εθνική προέλευση των κατοίκων, για εναλλασσόμενες πλειοψηφίες, για ξένους δικαστές…
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Παρακαλώ να ολοκληρώσετε, κύριε συνάδελφε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΡΑΝΤΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Είμαστε στις δευτερολογίες, δεν μπορεί να υπάρχει ανοχή στο στάδιο αυτό.
(DE)
(DP)
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΡΑΝΤΗΣ: Ευχαριστώ πάρα πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Συμπληρώνω απλά, θέτοντας -επαναλαμβάνοντας, μάλλον- τα δύο ερωτήματα, τα πάγια τα οποία θέτουμε κάθε φορά: Θα δεχθεί η Κυβέρνηση και βεβαίως και τα υπόλοιπα Κόμματα να τεθούν στην κρίση του ελληνικού λαού με δημοψήφισμα, για να ακουστεί η γνώμη όλων των Ελληνίδων και όλων των Ελλήνων, το θέμα της εντάξεως της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το θέμα της Σλαβομακεδονίας; Απλά πράγματα.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόρης Νιώτης): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Ο κ. Αλέξανδρος Χρυσανθακόπουλος έχει το λόγο.
Έχετε στη διάθεσή σας τρία λεπτά, κύριε συνάδελφε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριοι συνάδελφοι, με λύπη μου δεν άκουσα τίποτα εκ μέρους της Κυβέρνησης και του κυρίου Υπουργού να εκφέρεται ως πολιτική απάντηση στα θέματα που έθιξα, τα οποία ήταν σαφή και συγκεκριμένα και νομίζω ότι ήταν δύσκολο να απαντηθούν, διότι οι απαντήσεις απαιτούν να φύγει η Κυβέρνηση από τη μυστική διπλωματία και να έχει μια διάφανη εξωτερική πολιτική.
Γιατί το λέω αυτό; Διότι αν η Κυβέρνηση απέρριψε την επιστολή Ερντογάν με σαφή και κατηγορηματικό τρόπο, θα ήταν τιμή της να γνωστοποιηθεί στον ελληνικό λαό. Εάν, όμως, συγκαλύπτει αυτή την επιστολή που αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λοζάνης και γενικότερα δημιουργεί ζητήματα -γιατί αυτά τα διαβάζουμε από τον τουρκικό Τύπο, δεν τα διαβάζουμε από σας- από εκεί ξεκινάει όλο το ζήτημα.
Εσείς δεν είστε καθόλου σαφείς. Είστε ασαφείς. Και δεν είναι σοφόν το ασαφές. Δεν είπατε τίποτα για τη στάση του Αμερικανού Προξένου. Δεν υπάρχει αυτί για τον συγκεκριμένο κύριο που να τραβηχτεί. Υπάρχει μια σχέση υποτέλειας απέναντι στην υπερδύναμη. Δεν υπάρχει αξιοπρέπεια. Δεν υπάρχει εθνική υπερηφάνεια.
Μας προκαλεί ο κ. Ερντογάν. Καλεί τον Γκρουέφσκι και του λέει: «Σας λέμε «Μακεδονία». Έτσι είστε, έτσι πρέπει να λέγεστε και να χτυπιέται η Ελλάδα». Και μας προκαλεί ο κ. Ερντογάν, στη συνέχεια, στον Ομπάμα, όπου θέτει ζήτημα Θράκης.
Και προσέξτε τα ζητήματα, αν νομίζετε ότι μόνο οι Έλληνες δικαστές θα δίνουν τη μάχη και θα πετάνε στα σκουπίδια, θα απορρίπτουν αποφάσεις. Με την απόφαση 477 του Απρίλη του 2009 το Τριμελές Εφετείο Θράκης απέρριψε την αίτηση που έχουν υποβάλει μειονοτικοί, μεταξύ των οποίων δύο Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Και εδώ πρέπει θα ξεκαθαρίσουμε το λογαριασμό, εάν τολμήσουν οι εν λόγω κύριοι να πάνε σε διεθνή όργανα να καταγγείλουν την Ελλάδα, θα είσαστε υπόλογοι. Δεν λέω τη λέξη μειοδότες. Ελπίζω να μη φθάσουμε εκεί.
Εμείς σας προειδοποιήσαμε και προεκλογικά για τον Μάντατζη και τους υπολοίπους. Κωφεύσατε ψηφοθηρώντας. Δεν παίζουνε με την εθνική κυριαρχία για μια χούφτα ψήφων. Διότι στα αιτήματα της μειονότητας είναι και να αρθεί το 3%, που το έθεταν με τον υποσχόμενο νόμο, το νόμο για την υπόθεση των εκλογών των Βουλευτών.
Και επίσης, να σας πω και κάτι άλλο. Εάν υπάρξει κίνηση τροποποίησης του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, για να γίνουν υποχρεωτικά δεκτές οι γνωμοδοτήσεις αυτού του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αυτό θα είναι καθαρά μειοδοσία.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόρης Νιώτης): Παρακαλώ, ολοκληρώστε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ολοκληρώνω με τα εξής δύο θέματα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόρης Νιώτης): Όχι, δύο θέματα. Δεν υπάρχουν δύο θέματα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Δύο θέματα με μία λέξη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόρης Νιώτης): Δεν γίνεται έτσι.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Έθεσα την ερώτηση, αν αναγνωρίζεται μακεδονική γλώσσα στον Ο.Η.Ε. Και έχω το έγγραφο μπροστά μου. Εμφανίζεται ως επίσημη γλώσσα, μία γλώσσα που λέγεται «γιαζίκ» κατά το ρώσικο «γιαζίκ». Είναι ακριβώς στη ρώσικη-σλάβικη διάλεκτο. Και είναι μία σλάβικη γλώσσα. Και εσείς αφήνετε να αναγνωρίζεται ως μακεδονική.
Ο δε κ. Ντάνιελ Φριντ -και τελειώνω με αυτό- ο Βοηθός, όπως γνωρίζετε εσείς, το 2008 Υπουργός Εξωτερικών των Η.Π.Α., είπε καθαρά: «Η γλώσσα διδάσκεται στη Σχολή των Διπλωματών του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, είναι μακεδονική, όπως και η εθνότητα είναι μακεδονική».
Αν δεν ορθώσετε το ανάστημα της ύπαρξής μας -και εμείς δίνουμε αυτή τη μάχη της αφύπνισης- όλο αυτό το σιωπηλό, σκοτεινό δρομολόγιο που έχετε ακολουθήσει στην άκρη του τούνελ θα έχει ένα δράκο. Αυτός θα είναι ο ελληνικός λαός και οι ερινύες -τελειώνω με αυτή τη φράση- στις οποίες σας καταδικάζει ο Μιχάλη Χαραλαμπίδης στο τελευταίο του βιβλίο «ΑΠΟ ΤΟ ΠΑ.ΣΟ.Κ. ΣΤΟ ΚΚΚΑΣΟΡ, Ο ΕΚΦΥΛΙΣΜΟΣ ΕΝΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ ΜΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΝΤΟΤΗΤΑΣ».
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αλέξανδρος Χρυσανθακόπουλος καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόρης Νιώτης): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
(NP)
(4DE)
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ο Μιχάλης ο Χαραλαμπίδης μέσα σε αυτά τα αρχικά του ΚΚΑΣΟΡ περιλαμβάνει και τον Οτσαλάν. Και επειδή έχω υπογράψει όλες τις επιστολές και της Μαδρίτης και όλης της εσωκομματικής αντιπολίτευσης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για τα εθνικά ζητήματα σε όλη την ιστορική διαδρομή, να ξέρετε ότι είμαι μεν Βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ., αλλά κρατάω ακέραιη –και αισθάνομαι περηφάνια γι’ αυτό- τη συνείδησή μου ως πατριωτικό ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόρης Νιώτης): Το λόγο έχει ο Βουλευτής κ. Κυριάκος Βελόπουλος για τρία λεπτά.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Υπουργέ, σας είπα ότι στην πρωτολογία μου θα σας πω τι δεν κάνατε σωστά. Τώρα θα σας πω τι κάνατε λάθος. Γιατί κάνατε λάθη και λεκτικά και ουσιαστικά.
Μπερδεύετε τον εθνικισμό με το σοβινισμό, κύριε Υπουργέ. Αδιανόητο! Ποιοι εθνικιστές οι Σκοπιανοί; Αυτοί διεκδικούν εδάφη ειρηνικά! Άλλο σοβινισμός, ιμπεριαλισμός, μιλιταρισμός και άλλο το να αγαπάω τον έθνος μου, την πατρίδα μου! Εκτός εάν μπερδεύετε το nationalism, που είναι ο διεθνής όρος στην κοινωνιολογία, που προέρχεται από το nascor, που σημαίνει γεννώ και υπάρχει γενετική ρίζα. Άλλο πράγμα η λέξη εθνικισμός στα ελληνικά, άλλο το nationalism, κύριε Υπουργέ.
Δεύτερο λάθος. Με ποιους συνομιλούμε και εσείς, αλλά και η Νέα Δημοκρατία; Ξέρετε; Σας το είπα στην Επιτροπή. Το VEMERO είναι η Χρυσή Αυγή των Σκοπίων, οι άνθρωποι που είναι γεννημένοι σοβινιστές, οι άνθρωποι που είναι γεννημένοι φανατικοί. Άρα, τι χρείαν έχουμε διαλόγου με σοβινιστές, μιλιταριστές; Και όταν ακούω το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και το Κ.Κ.Ε. να ομιλεί για το λαό των Σκοπίων, να τους υπενθυμίσω ότι αυτοί ψηφίζουν το VEMERO. Καλός ο λαός των Σκοπίων, καλοί άνθρωποι οι Σκοπιανοί, αλλά ψηφίζουν σοβινιστικό κόμμα. Ποιος δημοκρατικός λαός θα μπορούσε να ψηφίζει ένα σοβινιστικό κόμμα;
Άλλο λάθος. Σας είπα για επιθετική εξωτερική πολιτική. Οι Βούλγαροι έχουν πρόβλημα με τα Σκόπια. Κάνατε μια παρασκηνιακή συμφωνία μαζί τους γι’ αυτό το θέμα; Είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και αυτοί. Γιατί να είστε «ο κακός» εσείς ή μάλλον όχι εσείς, η Κυβέρνησή σας; Πιέστε τους Βουλγάρους να κάνουν στάση αυτοί και έχουν στάση επί της ουσίας, με τη «Μακεδονία του πυρήνα».
Αυτή είναι η επιθετική εξωτερική πολιτική που θέλω εγώ, που θα ήθελε ο ελληνικός λαός. Όχι όπλα, όχι μάχες, αλλά διπλωματικές νίκες, έστω και παρασκηνιακές. Μπορούμε να τις κάνουμε. Αυτό σας είπα στην πρωτολογία μου.
Συνεχίζω. Σας άκουσα εδώ μέσα να ομιλείτε για μουσουλμανική μειονότητα. Ποιος το είπε αυτό; Η Συνθήκη της Λωζάνης ορίζει μουσουλμανικές μειονότητες. Από μία βλακώδη μετάφραση από τα γαλλικά πρακτικά συνεχίζουμε να αναπαράγουμε το λάθος. Οι Πομάκοι είναι μουσουλμάνοι Τούρκοι δηλωθέντες, επειδή τους καπελώνουν κάποιοι κύριοι; Το ίδιο και οι αθίγγανοι, που πήγε και τους επισκέφθηκε για τους δικούς του λόγους –και καλά κάνει- και ο Αμερικανός;
Συνεχίζω. Είπατε ότι βλέπετε μακρύτερα. Εγώ συμφωνώ. Το πρόβλημα είναι ότι έχετε πρεσβυωπία. Δεν βλέπετε κοντά! Κοντά, κύριε Υπουργέ! Τώρα τι κάνουμε; Σήμερα! Εδώ είναι το πρόβλημα. Όχι μετά από δέκα-είκοσι χρόνια!
Και επειδή πιέζει και ο χρόνος, έρχομαι στο άρθρο 19 του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας. Δεν μας είπατε τίποτα. Γιατί ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε δηλώσει ότι θα το αλλάξει. Αλλαγή σημαίνει έλευση Σκοπιανών και Τούρκων με ιθαγένεια, με περιουσιακά δικαιώματα. Θα το κάνετε;
Θα σας υπενθυμίσω τι είπε ο Θεόδωρος Πάγκαλος, Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, πριν από μερικά χρόνια για το προξενείο. Μην τα ξεχνάτε αυτά! Το απεκάλεσε «φωλιά εχιδνών»! Αν δεν ξέρετε τι σημαίνει, έχιδνες είναι τα φίδια, τα ερπετά. Τα φίδια ή τα πατάς στο κεφάλι ή τα διώχνεις από εκεί που είναι. Υπάρχουν τρόποι.
Κλείνω, λέγοντας ότι ο σοσιαλιστής Λορέν Φαμπιούς, Πρωθυπουργός του Μιτεράν, είπε ότι η Τουρκία δεν έχει δικαίωμα να οραματίζεται την Ευρωπαϊκή Ένωση και ούτε έχει δικαίωμα να λέγεται ευρωπαϊκή χώρα. Εσείς επιμένετε. Επιμένετε περιέργως.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Να απαντήσω στο Κ.Κ.Ε.. Κύριε Πρόεδρε, ζητώ συγνώμη, αλλά πρέπει να απαντήσω στο Κ.Κ.Ε.. Μίλησε ο κ. Χαλβατζής για γεωγραφικό προσδιορισμό των Σκοπιανών. Να κάνω ένα ερώτημα: Οι Κομμουνιστές των Σκοπίων συμφωνούν μαζί σας; Γιατί εξ όσων γνωρίζω οι Κομμουνιστές των Σκοπίων λένε ότι είναι Μακεδόνες. Άρα, ας κοιτάξουμε τι λένε και τα κόμματα τα εφάμιλλα, τα αλληλέγγυα.
Για το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να πω ότι την εποχή του Ρήγα Φεραίου…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόρης Νιώτης): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε. Πολύ φοβούμαι ότι δεν μπορείτε να απαντήσετε σε όλα τα θέματα.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κλείνω εδώ, κύριε Πρόεδρε.
Να απαντήσω, λοιπόν, στον κύριο Δρίτσα πως όταν υπήρχε ο Ρήγας Φεραίος, υπήρχε οθωμανική αυτοκρατορία.
Και να απαντήσω στον κύριο Ευθυμίου ότι τώρα έχουμε άλλες διαστάσεις. Φίλος ο κ. Ευθυμίου, όμως φιλτάτη η αλήθεια!
Είπατε για εξοπλισμούς. Έχετε απόλυτο δίκιο. Ο Ανδρέας Παπανδρέου –γιατί και εγώ προέρχομαι από το χώρο τον κεντρώο- έκανε υπερβάσεις τεράστιες ως προσωπικότητα. Δεν μπορούμε να το ξεχνάμε αυτό. Είπε πολλά πράγματα και έκανε πολλά περισσότερα. Οι επόμενες κυβερνήσεις, όμως, με τους S 300, με τα PATRIOT, που όπως ξέρετε υπολειτουργούν, με τα υποβρύχια που γέρνουν, με τα απάτσι που είναι από το…
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επαναληπτικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόρης Νιώτης): Σας παρακαλώ, ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε!
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: ....και με τις μίζες των εξοπλισμών διέγραψαν, δυστυχώς, την καλή πορεία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. των πρώτων ετών.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
(BA)
(NP)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Το λόγο έχει ο Βουλευτής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Ηλίας Πολατίδης για τρία λεπτά.
ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας είπε ότι στην εξωτερική πολιτική τα τελευταία δέκα-δεκαπέντε χρόνια έχουμε κάνει άλματα και είμαστε καλύτερα. Θέλω να πω: έχουν σταματήσει οι παραβιάσεις στο Αιγαίο; Έχουν σταματήσει οι υπερπτήσεις στο Αγαθονήσι και στο Φαρμακονήσι; Έχει σταματήσει η Τουρκία να θέτει ζήτημα γκρίζων ζωνών; Μπορούν οι Έλληνες πολίτες να πάνε στα Ίμια; Υπάρχει άλλο μέρος του κόσμου που οι ψηφιακοί χάρτες του ναυτικού των ΗΠΑ, εκτός από το Ανατολικό Αιγαίο, να μην έχουν καθορισμένα σύνορα; Να υπάρχουν δηλαδή δυο χώρες οι οποίες να μην έχουν καθορισμένα σύνορα; Υπάρχει άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που να απειλείται με CASUS-BELLI; Όλα αυτά έγιναν τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, τα οποία η Νέα Δημοκρατία προφανώς θεωρεί ότι είναι μια βελτίωση καταστάσεων. Έχουν μειωθεί οι χώρες, οι οποίες έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια ως Μακεδονία; Και εδώ έχει μεγάλο ενδιαφέρον να μας πει επιτέλους η Νέα Δημοκρατία: αυτό το «γεωγραφικός όρος» και ο «προσδιορισμός» και όλα αυτά τα φληναφήματα πού ακριβώς διαφέρουν με το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Ας μας πει επιτέλους η νέα-Νέα Δημοκρατία πού ακριβώς διαφωνεί με το ΠΑ.ΣΟ.Κ., γιατί εδώ πέρα βλέπουμε πλήρη ταύτιση. Και απαντώ και στον κ. Ευθυμίου, ο οποίος είπε «γιατί κατηγορούμε τη Νέα Δημοκρατία». Μα, αφού συνεχίζει την πολιτική της. Η πολιτική του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ακριβώς η συνέχεια της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας. Άρα, όταν απαντάμε στη Νέα Δημοκρατία, απαντάμε και στο ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Και για το ΚΚΕ να πω, ότι η θέση που εκφράζει στο σκοπιανό, είναι ακριβώς η θέση του STATE DEPARTMENT. Τέτοια ταύτιση πλήρης με το STATE DEPARTMENT! Το μοναδικό θέμα, φαντάζομαι, που το ΚΚΕ ταυτίζεται με την αμερικανική πολιτική, είναι το σκοπιανό.
Να κάνω κάποιες ερωτήσεις. Οι δηλώσεις του κ. Λοβέρδου και η πρόσκλησή του να αναζητήσουν οι σκοπιανοί τις περιουσίες τους στην Ελλάδα στα ελληνικά δικαστήρια, ισχύουν ναι ή όχι; Με το Βάσκο Γκλιγκόριεβιτς τον ακτιβιστή, ο οποίος αναγνωρίζει πράγματι ότι οι Σκοπιανοί είναι Σλάβοι και δεν έχουν καμία σχέση με την Ελλάδα, τι θα γίνει; Με τους Έλληνες των Σκοπίων τι ακριβώς θα κάνετε; Θα υπερασπιστείτε ποτέ τα ανθρώπινα δικαιώματά τους; Με τις παρενοχλήσεις του αεροπλάνου του Υπουργού Εθνικής Αμύνης όταν πήγε στην Κύπρο, τι ακριβώς θα κάνετε; Με τις παρενοχλήσεις πάλι στην άσκηση που έγινε σήμερα στην Άνδρο, τι θα κάνετε; Η άσκηση «Νικηφόρος» θα επανέλθει; Θα ξαναγίνει;
Το ενιαίο αμυντικό δόγμα του Ανδρέα Παπανδρέου, στον οποίο ισχύει το κατσιφάριο ρητό «ότι δεν θα σας ήξερε ο θυρωρός της πολυκατοικίας σας», ισχύει ή δεν ισχύει; Για τις δηλώσεις του κ. Νταβούτογλου στο Σαράγιεβο ότι «η καλύτερη περίοδος των Βαλκανίων ήταν αυτή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας», εξακολουθείτε να τις πιστεύετε; Γιατί βλέπουμε ότι και η κ. Δραγώνα στα διάφορα πονήματά της…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ολοκληρώστε παρακαλώ, κύριε συνάδελφε.
ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: …περί μεγαλείου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ταυτίζεται με τον κ. Νταβούτογλου. Υπήρξε κάποιο λάθος στο σχέδιο Ανάν; Διότι ήσασταν εκ των βασικών συντακτών του. Και τι θα κάνετε τελικά με ένα πολύ βασικό θέμα, το οποίο πληγώνει όλους τους Έλληνες, αλλά ιδιαιτέρως αυτούς τους προσφυγικής καταγωγής; Θα καταθέσετε πάλι στεφάνι στο αρχισφαγέα και σωβινιστή Κεμάλ Ατατούρκ, ή επιτέλους θα πείτε και ένα «όχι» στην εξωτερική σας πολιτική;
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε αυτό το σημείο έχει ζητήσει το λόγο ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής κ. Απόστολος Κακλαμάνης, ο οποίος κατά τον Κανονισμό έχει το λόγο για δέκα λεπτά.
ΑΔΩΝΙΣ-ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Και επιβεβαιώθηκα!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Να μη χαλάσω το χατίρι του κ. Γεωργιάδη και του κ. Χρυσανθακόπουλου, είναι εξ’ ημισείας, γιατί μαζί και οι δύο τους κάνουν έναν Λευκαδίτη.
Νομίζω ότι ένας τρίτος, ένας απλός πολίτης που θα παρακολουθούσε αυτή τη συζήτηση, θα ήθελε να ενημερωθεί για τις απόψεις ενός από τα πέντε κόμματα του Κοινοβουλίου για τα εθνικά θέματα που απασχολούν ολόκληρο τον ελληνικό λαό.
(ZE)
(BA)
Ειλικρινά πιστεύω ότι δεν θα μπορούσε να κατανοήσει πώς από τον Νταβούτογλου, που άκουσα από τον τελευταίο συνάδελφο ότι κάτι είπε και που εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να το αναδείξουμε εδώ και να συζητήσουμε επ’ αυτού. Μέχρι κάτι που εγώ απορώ διότι και ως έμπειρος διπλωμάτης ο έτερος συνάδελφος ο κ. Κοραντής γνωρίζει ότι δεν υπάρχει καλύτερη υπηρεσία σ’ αυτόν τον πόλεμο προπαγάνδας που γίνεται για τη διαμόρφωση μιας διεθνούς κοινής γνώμης που θα πιστεύει ότι αυτά τα φληναφήματα περί τουρκικής μειονότητος στη Θράκη έχουν βάση, δεν υπάρχει νομίζω σημαντικότερο. Και φυσικά καμία πρόθεση δεν μπορώ να αποδώσω σ’ αυτό αν και ακούσαμε πολλά μέχρι αμφισβήτηση και του πατριωτισμού καθενός εδώ που εκπροσωπούμε επιτέλους Έλληνες πολίτες. Και δεν δικαιούται κανείς να υπαινίσσεται για κανέναν εδώ πέρα ότι μπορεί να διακατέχεται από αισθήματα εθνικής μειοδοσίας!
Εδώ ακούω τους συναδέλφους. Κανένα Κόμμα πλην του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτόν τον τόπο, για τη χώρα, για το μέλλον της! Μήπως, αγαπητοί συνάδελφοι, υπερβάλλετε το λιγότερο; Μήπως πρέπει να ξαναπώ αυτό που είπα στον Κοινοβουλευτικό σας Εκπρόσωπο, τον κ. Ροντούλη, την προηγούμενη εβδομάδα «Μέτρον άριστον»;
Και ακούω από τον παλαιότερο και εξακολουθεί για μένα να είναι φίλος παρά τον πολιτικό δρόμο που ακολουθεί. Δεν είναι πράγματα αυτά χρήσιμα, αν θέλετε, για ζητήματα για τα οποία δεν δικαιούται κανείς να αμφισβητήσει το ενδιαφέρον σας.
Υπάρχει, λοιπόν, αγαπητέ κύριε συνάδελφε, κύριε Κοραντή, μια συμβουλευτική επιτροπή που θέλει να αναχθεί, να αναγνωριστεί, να συζητούνται οι πρωτοβουλίες της και οι δραστηριότητές της ωσάν να πρόκειται για ένα κράτος εν κράτει. Αυτό, λοιπόν, ό,τι λέει ό,τι γράφει ό,τι διακηρύσσει αυτή η ομάδα των έξαλλων και κατευθυνόμενων προφανώς σε συνεργασία με τον πρόξενο της Τουρκίας στην Κομοτηνή, κυρίων που είναι ελεύθεροι σε μια δημοκρατική χώρα, όπως είναι η Ελλάδα, να διατυπώνουν οποιαδήποτε άποψη έχουν και θέλουν. Έ, αυτές τις απόψεις, εμείς θα τις κάνουμε θέμα συζήτησης σ’ αυτό το επίπεδο στο Εθνικό Κοινοβούλιό μας; Και πιστεύουμε ότι προσφέρουμε πραγματικά υπηρεσία σε μια εθνική υπόθεση με τέτοια επιχειρηματολογία; Ή όταν γνωρίζετε ότι είναι πάγια η θέση της χώρας μας σε ό,τι αφορά την επέκταση των χωρικών μας υδάτων είναι δικαίωμά μας αναγνωρισμένο από το Διεθνές Δίκαιο της Θαλάσσης και δεν δεχόμαστε καμία έκπτωση αυτού του δικαιώματος.
Σεις, λοιπόν, ρωτάτε εδώ -σαν να έχετε υπόψη σας ότι συζητούμε κάτι διαφορετικό στην εξωτερική μας πολιτική- αν έχουμε πράγματι αυτή την άποψη ακόμη και αυτή τη θέση. Ακούστε: Μπορεί σε κάποιες γειτονιές, σε κάποια χωριά, κάποιοι απληροφόρητοι πολίτες που οφείλουμε να σεβόμαστε και την έλλειψη ενημέρωσής τους για την οποία προφανώς εμείς τα Κόμματα, η πολιτεία, το σύστημα ενημέρωσης που έχουμε αποδεχθεί και έξω από τη συνταγματική, αν θέλετε, επιταγή, μπορεί να τους διατηρεί σε κατάσταση ελλιπούς ενημέρωσης, μπορεί να εντυπωσιάζονται όταν ακούν τέτοιες απόψεις. Αλλά πιστεύω ότι κανένας μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα δεν δικαιούται να υπαινίσσεται ότι διακατέχεται οποιοσδήποτε άλλος από σκέψεις και αισθήματα εθνικής μειοδοσίας.
(GM)
ZE
Αυτήν την έκφραση, αγαπητοί συνάδελφοι, οφείλετε να την πάρετε πίσω. Εάν δεν την πάρετε, εγώ σας την επιστρέφω. Διότι καμιά φορά κανείς ενδιαφερόμενος πραγματικά για μία εθνική υπόθεση ενδεχομένως τη βλάπτει εάν με τον τρόπο που την υπερασπίζεται δεν βοηθά στην προώθησή της.
Ο φίλος μου ο κ. Χρυσανθακόπουλος εμνείσθη τον Οτσαλάν με εκείνη την εντελώς λαθεμένη πρωτοβουλία που εκατόν ογδόντα τόσοι συνάδελφοι –πολλοί δεν είναι στην Αίθουσα αυτή πλέον- μεταξύ των οποίων και έμπειροι μάλιστα -λείπουν εδώ οι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας και δεν θέλω να αναφέρομαι σε απόντες- ούτε λίγο ούτε πολύ καλούσαν την κυβέρνηση της χώρας να υποδεχθεί τον κ. Οτσαλάν στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, όπου φυσικά θα επεκαλείτο το πανεπιστημιακό άσυλο.
Κι έτσι όπως πίστευε κάποιος πατριώτης –δεν αμφισβητώ κανενός τον πατριωτισμό- με την αφελή αυτή σκέψη βεβαιότατα ένας πόλεμος με την Τουρκία θα την διέλυε την Τουρκία, θα κατέρρεε η Τουρκία, διότι οι Κούρδοι και οι άλλες μειονότητες βέβαια θα ξεσηκώνονταν. Μα, αυτή είναι υπεύθυνη πολιτική για την αντιμετώπιση κρίσιμων εθνικών θεμάτων; Όπως αυτά που ακούμε -και τα έλεγαν και αρκετοί άλλοι στο παρελθόν που δεν είναι σε αυτήν την Αίθουσα- για τα Σκόπια; Το θέμα το λύνουμε εάν μπούμε μέσα και τελειώνει το θέμα.
Κύριοι, να μην ξεχνάμε, η τραγωδία των λαών της Γιουγκοσλαβίας, η τραγωδία - έργο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ ξεκίνησε από μία λογική του 1989, ότι θα μπορούσε στο Κόσσοβο να ανακληθεί ένα καθεστώς αυτονομίας το οποίο προϋπήρχε. Αυτή ήταν η δυστυχώς μη ανακινούμενη -σε όσους δικαίως αγανακτούν για αυτό το μακελειό δίπλα μας- αφετηρία της τραγωδίας, από την οποία η κυβέρνηση τότε του ΠΑΣΟΚ, παρόλο ότι από πολλές πλευρές εβάλετο, κατόρθωσε να αφήσει έξω από αυτήν τη χώρα μας. Και είναι η πρώτη φορά, κύριε Πρόεδρε, σε μία περιοχή που κάθε δύο γενιές έχουμε κι έναν πόλεμο και μία αναδιάταξη συνόρων, που η Ελλάδα έμεινε έξω από τον πόλεμο και την αιματοχυσία. Και αυτό οφείλεται στην κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη του ΠΑΣΟΚ και στον Υπουργό Εξωτερικών, τον σημερινό Πρωθυπουργό, τον Γιώργο Παπανδρέου!
Ας αφήσουμε, λοιπόν, τις ατεκμηρίωτες εντυπωσιακές προφανώς καταγγελίες και να δούμε όλοι μαζί πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτά τα μεγάλα ζητήματα.
PM
(4GM)
Κύριε Πρόεδρε, θέλω να κλείσω απευθυνόμενος στον κύριο Υπουργό και θέτοντάς του ένα ζήτημα. Νομίζω ότι αυτά τα θέματα θα έπρεπε να τίθενται ώστε να ενθαρρύνεται και να στηρίζεται η Κυβέρνηση ώστε να αντιμετωπίζει τα υπαρκτά προβλήματα. Είναι μία νέα Κυβέρνηση που έρχεται έπειτα από πεντέμισι χρόνια. Δυστυχώς η ατζέντα για την υπόθεση της Θράκης σε ζητήματα παιδείας και σε ζητήματα αρμοδιότητας του Υπουργείου Εσωτερικών κατέστη περίπου ατζέντα Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδος και Υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας με κέντρο των εξελίξεων το τουρκικό Προξενείο της Θράκης.
Κύριε Υπουργέ, προχθές ο εν Θεσσαλονίκη Αμερικανός πρόξενος περιόδευσε στη Θράκη όπου εξ’ όσων γνωρίζω δεν υπάρχει καμιά κοινότητα Αμερικανών πολιτών για την οποία να ενδιαφέρεται. Σύμφωνα με τη διεθνή σύμβαση του Μονάχου για το ρόλο και τις αρμοδιότητες των προξενικών αρχών οφείλει πραγματικά ο κάθε πρόξενος να εξυπηρετεί τους ομοεθνείς του, τους υπηκόους της χώρας την οποία εκπροσωπεί. Μπορεί να ενημερώνει και πέραν αυτού του αντικειμένου του να ασχολείται με άλλα, αλλά με άδεια των αρχών της χώρας στην οποία είναι διαπιστευμένος. Εδώ βλέπουμε ότι ο Τούρκος πρόξενος στη Θράκη έχει μεταβάλει το προξενείο σε κάτι άλλο. Σωστά είπε ο κύριος Πάγκαλος ότι είναι συγκέντρωση εχιδνών ο χώρος αυτός. Βλέπουμε τώρα μετά τη συνάντηση Ερντογάν-Ομπάμα αυτή τη δραστηριοποίηση του Αμερικανού προξένου στη Θεσσαλονίκη στα ελληνικά χωριά της Θράκης.
Αυτά είναι υπαρκτά ζητήματα για τα οποία είμαι βέβαιος διότι έχοντας την κεκτημένη ταχύτητα των τελευταίων ετών και ο Τούρκος πρόξενος στην Κομοτηνή και ο Αμερικανός πρόξενος στη Θεσσαλονίκη προφανώς νομίζουν ότι θα συνεχίζουν με τον ίδιο τρόπο να ασκούν τα προξενικά τους καθήκοντα, δηλαδή εκτός της διεθνούς συμβάσεως, εκτός της ελληνικής νομιμότητας, εκτός της θελήσεως της υπεύθυνης Κυβέρνησης της χώρας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κλείνω, κύριε Πρόεδρε, και ζητώ συγγνώμη διότι υπερέβην το χρονικό όριο. Θέλω να πω ότι αυτή η Κυβέρνηση έχει νωπή την εντολή του ελληνικού λαού. Όλοι σ’ αυτή την Αίθουσα σεβόμαστε τη συνταγματική νομιμότητα και δεν έχει κανένας μας δικαίωμα να αμφισβητεί τον πατριωτισμό του ελληνικού λαού και ιδιαίτερα εκείνου του μεγάλου τμήματος που έχει δώσει σ’ αυτή την Κυβέρνηση την εντολή να χειριστεί και τα εσωτερικά ζητήματα της χώρας και τα ζητήματα του εξωτερικού της μετώπου.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ευχαριστούμε πολύ τον κύριο Πρόεδρο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής κύριος Κακλαμάνης έθεσε ένα ζήτημα για το εάν διατύπωσε ο κύριος Χρυσανθακόπουλος κάποιον υπαινιγμό ή όχι. Είμαι υποχρεωμένος να θέσω το ζήτημα προς τον κύριο Χρυσανθακόπουλο. Βεβαίως η Έδρα σας άκουσε να λέτε επί λέξει: «Δεν θέτω». Από τη στιγμή όμως που ο έμπειρος και καθ’ όλα σεβαστός κύριος Κακλαμάνης διαισθάνεται και ερμηνεύει ότι στο τέλος αφήσατε έναν υπαινιγμό –«ελπίζω να μην το δούμε εις το μέλλον», νομίζω ότι κάτι τέτοιο είπατε- εγώ περίμενα να δω εάν έτσι θα το αντιληφθεί η πτέρυγα προς την οποία απευθύνατε αυτή τη φράση. Θα παρακαλούσα –αυτή είναι η γνώμη μου- να δεχθείτε να ανακαλέσετε αυτή τη δεύτερη φράση και να μείνετε στο ότι «δεν μιλάω και δεν θέτω θέμα» κ.λπ.
Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Είμαι απόλυτα σαφής, κύριε Πρόεδρε. Δεν θέτω θέμα μειοδοσίας αλλά πλειοδοσίας υποχωρήσεων απέναντι στην Τουρκία και στους γείτονες και στους Αμερικάνους. Είπα ότι δεν θα ήθελα ποτέ να το θέσω. Έβαλα ένα όριο το οποίο ήταν πολύ σημαντικό. Η πολιτική δικονομία δεν προσαρμόζεται σε κάποιες υποδείξεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και πολύ καλά κάνει. Μην κάνουμε το λάθος της μετακύλισης γιατί γίνονται πάρα πολλές κινήσεις -και μάλιστα εν αγνοία του πολιτικού κόσμου- όπου θα βρισκόμαστε σε τετελεσμένα γεγονότα κάποια στιγμή να ψηφίσουμε ένα ενδεχόμενο το οποίο θα έκρυβε σοβαρούς κινδύνους.
(PE)
(PM)
Και μία διευκρίνιση -γιατί είπε ο κύριος Πρόεδρος το όνομά μου- για τις εκατόν ογδόντα υπογραφές. Τον Οτσαλάν έπρεπε να τον παραδώσουμε στον Ο.Η.Ε. σαν διεθνή προσωπικότητα, ηγέτη ενός κουρδικού κινήματος, δεν έπρεπε ποτέ να τον πάμε στο Ναϊρόμπι, για να τον παραλάβουν οι Τούρκοι!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Θα παρακαλούσα, πάντως, όταν θα έχετε τα Πρακτικά αναλυτικά στα χέρια σας, να προβείτε σε εκείνες τις διαγραφές που φαίνεται ότι συμφωνείτε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Μάλιστα, κύριε Πρόεδρε.
Το λόγο έχει ο Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών κ. Δρούτσας για δέκα λεπτά, προκειμένου να δευτερολογήσει.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΔΡΟΥΤΣΑΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριοι Βουλευτές, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες απαιτούν λύσεις στα προβλήματα της χώρας και γι’ αυτό εμείς εργαζόμαστε. Όχι όποιες λύσεις, αλλά λύσεις οι οποίες εξυπηρετούν πλήρως τα συμφέροντα της Ελλάδας. Και οι φωνές και οι κορώνες μόνο δεν εξυπηρετούν αυτόν το στόχο. Οι φωνές και οι κορώνες είναι εύκολες, είναι ο πλέον εύκολος δρόμος. Εμείς δεν θα ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο, ούτε θα επιτρέψουμε να μας οδηγήσει κανείς σε αυτόν. Μοναδικός οδηγός μας είναι η βούληση του ελληνικού λαού για πρόοδο της χώρας, πάντα με γνώμονα την πλήρη υπεράσπιση των συμφερόντων της πατρίδας μας.
Επιτρέψτε μου να πω ότι η μεγάλη πλειοψηφία των συμπολιτών μας μας τίμησε με την εμπιστοσύνη της, διότι πιστεύει ακριβώς τις αξίες που εμείς πρεσβεύουμε, όπως αξιοκρατία, αξιοπρέπεια, διαφάνεια, αλλά και εξωτερική πολιτική με πρωτοβουλίες, με αυτοπεποίθηση. Φωνές και κορώνες σημαίνουν έλλειψη αυτοπεποίθησης. Εμείς, όμως, έχουμε αυτοπεποίθηση. Έχουμε καθαρές θέσεις. Αυτές μας δίνουν την αυτοπεποίθηση και δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν, ούτε στο εξωτερικό ούτε στο εσωτερικό, να την υποσκάψουν.
Κάνατε κριτική για τα αποτελέσματα του τελευταίου Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων που αξιολόγησε την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας και των Σκοπίων. Για εσάς, πιστεύω, η εξωτερική πολιτική είναι παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος. Δηλαδή, κέρδος για την Ελλάδα είναι η ζημιά του γείτονα. Την Ευρώπη δεν την βλέπετε ως εγχείρημα ειρήνης, στο οποίο συμμετέχουμε ισότιμα, αλλά ως ξένη δύναμη που θα έπρεπε να αναπληρώνει το μικρό, στα μάτια σας, μπόι της Ελλάδας.
Αυτήν τη μοιρολατρική θεώρηση των δυνατοτήτων της χώρας μας, όμως, εγώ δεν πρόκειται να την αποδεχθώ. Στη δική σας κοσμοθεωρία, Τουρκία και Σκόπια δεν έχουν θέση ως μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι δεδομένο ότι θα ήσασταν δυσαρεστημένοι με οποιαδήποτε συμπεράσματα του Συμβουλίου, εάν αυτά δεν διέκοπταν πλήρως την ενταξιακή διαδικασία των γειτονικών χωρών.
Η διαφωνία μας, λοιπόν, είναι –και πρέπει να το αναγνωρίσουμε- δομική, θεμελιώδης. Για εμάς, η Ευρώπη είναι εργαλείο ανάπτυξης και ειρήνης, ένα εργαλείο που πλάθουμε με τα δικά μας τα χέρια και που το βελτιώνουμε συνεχώς. Η πολιτική των διευρύνσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αυτή που επανένωσε την Ευρώπη.
Την περασμένη εβδομάδα, θα μου επιτρέψετε να πω, πετύχαμε σημαντικά πράγματα, σε πραγματικά αντίξοες συνθήκες. Τα συμπεράσματα βελτιώθηκαν, σύμφωνα με τις επιθυμίες, κοινές επιθυμίες Ελλάδας και Κύπρου, σε πάρα πολλά σημεία. Θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ σε λίγα από αυτά.
Πετύχαμε τη διαγραφή επικίνδυνων διατυπώσεων, όπως αυτή για τις διμερείς διαφορές που δεν θα πρέπει να εμποδίζουν την πρόοδο των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Πετύχαμε ρητή αναφορά στην εφαρμογή των διμερών συμφωνιών επανεισδοχής σε ό,τι αφορά τη μεταναστευτική πολιτική.
(ML)
(PE)
Το Συμβούλιο ζήτησε από την Τουρκία να δεσμευθεί χωρίς προϋποθέσεις στις σχέσεις καλής γειτονίας και την ειρηνική επίλυση διαφορών με τους γείτονές της, συμπεριλαμβανομένης της προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Η Τουρκία καλείται να εκπληρώσει πλήρως τα κριτήρια της Κοπεγχάγης, ιδίως σε τομείς όπως οι θρησκευτικές ελευθερίες και τα μειονεκτικά και περιουσιακά δικαιώματα. Θέμα σημαντικότατο για το Οικουμενικό Πατριαρχείο και την ελληνική μειονότητα.
Τέλος, για πρώτη φορά μπήκε αναφορά στο σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου της θάλασσας σε επίσημο κείμενο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επίτευγμα σημαντικότατο, όπως πιστεύω.
Θα μου επιτρέψετε να κλείσω με δυο λόγια και σε ό,τι αφορά το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων. Ζητήσαμε την ψήφο του ελληνικού λαού με ξεκάθαρες θέσεις και μας τίμησε με την εμπιστοσύνη του. Λάβαμε την εντολή του για να κάνουμε ακριβώς αυτές τις θέσεις πραγματικότητα και όχι για να μεταθέσουμε στο λαό την ευθύνη των δικών μας αποφάσεων. Άρα, δημοψηφίσματα ευθυνοφοβίας ας τα κάνουν άλλοι. Εμείς δεν φοβόμαστε την ευθύνη, δεν φοβόμαστε να ασκήσουμε πολιτική, δεν φοβόμαστε να κυβερνήσουμε. Έχουμε καθαρή εντολή και σκοπό να φέρουμε αποτελέσματα πάντα προς το συμφέρον της Ελλάδας και του ελληνικού λαού. Θέλουμε να λύσουμε το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων στην ελληνική κόκκινη γραμμή. Είναι ξεκάθαρο, η έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση ή η ένταξη στο ΝΑΤΟ δεν νοούνται χωρίς προηγούμενη λύση. Αυτό δεν είναι αντικείμενο οποιασδήποτε διαπραγμάτευσης. Αυτό είναι μια πραγματικότητα την οποία γνωρίζουν όλοι.
Όσο για το θέμα της λεγόμενης ταυτότητας των γειτόνων μας –τελειώνω με αυτό- ένα πράγμα θα μου επιτρέψετε να σας πω. Πολύ κακώς εισήγαγε στις προτάσεις του ο κ. Νίμιτς το 2005 αυτά τα θέματα. Άλλα θέματα από το Μαντά που είχε. Και ακόμα χειρότερα που δέχθηκε τότε η Κυβέρνηση του κυρίου Καραμανλή να τα συζητήσει. Βούτυρο στο ψωμί του κυρίου Κρουέφσκι, ώστε να εμποδίσει την πρόοδο των διαπραγματεύσεων από τον ΟΗΕ και την επίτευξη λύσης. Προσπαθεί ο κ. Κρουέφσκι να μονοπωλήσει την ονομασία «Μακεδονία» και μάλιστα με οράματα αλυτρωτισμού και να υφαρπάξει ένα ιστορικό παρελθόν το οποίο δεν του ανήκει.
Σας λέγω, λοιπόν, ξεκάθαρα ότι η μακεδονική ταυτότητα είναι μέρος της ταυτότητας κάθε Έλληνα, δεν τη διαπραγματευόμαστε. Με αυτή γεννιόμαστε, με αυτή πεθαίνουμε και αυτό καλό είναι το ακούσουν όχι μόνο στα Σκόπια αλλά και στη Νέα Υόρκη και όπου αλλού χρειάζεται.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Υπουργέ.
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Σπυρίδων-Άδωνις Γεωργιάδης έχει το λόγο για τρία λεπτά.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Αξιότιμε κύριε Αναπληρωτή Υπουργέ, νομίζω ότι στο τέλος της συζητήσεως φτάσαμε στο ζουμί. Διότι η φράση σας «δεν είμαστε υπέρ των ευθυνόφοβων δημοψηφισμάτων», νομίζω ότι πράγματι αποτυπώνει τη θεμελιώδη διαφορά μας. Εμείς έχουμε συνέπεια, ενώ εσείς, όχι.
Δεν ήσασταν σ’ αυτό το Κοινοβούλιο όταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. του κυρίου Γεωργίου Παπανδρέου του νεώτερου, κατέθεσε εδώ αίτημα για δημοψήφισμα για την έγκριση ή όχι της Συνθήκης της Λισαβόνας καίτοι την υπερψήφισε και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Νέα Δημοκρατία, που είχαν τη συντριπτική πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο και μάλιστα επειδή αρνήθηκε να υπογράψει το συγκεκριμένο αίτημα ο τέως Πρωθυπουργός κ. Σημίτης, ετέθη εκτός Κοινοβουλευτικής Ομάδα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Θα ήθελα ειλικρινά τη θέση σας: Τότε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ζητούσε ευθυνόφοβο δημοψήφισμα;
Οφείλω να σας πω και κάτι ακόμα, επειδή είστε Υπουργός Εξωτερικών και όλο ταξιδεύετε στην Ευρώπη. Το γεγονός ότι σας ψήφισε ο ελληνικός λαός τέλος Οκτωβρίου δεν σημαίνει σε καμία δημοκρατία, πλην της ελληνικής, ότι έχετε πάρει λευκή επιταγή.
(GH)
(ML)
Θα σας πω και παραδείγματα. Το σύνολο των πολιτικών κομμάτων της Γαλλικής ΕΘνοσυνέλευσης ψήφισαν υπέρ του ΝΑΙ στο Ευρωσύνταγμα. Οι Γάλλοι πολίτες στο δημοψήφισμα ψήφισαν ΟΧΙ. Άρα, οι Γάλλοι πολίτες οι οποίοι ψήφισαν αυτά τα κόμματα και τα ξαναψήφισαν μετά, μπορεί να τα ψήφισαν για χίλιους δυο άλλους λόγους αλλά δεν τους έδωσαν το δικαίωμα να εγκριθεί το τότε λεγόμενο Ευρωσύνταγμα.
Το ίδιο έγινε και στην Ελβετία πριν από λίγες μέρες. Το 80% του Ελβετικού Κοινοβουλίου ψήφισε υπέρ του να επιτρέπεται η ανέγερση μιναρέδων, το 57% του Ελβετικού λαού ψήφισε ΟΧΙ.
Ουδαμού δεν εκλαμβάνεται, σε καμιά δυτική δημοκρατία η ψήφος σε κοινοβουλευτικές εκλογές ως λόγος για να αρνείται η Κυβέρνηση, όπως το χαρακτηρίσατε, ευθυνόφοβο δημοψήφισμα. Αυτή είναι η θεμελιώδης μας διαφορά. Και φυσικά εσείς τουλάχιστον –και αυτό πρέπει να σας το αναγνωρίσω- είστε σε αυτή την Αίθουσα και εκφράζετε μια θέση, έστω μια θέση που ρίχνει τις μάσκες και αποδεικνύει ότι η προηγούμενή σας θέση, όπως σας εξήγησα, ήταν ψευδής, αλλά έστω είστε παρόντες στην Αίθουσα και εκφράζετε μια θέση. Αλλά, το κόμμα, κύριε Πρόεδρε, της αξιωματικής αντιπολίτευσης, της λεγομένης νέας Νέας Δημοκρατίας, όπου 800.000 άνθρωποι πήγαν κα ψήφισαν εκ των οποίων οι μισοί των κ. Σαμαρά, ευελπιστώντας αλλαγή στην εξωτερική πολιτική σας σε σχέση με το παρελθόν –και βλέπω τον κ. Ευθυμίου που γελάει και έχει δίκιο που γελάει, καλά κάνετε και γελάτε, για γέλια είναι- αυτό το κόμμα -είμαστε μέσα στην Αίθουσα Κυβέρνηση, κόμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ, Κ.Κ.Ε., ΣΥΡΙΖΑ- λείπει από την Αίθουσα. Και προηγουμένως κάποιος συνάδελφος μπήκε προφανώς για λίγο και κατάλαβε ότι θα αναφερόμουνα σε αυτόν και άνοιξε την πόρτα και έφυγε. Δεν λέω το όνομά του για να μην τον προσβάλω. Θα τον ανέφερα ονομαστικά για να πάρει το λόγο, αλλά εξαφανίστηκε.
Θέλω, κύριε Πρόεδρε, να καταγραφεί στα Πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων ότι η νέα Νέα Δημοκρατία του κ. Αντώνη Σαμαρά, είναι το μόνο κόμμα που λείπει από τη συζήτηση της Βουλής των Ελλήνων για τα εθνικά θέματα της χώρας. Θερμά συγχαρητήρια σε αυτούς που τον ψήφισαν.
Κλείνω με το εξής. Μας είπατε, κύριε Υπουργέ, για τα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής, που ήσασταν παρών και μας είπατε για τη ρητή δέσμευση να σέβεται η Τουρκία την ευρωπαϊκή συμπεριφορά και τους ευρωπαϊκούς κανόνες.
Μια ημέρα μετά -και το καταθέτω για τα Πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων και το ξέρετε- απαγορεύθηκε στην Τουρκία ένα ολόκληρο Kόμμα με τριάντα έξι Βουλευτές. Αυτό –αφήστε τα άλλα αφού δεν σας αρέσει αυτό που λέμε για τα δώδεκα μίλια, δεν σας αρέσει για το casus belli, δεν σας αρέσει για τη Κύπρο, δεν σας αρέσει για τη Θράκη, δεν σας αρέσει τίποτα- το ξέρει η Ευρωπαϊκή Ένωση; Της το είπε κανείς; Ή είναι δείγμα ευρωπαϊκής συμπεριφοράς να απαγορεύεται ένα Kόμμα τριάντα έξι Βουλευτών;
Και στον Πρόεδρο τον κ. Κακλαμάνη, θέλω να πω το εξής. Αξιότιμε και αξιοσέβαστε κύριε Πρόεδρε, μιλήσατε για το θέμα των επονομαζομένων τούρκων, των μουσουλμάνων της Θράκης, των κακώς επονομαζομένων, αυτών που παρανομούν και αυτών που με την καθοδήγηση της Άγκυρας προκαλούν την Ελλάδα και τους χαρακτηρίσατε έξαλλους –πώς τους είπατε- εθνικιστές κάτι τέτοιο. Έχετε δύο Βουλευτές σας εν ενεργεία που συμμετέχουν σε αυτή την Επιτροπή. Σε αυτήν την Επιτροπή που ονοματίσατε εσείς εδώ ως ένα κέντρο έξαλλων εθνικιστών καθοδηγουμένων από την Άγκυρα, συμμετέχουν δύο εν ενεργεία Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αυτό δεν σας προβληματίζει, θέλαμε να ξέρουμε;
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Άδωνις Γεωργιάδης, καταθέτει για τα Πρακτικά δημοσίευμα για απαγόρευση του φιλοκουρδικού κόμματος DTP , το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Πάντως, κύριε Γεωργιάδη, σημειώνω ότι ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας ήταν και παρών και ομίλησε.
ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Παρακαλώ,, για τις εντυπώσεις…
ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Αν μου επιτρέπετε, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Παρακαλώ, δεν έχετε το λόγο. ¨Εκανα μια διευκρίνιση την οποία δεν αμφισβητείτε προφανώς.
ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Είπα κύριε Πρόεδρε, ότι δεν ήταν παρούσα η Νέα Δημοκρατία μέχρι το πέρας της συζήτησης.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Σας παρακαλώ.
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο, εφόσον επιθυμείτε, να κλείσετε τη συζήτηση.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΔΡΟΥΤΣΑΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών): Δύο λέξεις μόνο κύριε Πρόεδρε.
Πρώτα απ’ ‘όλα να επαναλάβω ότι αυτή η Κυβέρνηση δεν φοβάται τις ευθύνες της . Eίναι Κυβέρνηση αυτοπεποίθησης με καθαρές θέσεις και αυτό δεν θα επιτρέψουμε, όπως είπα, σε κανέναν να το υποσκάψει.
Σε ό,τι αφορά τα προβλήματα της «πολυκατοικίας σας», όπως λέγεται, αυτά παρακαλώ να τα λύσετε μεταξύ σας. Μία έκκληση μόνο να κάνω. Σε αυτή την προσπάθεια να τα λύσετε μεταξύ σας, παρακαλώ μην κάνετε ζημιά στην Ελλάδα και τα συμφέροντα της πατρίδας μας.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της υπ’ αριθμ. 9/8/8-12-2009 επίκαιρης επερωτήσεως 14 Βουλευτών του ΛΑ.Ο.Σ.. κ.κ. ΙΩΑΝΝΗ ΚΟΡΑΝΤΗ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ-ΑΔΩΝΙ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗ, ΜΑΥΡΟΥΔΗ ΒΟΡΙΔΗ, ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΥ, ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΠΛΕΥΡΗ, ΗΛΙΑ ΠΟΛΑΤΙΔΗ, ΑΣΤΕΡΙΟΥ ΡΟΝΤΟΥΛΗ, ΑΓΓΕΛΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ κ.α., σχετικά με τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, ΠΓΔΜ. Κυπριακό.