Θα προσπαθήσουν να μας επιβάλουν συνδιαχείρισηπεριοχών του Αιγαίου με βάση τη Συμφωνία Μαδρίτης
Η Αθήνα γνωρίζει τις αμερικανικές διαθέσεις
Με την σαφή προειδοποίηση ότι «το πράγμα δεν πάει άλλο» σε ό,τι αφορά τα ελληνοτουρκικά και ειδικότερα τα ζητήματα του Αιγαίου, η Ουάσινγκτον ετοιμάζεται και θα πιέσει προς συγκεκριμένη κατεύθυνση ρυθμίσεως αυτών των προβλημάτων, αμέσως μετά τις εκλογές.
Επιβεβαιωμένες μάλιστα πληροφορίες –των οποίων κοινωνοί είναι και πολιτικοί παράγοντες εδώ καθώς και στελέχη της ομογένειας- αναφέρουν ότι σε διάφορες άτυπες επαφές αμερικανών αρμοδίων εκδηλώνονται ανοικτά οι ανησυχίες της Ουάσινγκτον για το ενδεχόμενο (και για την ακρίβεια την βεβαιότητα) θερμού επεισοδίου «στο άμεσο μέλλον».
Πληροφορίες που έχουν διασταυρωθεί από ελληνική εφημερίδα (Το Παρόν) αναφέρουν ότι φαίνεται να υπάρχει σαφές σχέδιο των ΗΠΑ για επίλυση τεχνικών πτυχών του προβλήματος, τόσο σε ό,τι αφορά τον εναέριο χώρο και τον έλεγχο που ασκείται, όσο και για το θέμα της υφαλοκρηπίδας, που είναι και το περιπλοκότερο κατά τους ξένους.
Δεν είναι διόλου τυχαίο που όλο αυτό το διάστημα εντείνονται, και σε συχνότητα και σε ουσιαστική στοχοθεσία, οι προκλητικές ενέργειες της Άγκυρας στο κεντρικό Αιγαίο και στις νοτιοανατολικές παρυφές του (Ρόδος, Κως, Καστελλόριζο), όπου ήδη τείνουν να δημιουργηθούν γεωπολιτικά δεδομένα. Γιατί ακριβώς οι Τούρκοι είναι επαρκώς «και από πρώτο χέρι» ενήμεροι των αμερικανικών διαθέσεων και επιδιαιτητικών παρεμβάσεων, οπότε και σπεύδουν να προκαταλάβουν όσα θα τεθούν, εκβιάζοντας την έκβασή τους.
Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, η αμερικανική παρέμβαση σκοπεύει να προωθήσει καθεστώς «συναινετικής συνδιαχειρίσεως»(!) Ελλάδας και Τουρκίας στις πιο κρίσιμες ζώνες, όπου οι Τούρκοι προσδιορίζουν «γκρίζες ζώνες», δημιουργώντας μία εντύπωση διαφιλονικούμενων περιοχών. Και αυτό αποτελεί τον κρισιμότερο δείκτη όσων επέρχονται, σε βάρος πάντοτε των Ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Με το ΝΑΤΟ να σιωπά και την Ευρωπαϊκή Ένωση να απέχει επιτηδείως ακόμη και σε ό,τι αφορά τα σύνορα που είναι και δικά της!
Εκείνο που ανησυχεί εν προκειμένω είναι ότι από καμία πλευρά στην Ελλάδα δεν εκδηλώνεται υπολογίσιμη, τουλάχιστον, αντίδραση, ενώ οι πολιτειακοί και οι πολιτικοί παράγοντες ευρέως φάσματος είναι κοινωνοί των τεκταινομένων ή τουλάχιστον δεν αγνοούν ανεπίσημες πληροφορίες για τις έκδηλες προθέσεις επιταχύνσεως διαδικασιών επιλύσεως αυτών των θεμάτων, που είναι κομβικά για τη χώρα. Και βεβαίως, αυτών ακολουθεί άλλη, εκβιαστικότερη παρέμβαση για το Σκοπιανό, με το ΝΑΤΟ να απαιτεί επίλυση, προκειμένου να εντάξει στους μηχανισμούς του τα Σκόπια.
Είναι χαρακτηριστικό αυτό που ανέφερε σε παράγοντες του ελληνοαμερικανικού λόμπι στη Νέα Υόρκη ανώτερο στεέλεχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Ότι, δηλαδή, «ακόμη και αν η Αθήνα δεν ευθύνεται, τα περιθώρια εκ των πραγμάτων στενεύουν και θα υποχρεωθεί να λάβει τις αποφάσεις της». Όταν δε του ζητήθηκε να προσδιορίσει την βάση των λύσεων που η Ουάσινγκτον θεωρεί εφικτή, ο ίδιος αμερικανός διπλωμάτης υπέμνησε με εκβιαστικό τρόπο την περιβόητη «Συμφωνία της Μαδρίτης», που υπογράφτηκε επί Σημίτη – Πάγκαλου και αναγνωρίζει μεταξύ άλλων «ζωτικά τουρκικά δικαιώματα στο Αιγαίο»!!!
Ο λόγος που η Ουάσινγκτον επισπεύδει (ή τουλάχιστον επιθυμεί να επιταχύνει λύσεις) δεν είναι άσχετος αφενός –και κατά κύριο λόγο- με την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας και το ενδεχόμενο εκτροχιασμού της. Και αφετέρου με όσα κυοφορούνται στο Κυπριακό, όπου επίσης και εκ παραλλήλου προωθείται νέο σχέδιο συμβιβασμού.
Υπό το φως αυτών των πληροφοριών (ή τουλάχιστον των ενδείξεων για τις διαθέσεις των τρίτων) πρέπει να αναμένονται μετεκλογικές εντάσεις στα εθνικά θέματα, τις οποίες προεξοφλούν ούτως ή άλλως οι κλιμακούμενες σε βαθμό επικίνδυνων τριβών πρακτικές της Άγκυρας, με τις παραβιάσεις και τις εικονικές επιδρομές σε νησιά του Αιγαίου.
Έτσι, όμως, αρχίζουν να γίνονται απολύτως κατανοητά μία σειρά από τεκταινόμενα μέσα στην Ελλάδα. Η έξαφνη προκήρυξη εκλογών και η αδιαθεσία της κυρίας Μπακογιάννη αρχίζουν να δικαιολογούνται πλήρως, δεδομένου του ότι η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή δεν θα ήθελε να «γευτεί» τα αποτελέσματα των αμερικανικών αποφάσεων και να δεχθεί το πολιτικό βάρος αυτών. Επειδή όμως οι εξελίξεις αυτές είναι πολύ γρήγορες, μήπως η Τουρκία θα γνωρίζει πολύ πριν από εμάς κάποιες αποφάσεις που θα παρθούν στην Ουάσινγκτον εις βάρος της Ελλάδας και βρει την ευκαιρία να τις εκμεταλλευθεί δημιουργώντας το «θερμό επεισόδιο» για να μπορέσει να δικαιωθεί αμέσως μετά από τις αποφάσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ;
