Στο Συμβούλιο συμμετέχουν εκπρόσωποι από 10 χώρες (Αλβανία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Κροατία, Μαυροβούνιο, ΠΓΔΜ, Ρουμανία, Σερβία, Τουρκία), καθώς και εκπρόσωποι του Συμβουλίου της Ευρώπης και της UNESCO. Η Αυστρία συμμετέχει ως μόνιμη παρατηρήτρια χώρα.
Οι εργασίες θα ολοκληρωθούν στις 16.45. Επισυνάπτεται η λίστα των συμμετεχόντων.
Ακολουθεί η εναρκτήρια ομιλία του Υπουργού Πολιτισμού κ. Αντώνη Σαμαρά.
«Εξοχώτατοι υπουργοί Πολιτισμού των χωρών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, Κυρίες και Κύριοι,
Επιτρέψτε μου πριν απ’ όλα, να σας καλωσορίσω στην Ελλάδα και να ευχηθώ καλή παραμονή στη χώρα μας και καλή επιτυχία στις εργασίες της Διάσκεψής μας.
Είναι μεγάλη η χαρά που με αυτή την ευκαιρία συναντιέμαι και γνωρίζομαι με τον καθένα από σας ξεχωριστά. Ακόμα μεγαλύτερη χαρά κι ακόμα πιο σημαντική ευκαιρία που συναντιόμαστε όλοι μαζί. Η προετοιμασία που έχει γίνει ως τώρα από τις συναντήσεις των εθνικών εκπροσώπων, και η ανταλλαγή απόψεων – το brain storming – που θα έχουμε μεταξύ μας, είναι βέβαιο ότι θα δώσει μεγάλη ώθηση σε αυτό που μας φέρνει όλους μαζί εδώ: στην ουσιαστική προώθηση του διαπολιτισμικού διαλόγου στην περιοχή μας σε πιο σταθερές και πιο μόνιμες βάσεις.
Το έργο που έγινε στο διάστημα της Ελληνικής Προεδρίας, που λήγει τώρα, είναι ασφαλώς συνέχιση του πολύ σημαντικού έργου που έχει προηγηθεί τα προηγούμενα χρόνια. Επιτρέψτε μου, λοιπόν, να ευχαριστήσω από το βήμα αυτό όλες τις προηγούμενες Προεδρίες. Πριν συνοψίσω την κεντρική ιδέα της ελληνικής Προεδρίας, επιτρέψτε μου μια μόνο προκαταρτική παρατήρηση:
Όταν μιλάμε για Πολιτιστική Πολιτική, χρησιμοποιούμε δύο όρους που έχουν τόσο διαφορετικό εννοιολογικό περιεχόμενο:
Ο Πολιτισμός αναφέρεται σε ιδέες, αξίες, πρότυπα, σύμβολα, δηλαδή σε όλα εκείνα που συνάντησε ο Πλάτωνας στο περιβόητο σπήλαιό του.
Αντίθετα η Πολιτική είναι η εφαρμοσμένη τέχνη του εφικτού όπως την περιγράφει ο Αριστοτέλης.
Κι έτσι όταν μιλάμε για Πολιτιστική Πολιτική κινούμαστε ταυτόχρονα σε δύο τόσο διαφορετικούς χώρους: στο σπήλαιο του Πλάτωνα, ανάμεσα στους ίσκιους του ιδεατού, και στο ρεαλισμό του Αριστοτέλη, αναζητώντας τις ρεαλιστικές συγκλίσεις προς το εφικτό.
Στη διάρκεια της Ελληνικής προεδρίας, στη ζύμωση της προετοιμασίας, κάναμε, αυτό ακριβώς:
Προσπαθήσαμε να γεφυρώσουμε την αναζήτηση του ιδεατού με την επίτευξη του εφικτού. Και πρέπει να πω ότι σε αυτό μας βοήθησαν όλα τα υπόλοιπα κράτη μέλη.
* Ο στόχος αυτής της συνεργασίας δεν ορίστηκε τώρα. Είναι γνωστός και κοινά αποδεκτός εδώ και χρόνια: Να προωθήσουμε το διαπολιτισμικό διάλογο στην περιοχή μας. Ως παράγοντα Ειρήνης, Συνεργασίας, Κατανόησης, Ευημερίας και Ανάπτυξης των λαών μας.
* Η τακτική για την επίτευξη των στόχων μας επίσης δεν είναι καινούργια: Η δημιουργία δικτύων μόνιμου δια-πολιτιστικού διαλόγου. Τα δίκτυα αυτά πρέπει να τα χτίσουμε, άλλοτε από κάτω προς τα πάνω, άλλοτε από πάνω προς τα κάτω, να τα καταστήσουμε λειτουργικά και βιώσιμα, να τα προικοδοτήσουμε με μια δική τους δυναμική, ώστε να αναπτυχθούν και να αγκαλιάσουν σύντομα όλες τις πλευρές των πολιτιστικών δραστηριοτήτων των κοινωνιών μας.
* Το βασικό μέσο κι αυτό έχει προσδιοριστεί από την Προεδρία της Αλβανίας το 2005. Πρόκειται για την υιοθέτηση ενός βασικού Σχεδίου Δράσης (Action Plan), για τις προτεραιότητες που πρέπει να υιοθετήσουμε και τον τρόπο που πρέπει να προχωρήσουμε βήμα-βήμα.
Εμείς σ’ αυτό το Action Plan θελήσαμε να του δώσουμε νέα πνοή:
Να το κάνουμε πιο συγκεκριμένο.
Να επαναξιολογήσουμε, με τη βοήθεια όλων των κρατών μελών, τις γενικές κατευθύνσεις του, να αναδείξουμε νέες συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και δράσεις και να δημιουργήσουμε συνέργειες με τους Διεθνείς Οργανισμούς, όπως είναι η Ουνέσκο και το Συμβούλιο της Ευρώπης ή άλλες Πρωτοβουλίες. Όπως ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας Ευξείνου Πόντου (ΟΣΕΠ) ή η Πρωτοβουλία Αδριατικής και Ιονίου (ΠΑΙ) που έχει ακόμη την Προεδρία η Ελλάδα (Μάιος 2008-Μάιος 2009) και τα προγράμματά τους που υλοποιούνται στην περιοχή.
Προωθήσαμε ακόμα περισσότερο την ιδέα της Κροατικής Προεδρίας για το σχέδιο συνεργατικών δράσεων, το οποίο κάνει αναλυτική παρουσίαση των προγραμμάτων που θα υλοποιήσει κάθε χώρα και τα οποία θα περιλαμβάνονται στο Action Plan κάθε Προεδρίας.
Για να δούμε τι προχωρά και τι όχι, τι μπορεί να γίνει καλύτερα και πώς.
* Στόχος μας είναι πλέον να αναδειχθούν πολλαπλοί, μικροί, και υλοποιήσιμοι στόχοι διαπολιτισμικού διαλόγου και περιφερειακής συνεργασίας. Αυτή είναι η πρώτη κεντρική ιδέα που προώθησε η Ελληνική προεδρία.
* Και να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός παρακολούθησης των στόχων αυτών ώστε να μη μένουμε στις διακηρύξεις μόνο, αλλά να τα υλοποιούμε κιόλας. Μ’ άλλα λόγια πέρα από τις καλές προθέσεις που όλοι έχουμε, να υπάρξει συνέχεια σε ότι αποφασίζουμε και συνέπεια σε ότι κάνουμε.
Συνέχεια και συνέπεια λόγων και έργων. Αυτή είναι η δεύτερη κεντρική ιδέα που επεξεργαστήκαμε και δουλέψαμε όλοι μαζί.
Αυτή τη φορά, επομένως, η Ελληνική Προεδρία κινήθηκε πολύ περισσότερο στο ρεαλισμό της Αριστοτελικής σκέψης, παρά στο σπήλαιο του Πλάτωνα. Περισσότερο στην ανάγκη ρεαλιστικών συγκλίσεων, παρά στην ιδεαλιστική αναζήτηση.
Υπάρχει, λοιπόν, μια σειρά από προγράμματα κοινών δράσεων και δημιουργίας δικτύων πάνω σε συγκεκριμένες μόνιμες πρωτοβουλίες. Αυτά θα εξετάσουμε και σε αυτά θα συμφωνήσουμε σήμερα. Δεν πρόκειται για ιδέες της ελληνικής Προεδρίας. Πρόκειται για ιδέες που είτε προϋπήρχαν είτε αναδείχθηκαν από όλους μας. Και από τώρα και στο εξής θα πάψουν να είναι ωραίες ιδέες και θα γίνουν δράσεις εφικτές, υλοποιήσιμες και συντονισμένες, ενώ θα δημιουργηθεί και μηχανισμός παρακολούθησης και αξιολόγησής τους. Ώστε να δώσουν σύντομα χειροπιαστά αποτελέσματα και να αφήσουν έργο ανθεκτικό στο χρόνο.
Δεν θα προχωρήσω τώρα σε άλλες λεπτομέρειες. Θα τα συζητήσουμε αμέσως μετά. Σας εύχομαι και πάλι καλή παραμονή και είμαι βέβαιος, ότι με τη βοήθειά σας, θα κάνουμε ένα σημαντικό βήμα μπροστά:
Από το σπήλαιο του Πλάτωνα όπου εμπνεόμαστε, στο ρεαλιστικό δρόμο του Αριστοτέλη όπου συνεργαζόμαστε και αποδίδουμε.
Και πάλι καλώς ήλθατε στην Ελλάδα.
Σας ευχαριστώ και καλή επιτυχία στις εργασίες μας».
