Οι επιδιώξεις των Αμερικανών για τις μειονότητες

Το αμερικανικό σχέδιο «κοσοβοποίησης» της Ελλάδας φαίνεται πως περιλαμβάνει έγερση θέματος εθνικών μειονοτήτων, οι οποίες κατοικούν σε συγκεκριμένες γεωγραφικές ζώνες της επικράτειας και συνορεύουν με γειτονικές χώρες:


την Ήπειρο (για την οποία έχει εγείρει αξιώσεις η Αλβανία), αλλά και τα Δωδεκάνησα και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου (που διεκδικεί η Τουρκία).

Αρμόδιες αμερικανικές υπηρεσίες, οι οποίες υπό τον όρο της ανωνυμίας μίλησαν, παραδέχονται ότι «πάντα οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, όπως των «Μακεδόνων», των Αλβανών (κυρίως των Τσάμηδων που κατοικούν στην Ήπειρο), των Τούρκων της Δυτικής Θράκης και όποιων άλλων μπορεί να υπάρχουν».


Υψηλόβαθμοι διπλωμάτες που διακρίνονται για την πείρα αλλά και την ψυχραιμία και την μετριοπάθεια με τις οποίες έχουν χειριστεί ευαίσθητα εθνικά ζητήματα, διευκρινίζουν πως ένα αμερικανικό σχέδιο σμίκρυνσης της Ελλάδας «θα συνέφερε πρακτικά τις ΗΠΑ. Η περιοχή μας έχει ξαναποκτήσει μεγάλη σημασία επειδή πλέον θα είναι και από τους μεγαλύτερους ενεργειακούς κόμβους.


Επομένως είναι στις επιδιώξεις των ΗΠΑ να περιλαμβάνεται ο έλεγχος αυτής της περιοχής.

Αυτό μπορεί να γίνει πολύ πιο εύκολα σε δύο περιπτώσεις: εάν στα εδάφη αυτά βρίσκονται και πολλά λιλιπούτεια, αμφίβολης βιωσιμότητας, κράτη τύπου Σκοπίων και Κοσόβου, και όχι ένα μεγάλο – και άρα πιο ισχυρό – κράτος.


Και δεύτερον, αν τα εδάφη αυτά ανήκουν σε μεγάλες χώρες (όπως η Τουρκία και η Αλβανία), τις οποίες όμως οι Αμερικανοί ανεπισήμως χαρακτηρίζουν «απολύτως ελεγχόμενες και θερμά φιλικές» προς τις ΗΠΑ. Τα δυο σενάρια μπορεί να προωθούνται εναλλακτικά αλλά και συμπληρωματικά».

ΠΑΓΙΑ ΤΑΚΤΙΚΗ Η ΠΙΕΣΗ ΓΙΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΩΝ

Μακροχρόνια πρακτική του επίσημου αμερικανικού κράτους η αναγνώριση «εθνικών μειονοτήτων» που κατοικούν στην Ελλάδα:


Εκθέσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τα ανθρώπινα δικαιώματα στο κόσμο το 2006 και το 2007 (παρομοίως και σχεδόν όλες τις προηγούμενες χρονιές): «(Στην Ελλάδα τίθενται) περιορισμοί στην ικανότητα αυτοπροσδιορισμού των εθνικών μειονοτήτων και (υπάρχουν) δυσμενείς διακρίσεις και κοινωνικός αποκλεισμός σε βάρος των εθνικών μειονοτήτων…»

Δήλωση του Αμερικανού υφυπουργού Εξωτερικών Ντάνιελ Φριντ (φωτό), σε συνέντευξη Τύπου στις 7 Απριλίου 2008:


«Η μακεδονική γλώσσα υπάρχει. Ο μακεδονικός λαός υφίσταται. Το θέμα της (μακεδονικής) εθνότητας, ξέρετε, είναι απλώς γεγονός σε σχέση με όσα μπορώ να διακρίνω».

Από δήλωση του νούμερο δυο της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, Τόμας Κάντριμαν(φωτό), στον ελληνικό Τύπο, τον Νοέμβριο του 2006. «(…) η τουρκική μειονότητα της Δυτικής Θράκης(…), η αλβανική μειονότητα στην Ελλάδα».

Διευκρίνιση του εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Σέιν ΜακΚόρμακ για τον χαρακτηρισμό «Κάντριμαν» (Νοέμβριος 2006): «(…) ο ορισμός της μειονότητας στις ΗΠΑ είναι διαφορετικός από τον ορισμό που χρησιμοποιείται από την Ελλάδα και άλλες χώρες.(…) Συζητούμε το θέμα αυτό ως μέρος ενός ευρύτερου διαλόγου με τους Έλληνες φίλους μας, συμπεριλαμβανομένης της υπουργού Εξωτερικών Ντόρας Μπακογιάννη».


Επίσημη κατάθεση της επικεφαλής της αποστολής των ΗΠΑ στον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη Φελίς Γκάερ (φωτό), 29 Σεπτεμβρίου 2005:


«Η κακή μεταχείριση εκ μέρους της Ελλάδος των εθνικών τουρκικών, αλβανικών και μακεδονικών μειονοτήτων της παραμένει λόγος ανησυχίας των ΗΠΑ…».

Συνέντευξη του υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Νίκολας Μπέρνς (φωτό) στην «Καθημερινή – Herald Tribune» στις 22 Οκτωβρίου 2005: «Έχουμε μία μακροχρόνια πρακτική αναγνώρισης σχετικά με την ύπαρξη μειονοτήτων στην Ελλάδα. Αυτό δεν είναι νέο. Θυμάμαι ότι η προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση δεν εκτιμούσε το γεγονός αυτό. Εμείς απλώς πρέπει να εμμείνουμε στην δική μας άποψη».