«Κύριε Πρωθυπουργέ,
Όπως γνωρίζετε, τα τελευταία 15 χρόνια η Ελλάδα και η χώρα σας, σε συνέχεια των σχετικών Αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, έχουν δεσμευτεί σε διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο του ΟΗΕ με αντικείμενο το θέμα της ονομασίας, το οποίο «…πρέπει να επιλυθεί προς όφελος της διατήρησης ειρηνικών σχέσεων και σχέσεων καλής γειτονίας στην περιοχή», όπως υπογραμμίζει το Συμβούλιο Ασφαλείας στην Απόφαση 817.
Τις περασμένες εβδομάδες, ο Ειδικός Απεσταλμένος του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, κ. Matthew Nimetz, παρουσίασε ορισμένες ιδέες που θα μπορούσαν να δώσουν ώθηση στις διαπραγματεύσεις. Λυπάμαι που επιλέξατε αυτήν ακριβώς την κρίσιμη στιγμή της διαπραγματευτικής προσπάθειας, για να στείλετε την επιστολή της 10ης Ιουλίου 2008.
Με αυτήν την αφορμή, θέλω να υπογραμμίσω ότι η Ελλάδα είναι σταθερά δεσμευμένη στην προώθηση σχέσεων φιλίας και καλής γειτονίας με όλες τις γειτονικές της χώρες, ειδικά με τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, και στη δημιουργία των απαραίτητων προϋποθέσεων που θα τους επιτρέψουν να ενταχθούν στο εγγύς μέλλον, στην ευρω-ατλαντική και ευρωπαϊκή οικογένεια.
Η Ελλάδα, από το 1993, έχει επιδείξει καλή θέληση ώστε, υπό την αιγίδα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, να επιτευχθεί μια αμοιβαία αποδεκτή λύση στο ζήτημα της ονομασίας, που να λαμβάνει υπόψη της τα νόμιμα συμφέροντα και τις ευαισθησίες των δύο χωρών. Αυτό ανταποκρίνεται στην εντολή των σχετικών Αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, καθώς επίσης και στην επιθυμία όλων των Κρατών που συμμετέχουν στους Ευρω-ατλαντικούς και Ευρωπαϊκούς θεσμούς. Κάτι που άλλωστε έχει κατηγορηματικά υπογραμμιστεί, με τρόπο μη επιδεχόμενο αμφισβήτηση, στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες, αντίστοιχα.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Η επιστολή σας, απέχοντας πολύ από το να προωθεί τις διαπραγματεύσεις και τις σχέσεις καλής γειτονίας με τη χώρα μου, εγείρει ανύπαρκτα και απολύτως αβάσιμα ζητήματα που αντιστρατεύονται τις εργώδεις προσπάθειες τις οποίες έχει καταβάλλει η Ελλάδα. Επιδιώκει επίσης παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις γειτονικού Κράτους και παρεκκλίνει από τους στόχους των εν εξελίξει διαπραγματεύσεων.
Δεν υπάρχει «μακεδονική» μειονότητα στην Ελλάδα. Ποτέ δεν υπήρξε. Κάθε αντίθετος ισχυρισμός, είναι απόλυτα αθεμελίωτος και πολιτικά υποκινούμενος, χωρίς σεβασμό στην ιστορική πραγματικότητα της περιοχής. Όσον αφορά περιουσιακά ζητήματα, οιοσδήποτε θα μπορούσε να κάνει χρήση της δυνατότητας νομίμου προσφυγής στα Δικαστήρια, συμπεριλαμβανομένου του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Οι εποχές έχουν αλλάξει. Είμαι πεπεισμένος ότι το μέλλον των Βαλκανικών κρατών βρίσκεται στους Ευρωπαϊκούς και Ευρω-ατλαντικούς θεσμούς, και όχι σε εθνικιστικές λογικές μιας εποχής που έχει ανεπιστρεπτί περάσει και που πρέπει να μείνει οριστικά πίσω στο παρελθόν. Η Ελλάδα παραμένει σταθερά προσηλωμένη στο να εργαστεί γι’ αυτόν τον σκοπό.
Η Ιστορία κρίνει τους ηγέτες από το πως αίρονται στο ύψος των προκλήσεων και αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Πολλά θα εξαρτηθούν από τη δική σας θετική στάση και εποικοδομητικό πνεύμα».
