Το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα βιώνει μια εκρηκτική καμπή, καθώς οι τελευταίες εξελίξεις γύρω από την κυβέρνηση φανερώνουν μια κατάσταση πλήρους αδιεξόδου και πολιτικής αστάθειας. Εν μέσω αυτής της κρίσης, το σκηνικό στη Σάμο, με τη παρουσία κυβερνητικού κλιμακίου και τη συμμετοχή στελεχών της Νέας Δημοκρατίας, έχει φέρει στο προσκήνιο και μια ανησυχητική διάσταση: τη συμμετοχή των «χειροκροτητών» στην πολιτική ανευθυνότητα που επικρατεί στο κυβερνητικό στρατόπεδο.
Η εμφάνιση του κυβερνητικού κλιμακίου, με το συνδυασμό των ποδοσφαιρικών στελεχών και των κομματικών υποστηρικτών της Νέας Δημοκρατίας, υπογραμμίζει μια τάση που έχει βαθιές ρίζες στην πολιτική κουλτούρα του τόπου. Οι «χειροκροτητές» των πολιτικών είναι συχνά υπεύθυνοι για τη συντήρηση και την αποδοχή της διακυβέρνησης που δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του λαού. Αυτοί οι υποστηρικτές, που ακολουθούν μηχανιστικά τις κυβερνητικές αποφάσεις και συμπεριφορές, ενισχύουν μια κατάσταση που μοιάζει με πολιτική απομόνωση από την πραγματικότητα.
Η Σάμος, με την παρουσία αυτών των στελεχών και της αναγνώρισης της κυβέρνησης, καταδεικνύει τον παραλογισμό της πολιτικής μας πραγματικότητας: «χειροκροτούν» πολιτικές που έχουν οδηγήσει σε εκνευρισμό και αδιέξοδο στην ίδια την καρδιά της κυβερνητικής δομής. Όταν η ίδια η κυβέρνηση βρίσκεται σε αποδόμηση και αντιφάσεις, το να συμμετέχεις ως πολιτικός ή κομματικός υποστηρικτής σε μια τέτοια κατάσταση συνιστά και αυτό μια μορφή πολιτικής ανευθυνότητας.
Οι πολιτικοί που απλά επικροτούν χωρίς να θέτουν ερωτήματα ή να ζητούν εξηγήσεις για την πορεία των εξελίξεων, αποτελούν μέρος ενός μηχανισμού που διαιωνίζει την πολιτική φθορά. Όταν η χώρα βρίσκεται σε κρίσιμη φάση και η κυβέρνηση χάνει την εμπιστοσύνη του λαού, οι «χειροκροτητές» στη Σάμο και αλλού αναλαμβάνουν μια συμβολική και ουσιαστική ευθύνη: τη συνέχιση της απομόνωσης του λαού από τη δράση των πολιτικών που έχουν αποτύχει να του προσφέρουν λύσεις και προοπτική.
Οι «χειροκροτητές» αυτής της παράταξης δεν είναι αθώοι. Ενισχύοντας τις φαντασιώσεις της κυβέρνησης για την αποδοχή της εξουσίας χωρίς κριτική, δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να αναπαράγουν μια επικίνδυνη νοοτροπία. Όσο η πολιτική αποδοχή βασίζεται μόνο στην εικόνα και όχι στην ουσία, όσο η σιωπηλή συναίνεση στην πολιτική διαχείριση θεωρείται αναγκαία για την προώθηση του «κομματικού συμφέροντος», τότε η κοινωνία μας χάνει κάθε ελπίδα για ουσιαστική αλλαγή.
Η κυβέρνηση του Μαξίμου βρίσκεται σε βαθιά πολιτική κρίση, και οι «χειροκροτητές» της Σάμου, με την ενθάρρυνση αυτής της κρίσης, έχουν εξίσου ευθύνη για την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Δεν είναι μόνο οι υπουργοί και οι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι που φέρουν την ευθύνη για την αποτυχία της διακυβέρνησης. Είναι και όλοι αυτοί που, μέσα από την αδιαφορία ή την υπερβολική κομματική αφοσίωση, συμβάλλουν στη διατήρηση ενός πολιτικού συστήματος που δεν υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού, αλλά μόνο τη διατήρηση της εξουσίας.
Η κατάσταση στη Σάμο, λοιπόν, είναι το σύμπτωμα μιας μεγαλύτερης ασθένειας: μιας πολιτικής που δεν αναγνωρίζει την ανάγκη για αλλαγή και μεταρρύθμιση. Οι «χειροκροτητές» δεν είναι απλώς αθώοι παρατηρητές της πολιτικής διαδικασίας. Είναι συνυπεύθυνοι για τη συνέχιση αυτής της πολιτικής αποτυχίας και πρέπει να αναλογιστούν την ευθύνη τους απέναντι στο μέλλον της χώρας.
