Ζουν σε άλλη διάσταση οι αιρετοί της Σάμου;

 Αναρωτιέται κανείς, με κάθε νέα «εμφάνιση» των τοπικών μας αρχόντων: δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι, περιφερειάρχες, αντιπεριφερειάρχες, πρόεδροι οργανισμών και επιτροπών — πού ζουν τελικά αυτοί οι άνθρωποι; Σίγουρα όχι στον ίδιο τόπο με τους υπόλοιπους κατοίκους της Σάμου.

Είναι εκπληκτικό το πώς ποζάρουν στα εγκαίνια, στα πανηγύρια, στις κοπές πίτας και στα events, χαμογελαστοί, καλοντυμένοι, χειροκροτώντας ο ένας τον άλλον. Σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Σαν να μην πνίγεται η καθημερινότητα του πολίτη στη γραφειοκρατία, στην αδιαφορία και στις κακοτεχνίες. Σαν να μη ζούμε σε έναν τόπο με ελλείψεις σε βασικές υποδομές, με ερειπωμένα σχολεία, με καμένες δασικές εκτάσεις και χωρίς σοβαρή πρόνοια για το μέλλον του νησιού.

 Οι αιρετοί της Σάμου λειτουργούν λες και εκλέχθηκαν για να κάνουν δημόσιες σχέσεις, όχι για να ασκήσουν διοίκηση. Είναι παρόντες στα φλας, απόντες από τα πραγματικά προβλήματα. Κι όταν οι πολίτες αγανακτούν, τους κατηγορούν ότι μηδενίζουν τα πάντα. Ε όχι. Δεν είναι μηδενισμός η απαίτηση για σοβαρότητα, υπευθυνότητα και αποτελεσματικότητα. Είναι στοιχειώδες δικαίωμα των πολιτών.

Η ευθύνη, δυστυχώς, βαραίνει και εμάς. Γιατί τους ανεχόμαστε. Γιατί τους ξαναψηφίζουμε. Γιατί δε ζητάμε επίμονα διαφάνεια, έργο, λογαριασμό.

Ίσως τελικά το μεγαλύτερο πρόβλημα να μην είναι οι ίδιοι. Είναι το ότι εμείς, οι πολίτες, πάψαμε να απαιτούμε. Κι εκείνοι, το κατάλαβαν. Και βολεύτηκαν.

Αλλά ας το ξέρουν: δεν έχουμε σκοπό να σιωπήσουμε για πάντα.