Η μετακίνηση Τατούρη εκθέτει τη διοίκηση και αποδυναμώνει την Πολιτική Προστασία της Σάμου – ενόψει αντιπυρικής περιόδου
Η αιφνιδιαστική απομάκρυνση του Αλέξανδρου Τατούρη από τη θέση του Προϊσταμένου Πολιτικής Προστασίας της Π.Ε. Σάμου, με απόφαση του Αντιπεριφερειάρχη Ελισσαίου Μαυρατζώτη, δεν μπορεί να εκληφθεί παρά ως σαφές πολιτικό μήνυμα – και μάλιστα με ανησυχητικό περιεχόμενο.
Μέσα από ένα πολυσέλιδο υπόμνημα προς τον Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, η Περιφερειακή Αρχή επιχειρεί να παρουσιάσει τη μετακίνηση ως «ουδέτερη εσωτερική υπηρεσιακή μεταβολή». Ο κ. Τατούρης, υποστηρίζουν, μετατέθηκε απλώς σε ισόβαθμη θέση: στο νεοσύστατο Τμήμα Ισότητας, που μέχρι πρότινος δεν είχε ούτε έναν υπάλληλο.
Η αλήθεια όμως είναι πολύ διαφορετική – και η τοπική κοινωνία το γνωρίζει καλά.
Η απομάκρυνση του μοναδικού υπηρεσιακού στελέχους με εμπειρία και οργανωτική γνώση στο κρίσιμο πεδίο της Πολιτικής Προστασίας πραγματοποιήθηκε λίγο πριν την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου, με φόντο την προφανή ενόχληση της Περιφερειακής Αρχής από τον ρόλο και τη στάση του συγκεκριμένου στελέχους. Το ίδιο το υπόμνημα αφήνει να εννοηθεί πως υπήρξαν «αναφορές για έλλειψη συνεργασίας» – χωρίς όμως να τις αποδείξει ή να τεκμηριώσει αν αυτό σχετίζεται με την επιχειρησιακή του επάρκεια ή απλώς με πολιτική δυσανεξία.
Ποια διοίκηση, με αίσθηση ευθύνης, θα αποδυνάμωνε τον πυρήνα της Πολιτικής Προστασίας σε ένα νησί όπως η Σάμος – με βαρύ ιστορικό φυσικών καταστροφών – και μάλιστα την πιο κρίσιμη στιγμή; Ποια λογική επιβάλλει τη μετάθεση ενός έμπειρου υπηρεσιακού παράγοντα από το επιχειρησιακό πεδίο στο... Τμήμα Ισότητας, μόνο και μόνο επειδή «δεν υπήρχε άλλος υπάλληλος εκεί»;
Η απάντηση είναι απλή: Καμία λογική – μόνο σκοπιμότητα.
Πρόκειται για μια πράξη πολιτικής εκκαθάρισης, καμουφλαρισμένη με νομικισμούς. Η επίκληση του δημοσίου συμφέροντος και της διοικητικής ευχέρειας δεν μπορεί να αποκρύψει το γεγονός ότι απομακρύνθηκε ένα στέλεχος, όχι γιατί απέτυχε, αλλά γιατί – ενδεχομένως – δεν “ταίριαζε” με τα διοικητικά κριτήρια της παρούσας περιφερειακής αρχής.
Το αποτέλεσμα είναι ένα μήνυμα ανασφάλειας σε όλο το στελεχιακό δυναμικό: Όποιος δεν συμμορφώνεται, μετατίθεται. Όποιος ενοχλεί, απομακρύνεται. Και αυτό δεν αφορά μόνο τον κ. Τατούρη – αφορά την ίδια τη λειτουργία του κράτους σε τοπικό επίπεδο.
Και εντέλει, το ερώτημα που τίθεται είναι:
👉 Ποιος θα φέρει την ευθύνη αν η Πολιτική Προστασία δεν ανταποκριθεί όπως πρέπει αυτό το καλοκαίρι;
Η απάντηση θα δοθεί όχι σε δικαστικά γραφεία, αλλά στην πραγματική ζωή – στα βουνά, στα δάση, στις κρίσεις.
Διότι η πολιτική προστασία δεν είναι θέση γραφείου. Και όποιος την υποβαθμίζει, παίζει με τη φωτιά – κυριολεκτικά.
