Η σημερινή εικόνα του λιμανιού της Σάμου δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών. Το ελληνικό κράτος δείχνει να χάνει σταδιακά τον έλεγχο στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες μεταξύ Σάμου και Κουσάντασι. Όλο και περισσότερα δρομολόγια εκτελούνται πλέον από τουρκικές ναυτιλιακές εταιρείες, γεγονός που γεννά εύλογη ανησυχία.
Πέρα από την καθημερινή δραστηριότητα στο λιμάνι, η πραγματική πρόκληση κρύβεται αλλού: στις στρατηγικές επενδύσεις που υλοποιούν τουρκικά συμφέροντα στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Δεν πρόκειται μόνο για πλοία – πρόκειται για παρουσία, επιρροή και μελλοντικό έλεγχο.
Η κατάσταση αυτή δεν είναι απλώς συγκυριακή. Αποκαλύπτει μια βαθύτερη αδράνεια της ελληνικής πολιτείας και αδιαφορία για την γεωπολιτική διάσταση των νησιωτικών συνδέσεων. Εάν συνεχιστεί αυτό το μοτίβο, σε λίγο θα χανόμαστε — όχι από πυρκαγιά ή κρίση, αλλά από αφέλεια και παραμέληση.
Αυτό δεν είναι απλά ένα λιμάνι. Είναι η πρόσοψη της εθνικής μας υπόστασης στο ανατολικό Αιγαίο. Και σήμερα, αυτή η πρόσοψη φαίνεται να ξεθωριάζει.
