Μπορεί ο Κ. Μητσοτάκης να είναι καλό «πελατάκι» της Τ. Μελόνι, αλλά η Ιταλίδα πρωθυπουργός με τον Ερντογάν φαίνεται ότι προτιμά να κλείνει τα μεγάλα ντηλ, βάζοντας έτσι από την πίσω πόρτα την Τουρκία -και- στα ευρωπαϊκά εξοπλιστικά κονδύλια.
Ως γνωστόν, η κυβέρνηση συζητά με την Ιταλία την αγορά δύο συν δύο μεταχειρισμένων ιταλικών φρεγατών. Επί δεκαετίες, αλλά και τα τελευταία χρόνια, τρέχει σειρά εξοπλιστικών αγορών από την Ιταλία, ενώ, ακόμα και στην περίπτωση της απόκτησης των αμερικανικών μαχητικών αεροσκαφών, F-35, από τη χώρα μας, ιταλική εταιρεία, ως όλα δείχνουν, θα βγει κερδισμένη. Για να μην μιλήσει κανείς για το ξεπούλημα σε ιταλικά συμφέροντα καίριων τομέων στην Ελλάδα, όπως οι σιδηρόδρομοι, με το ολέθριο αποτέλεσμα της τραγωδίας των Τεμπών.
Τώρα, λοιπόν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μετά πολυμελούς υπουργικής αντιπροσωπείας, μετέβη στην Ιταλία για να «συσφίξει» περαιτέρω τις -ήδη στενές- σχέσεις του με την Τζόρτζια Μελόνι. Ισως θα έπρεπε να πάρει μαζί του και την ανιψιά του, Αλεξία Μπακογιάννη, ως … σύμβουλό του για ενεργειακά ντηλ, μιας και ξέρει καλά από εξαγορές διϋλιστηρίων, όπως της ρωσικής Lukoil στη Σικελία, μαζί με τον ισραηλινής καταγωγής επιχειρηματία – «γκρίζο καρδινάλιο» περί τα ενεργειακά, Μπένι Στάινμετζ.
Εκτοπίζουν την Ελλάδα από τη Λιβύη
Δύο εβδομάδες πριν (30 – 4 – 2025), στη Ρώμη βρέθηκε ο Ταγίπ Ερντογάν, επίσης με πολυμελή αντιπροσωπεία. Όπως τώρα η ελληνική πλευρά υπέγραψε σειρά συμφωνιών, και η τουρκική υπέγραψε 11 συμφωνίες συνεργασίας της Τουρκίας – Ιταλίας στους τομείς του διαστήματος (!), της άμυνας, της ενέργειας, του τουρισμού, του Μεταναστευτικού, καθώς και ψηφιακού δικτύου διασύνδεσης Ευρώπης – Μέσης Ανατολής – Ασίας, μήκους 4.000 χιλιομέτρων, μέσω Μεσόγειου.
Τότε, ο Ερντογάν, στόχος του οποίου εμφανώς είναι να γίνει η χώρα του προνομιακός εταίρος της Ιταλίας, και γενικότερα της ΕΕ, σε δηλώσεις του ανέφερε ότι οι τουρκικές εταιρείες βλέπουν την Ιταλία ως πύλη προς την ευρωπαϊκή αγορά, και ότι ο ίδιος επιθυμεί οι ιταλικές εταιρείες να βλέπουν την Τουρκία ως μια πόρτα προς την Ασία, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική.
Από τις συζητήσεις του με την Μελόνι δεν θα μπορούσε να λείψει το Λιβυκό ζήτημα. Κοινό μυστικό στους διπλωματικούς κύκλους είναι ότι ιταλικά και τουρκικά συμφέροντα, συχνά από κοινού, συστηματικά εκτοπίζουν την Ελλάδα από τη Λιβύη. Πόσο μάλλον, που η Αθήνα είναι αμφίβολο εάν έχει στρατηγικούς στόχους εξωτερικής πολιτικής για τη χώρα.
Πάντως, και ο Κυριάκος Μητσοτάκης συζήτησε με τη Μελόνι για τη Λιβύη, όπου, όπως είπε, ενώνονται τα γεωπολιτικά συμφέροντα Ελλάδας- Ιταλίας. Στα λόγια, μάλλον … ενώνονται. Γιατί στην πράξη, η ιταλική πλευρά περισσότερο συνεργάζεται με την τουρκική σε αυτή τη χώρα της Βορείου Αφρικής παρά με την Ελλάδα.
Ελλάδα το καλό «πελατάκι»
Εκεί, όμως, που ο Κ. Μητσοτάκης της έκανε της Μελόνι … τη μούρη κρέας, ήταν στα εξοπλιστικά. «Είναι κρίσιμο», της είπε στις δηλώσεις του, «να επιλέξουμε τους συνομιλητές μας με κριτήριο εάν ευθυγραμμίζονται με την εξωτερική πολιτική και τα συμφέροντα της ΕΕ. Γιατί η στρατηγική αυτονομία δεν εξυπηρετείται με νέες εξαρτήσεις. Και υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει συμπόρευση με τα κοινά μας ενδιαφέροντα και λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε χώρας να δούμε τις συνεργασίες».
Ε, αφού της … έτριξε τα δόντια, κι’ αυτή του πέταξε ναζιάρικα στα ελληνικά τη λέξη «μεράκι», την ευχαρίστησε κι’ αυτός στα ιταλικά, και επισήμαναν ότι δεν χρειάζεται να περάσουν άλλα οκτώ χρόνια, όπως έγινε από την τελευταία αντίστοιχη σύνοδο Ελλάδας- Ιταλίας, για να ξανασυναντηθούν. Όχι τίποτε άλλο, αλλά γιατί, στο μεταξύ, μπορεί να συμβούν και τίποτα … Τέμπη (σε διάφορους τομείς, και στην εξωτερική πολιτική)!
Την ίδια στιγμή, η Αθήνα συζητά με τη Ρώμη την ιταλική πρόταση για την αγορά δύο συν δύο μεταχειρισμένων ιταλικών φρεγατών REMM κλάσης Bergamini, σύμφωνα με πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, σε κόστος που ισοδυναμεί περίπου με την απόκτηση μίας ακόμη FDI δηλαδή περίπου 1,2 δισ ευρώ, συν το κόστος των οπλικών συστημάτων.
Ωραία τα χαριεντίσματα Μητσοτάκη – Μελόνι, αλλά τον Φεβρουάριο του 2025 το μέγαρο Μαξίμου διέρρεε ότι «η ελληνική πλευρά ετοιμάζει και φάκελο διαμαρτυρίας προς την Ιταλία, για το γεγονός ότι δεν είχε ειδοποιηθεί πριν από τη μεταβίβαση της Piaggio Aerospace στην τουρκική Baykar». Ιταλο-τουρκικό ντηλ που είχε κλείσει ήδη από τον Δεκέμβριο του 2024.
Λίγο μετά, ο ιταλικός παγκόσμιος αεροναυπηγικός κολοσσός, η Leonardo, διεύρυνε τη συνεργασία της με την Αγκυρα και δη την Baykar, κυρίως στον τομέα των μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Το ντηλ υπογράφτηκε πρόσφατα, και επισφραγίστηκε από την επίσκεψη Ερντογάν στη Ρώμη.
Αραγε, έκανε η ελληνική κυβέρνηση, όπως διατεινόταν, κάποια νότα διαμαρτυρίας προς την Ιταλία και την ΕΕ, ή και σε αυτή την περίπτωση … ας πάει το παλιάμπελο;
Να σημειωθεί ότι η Ιταλία είναι μια από τις βασικές συνιστώσες του προγράμματος του αμερικανικού μαχητικού αεροσκάφους 5ης γενιάς, F-35, το οποίο η ελληνική κυβέρνηση διαφημίζει ότι θα αγοράσει η χώρα μας. Πιθανότατα, η Ιταλία θα εμπλακεί και σε αυτό το πανάκριβο «ελληνικό πρόγραμμα», ενώ εκεί θα πρέπει να πηγαίνουν τα αεροσκάφη για τεχνική συντήρηση, ακόμα και για να βιδωθεί και η τελευταία βίδα του αεροσκάφους.
Με αυτά τα ντηλ που έκαναν η Ρώμη με την Αγκυρα, ουσιαστικά η Τουρκία από την πίσω πόρτα θα καρπωθεί κομμάτι του -σχεδιαζόμενου- προϋπολογισμού (αρχικά 800 δις) της ΕΕ για τον επανεξοπλισμό της (ReArm). Και, έτσι όπως πάμε ως χώρα, σε λίγο, «ψωνίζοντας» οπλικά συστήματα από την Ιταλία, θα … χρηματοδοτούμε εμμέσως την τουρκική πολεμική βιομηχανία.
Βέβαια, το ίδιο ακριβώς που κάνει η Τουρκία, πράττουν και άλλες εταιρείες τρίτων χωρών, όπως για παράδειγμα το Ισραήλ, ή σχεδιάζουν χώρες του Κόλπου, εξαγοράζοντας ελληνικές εταιρείες ή μπαίνοντας στο μετοχικό σχήμα τους.
Η μεγάλη ευρωπαϊκή εξοπλιστική πίτα
Είναι ολοφάνερο ότι η Τουρκία θέλει να επωφεληθεί από το εξοπλιστικό «ταμείο Φον Ντερ Λάϊεν». Να σημειωθεί ότι εδώ και χρόνια, η Τουρκία, με «ατζέντη» της τη Βρετανία, κατέβαλε συστηματικές προσπάθειες για να ενταχθεί στα αμυντικά προγράμματα έρευνας, τεχνολογίας και καινοτομίας της ΕΕ. Ποσά που ήταν θεαματικά κατώτερα αυτών που σκοπεύει να διοχετεύσει τώρα η ΕΕ για το ReArm.
Ωστόσο, την Αγκυρα «μπλόκαραν» κυρίως μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες που ήθελαν ολόκληρη την πίτα των χρηματοδοτούμενων προγραμμάτων από την ΕΕ για τις δικές τους πολεμικές βιομηχανίες. Και, βέβαια, πίσω από αυτές η Ελλάδα και η Κύπρος. Τώρα, όμως, αφενός η εμφανής επιθυμία πολλών Ευρωπαίων για συνεργασία με την Τουρκία, λόγω -και- του Ουκρανικού, αλλά και η «παντρειά» τουρκικών εταιρειών με ευρωπαϊκές πολεμικές βιομηχανίες, δείχνουν ότι έχει αλλάξει παντελώς το κλίμα.
ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – Τουρκία
Ιδού πως περιέγραψε, από την οπτική της Αγκυρας βεβαίως, την κατάσταση ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Χακάν Φιντάν, σε συνέντευξή του στον τουρκικό τηλεοπτικό σταθμό, 24 TV:
«Απαντες αισθάνονται αβεβαιότητα. Τους τελευταίους 3 – 4 μήνες γίνονται πολύ σοβαρές συζητήσεις στην ΕΕ, για το πως θα είναι μια ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφάλειας εάν οι ΗΠΑ αποχωρήσουν (σ.σ. από το ΝΑΤΟ), πως θα διαχειριστούμε την κατάσταση αν η Αμερική αποσυρθεί από τον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας, και πως μπορεί η Τουρκία να μας βοηθήσει (σ.σ. τους Ευρωπαίους). Σε αυτές τις συζητήσεις μετέχει ο πρόεδρός μας και εγώ. Οι ΗΠΑ, πάντως, δεν έχουν αποσυρθεί ούτε από το ΝΑΤΟ, ούτε από την ευρωπαϊκή ασφάλεια, όλα συνεχίζονται όπως πριν. Το θέμα αυτό δεν συζητείται πολύ αυτή τη στιγμή».
Από επίσκεψη της Μελόνι στην Τουρκία
Ωστόσο, «οι Ευρωπαίοι έχουν ξεκαθαρίσει ότι «πρέπει να ελαχιστοποιήσουμε την εξάρτησή μας από την Αμερική στην αμυντική βιομηχανία». Για το λόγο αυτό, ετοίμασαν τη «Λευκή βίβλο» για την αμυντική βιομηχανία, που αφορά τον επανεξοπλισμό της Ευρώπης και την ενίσχυση της βιομηχανίας όπλων. Ταυτόχρονα, διαμορφώνουν τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, πόσα χρήματα θα διατεθούν στις χώρες, ποια θα είναι τα ανώτατα όρια δανεισμού, κ.ο.κ.. Αυτό που είναι σαφές, είναι ότι κατ’ ελάχιστον η εξάρτηση της Ευρώπης από τις ΗΠΑ όσον αφορά την αμυντική βιομηχανία θα υπάρχει τα επόμενα 5 ή 10 χρόνια».
Τραμπ – Ερντογάν και F-35
Ο ίδιος αναφέρθηκε και στην πρόσφατη τηλεφωνική συνομιλία Τραμπ – Ερντογάν, όπου αφού σημείωσε ότι ο Τούρκος πρόεδρος προσκάλεσε τον Αμερικανό ομόλογό του να επισκεφτεί την Τουρκία, υποστήριξε ότι ο Τραμπ «έχει δώσει εντολές στις αρμόδιες υπηρεσίες να εξετάσουν εποικοδομητικά το θέμα (σ.σ. του αποκλεισμού της Τουρκίας από το πρόγραμμα των F-35). Οι διαδικασίες είναι σε εξέλιξη».
Τέλος, όσον αφορά την αμερικανική στρατιωτική παρουσία στη Συρία, στο πλευρό των Κούρδων, κατά τους ίδιους ισχυρισμούς, «τόσο η εκτίμηση του Τραμπ όσο και η δική μας, είναι ότι η κατάσταση στην περιοχή δεν είναι τέτοια που να υπάρχει μεγάλη ανάγκη για στρατιωτική παρουσία των Αμερικανών εκεί».
ΠΗΓΗ https://neostrategy.gr/
