Στη Θεσσαλία είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα από την τεράστια καταστροφή του περασμένου Σεπτέμβρη, αφού ούτε τα αναχώματα δεν έχουν αποκατασταθεί
Χιλιάδες στρέμματα γεωργικών εκτάσεων πλημμύρισαν ξανά στη Θεσσαλία - υπολογίζονται γύρω στις 20.000 - και πιο συγκεκριμένα στη Φαρκαδόνα Τρικάλων, από μια βροχή την περασμένη Παρασκευή, που είναι αναμενόμενη αυτήν την εποχή, όταν σημειώθηκε υπερχείλιση των ποταμών Πηνειού και Ενιπέα
. Εζησαν άλλη μια λαχτάρα οι κάτοικοι του χωριού Κεραμιδίου που είχε πλημμυρίσει πριν από 6 μήνες, από τις βροχοπτώσεις τον περασμένο Σεπτέμβρη.
Πραγματικά, με ευθύνη των κυβερνώντων και των τοπικών αρχών, είναι σαν μην πέρασε ούτε μια μέρα από αυτήν τη μεγάλη καταστροφή, αφού ό,τι υποδομή υπήρχε και καταστράφηκε βρίσκεται ακριβώς στο ίδιο σημείο. Τα αναχώματα, που θα ήταν το πρώτο που θα έπρεπε να αποκατασταθεί, βρίσκονται σε κακά χάλια.
Το φράγμα και τα αναχώματα στην περιοχή μεταξύ Κεραμιδίου και Φαρκαδόνας, με μια κανονική βροχόπτωση και όχι κάτι εξωπραγματικό, δεν άντεξαν, με αποτέλεσμα να πλημμυρίσουν και πάλι τα χωράφια, με τους αγρότες να είναι σε απόγνωση καθώς δεν ξέρουν αν και πότε θα τα καλλιεργήσουν.
Η συγκεκριμένη περιοχή, που είναι στα διοικητικά όρια μεταξύ των νομών Τρικάλων, Καρδίτσας και Λάρισας, πλημμυρίζει συχνά όπως και άλλες καθώς λείπει ένας ολοκληρωμένος αντιπλημμυρικός σχεδιασμός. Την περασμένη Παρασκευή κινδύνεψαν με νέα πλημμύρα χωριά των Τρικάλων καθώς είχε ανέβει η στάθμη του ποταμού Πηνειού στο χωριό Βαλομάνδρι του δήμου Πύλης και στη γέφυρα του Αγναντερού.
Παρά τα «master plan» και τις υποσχέσεις της κυβέρνησης και τοπικών διαχειριστών μετά την τεράστια καταστροφή στον κάμπο, και ενώ αναμένεται η επίσκεψη του πρωθυπουργού στη Θεσσαλία στις 11 Μάρτη, ο κίνδυνος για νέα πλημμυρικά φαινόμενα με την παραμικρή νεροποντή είναι μεγάλος.
Κάθε φορά που ο ουρανός μαυρίζει οι κάτοικοι της Θεσσαλίας, που ακόμα δεν έχουν συνέλθει από τη σκληρή δοκιμασία, που προσπαθούν να συμμαζέψουν τα συντρίμμια τους, στα σπίτια, στα ακόμα πλημμυρισμένα χωράφια τους σε πολλές περιοχές, ειδικά τις παρακάρλιες, ελπίζουν στο να μη ρίξει πολλή βροχή και δουν ξανά το βιος τους να καταστρέφεται. Την ίδια ώρα, όπως έδειξαν οι μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις και η συμμετοχή στην πανελλαδική απεργία στις 28 Φλεβάρη, δυναμώνουν οι εστίες του αγώνα και της διεκδίκησης απέναντι στην ανάλγητη αντιλαϊκή πολιτική, που υπολογίζει την προστασία της ζωής και της περιουσίας των λαϊκών ανθρώπων ως κόστος που είναι εμπόδιο για την «ανάπτυξη» των κερδών των λίγων.
