Του Όφι Ιοβόλου
Πολιτικός γεννιέσαι, δε γίνεσαι.
Ό, τι κι αν κάνεις, όσο κι αν διαβάσεις, όποια μέσα -θεμιτά ή αθέμιτα- κι αν χρησιμοποιήσεις, αν δεν κατέχεις την τέχνη της πολιτικής πας σπίτι σου με συνοπτικές διαδικασίες.
Το διαπιστώνετε ιδίοις όμμασι από το ’10.
Θυμάστε πώς έφυγε νύχτα ο ΓΑΠ που υποτίθεται θα μας κυβερνούσε για πολλά τέρμινα.
Θυμάστε τι έπαθε ο Σαμαράς που νόμισε πως θα… κουλαντρίσει τα δολοφονικά μνημόνια και θα του το αναγνωρίσει ο λαός.
Θυμάστε πώς εξαφανίστηκε εν ριπή οφθαλμού ο Τσίπρας, αντιλαμβανόμενος αργά τι εστί πολιτική.
Δυστυχώς, ανάλογο τέλος θα έχει και ο Κυριάκος.
Ο οποίος νόμισε ότι επειδή τον πήρε από το χέρι ο μπαμπάς του, τον πήγε στα καλύτερα σχολεία και πανεπιστήμια, τον διόρισε σε κορυφαίους οργανισμούς, δύναται να γίνει ικανός τιμονιέρης.
Και γι΄ αυτόν αποδείχτηκε εν τοις πράγμασι ότι δε σκαμπάζει γρι από πολιτική, εξ ου και η αναμενόμενη πλέον πτώση.
Αρχή άνδρα δείκνυσι έλεγαν οι αρχαίοι και προφανώς είχαν απόλυτο δίκιο.
Νόμισε ο δόλιος ο Κυριάκος ότι λόγω της αναγκαστικής ψήφου που του έδωσαν οι πολίτες φοβούμενοι την επιστροφή του ολετήρα Τσίπρα, θα μπορούσε να εγκαθιδρύσει τη δικτατορία του.
Θέλει ικανότητες και δεξιότητες για να γίνεις «επιτυχημένος» δικτάτορας φίλτατε Κυριάκο.
Πώς πίστεψες έρμε ότι με όπλο τη νοοτροπία του τσαντισμένου και κακομαθημένου πριγκιπόπουλου θα οριστείς μέγας κυβερνήτης;
Πραγματικά πες μας μία σου επιτυχία και πάραυτα θα αναθεωρήσουμε.
Πού να τη βρεις όμως;
Στην τσακισμένη οικονομία;
Στον εξαθλιωμένο λαό;
Στην εθνική μειοδοσία;
Στα σκάνδαλα και τον ευτελισμό κράτους και θεσμών;
Ή στο έγκλημα των Τεμπών που σε ξεγύμνωσε πλήρως;
Έπαιξες κι έχασες Κυριάκο.
Επιβεβαιώνοντας κι εσύ από την πλευρά σου, ότι όποιος παραβαίνει τους σκληρούς αλλά δίκαιους κανόνες της πολιτικής τον τρώει το μαύρο σκοτάδι.
Τραγικότερο όλων το γεγονός ότι αυτοί που επί της ουσίας σήμαναν την πτώση σου ήταν οι μέχρι χθες ακραιφνείς υποστηρικτές σου.
Ούτε θέλουμε να φανταζόμαστε το παρασκήνιο που τους οδήγησε σε αυτό το επικό άδειασμα.
Πλέον προσφιλέστατε Κυριάκo είσαι αναγκασμένος να πράξεις τα δέοντα για να επανέλθει στη χώρα αυτό που δεν κατάφερες ποτέ. Η σταθερότητα.
Παραιτήσου λοιπόν και προκήρυξε εκλογές δείχνοντας έτσι, έστω στο παρά πέντε, ότι άρχισες να κατανοείς τους βασικούς κανόνες της πολιτικής.
Σε αντίθετη περίπτωση δε θα έχεις μόνο εσύ άσχημο τέλος, αλλά και η ίδια η χώρα.
Η οποία άντε να ξεμπλέξει έτσι όπως την έμπλεξες.
Μήπως επιτελούς θα πρέπει να θεσπιστούν αυστηρά κριτήρια για το εκλέγεσθαι;
Ή πρέπει να επέλθει ακόμη μια εθνική τραγωδία για να ταρακουνηθούμε;
ΠΗΓΗ https://www.antinews.gr/
