Σε άλλο ένα άρθρο του για το National Interest, ο Michael Rubin, περιγράφει μερικούς από τους λόγους που ο Ερντογάν και η κυβέρνησή του στην Τουρκία έχουν αυξήσει την προκλητική ρητορική προς την Ελλάδα και πώς αυτή η κατάσταση μπορεί να εξελιχθεί.
Ο Ερντογάν χρειάζεται μια δικαιολογία είτε για να αναβάλει τις εκλογές του 2023 είτε για να αποσπάσει την προσοχή των Τούρκων από την οικονομία με εθνικισμό. Μια σύγκρουση με την Ελλάδα καλύπτει ικανοποιητικά και τις δύο περιπτώσεις.
«Η Τουρκία είναι σχεδόν χρεοκοπημένη. Ο πληθωρισμός πλησιάζει το 100 τοις εκατό και το νόμισμα της Τουρκίας βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Οι Τούρκοι είναι δυστυχισμένοι».
Μέχρι και το 2019, ο Τούρκος πρόεδρος δεν είχε ανταγωνισμό. Πέρα από τον έλεγχο των μέσων ενημέρωσης, οι αντίπαλοι του Ερντογάν δεν ήταν αρκετά ικανοί να τον ρίξουν από την εξουσία. Μετά τις τοπικές και περοφερειακές εκλογές στην Τουρκία που η αντιπολίτευση κέρδισε κύριες θέσεις εξουσίας από το κόμμα του Τούρκου ηγέτη, τα πράγματα άλλαξαν και ο Ερντογάν άρχισε να «ιδρώνει».
Η επίθεση στην Ελλάδα μπορεί να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες του για παραμονλη στην εξουσία. «Οι τουρκικές δυνάμεις μπορεί να πολεμήσουν τους Αρμένιους στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ ή να επιτεθούν σε Κούρδους στη Συρία και το Ιράκ με drones και μαχητικά F-16, αλλά η μάχη ενάντια σε ένα γειτονικό μέλος του ΝΑΤΟ είναι ένα εντελώς διαφορετικό ζήτημα. Ο στρατός της Ελλάδας μπορεί να είναι μόνο το ένα τέταρτο του μεγέθους του στρατού της Τουρκίας, αλλά το ηθικό είναι υψηλότερο και οι Έλληνες δεν αντιμετωπίζονται εύκολα».
Η τακτική της Κίνας
Η Κίνα έχει καταλάβει πολλούς βραχονησίδες και υφάλους στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, τις οποίες έχει μετατρέψει σε στρατιωτικές βάσεις και χρησιμοποίησε την κατοχή τους για να ενισχύσει τις παράνομες αξιώσεις του Πεκίνου να επεκτείνει την αποκλειστική οικονομική ζώνη του στην περιοχή. Το έκανε όμως με τόσο αργό ρυθμό, και σε τόσο μικρά επίπεδα, που δεν έδωσε ποτέ την αφορμή να ξεκινήσει ένας πόλεμος στη θάλασσα.
Με το ίδιο σκεπτικό, η Τουρκία δεν μπορεί απλώς «μια νύχτα» (όπως έχει απειλήσει ο Τούρκος πρόεδρος) να έρθει και να καταλάβει ελληνικά κατοικημένα νησιά στο Αιγαίο. Το σημείο-«κλειδί» της τουρκικής στρατηγικής είναι οι συνεχόμενες υπερπτήσεις κυρίως drones αλλά και μαχητικών αεροσκαφών πάνω από ακατοίκητα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Καθημερινά – και συνήθως κατά την διάρκεια της νύχτας – τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη πετάνε παράνομα πάνω από τα νησιά της Κανδελιούσσας και της Κίναρου.
Η θέση αυτών των δύο νησιών είναι στρατηγικής σημασίας για την Τουρκία. Βρίσκονται δυτικότερα από τα υπόλοιπα νησιά των Δωδεκανήσων. Ειδικότερα, η Κίναρος είναι το δεύτερο δυτικότερο νησί των Δωδεκανήσων μετά την Αστυπάλαια.
Η κατάληψη αυτών των δύο ακατοίκητων νησιών και η εγκατάσταση σε αυτά τουρκικών στρατιωτικών βάσεων, θα «υπερπηδούσε» ουσιαστικά τα ελληνικά νησιά προς τα ανατολικά, σφίγγοντας τον κλοιό γύρω τους και επιτρέποντας στην Τουρκία να τα αποκλείσει.
Ο Ερντογάν μπορεί να αποβιβάσει πεζοναύτες ή ειδικές δυνάμεις στο νησί, με την Ελλάδα να τους απομακρύνει. Αυτή η διπλωματική κρίση θα μπορούσε να αναζωογονήσει τη θρησκευτική βάση του Ερντογάν και τους εθνικιστές στην Τουρκία. Εάν η κρίση οδηγήσει σε στρατιωτική σύγκρουση, ο Ερντογάν θα μπορούσε να κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης και να ακυρώσει εντελώς τις εκλογές.
Ο ρόλος των ΗΠΑ και του NATO
Ο Ερντογάν μπορεί επίσης να «βασιστεί» στην αμφίπλευρη στάση των ΗΠΑ απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα. Παρ’όλες τις τουρκικές παραβιάσεις και τις υπερπτήσεις, οι ΗΠΑ καλούν πάντα και τις δύο πλευρές (Ελλάδα και Τουρκία) σε ψυχραιμία και διάλογο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το NATO, λόγω της θέσης της Τουρκίας ως βασικός σύμμαχος στην περιοχή, κρατούν πάντα μια πιο «ελαστική» στάση απέναντί της.
Εάν η Τουρκία δημιουργήσει ένα τετελεσμένο γεγονός, ο Ερντογάν μπορεί να ελπίζει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρώπη και τα Ηνωμένα Έθνη θα του επιτρέψουν να «βαλτώσει» την Ελλάδα σε ανούσιες διαπραγματεύσεις.
«Είναι σημαντικό τόσο η Ουάσιγκτον όσο και οι Βρυξέλλες να είναι προληπτικές: Οποιαδήποτε τουρκική κίνηση στα ελληνικά νησιά πρέπει να πυροδοτήσει μια στρατιωτική απάντηση κατά των τουρκικών δυνάμεων σε που θα ταπείνωνε τον Ερντογάν και θα επιτάχυνε την πτώση του», υπογραμμίζει ο Rubin.
«Ο Ερντογάν μπορεί να θέλει να τον αγκαλιάσουν ως σουλτάνο και να τον θυμούνται ως πιο συνεπακόλουθο από τον Ατατούρκ, αλλά πρέπει να καταλάβει σήμερα ότι αν ακολουθήσει αυτή την πορεία δράσης, η κληρονομιά του θα είναι αυτή του Αργεντινού δικτάτορα Λεοπόλντο Γκαλτιέρι που έπεσε από την εξουσία και φυλακίστηκε μετά την αποτυχία. να καταλάβει τα νησιά Φώκλαντ», καταλήγει το άρθρο, «προειδοποιώντας» ουσιαστικά τον Τούρκο πρόεδρο ότι μια σύγκρουση με την Ελλάδα είναι ριψοκίνδυνη, και πολύ πιθανότατα θα οδηγήσει στην ολοκληρωτική του ήττα.
ΠΗΓΗ https://www.onalert.gr/
