21 Απριλίου 2020

Στη Ζερβού Σάμου μιλούν όλοι την ίδια γλώσσα, τη γλώσσα του χρήματος


Μια χαρά αλλάζουν οι καταστάσεις υπέρ των "ανήσυχων" ιδιοκτητών γης στη Ζερβού, αφου αντί της επίταξης για τη μετατροπή της περιοχής σε μουσουλμανική αποικία, την 1η ιστορικά για το νησί μας, κανονίστηκε η μίσθωση, το νοίκι δηλαδή μήνας μπει, μήνας βγει. Τα ποσά που δεσμεύτηκαν προς ώρας, αφορούν κοντά σε 300.000€, (ή αργύρια μέρες που είναι), πιο συγκεκριμένα σε 288.000€. 

Οι συμφωνίες προφανώς έγιναν με συνοπτικές διαδικασίες, (μπορεί και με τηλεδιάσκεψη, μέρες που 'ναι).  Ενδεχομένως να έπαιξαν ρόλο οι εκκρεμείς προσφυγές στο ΣτΕ, τόσο της κοινότητας Μυτηληνιών, που όπως φαίνεται, ένεκα συμφερόντων, δεν ενστερνίζονται όλοι οι ντόπιοι την άποψη του κοινοτάρχη,  όσο και του Δήμου Αν.Σάμου του οποίου οι λόγοι προσφυγής ευτυχώς δεν αρκέστηκαν στις επιτάξεις, αλλά ανέπτυξαν και βασίζονται και το περιβαλλοντικό ζήτημα που σίγουρα θα προκύψει στην περιοχή από τη λειτουργία των  εγκαταστάσεων μαμούθ για τα δεδομένα αντοχής του νησιού μας.

Ίσως κάποιοι υποστηρίζουν ότι με τις εξ' αρχής επιτάξεις,  η υπόθεση Ζερβού ηταν χαμένη αλλά και καμένη, κι ότι ο Μηταράκης έλεγε αλήθειες για τη σύμφωνη γνώμη του Δήμου στους 5.000+ δεδομένου ότι ο δήμος είναι οι δημότες, κι όχι ο κάθε Στάντζος, το κάθε Δημοτικό Συμβούλιο που τσάμπα τα συμβούλια αφού υπολόγιζαν χωρίς τους...ξενοδόχους. Ίσως η εμπλοκή επιτροπών εκτίμησης αξίας ακινήτων για τις επιτάξεις να χαλούσε τη συνταγή αφού το τίμημα θα ήταν ευτελές οπότε... κάλιο 15 στο χέρι παρά 5 και καρτέρει.

Μίσθωση αντί για επίταξη, μια κίνηση ματ που αποδεικνύει ότι όλα σε αυτόν τον τόπο έχουν ενα τίμημα, όλα μπορούν να εξαγοραστούν αρκεί να μιλάμε όλοι την ίδια γλώσσα, τη γλώσσα του χρήματος.

Και να αναλογιστεί κανείς οτι ο παράς για κάθε νοίκι δίδεται από τον κρατικό προϋπολογισμό που αναλογεί στο Υπουργείο Μετανάστευσης, από την τσέπη μας δηλαδή.

Λεν ότι ετοιμάζονται στρατιές μεταναστών από απέναντι. Να υψώσουμε ένα welcome κατά την είσοδό τους; Τι τουρίστες, τι μετανάστες, άλλωστε οι εναλλακτικές μορφές τουρισμού θέλουν λίγη φαντασία και στη Ζερβού αποδεικνύεται ότι αυτή η εκδοχή λειτουργεί.