Γιατί να χρειάζομαι πρόσβαση στη θάλασσα εάν δεν έχω χτίσει μέσα στα πεύκα; Γιατί να χρειάζομαι διευθέτηση ρέματος εάν δεν έχω χτίσει πάνω του;
Γιατί η φύση μου το χρωστάει!
Φωτιές - θύματα και αποκαΐδια, πλημμύρες – θύματα και γκρεμίσματα. Και όλοι εμείς στον ίδιο κύκλο που ενώ γνωρίζαμε ότι κάποια στιγμή θα κλείσει, προτιμήσαμε αρχικά να κλείσουμε τα μάτια, κι έχει ο Θεός. Εμείς ξέραμε και ξέρουμε από πού και πώς να σωθούμε, οπότε όλα τ’ άλλα είναι περιττά, αφού και να μην ξαναχτίσουμε, (γιατί χωρίς αμφιβολία χτίσαμε εκεί που δεν έπρεπε), χαρήκαμε για καιρό τη «σκανταλιά» μας. Περάσαμε όμορφα. Καλοκαίρια στη βιλίτσα μας ή στην πολυκατοικία μας, με την ιδιωτική μας πρόσβαση στην παραλία γιατί αφού είναι μπροστά μας είναι μόνο δική μας, με τη φυσική μας δροσιά κάτω από τα πεύκα, πάνω στο ρέμα, τη σαγιονάρα, τη φραπεδιά, το μπάρμπεκιου ή το ουζάκι με τα παρελκόμενα, γιατί η φύση μας το χρωστάει…Χειμώνες με το τζακάκι μας στη βιλίτσα μας ή την πολυκατοικία μας, κάτω από τα πεύκα, πάνω στο ρέμα, γιατί η φύση μας το χρωστάει…
Σήμερα ενώ ξέραμε τι κάναμε, καήκαμε και πνιγήκαμε. Σήμερα κράτος, διάσημοι και άσημοι, συγκεντρώνουν χιλιάδες, εκατομμύρια ευρώ γιατί επιμένουμε να διατηρήσουμε τη «σκανταλιά» μας, γιατί η φύση μας το χρωστάει. Τώρα πια μας το χρωστάτε και ο καθένας από εσάς αφού όταν μας πήρατε χαμπάρι δε μας σταματήσατε.
Ατομική ευθύνη. Μια έννοια που σε αυτές τις δύσκολες, θλιβερές για όλη την Ελλάδα στιγμές περιφέρεται ανείπωτη ή αιωρούμενη ή αναπάντητη, (μ’ ένα, πάμε παρακάτω), ανάμεσα σε θύματα, ανυπολόγιστες ζημιές και ανυπέρβλητες ευθύνες χωρίς ημερομηνία παραγωγής και λήξης, ανάμεσα σε στημένα τηλεοπτικά πάνελ και δημοσιογραφικές πένες που καλύπτουν τη δική μας ευθύνη, την ατομική αφού επιλέξαμε να ζήσουμε μέσα σε δάση που βιάσαμε με την παρουσία μας, πάνω σε ρέματα που μπαζώσαμε γιατί εμείς εκεί γουστάραμε να οικοδομήσουμε, γιατί εμείς ξέραμε και ξέρουμε από πού και πώς να σωθούμε. Γιατί η φύση μας το χρωστάει…
Επεκταθήκαμε, τι κακό κάναμε, τι χειρότερο κακό από αυτό που ήδη είχε κάνει ο γείτονας; Γιατί αυτός κι όχι εμείς; Γιατί μου λύνεις τα χέρια με τις "οικιστικές πυκνώσεις"; Γιατί μου ανοίγεις την όρεξη;
"Οικιστικές πυκνώσεις, ή οικιστικές, πικρές αλήθειες";. Καλάμι, Νεάπολη, Κούτρα και πολλές ακόμη περιοχές στη Σάμο θα έπρεπε να ενταχθούν στις Οικιστικές πυκνώσεις. Τουλάχιστο για το Καλάμι το ΓΠΣ Σάμου ΦΕΚΔ΄69/1987 αναγράφει ότι: … «η δασική έκταση στην περιοχή Καλάμι δεν ρυθμίζεται με την παρούσα απόφαση, αλλά διατηρείτε στο αυτό καθεστώς». Η απόφαση μάλιστα, με την έκφραση "περιοχή Καλάμι" αποδεικνύει ξεκάθαρα ότι το έτος 1987 δεν ήταν οικισμός, δεν εντάσσεται στο ΓΠΣ αφού δε ρυθμίζεται με αυτό και διατηρεί το δασικό της χαρακτήρα.
Όμως ο πρόσφατα, μερικώς κυρωμένος δασικός χάρτης της Δημοτικής Ενότητας Σαμίων, παρουσίασε κάτι διαφορετικό από το ΦΕΚ του ΓΠΣ Σαμίων, αφού οι δασικές εκτάσεις της περιοχής Καλάμι αρχικώς δεν εμφανίστηκαν και τελικώς δεν εντάχθηκαν στο δασικό χάρτη, προφανώς γιατί οικοδομήθηκαν, όπως και για όποιον λόγο οικοδομήθηκαν. Στο χάρτη εμφανίσθηκαν και κυρώθηκαν ως δασικά κάποια τετραγωνικά μέτρα τα οποία συγκριτικά με την πραγματικότητα είναι ιδιαιτέρως περιορισμένα. Στο χάρτη μεγάλη έκταση του Καλαμιού διαγραμμίστηκε με μαύρο χρώμα ως εντός ΓΠΣ, περιγραμμίζοντας ακόμη και μη δομημένα όρια, παραβλέποντας το γεγονός ότι, ό,τι εμπίπτει εντός ΓΠΣ δε συνεπάγεται αυτόματη ένταξη στο σχέδιο πόλης. Ουσιαστικά, πραγματικά και λογικά μεγάλο τμήμα του Καλαμιού θα έπρεπε να αναφέρεται ως οικιστική πύκνωση, δηλαδή να φέρει ιώδες περίγραμμα.
Παρόλα αυτά, όπως και να ΄χει έχουν ή έλαβαν γνώση οι φύλακες, ελπίζουμε για τις λοιπές τέτοιες περιπτώσεις της Σάμου, να μη τραβήξουμε μαύρες γραμμές αλλά να βρούμε το θάρρος και με όποιο κόστος να τραβήξουμε όπου πρέπει και ιώδεις γραμμές, ειδικά κάτω από τις συνθήκες θρήνου που ζει όλη η Ελλάδα.
Στην πόλη της Σάμου συμβαίνει ότι περίπου συνέβη στο Μάτι. Άναρχη επέκταση και πυκνοκατοίκηση, με αποτέλεσμα εντός του Καλαμιού, της Κούτρα και της Νεάπολης να υπάρχουν και δασικές εκτάσεις. Παράλληλα και δυστυχώς εξαιτίας της άναρχης δόμησης, το ρυμοτομικό "τύπου σχέδιο" αυτών των περιοχών παρουσιάζει μικρής έκτασης δρόμους, ανασφαλείς. Πλέον για το φαινόμενο δεν υπάρχει καμία λύση.
Και τι κάναμε; Φτιάξαμε μια Περιμετρική οδό. Όμως σε ένα ενδεχόμενο σενάριο όπως του Ματιού Αττικής, είναι ή ακόμη καλύτερα θεωρείται αντιπυρική ζώνη η περιμετρική οδός; Ανάντη της περιμετρικής, εκτός από αγροτικές υπάρχουν σε σημεία και διάσκορπες πευκόφυτες εκτάσεις. Να κόψουμε τα πεύκα; Να κρατήσουμε τα πεύκα ενώ ξέρουμε ότι τα κουκουνάρια στη φωτιά εκτοξεύονται;. Μήπως με τα σημερινά δεδομένα της ανθρώπινης και περιβαλλοντικής καταστροφής στο Μάτι, πρέπει ν΄ αναρωτηθούμε εάν η περιαστική ζώνη της πόλης μας θα έπρεπε να φέρει επί τω πλείστων αγροτική μορφή δεδομένου ότι η ελιά, το αμπέλι και γενικότερα οι καλλιέργειες έχουν ισάξιο περιβαλλοντικό αποτέλεσμα;. Στη φωτιά του Ιουλίου 2016 κινδύνευσαν ή όχι και κατοικίες; Σε κάθε φωτιά στο νησί μας κινδυνεύουν ή όχι και χωριά;
Μήπως είναι η ώρα να δούμε την πραγματικότητα κατάματα αφού στη Σάμο η χωροταξία δεν έπεισε και η ορθή με τη λογική αντιμετώπιση των μη αναστρέψιμων (αφού όλοι έβαλαν το χεράκι τους) δεδομένων είναι πιο επιτακτική από ποτέ;. Μήπως έστω γύρω από την πόλη, μεταξύ δασικού και μη στοιχείου υπάρχει ακόμη έδαφος διαφορετικής περιβαλλοντικής επιλογής και πολιτικής και σε κάθε περίπτωση σίγουρα όχι φονικής;.
