Στο μικρό, ομιχλώδες χωριό της Λευκοπηγής, υπήρχε ένα γηροκομείο που όλοι γνώριζαν, αλλά λίγοι εμπιστεύονταν: το «Η Γαλήνη». Από έξω έμοιαζε ήρεμο. Από μέσα όμως… ξεκινούσαν οι ψίθυροι.
Η πολιτική προϊσταμένη, η αυστηρή κυρία Μελισσάνθη, είχε τη φήμη πως δεν σήκωνε αντιρρήσεις. Πολλοί εργαζόμενοι έλεγαν πως, όταν κάτι δεν της άρεσε, πλησίαζε απειλητικά και ψιθύριζε:
«Μη ξεχνάς… η θέση σου δεν είναι δεδομένη.»
Αυτό έκανε το προσωπικό να φοβάται να μιλήσει.
Το περιστατικό με τον κύριο Θεόφιλο
Ο κύριος Θεόφιλος, 87 χρονών, ήταν από τους λίγους τροφίμους που είχε απόλυτη διαύγεια. Δεν άφηνε τίποτα να περάσει απαρατήρητο. Ήξερε τις σκιές πίσω από τα χαμόγελα, τις καθυστερημένες θεραπείες, τους αναστεναγμούς των εργαζομένων.
Μια παγωμένη νύχτα, στις 5 τα ξημερώματα, ξύπνησε τρέμοντας.
«Κορίτσι μου… κάνει κρύο. Άναψε το καλοριφέρ λίγο.»
Η νοσηλεύτρια, η Ρένα, εξαντλημένη και νευριασμένη, είχε χάσει την υπομονή της.
«Δεν γίνεται! Μη φωνάζεις!»
Ο καβγάς φούντωσε, οι φωνές σηκώθηκαν, και η ένταση ξέφυγε.
Λίγο αργότερα, κυκλοφόρησε πως ο ηλικιωμένος δέχτηκε χτύπημα στη σύγχυση της στιγμής.
Και τότε ξεκίνησε η θύελλα.
Το κουκούλωμα
Ο κύριος Θεόφιλος – παρά την ηλικία του – δεν φοβήθηκε.
Έκανε καταγγελία.
Ζήτησε να ακουστεί.
Μα φαίνεται πως η διοίκηση δεν χάρηκε.
Απότομα, η αδερφή του ειδοποιήθηκε πως «ίσως χρειαστεί να φύγει ο ηλικιωμένος από τη μονάδα». Ήταν ξεκάθαρο ότι κάποιοι ήθελαν να τον κάνουν να σωπάσει.
Οι εργαζόμενοι ψιθύριζαν μεταξύ τους:
«Θέλουν να το θάψουν το θέμα…»
«Αν μιλήσουμε, θα χάσουμε τη δουλειά μας…»
Και η Μελισσάνθη περνούσε από τους διαδρόμους με το γνωστό της βλέμμα:
ένα βλέμμα που έλεγε «Μη μπλέξετε».
Η Αλήθεια που Δεν Κρύβεται
Ο κύριος Θεόφιλος, όμως, δεν το έβαλε κάτω.
Κάθε φορά που τον προσπερνούσαν, μιλούσε.
Κάθε φορά που τον αγνοούσαν, φώναζε.
«Δεν είμαι ανόητος. Ξέρω τι γίνεται εδώ μέσα!»
Και όσο περισσότερο προσπαθούσαν να τον κάνουν να σωπάσει, τόσο περισσότερο εκείνος επέμενε.
Κάποιες φορές, η αλήθεια έχει τρόπο να βρίσκει διέξοδο, ακόμη και μέσα σε τοίχους γεμάτους φόβο.
Αν το μήνυμα της ιστορίας μας δεν γίνεται αντιληπτό θα επανέλθουμε
