Την ώρα που η ακτοπλοϊκή σύνδεση Βόλου – Βορείου Αιγαίου προχωρά αποφασιστικά, με δύο κατατεθειμένες προσφορές από ακτοπλοϊκές εταιρείες και με ενεργή πολιτική και χρηματοδοτική στήριξη από Περιφέρειες και φορείς, τα νησιά της Σάμου, της Ικαρίας και των Φούρνων μένουν για ακόμη μία φορά στο περιθώριο.
Η εξέλιξη αυτή δεν είναι ούτε τυχαία ούτε αναπόφευκτη. Είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών – ή καλύτερα, πολιτικής απουσίας.
Ο Αντιπεριφερειάρχης Σάμου κ. Ελισαίος Μαυρατζώτης δεν έχει προβεί σε καμία δημόσια παρέμβαση, καμία καταγγελία, καμία ουσιαστική διεκδίκηση για την ένταξη των νησιών αρμοδιότητάς του στον σχεδιασμό της νέας ακτοπλοϊκής γραμμής. Ούτε μία ανακοίνωση. Ούτε ένα ψήφισμα. Ούτε μία στοιχειώδη αντίδραση.
Την ίδια στιγμή, άλλες Περιφερειακές Ενότητες του Βορείου Αιγαίου:
διεκδικούν,
συνδιαμορφώνουν,
χρηματοδοτούν,
και εξασφαλίζουν αποτελέσματα.
Η Περιφερειακή Ενότητα Σάμου, με ευθύνη της πολιτικής της ηγεσίας, απλώς παρακολουθεί.
Ιδιαίτερα προκλητικό είναι το γεγονός ότι το συγκεκριμένο δρομολόγιο δεν επιβαρύνει το Υπουργείο Ναυτιλίας, αλλά καλύπτεται οικονομικά από τις Περιφέρειες. Άρα, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για την απουσία πίεσης, διαπραγμάτευσης και διεκδίκησης εκ μέρους του Αντιπεριφερειάρχη Σάμου.
Η Σάμος, η Ικαρία και οι Φούρνοι:
δεν είναι αόρατοι στον χάρτη,
δεν είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας,
δεν μπορούν να θυσιάζονται στη σιωπή και την αδράνεια.
Η εκκωφαντική απουσία του Αντιπεριφερειάρχη Σάμου από μια τόσο κρίσιμη υπόθεση εγείρει σοβαρά ερωτήματα πολιτικής ευθύνης και επάρκειας.
Οι τοπικές κοινωνίες απαιτούν απαντήσεις εδώ και τώρα:
Γιατί αποκλείστηκαν τα νησιά μας;
Ποιος επέλεξε να μη διεκδικήσει;
Πότε θα πάψει η Σάμος να αντιμετωπίζεται ως «παράρτημα» στον περιφερειακό σχεδιασμό;
Η σιωπή δεν είναι ουδετερότητα.
Είναι συνενοχή στον αποκλεισμό.
