Πολιτικό σεισμό πρώτου μεγέθους προκάλεσε η ανακοίνωση που έγινε σήμερα, Παρασκευή 31 Οκτωβρίου, στην Ολομέλεια της Βουλής. Όπως γνωστοποίησε ο προεδρεύων Γιάννης Μπούρας, ο υπουργός Δικαιοσύνης διαβίβασε στη Βουλή, σύμφωνα με το άρθρο 86 του Συντάγματος και τον νόμο 3126/2003 περί ποινικής ευθύνης υπουργών, μία πρωτοφανή σε εύρος ποινική δικογραφία που αφορά τον ίδιο τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και 17 νυν και πρώην υπουργούς και υφυπουργούς.
Η δικογραφία έχει σχηματιστεί από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία (EPPO) και συνδέεται με την αξιοποίηση ευρωπαϊκών κονδυλίων, έργα υποδομών και αναπτυξιακά προγράμματα της περιόδου 2012–2023. Η υπόθεση χαρακτηρίζεται ήδη ως η μεγαλύτερη θεσμική παρέμβαση κατά της ατιμωρησίας κυβερνητικών στελεχών που έχει γνωρίσει η μεταπολιτευτική Ελλάδα.
Ποιοι κατονομάζονται;
Η δικογραφία περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων:
Κυριάκος Μητσοτάκης, Πρωθυπουργός.
Γιώργος Γεραπετρίτης, πρώην Υπουργός Επικρατείας και εκτελών χρέη Υποδομών μετά το δυστύχημα στα Τέμπη.
Χρήστος Τριαντόπουλος, πρώην Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ.
Νίκος Παπαθανάσης και Ιωάννης Τσακίρης, πρώην στελέχη του Υπουργείου Ανάπτυξης.
Θανάσης Πλεύρης και Ζωή Ράπτη, πρώην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας.
Κώστας Αχ. Καραμανλής και Μιχάλης Παπαδόπουλος, πρώην Υπουργοί Υποδομών και Μεταφορών.
Μάκης Βορίδης, πρώην Υπουργός Εσωτερικών.
Άκης Σκέρτσος, νυν Υπουργός Επικρατείας.
Άδωνις Γεωργιάδης, πρώην Υπουργός Ανάπτυξης.
Διατελέσαντες Υπουργοί και Υφυπουργοί Μεταφορών της περιόδου 2012–2023: Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, Χρήστος Σπίρτζης, Νίκος Μαυραγάνης, Αθανάσιος Μωραΐτης, Ιωάννης Κεφαλογιάννης και Γιώργος Καραγιάννης.
Η διαβίβαση αυτής της δικογραφίας είναι καθοριστική και αλλάζει τα δεδομένα στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, υπό τη Λάουρα Κοβέσι, ασκεί την αρμοδιότητά της με θεσμικό θάρρος, επιμένοντας στη διαφάνεια και στη λογοδοσία, χωρίς πολιτικούς υπολογισμούς και "συμβιβασμούς ισορροπίας". Η Κοβέσι αποδεικνύει στην πράξη ότι η Δικαιοσύνη δεν έχει σύνορα, όταν διακυβεύεται το δημόσιο χρήμα και το κύρος των ευρωπαϊκών θεσμών.
Απέναντι στη μεθοδική και αθόρυβη έρευνα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, η ελληνική κυβέρνηση εμφανίζεται ανήμπορη να δώσει καθαρές απαντήσεις. Η πολιτική διαχείριση των κοινοτικών πόρων, τα έργα που εγκρίθηκαν χωρίς επαρκή έλεγχο και οι πρακτικές ευνοιοκρατίας που αποκαλύπτονται, εκθέτουν το ίδιο το μοντέλο διακυβέρνησης Μητσοτάκη.
Η υπόθεση δεν αφορά πλέον "γραφειοκρατικά λάθη" ή "αστοχίες". Αφορά την καρδιά του επιτελικού κράτους, τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί, χρηματοδοτεί, αναθέτει και αποκρύπτει. Και για πρώτη φορά, μία ευρωπαϊκή θεσμική αρχή τολμά να διαπεράσει το τείχος πολιτικής ασυλίας που οικοδομήθηκε γύρω από την πρωθυπουργική εξουσία.
Η επιλογή της κυβέρνησης να επιτίθεται στη Λάουρα Κοβέσι μέσω δηλώσεων βουλευτών της, όπως της Σοφίας Βούλτεψη, δείχνει πανικό και θεσμική ενοχή. Αντί για διαφάνεια και λογοδοσία, η κυβέρνηση προτιμά την αμφισβήτηση ενός ευρωπαϊκού θεσμού που λειτουργεί ακριβώς για να προστατεύει τα χρήματα των πολιτών.
Η Βουλή καλείται τώρα να αποφασίσει αν θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων ή αν θα επιχειρήσει να κουκουλώσει το ζήτημα πίσω από νομικίστικες προφάσεις. Κάθε καθυστέρηση ή προσπάθεια συγκάλυψης θα ισοδυναμεί με θεσμικό ατόπημα και πολιτική συνενοχή.
Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έκανε το καθήκον της. Το ερώτημα είναι αν θα το κάνει και η ελληνική Δικαιοσύνη ή αν το “επιτελικό κράτος” θα συνεχίσει να στέκει πάνω από τον νόμο, τη διαφάνεια και τη Δημοκρατία.
