Γελοιογραφία
Αντί να λογοδοτήσει εκεί όπου οφείλει — στο Δημοτικό Συμβούλιο, μπροστά στους εκλεγμένους εκπροσώπους των πολιτών και υπό το φως της δημόσιας συζήτησης — ο πρόεδρος του Διαδημοτικού Λιμενικού Ταμείου Σάμου, Ευάγγελος Τσεσμελής, επέλεξε τον εύκολο δρόμο: μια ακόμα “ασφαλή” συνέντευξη τύπου, φιλτραρισμένη, ελεγχόμενη και βολική.
Αντί να λογοδοτήσει εκεί όπου οφείλει — στο Δημοτικό Συμβούλιο, μπροστά στους εκλεγμένους εκπροσώπους των πολιτών και υπό το φως της δημόσιας συζήτησης — ο πρόεδρος του Διαδημοτικού Λιμενικού Ταμείου Σάμου, Ευάγγελος Τσεσμελής, επέλεξε τον εύκολο δρόμο: μια ακόμα “ασφαλή” συνέντευξη τύπου, φιλτραρισμένη, ελεγχόμενη και βολική.
Μια συνέντευξη που περισσότερο έμοιαζε με ασπίδα αποφυγής, παρά με ενημέρωση.
Ο κ. Τσεσμελής υποσχέθηκε ενημέρωση στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Δεν την έκανε.
Και αντί να σταθεί απέναντι σε ερωτήσεις, κριτική, αντιρρήσεις, προτίμησε το πιο γνώριμο μονοπάτι: να μιλήσει χωρίς να του μιλήσουν.
Και το σκηνικό συμπληρώθηκε από τον Δήμαρχο Ανατολικής Σάμου κ. Πάρη Παπαγεωργίου, ο οποίος στάθηκε δίπλα του σαν σιωπηλός επικυρωτής, προσφέροντας πολιτική κάλυψη σε μια παρουσίαση που απέφυγε επιμελώς όσα δεν έγιναν, όσα καθυστέρησαν και όσα σέρνονται επί μήνες — ή και χρόνια.
Το αφήγημα των έργων και η πραγματικότητα που δεν χωράει στις δηλώσεις
Οι δυο τους παρουσίασαν μια εικόνα σχεδόν εξωραϊσμένη.
Έργα, παρεμβάσεις, σχέδια, προοπτικές.
Όλα τέλεια, όλα προχωρούν, όλα λάμπουν.
Το μόνο που δεν μας είπαν είναι γιατί τόσα από αυτά βρίσκονται σε μόνιμη καθυστέρηση, γιατί βασικές λειτουργίες καρκινοβατούν, γιατί το Ταμείο λειτουργεί μονίμως “στο όριο”.
Διότι εδώ βρίσκεται το πραγματικό πρόβλημα:
Δεν κυβερνάς με παρουσιάσεις PowerPoint. Κυβερνάς με πράξεις.
Και όσο κι αν προσπαθεί ο κ. Τσεσμελής να “χτίσει” μια εικόνα ενός φορέα που δήθεν δουλεύει στο κόκκινο, η καθημερινότητα στα λιμάνια της Σάμου λέει κάτι άλλο:
Φωτισμός που επανειλημμένα δυσλειτουργεί, μικροπαρεμβάσεις που σέρνονται, καθυστερήσεις στις μελέτες, ελλιπή στελέχωση που γνωρίζουμε εδώ και χρόνια αλλά μόνο τώρα αναφέρεται σαν άλλοθι.
Το επιχείρημα της υποστελέχωσης — παντός καιρού δικαιολογία
Ο κ. Τσεσμελής παρουσίασε την υποστελέχωση σαν τη μεγάλη δυσκολία.
Πράγματι, είναι πρόβλημα.
Αλλά το πρόβλημα αυτό δεν το ανακάλυψε χθες.
Υπάρχει από την πρώτη μέρα της θητείας του.
Και ενώ το Ταμείο “σηκώνει τεράστιο έργο”, κατά δήλωσή του, η πραγματική ερώτηση είναι:
Τι έκανε ο πρόεδρος ώστε αυτό το πρόβλημα να λυθεί πριν φτάσουμε στο 2025;
Γιατί η διοίκηση δεν κρίνεται από το πόσα αναφέρει κανείς σε ένα αναλυτικό φυλλάδιο έργων,
αλλά από το πόσα πραγματικά υλοποιεί, πόσα ολοκληρώνει και πόσα προετοιμάζει έγκαιρα.
Ο απολογισμός αριθμών – όχι ουσίας
19 συνεδριάσεις το 2024.
16 συνεδριάσεις μέχρι τον Νοέμβριο του 2025.
110 αποφάσεις πέρσι.
109 φέτος.
Νούμερα.
Ξηροί αριθμοί.
Η κλασική τεχνική όσων θέλουν να δείξουν ότι κάτι γίνεται, επειδή μπορούν να μετρήσουν κάτι.
Αλλά αυτό που λείπει είναι η ουσία:
Πόσες από αυτές τις αποφάσεις άλλαξαν ουσιαστικά τη ζωή των πολιτών;
Πόσες έκλεισαν χρονίζοντα προβλήματα;
Πόσες βελτίωσαν πραγματικά την εικόνα των λιμανιών;
Η αύξηση της κίνησης ως επιχείρημα επιτυχίας
Είναι γνωστό ότι η visa express εκτόξευσε την κίνηση στα νησιά.
Αυτό δεν είναι επίτευγμα του κ. Τσεσμελή.
Είναι αποτέλεσμα εξωτερικών πολιτικών αποφάσεων που ευνόησαν ολόκληρο το Ανατολικό Αιγαίο.
Το να παρουσιάζεται αυτό σαν προσωπική επιτυχία δείχνει περισσότερη ανάγκη για εντυπωσιασμό παρά για αντικειμενική ενημέρωση.
Το συμπέρασμα
Ο κ. Τσεσμελής δεν τόλμησε να πάει εκεί όπου του αναλογεί:
στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Και δεν πήγε γιατί γνωρίζει πολύ καλά ότι εκεί δεν μπορεί να επιλέξει τις ερωτήσεις, ούτε να κρυφτεί πίσω από έτοιμα δελτία τύπου και οικοδομημένες αφηγήσεις.
Επέλεξε μια συνέντευξη τύπου για να “καθαρίσει” επικοινωνιακά.
Όχι για να λογοδοτήσει.
Και όταν ένας πρόεδρος φορέα αποφεύγει τη λογοδοσία, τότε το πρόβλημα δεν είναι η υποστελέχωση.
Είναι η πολιτική του αδυναμία να σταθεί απέναντι στην πραγματικότητα.
