Όσο η Λέσβος εκτοξεύει την τουριστική της εικόνα με στρατηγικές που το νησί ολόκληρο στηρίζει και ενισχύει, η Σάμος παραμένει καθηλωμένη, αποκομμένη από οποιαδήποτε οργανωμένη τουριστική πολιτική και αναπτυξιακό σχέδιο. Όχι μόνο σε επίπεδο προβολής, αλλά και σε υποδομές, διαχείριση και διαφάνεια, το νησί μας δείχνει να βυθίζεται σε μια κατάσταση «ευπρέπειας» και «πολιτικής ορθότητας» που, αν μη τι άλλο, μας κάνει να αναρωτιόμαστε: Πόσο ακόμα θα παρακολουθούμε άβουλοι τη Σάμο να υποχωρεί αθόρυβα στον τουριστικό χάρτη;
Η Λέσβος δεν κοιμάται στον θρόισμα του αέρα. Οι τοπικές αρχές και επιχειρηματίες εκεί έχουν συνειδητοποιήσει ότι η τουριστική ανάπτυξη απαιτεί σκληρή δουλειά, συστηματική προβολή και επιμονή.
Όταν οι άλλοι γίνονται πρωταγωνιστές στις διεθνείς αγορές και στα κοινωνικά δίκτυα, η Σάμος προσπαθεί να φανεί με… ιεροτελεστίες, όπως η υποτιθέμενη συνεργασία του Ελισαίου Μαυρατζώτη και του Ιωάννη Καλτάκη, χωρίς καμία ουσιαστική στρατηγική που να βγάζει το νησί από την αφάνεια.
Αλήθεια, τι γίνεται με αυτούς τους κυρίους; Όταν τα νησιά του Αιγαίου προβάλλονται με ισχυρές καμπάνιες και συγκεκριμένες δράσεις για την ανάπτυξή τους, οι υπεύθυνοι της Σάμου παραμένουν αδρανείς και αόρατοι. Ο Μαυρατζώτης και ο Καλτάκης εμφανίζονται ως οι φύλακες του τουριστικού «μέλλοντος» του νησιού, αλλά στην πραγματικότητα φαίνεται πως βρίσκονται σε έναν άτυπο «κώμα» διοίκησης. Ποιοι είναι οι στόχοι τους για την προβολή της Σάμου; Μήπως οι ανακοινώσεις για το τι θα κάνουμε περιμένουν κάποιο θαύμα ή μήπως το νησί μας να πάρει τα πάνω του μόνο του;
Πιο θλιβερό, ωστόσο, είναι το γεγονός ότι ενώ η Σάμος έχει ανάγκη από μια καθαρή στρατηγική και συγκεκριμένα έργα για την ανάπτυξή της, οι τοπικοί άρχοντες προτιμούν να σιωπούν παρά να διεκδικήσουν τα αυτονόητα. Και πού είναι οι διαμαρτυρίες προς τον Περιφερειάρχη Κώστα Μουτζούρη; Τι λένε για τη διαχείριση των πόρων και την απουσία διαφάνειας στον τομέα των απευθείας αναθέσεων; Μήπως, στην προσπάθειά τους να «μην δυσαρεστήσουν» κανέναν, καταδικάζουν το νησί σε ένα ακόμη καλοκαίρι απραξίας; Κι όλα αυτά, ενώ οι δημόσιες αναθέσεις που αφορούν τη Σάμο είναι πιο κρυφές κι από τα πιο καλά φυλαγμένα μυστικά.
. Η ερώτηση είναι απλή: Ποιος έχει πραγματικά το θάρρος να κοιτάξει κατάματα την πραγματικότητα και να πει ότι η Σάμος χρειάζεται αλλαγή; Όχι απλά λόγια και υποσχέσεις, αλλά πραγματική δράση.
Αν συνεχίσουμε έτσι, η Σάμος θα παραμείνει ένα νησί που ζει στο περιθώριο, όχι μόνο του τουριστικού χάρτη, αλλά και της ίδιας της ανάπτυξης. Κάποιος πρέπει να αναλάβει την ευθύνη και να σταματήσει αυτή την κακοποιημένη πολιτική του «να μην ταράξουμε τα νερά». Αν δεν αντιδράσουμε, η Σάμος θα παραμείνει στη σκιά της Λέσβου και όλων των άλλων προορισμών του Αιγαίου, και όλα αυτά για το τίποτα.
Άραγε, θα βρουν ποτέ οι υπεύθυνοι τη δύναμη να σηκώσουν το βάρος της ευθύνης και να βγάλουν τη Σάμο από τη νάρκη της ή θα συνεχίσουν να κλείνουν τα μάτια για να μην δυσαρεστήσουν κανέναν;
