Μετά από χρόνια αδιάφορης παρουσίας και αμφίβολης προσφοράς στα τοπικά δρώμενα της Νέας Δημοκρατίας στη Σάμο, ο Βαγγέλης Καπλαντζής αποχωρεί από την προεδρία της ΔΕΕΠ. Μια αποχώρηση που μόνο θλίψη δεν προκαλεί — αντίθετα, πολλοί μιλούν για μια ανακούφιση και μια ευκαιρία ανανέωσης για το κόμμα στο νησί.
Ο κ. Καπλαντζής χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως «άχρωμος», «άγευστος» και, το κυριότερο, «λίγος» για τη θέση που κατείχε. Χωρίς ισχυρό πολιτικό αποτύπωμα, χωρίς όραμα, και κυρίως χωρίς το δυναμισμό που απαιτεί η ηγεσία μιας τοπικής οργάνωσης σε ένα τόσο κρίσιμο νησί όπως η Σάμος, η θητεία του πέρασε σχεδόν απαρατήρητη — εκτός από τις στιγμές εσωστρέφειας και κομματικής ακινησίας που ενέτεινε.
Αντί να οδηγήσει τη ΝΔ σε άνοιγμα προς την κοινωνία και τις νεότερες γενιές, επέλεξε μια διαχείριση χαμηλών προσδοκιών, ανακυκλώνοντας πρόσωπα και νοοτροπίες του παρελθόντος. Η τοπική οργάνωση επί των ημερών του έμοιαζε περισσότερο με "λέσχη φίλων" παρά με ζωντανό κύτταρο πολιτικής παραγωγής.
Παρά τις φήμες περί υποψηφιότητάς του για τη Βουλή, πολλοί αναρωτιούνται: τι ακριβώς έχει να προσφέρει στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό ένας πολιτικός που δεν κατάφερε ούτε σε τοπικό επίπεδο να εμπνεύσει ή να κινητοποιήσει;
Εάν πράγματι επιδιώκει να είναι υποψήφιος στις εθνικές εκλογές, θα πρέπει πρώτα να εξηγήσει στους πολίτες τι άφησε πίσω του — πέρα από φωτογραφίες με κομματικά στελέχη και τυπικές παρουσίες σε εκδηλώσεις.
Η Νέα Δημοκρατία στη Σάμο έχει ανάγκη από νέα πρόσωπα, με ουσία, τόλμη και φρέσκες ιδέες. Η αποχώρηση Καπλαντζή μπορεί να σηματοδοτήσει ένα τέλος — αλλά είναι επιτακτική ανάγκη να αποτελέσει και μια νέα αρχή.
