Ο πνιγμένος από την… τροπολογία πιάνεται. Το Μέγαρο Μαξίμου θέλοντας να πουλήσει πατριωτισμό και δήθεν σεβασμό προς τους πεσόντες για την πατρίδα, μετά τη δικαίωση του Πάνου Ρούτσι, πετάει τους συγγενείς και την ομάδα «Μέχρι Τέλους»… στο πεζοδρόμιο. Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη που τον περασμένο Μάρτιο υποκλινόταν υποκριτικά μπροστά από τα ονόματα των 57 θυμάτων πρέπει να εφαρμοστεί το δόγμα «νόμος και τάξη».
Οχι απέναντι στην Greek mafia που αιματοκυλίζει δρόμους μέρα μεσημέρι, αλλά απέναντι σε ένα σημείο που υπενθυμίζει το έγκλημα των Τεμπών καθημερινά σε χιλιάδες πολίτες και επισκέπτες της Ελλάδας. Μάλιστα «άργησαν» κιόλας να απαγορεύσουν τις συγκεντρώσεις μπροστά από το μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη.
Οπως επισήμανε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης στον ΑΝΤ1, «η κυβέρνηση εναρμονίζεται με αυτονόητα αιτήματα της κοινωνίας, της συντριπτικής πλειονότητας των πολιτών, που δεν είναι ούτε ακροδεξιοί ούτε ακραίοι εν γένει, λέγοντας “παιδιά, επιτέλους, και αργήσατε”», ενώ εν συνεχεία τόνισε ότι οι κυβερνητικές αποφάσεις απευθύνονται στις «σιωπηρές πλειοψηφίες» της κοινωνίας.
Μετά τα εκατομμύρια που κατέκλυσαν τις πόλεις της Ελλάδας στην επέτειο των δύο ετών από την τραγωδία και τις χιλιάδες που για 23 ολόκληρες μέρες ήταν στο πλευρό του Π. Ρούτσι, είναι πλέον απορίας άξιον πού βρίσκονται αυτές οι «πλειοψηφίες» τις οποίες επικαλούνται τα κυβερνητικά στελέχη. Ειδικά μάλιστα μετά την πρόσφατη δημοσκόπηση της MRB: έξι στους δέκα διάκεινται θετικά στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας μπροστά από τον Αγνωστο Στρατιώτη. Σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής γνωστά δεδομένα δημιουργείται ένα μεγάλο πλαίσιο σχήματος «Π» αριστερά, μπροστά και δεξιά από το πεζοδρόμιο που περικλείει τον Αγνωστο Στρατιώτη όπου θα απαγορεύεται πάσης φύσεως συγκέντρωση. Μόνο επί του πεζοδρομίου θα μπορούν να συγκεντρώνονται πολίτες, ενώ η ΕΛΑΣ διατηρεί την τήρηση της τάξης.
Στην τροπολογία που αναμένεται να κατατεθεί την προσεχή εβδομάδα είναι αντίθετοι όλοι οι συγγενείς που έχασαν τους ανθρώπους τους στη χειρότερη τραγωδία της ελληνικής σιδηροδρομικής ιστορίας, με τον Παύλο Ασλανίδη, πατέρα του Δημήτρη που έχασε τη ζωή του στο Intercity 62, να τονίζει μιλώντας στο Documento: «Τα ονόματα θα μείνουν εκεί. Θα τα ξαναγράψουμε εμείς οι γονείς και οι φοιτητές που το ξεκίνησαν, μέχρι να μπουν στη φυλακή οι πολιτικοί που είναι μέσα στη Βουλή. Για αυτό γραφτήκαν τα ονόματα. Για να τους υπενθυμίζουν ότι αυτοί είναι οι υπαίτιοι. Οσο κι αν τους πονάει. Οσο για το μνημείο και τα περί σεβασμού, εμένα οι παππούδες μου σκοτώθηκαν στο έπος του 1940. Δεν μπορούν να μας κατηγορούν για βεβήλωση αυτοί που κάθονται μέσα στη Βουλή και δολοφόνησαν τα παιδιά μας όχι μόνο στα Τέμπη, αλλά και στις άλλες μεγάλες τραγωδίες. Τα ονόματα είναι εκεί για να τους υπενθυμίζουν τα εγκλήματά τους».
ΠΗΓΗ https://karditsastakra.com/
