Αν ρωτήσετε έναν δημότη ποιος είναι ο ρόλος του Δήμου σε μια δικαστική υπόθεση που τον αφορά, η απάντηση είναι αυτονόητη: να παρίσταται, να υπερασπίζεται το δημόσιο συμφέρον και να εξαντλεί κάθε νόμιμο μέσο για να προστατεύσει τα δικαιώματα των δημοτών. Κι όμως, στην Ανατολική Σάμο, φαίνεται πως το αυτονόητο έχει πάψει να είναι δεδομένο.
Πληθαίνουν οι πληροφορίες – και όχι μόνο οι φήμες – ότι σε αρκετές δικαστικές υποθέσεις, ο Δήμος δεν εκπροσωπήθηκε καν. Δικηγόροι που δεν εμφανίστηκαν, φάκελοι που έμειναν κλειστοί, θέματα που εκδικάστηκαν ερήμην. Και όλα αυτά με τίμημα που καλείται να πληρώσει τελικά ο πολίτης: με αποζημιώσεις, χαμένες υποθέσεις, κακή φήμη, αλλά κυρίως με την αίσθηση εγκατάλειψης από την ίδια του την Αυτοδιοίκηση.
Και εδώ προκύπτουν ερωτήματα που κανείς αρμόδιος δεν δείχνει πρόθυμος να απαντήσει:
Πόσες φορές έχει συμβεί αυτό τα τελευταία χρόνια;
Για ποιες υποθέσεις μιλάμε και ποιο ήταν το αποτέλεσμα;
Υπάρχουν καταγεγραμμένες δικαιολογίες ή απλώς... λήθη;
Ποιος πληρώνει – κυριολεκτικά – το κόστος αυτής της αδράνειας;
Και τέλος: ποιος ελέγχει την επάρκεια και την ευθύνη της νομικής υπηρεσίας του Δήμου;
Η σιωπή σε τέτοια ζητήματα δεν είναι ουδέτερη. Είναι ένοχη. Και η ευθύνη δεν βαραίνει μόνο τον νομικό εκπρόσωπο, αλλά πολιτικά και ηθικά τη δημοτική αρχή στο σύνολό της.
Αν κάποιος πιστεύει ότι τα δικαστήρια είναι «πονοκέφαλος» και όχι καθήκον, αν θεωρεί ότι το να μην πας είναι λιγότερο ρίσκο από το να χάσεις, τότε μάλλον δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει δημόσια ευθύνη. Ή απλώς δεν τον ενδιαφέρει.
Ο Δήμος Ανατολικής Σάμου οφείλει να δώσει εξηγήσεις – όχι αύριο, σήμερα. Γιατί όταν η Δικαιοσύνη λειτουργεί χωρίς την παρουσία του Δήμου, δεν είναι μόνο ο Δήμος που απουσιάζει. Είναι η Δημοκρατία που κουτσά-στραβά... κάνει πως περπατάει.
