Διαβάσαμε πρόσφατα ένα κείμενο του κ. Γιάννη Παλαιοκαστρίτη ,πολιτικού μηχανικού και άμισθου συνεργάτη του Δήμου Ανατολικής Σάμου, το οποίο βρίθει χαρακτηρισμών, ύβρεων και γενικών καταγγελιών περί «καραγκιόζηδων», «ανθρωπαρίων» και «ομηρίας του νησιού».
Κείμενο που δεν φέρει ούτε ένα όνομα, ούτε ένα γεγονός, ούτε μία αποδείξιμη φράση.
Η δημόσια κριτική είναι θεμιτή. Η καταγγελία, όταν βασίζεται σε στοιχεία, είναι αναγκαία. Αλλά ο αόριστος και προσβλητικός λόγος, χωρίς πρόσωπα, διευθύνσεις και γεγονότα, δεν είναι ούτε πολιτική παρέμβαση ούτε κοινωνική αγωνία. Είναι απλώς κραυγή εντυπώσεων, με στόχο να σπιλωθούν συλλογικά πρόσωπα, θεσμοί και προσπάθειες – χωρίς καμία διάθεση ανάληψης ευθύνης.
Το πιο ανησυχητικό; Ο συντάκτης του κειμένου συνεργάζεται (έστω και άμισθα) με τον Δήμο Ανατολικής Σάμου. Αυτό του δίνει όχι μεγαλύτερη "άδεια", αλλά μεγαλύτερη ευθύνη. Γιατί όταν κάποιος έχει θεσμική σύνδεση, ο λόγος του αντανακλά, θέλοντας και μη, και στον οργανισμό που τον περιβάλλει.
Αν υπάρχουν προβλήματα στον τόπο μας – και φυσικά υπάρχουν – αυτά λύνονται με τεκμηρίωση, διάλογο, προτάσεις και θάρρος. Όχι με γενικόλογα παραληρήματα στο διαδίκτυο, που περισσότερο θυμίζουν θεατρικές παραστάσεις σκιών παρά σοβαρή πολιτική ή κοινωνική παρέμβαση.
Ο τόπος μας εχει ανάγκη από ανθρώπους που έχουν το θάρρος να μιλούν συγκεκριμένα, υπεύθυνα και δημόσια.
Τι σημαίνει αυτό;
Δεν είναι απλώς "άποψη πολίτη", αλλά προέρχεται από κάποιον που έχει σχέση με τον Δήμο — έστω και άμισθα.
Το ότι δημοσιοποιεί τέτοιο λόγο, με βαρύτατες εκφράσεις, χωρίς τεκμηρίωση και ονοματεπώνυμα, είναι πολιτικά και ηθικά προβληματικό.
Αν υπονοεί πρόσωπα ή καταστάσεις μέσα στον Δήμο ή τοπική κοινωνία:
Ή πρέπει να μιλήσει με στοιχεία και θάρρος, ή
Διαφορετικά, μοιάζει με λάσπη χωρίς αποδείξεις — κάτι που υπονομεύει και τον ίδιο και τον Δήμο που τον έχει ως συνεργάτη.
Δημιουργεί διχασμό χωρίς να εξηγεί τι ακριβώς καταγγέλλει.
Υπονοεί σοβαρές κατηγορίες (αχρηστία, διαφθορά, συντήρηση κατεστημένου), χωρίς καμία τεκμηρίωση.
Θίγει ανθρώπους συλλογικά, χωρίς να δίνει τη δυνατότητα υπεράσπισης σε κανέναν.
Μπορεί να θεωρηθεί δυσφημιστικό, ειδικά αν κάποιοι θεωρούν ότι φωτογραφίζονται.
Όταν (και αν) ο κ. Παλαιοκαστρίτης αποφασίσει να το κάνει, θα έχει τον σεβασμό μας — όχι απλώς την προσοχή μας.
Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΛΙΟΚΑΣΤΡΙΤΗ
Σε αυτό το νησί ένα μάτσο καραγκιοζηδες προσπαθούν απλά να μην αλλάξει τίποτα, να σπιλώσουν ανθρώπους με γνώσεις και αρχές από το να αλλάξουν οτιδήποτε προς το καλύτερο.
Ένα μάτσο ανθρωπάρια προσπαθούν να μείνουν όλα στάσιμα για να τα ελέγχουν με την μικροπολιτική τους.
Γιατί αν αλλάξει η φάση στο νησί αυτοί δεν θα έχουν θέση ούτε για ρακοσυλλέκτες.
Και το ξέρουν, για αυτό υποφέρουν.
Μαζί τους όμως υποφέρει και το νησί που το κρατάνε όμηρο.
Έχει όμως ο καιρός γυρίσματα, ακόμα και για την neverland
