Στις 18 Σεπτεμβρίου 2025, πραγματοποιήθηκε στο Υπουργείο Πολιτισμού η παρουσίαση του εμβληματικού έργου «Σχεδιασμός Πολιτιστικού Masterplan, Πολιτιστικής Αναπτυξιακής Πολιτικής και Πολιτιστικής Ταυτότητας» για δεκαπέντε επιλεγμένες περιοχές της χώρας, στις οποίες περιλαμβάνεται και το νησί της Σάμου.
Πρόκειται για μια στρατηγικής σημασίας πρωτοβουλία, που συνενώνει τις δυνάμεις του Υπουργείου Πολιτισμού, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του Πανεπιστημίου Αιγαίου, του Ινστιτούτου Περιφερειακής Ανάπτυξης του Παντείου Πανεπιστημίου και πολλών άλλων φορέων, με στόχο την αξιοποίηση του πολιτιστικού αποθέματος κάθε περιοχής για την οικονομική, κοινωνική και τουριστική της ανάπτυξη.
Ο Δήμαρχος Δυτικής Σάμου ήταν εκεί. Παρών. Ενεργός. Δίνοντας το παρών στο Υπουργείο, τίμησε τον θεσμικό του ρόλο, εκπροσώπησε τον τόπο του και συνέβαλε με την παρουσία του στη διαμόρφωση των τελικών προτάσεων για το πολιτιστικό μέλλον της Σάμου.
Ο Δήμος Ανατολικής Σάμου πού ήταν;
Δυστυχώς, για ακόμη μια φορά, απών. Ούτε ο Δήμαρχος, ούτε εκπρόσωπος του Δήμου πάτησαν το πόδι τους στην Αθήνα για να υπερασπιστούν τα συμφέροντα της Ανατολικής Σάμου, να διεκδικήσουν δράσεις, έργα και πόρους για τις δικές μας κοινότητες, τα δικά μας μνημεία, τον δικό μας πολιτισμό.
Η απουσία αυτή δεν είναι απλώς ατυχής. Είναι πολιτικά επιζήμια, διοικητικά ακατανόητη και ηθικά αδικαιολόγητη. Σε μια εποχή που η περιφερειακή ανάπτυξη εξαρτάται από την ενεργή συμμετοχή και την αξιοποίηση κάθε ευκαιρίας, η Ανατολική Σάμος εμφανίζεται ανύπαρκτη, εγκλωβισμένη στη στασιμότητα και την απραξία.
Αναρωτιόμαστε:
Ποιος θα διεκδικήσει για εμάς όταν οι ίδιοι οι αιρετοί μας είναι απόντες;
Ποιος θα υπερασπιστεί την πολιτιστική μας κληρονομιά όταν δεν υπάρχει φωνή να την προβάλει;
Πόσες ακόμη ευκαιρίες θα χαθούν από αμέλεια ή αδιαφορία;
Καλούμε τη δημοτική αρχή Ανατολικής Σάμου να δώσει εξηγήσεις, δημόσια και ξεκάθαρα. Να μας ενημερώσει γιατί απουσίασε από μια τόσο κρίσιμη διαδικασία και ποια μέτρα σκοπεύει να λάβει ώστε να καλύψει το χαμένο έδαφος.
Η Ανατολική Σάμος αξίζει πολύ περισσότερα από μια διοίκηση που σιωπά όταν πρέπει να μιλήσει και μένει ακίνητη όταν πρέπει να αγωνιστεί.
