Το Χορτάσαμε το Παραμύθι – Ώρα για Λογαριασμό

 

Τον τελευταίο καιρό κυκλοφορούν έντονα φήμες για την πρόθεση γνωστού πολιτικού προσώπου να είναι εκ νέου υποψήφιος βουλευτής. Μια απόφαση που γεννά εύλογα ερωτήματα — όχι μόνο για το πρόσωπο καθαυτό, αλλά και για τη σχέση του με τον τόπο που υποτίθεται πως εκπροσωπεί.

Είναι αλήθεια ότι τα προβλήματα του τόπου παραμένουν εδώ και χρόνια άλυτα. Από την υποδομή και την καθημερινότητα μέχρι τα ζητήματα 'οπως σεισμοπλήκτων, υγείας ,πλημμυροπαθείς .αγροτικά ζητήματα  και πολλά άλλα , λίγα έχουν αλλάξει ουσιαστικά. 

Παρά τις υποσχέσεις και τις δηλώσεις, οι πράξεις ήταν ελάχιστες — και οι παρεμβάσεις ακόμη πιο λίγες, σχεδόν μετρημένες στα δάχτυλα. Οι κάτοικοι θυμούνται καλά τις δεσμεύσεις που δόθηκαν προεκλογικά, όμως δεν είδαν ποτέ αποτέλεσμα. 

Ξεχάστηκαν γρήγορα, είτε λόγω αδιαφορίας είτε λόγω αδυναμίας ,είτε λόγω ηλικίας 

Η ηλικία δεν είναι αμάρτημα, αλλά όταν συνοδεύεται από αδυναμία ουσιαστικής κινητοποίησης και ενεργού συμμετοχής, καθίσταται εμπόδιο. Ο ενεργός ρόλος στην πολιτική απαιτεί ζωντάνια, εγρήγορση, παρουσία και, πάνω απ’ όλα, σύνδεση με την κοινωνία.

Και εδώ φτάνουμε στο κρίσιμο σημείο: 

Πόσο συνδεδεμένος είναι κανείς με έναν τόπο όταν δεν τον έχει ζήσει πραγματικά; 

Όταν εμφανίζεται μόνο σε περιόδους εκλογών;

 Όταν οι κάτοικοι τον βλέπουν περισσότερο ως επισκέπτη παρά ως συμπολίτη; 

Η πολιτική εκπροσώπηση δεν είναι θέση τιμής, αλλά καθημερινή ευθύνη.

 Και ο τόπος αυτός δεν έχει την πολυτέλεια άλλων χαμένων ευκαιριών.

Οι πολίτες οφείλουν να κρίνουν αυστηρά. Να αναλογιστούν όχι μόνο ποιος θέλει να είναι υποψήφιος, αλλά και ποιος αξίζει πραγματικά να εκπροσωπήσει τις ανάγκες και τις αγωνίες τους. Ο πολιτικός λόγος πρέπει να συνοδεύεται από πράξη, και η πρόθεση από ικανότητα.

Ήρθε η ώρα να αφήσουμε πίσω τις προσωρινές φιλοξενίες και να δώσουμε χώρο σε ανθρώπους που έχουν ρίζες, διάθεση και δυνατότητα να δουλέψουν — όχι για την καρέκλα, αλλά για τον τόπο.