Η Σάμος αιμορραγεί. Οι αμπελώνες του νησιού – το στολίδι, η ιστορία και το μεροκάματο εκατοντάδων οικογενειών – διαλύονται από την ανεξέλεγκτη παρουσία αγριόχοιρων. Καλλιέργειες ξεριζώνονται, εισοδήματα εξαφανίζονται, κόποι ετών γίνονται βορά σε ένα πρόβλημα που πλέον δεν είναι μόνο οικολογικό, αλλά καθαρά πολιτικό.
Κι ενώ το χωράφι γίνεται κρανίου τόπος, οι αγρότες ζητούν απαντήσεις. Τι βρίσκουν; Απόλυτο κενό. Οι τοπικοί άρχοντες μόνιμα άφαντοι, η κρατική μέριμνα… στα χαρτιά. Και στην κορυφή της αδιαφορίας; Ο γνωστός βουλευτής-τουρίστας του νησιού...στα προβλήματα του τόπου!!!
Ένας βουλευτής που, όταν δεν χειροκροτεί την κυβέρνηση ή τον υπουργό-κολλητό του, περιορίζεται σε ανέξοδες συναντήσεις και πομπώδεις δηλώσεις για «ενδιαφέρον» και «πρωτοβουλίες» – που φυσικά δεν φέρνουν ούτε ένα κιλό σταφύλι πίσω στους παραγωγούς. Η πραγματικότητα είναι απλή: δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα. Μόνο φωτογραφίες, λόγια και δημόσιες σχέσεις.
Ο Πανσαμιακός Αγροτικός Σύλλογος φωνάζει, προειδοποιεί, αγωνιά. Μα το κράτος, αντί να δράσει, προτιμά να αδιαφορεί. Η τοπική κοινωνία μιλά για κατάρρευση της αμπελοκαλλιέργειας – κι εκείνοι που υποτίθεται ότι εκλέχθηκαν για να υπερασπιστούν τον τόπο, απλώς… «χαμογελούν» στους διαδρόμους των υπουργείων.
Τι άλλο πρέπει να συμβεί για να ενδιαφερθεί κάποιος πραγματικά; Να εκκενωθεί το νησί; Να φυτευτούν ταμπέλες «Εδώ ζουν αγριόχοιροι – οι αγρότες μετακόμισαν»;
Η πολιτική ανεπάρκεια δεν κρύβεται πλέον. Είναι κατάμουτρα, όσο και οι ζημιές στις καλλιέργειες. Οι ευθύνες έχουν ονοματεπώνυμα, και όσο κι αν προσπαθούν να τις ξεπλύνουν με δελτία τύπου και φθηνές δικαιολογίες, ο κόσμος βλέπει. Και θυμάται.
Η υπομονή τελείωσε. Αν δεν μπορείτε – φύγετε. Αν δεν θέλετε – να ξέρετε πως η ώρα της κρίσης έρχεται. Και δεν θα σας σώσει ούτε το χαμόγελο δίπλα στον υπουργό, ούτε οι πλαστές υποσχέσεις. Μόνο τα έργα μετρούν. Κι εσείς δεν κάνατε απολύτως κανένα.
