Εδώ και αρκετό καιρό δεν λειτουργεί ο βιολογικός του Πυθαγορείου
Δεν χρειάζεται να είσαι κάτοικος του Πυθαγορείου για να το καταλάβεις. Αρκεί να περάσεις ένα πρωινό από τον κεντρικό δρόμο του χωριού, ή να σταθείς για λίγο κοντά στο λιμάνι, και να αφήσεις την όσφρησή σου να κάνει τη δουλειά της.
Αυτό που θα αντιληφθείς δεν είναι «καλοκαιρινή υγρασία» ούτε «άρωμα θάλασσας». Είναι ατόφια, ανεμπόδιστη δυσωδία – λύματα που κάνουν βόλτες στην καρδιά του οικισμού. Και όλα δείχνουν πως ο βιολογικός καθαρισμός του Πυθαγορείου δεν λειτουργεί εδώ και καιρό.
Το πρόβλημα, βέβαια, δεν είναι σημερινό. Ούτε καν χθεσινό. Είναι γνωστό σε όσους ζουν εδώ, σε όσους εργάζονται, επενδύουν, μεγαλώνουν παιδιά και προσπαθούν να κρατήσουν ένα τουριστικό χωριό όρθιο. Είναι γνωστό και στις αρχές.
Απλώς, κανείς δεν μιλά.
Από τη μία, οι βλάβες – συνεχείς και πρόχειρα μπαλωμένες. Από την άλλη, ένα δίκτυο αποχέτευσης περασμένων δεκαετιών που ξεχειλίζει με την πρώτη πίεση. Και στην κορυφή όλων, ένας βιολογικός που – σύμφωνα με καταγγελίες κατοίκων και καταστηματαρχών – υπολειτουργεί ή δεν λειτουργεί καθόλου εδώ και μήνες, αν όχι περισσότερο.
Αποτέλεσμα;
Λύματα στους δρόμους. Μυρωδιές στις αυλές. Αποχετεύσεις που γυρίζουν πίσω. Εικόνες και συνθήκες ντροπιαστικές για έναν τόπο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Αλλά το πιο εξοργιστικό δεν είναι το τεχνικό πρόβλημα. Αυτά συμβαίνουν. Το πιο εξοργιστικό είναι η απουσία υπευθυνότητας.
Καμία ανακοίνωση. Καμία εξήγηση. Καμία ουσιαστική ενέργεια. Μόνο σιωπή, κουκούλωμα και ελπίδα ότι «θα περάσει και αυτό το καλοκαίρι».
Λυπάμαι, αλλά δεν περνάει.
Δεν περνάει όταν οι τουρίστες τραβούν φωτογραφίες σκουπίζοντας τη μύτη τους από τη δυσοσμία. Δεν περνάει όταν επιχειρηματίες κινδυνεύουν με πρόστιμα επειδή γύρω από το μαγαζί τους τρέχουν λύματα του δήμου. Δεν περνάει όταν οι πολίτες νιώθουν ότι ζουν σε χωριό χωρίς κράτος.
Το Πυθαγόρειο δεν αντέχει άλλη υποβάθμιση. Ούτε άλλες πρόχειρες δικαιολογίες. Αν ο βιολογικός δεν λειτουργεί, πρέπει να ειπωθεί ξεκάθαρα. Αν υπάρχουν ευθύνες, να αποδοθούν. Αν χρειάζονται παρεμβάσεις, να γίνουν χθες.
Θυμάστε όλα εκείνα τα λόγια τα μεγάλα πριν τις εκλογές;
Τα έργα πνοής, την “αλλαγή νοοτροπίας”, τις “έτοιμες μελέτες”, την “άμεση αντιμετώπιση χρόνιων προβλημάτων”;
Θυμάστε τον δήμαρχο Παπαγεωργίου που υποσχόταν πως "ο Δήμος θα λειτουργεί με σχέδιο, διαφάνεια και αποτελεσματικότητα";
Ε, ξεχάστε τα όλα. Ή μάλλον, κρατήστε μόνο τη δυσωδία. Αυτή έμεινε.
Γιατί σήμερα, στον Δήμο Ανατολικής Σάμου, δεν λειτουργεί ούτε ο βιολογικός καθαρισμός του Πυθαγορείου.
Τα λύματα τρέχουν στους δρόμους. Οι τουρίστες απομακρύνονται με φραγμένο στόμα και ανοιχτά μάτια. Οι κάτοικοι ασφυκτιούν.
Και ο Δήμος;
Αγνοείται.
Ούτε ανακοίνωση. Ούτε συγγνώμη. Ούτε ένα μέτρο προφύλαξης.
Αυτοί που πριν λίγο καιρό μοίραζαν υποσχέσεις μοιράζουν σιωπή. Αυτοί που μιλούσαν για “αλλαγή”, δεν άλλαξαν ούτε στάση απέναντι στο πρόβλημα.
Γιατί αλλιώς, πολύ απλά, δεν μιλάμε για "τουριστικό προορισμό" αλλά για υγειονομική βόμβα.
Και κάποια στιγμή, η υπομονή – όπως και τα φρεάτια – ξεχειλίζει.
