Δεν μας ξαφνιάζει η απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου να απορρίψει την προσφυγή του Αλέξανδρου Τατούρη κατά της αυθαίρετης και υπηρεσιακά αδικαιολόγητης μετακίνησής του.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Αποκεντρωμένη Διοίκηση επιλέγει να καλύψει αποφάσεις αμφίβολης νομιμότητας επικαλούμενη τυπικά και αόριστα νομικά επιχειρήματα, αδιαφορώντας για την ουσία της υπόθεσης και τις πραγματικές υπηρεσιακές ανάγκες.
Αντί να λειτουργεί ως εγγυήτρια της νομιμότητας και της χρηστής διοίκησης, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου επιδεικνύει διαρκώς μια απαράδεκτη ανοχή σε πρακτικές που υπονομεύουν το κύρος της διοικητικής ιεραρχίας και διαβρώνουν τις αρχές της αξιοκρατίας. Η απόρριψη της προσφυγής με το πρόσχημα της «εσωτερικής μεταβολής» και η απουσία ουσιαστικής αιτιολόγησης αποτελούν πρόδηλη παραβίαση των αρχών της χρηστής διοίκησης και του διοικητικού δικαίου.
Η επίκληση διακριτικής ευχέρειας δεν αρκεί για να καλύψει την παντελή έλλειψη ουσιαστικής αιτιολογίας και την παραγνώριση ρητών διατάξεων που προβλέπουν, για παράδειγμα, ελάχιστη διάρκεια παραμονής σε θέσεις ευθύνης στην Πολιτική Προστασία. Το γεγονός ότι ένας έμπειρος και καταρτισμένος προϊστάμενος απομακρύνεται από το αντικείμενο της εξειδίκευσής του, χωρίς να προηγηθεί καν η υποχρεωτική ακρόασή του, είναι ενδεικτικό της αυθαιρεσίας που κυριαρχεί.
Η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου οφείλει να επανεξετάσει τον ρόλο της: δεν είναι όργανο επικύρωσης αποφάσεων, αλλά όργανο ελέγχου νομιμότητας.
Η αδιαφορία για το εννόμως συμφέρον των υπαλλήλων και η προσχηματική απόρριψη θεμελιωμένων προσφυγών ενισχύουν την καχυποψία και τη δυσπιστία των πολιτών και των δημοσίων υπαλλήλων απέναντι στη διοίκηση.
Η νομιμότητα δεν είναι προαιρετική. Η αξιοπρέπεια των λειτουργών του Δημοσίου δεν είναι διαπραγματεύσιμη.
Η σιωπή και η ατιμωρησία δεν είναι πλέον αποδεκτές.
Η νομιμότητα δεν είναι προαιρετική. Η αξιοπρέπεια των λειτουργών του Δημοσίου δεν είναι διαπραγματεύσιμη.
Η σιωπή και η ατιμωρησία δεν είναι πλέον αποδεκτές.